The Village (2004)

Blijft leuk om te zien hoe The Village na ruim 10 jaar nog steeds zoveel vraagtekens oproept. Saaie thriller? Nee, een prachtig drama met een camouflagejas aan. Shyamalan had destijds iedereen al beet met die misleidende trailer en dat werkt nog altijd door.

Of The Village of toch The Sixth Sense Shyamalans absolute hoogtepunt is, is moeilijk te zeggen. The Village blijft echter mijn absolute persoonlijke favoriet. Nu ik hem na jaren weer eens zie wordt dat gevoel alleen maar bevestigd; blijft genieten. Een om te janken zo mooie sfeer, ijzersterk acteerwerk, inventief camerawerk, de ene memorabele scène na de andere (Bryce Dallas Howard en Joaquin Phoenix samen op die veranda: och, wat mooi), schitterend kleurgebruik - ik vind het een absoluut meesterwerk.

Gezien de richtingen die Shyamalan na LITW op zou gaan lijkt me de kans ook zeer klein dat hij dit ooit nog gaat overtreffen. Klassieker.

Soms heb je films die je eigenlijk alleen voor jezelf wil houden, want in verkeerde handen zal het kapot worden gemaakt. Dit is dus zo een film.

Ik weet nog goed dat ik toentertijd stond te popelen om deze in de bioscoop te gaan zien. Was erg onder de indruk van de trailer waar het mysterie van afdroop. Laatst nog maar eens gekeken en dat viel toch wel wat tegen. Aan de sfeer en de acteurs ligt het niet, maar het verhaal vond ik toch zwakker dan ik me kon herinneren. Redelijk vlak met weinig pieken.

Om te beginnen is 'The village' een zeer origineel bedacht verhaal, er is op een leeg veld een complete set gebouwd die een soort oude tijd uitstraalt en waar de inwoners allemaal prachtig aangekleed zijn gewoon, dat al was voor mij een prachtig gezicht om te zien, Roger Deakins kan dit als geen ander het beste laten zien op beeld, prachtige warme kleuren die bijna schilderijachtig voortbewegen, ja hij hoort ook wel bij Eén van de beste natuurlijk. Ik kan begrijpen dat voor velen die de bios verlieten dat jaar deze film helemaal niet griezelig vonden, de tagline voor de film is gewoon op het verkeerde moment vertoont of gewoon verkeerd en dus gaan de mensen ook met in het achterhoofd 'horror/slasher' hem bekijken maar 'the village' is zeker niet slecht, het is gewoon een mooi geschreven drama met wat thriller elementen erin die ik toch wel een hele speciale film vind ook, 't is bijna scifi bizar achtig hoe de wereld van regisseur Shyamalan in elkaar zit, de lange gesprekken in Eén shot, de muziek die altijd weer prachtig klinkt, m.night die zelf ook weer zijn gezicht laat zien als cameo, en een verassing op het eind, en bij deze is het in zijn geheel wel duidelijk hoe het in elkaar zit met de leiding van het dorp en de wezens die daar rondkruipen, ik voelde eerlijk gezegd wel een beetje mee met ze, William Hurt speelt dat zeer goed in deze film, ook leuke bijrol van onder andere 'Weaver' (ALIEN!!) Phoenix speelt ook best wel goed, al leek hij niet bij elke scène zich gemakkelijk te voelen had ik het idee, of het hoort bij z'n personage. Bryce speelt hier gewoon een uitstekende rol als de blinde Ivy, maar een beetje favoriet van mij is toch Brody! man, die gast is hier toch wel een rare kangoeroe zeg maar ook erg goed hoor. The Village is een aardig vermakelijk verhaal die iets unieks heeft en daardoor mag ik hem graag opzetten op z'n tijd.

The Village is een wat speciale film maar zeker niet mis. Adrien Brody speelt hier ook weer erg sterk vond ik, net als de andere cast. Een origineel verhaal en een film met een aantal boodschappen. Ik heb me hiermee wel vermaakt en leuk twistje op het einde zoals we dat van de regisseur kennen.

Het heeft even geduurd maar eindelijk deze van Shyamalan gezien.

De sfeeropbouw in deze film is erg goed gedaan. Het gedegen acteerwerk van de meesten helpt daar goed bij. En het blijft lang ongewis waar de film heengaat en op moment dat intrige zich ontwikkelt blijft verhaal sfeervol binnen het patroon totdat de toch wel kenmerkende Shyamalan twist eraan gaat komen.

En ondanks de hiaten en onlogische dingen die je eromheen kunt gaan bedenken blijft binnen de film functioneel en werkt het verrassend gezien ook nog eens.

Net geen vier sterren maar gelukkig stukken beter dan de gemiddelde stem doet verwachten.

Ik behoor niet tot kamp meesterwerk, maar 2,83 is toch wel érg laag met zo'n heerlijk concept mag er hier en daar toch best iets aan de uitwerking schorten (alhoewel ik die op een aantal vlakken juist sterk vind)?

Een geïsoleerde 19e-eeuwse gemeenschap leeft in angst voor mysterieuze wezens die zich schuilhouden in de omringende bossen. Als een jongeman het verboden bos binnendringt gebeuren er angstaanjagende dingen in het dorp...

The Village heeft mij op meerdere fronten verrast. Bryce Dallas Howard en Joaquin Phoenix speelde sterke hoofdrollen en daarnaast waren er een aantal bekende acteurs. Adrien Brody speelt een halvegare en verder zijn er ook Sigourney Weaver, Brendan Gleeson en William Hurt.

In het begin had ik een aantal kritiekpunten. Zo waren er vreemde dialogen en overacting (het meisje dat een huwelijksaanzoek doet) en hebben ze het behoorlijk vaak over 'zij die niet genoemd mogen worden'. Ook vroeg ik me af hoe en geïsoleerde gemeenschap in de 19e eeuw zo welvarend komt dat zelfs de kinderen meerdelige pakken dragen en ze stevige huizen van steen kunnen bouwen. Maar de film lost dat op door de twist dat we in de tegenwoordige tijd zijn, Walker heeft die huizen daar laten bouwen en kostuums gekocht voordat ze zich afzonderden. Bovendien vond ik de film ook steeds aangrijpender worden door de mysterieuze sfeer en beklemmende momenten.

Het gegeven dat een groep mensen afspreekt om in the middle of nowhere samen 19e-eeuwse een gemeenschap op te bouwen vind ik erg fascinerend. Dat ze de legende van de monsters gebruiken om de gemeenschap te controleren is al even fascinerend. De monsters deden me overigens denken aan de Skeksis uit The Dark Crystal. Wel vond ik dat Ivy het allemaal behoorlijk lichtzinnig opvat en haar vader had best een telefoon kunnen bewaren voor het geval medicijnen nodig zijn... Maargoed, dat veranderd niet dat de film een heerlijke sfeer heeft en de twists allemaal goed uit de verf komen.

De film is in Shyamalan's kenmerkende mooie stijl opgenomen. Met name het moment dat Lucius door Noah wordt gestoken was briljant geschoten. Verder bevat de film ook de ingetogen en tegelijkertijd dramatische sfeer die alle films van Shyamalan hebben, hier geholpen door de mooie score van James Newton Howard.

Ik snap de kritiek op deze film ergens wel. Na blockbusters als The Sixth Sense, Unbreakable en Signs verwachtte men natuurlijk weer zo'n vernieuwende blockbuster. Shyamalan vond het echter tijd om een meer eigenzinnige film neer te zetten en dat kon het bioscooppubliek toentertijd niet begrijpen. Vreemd vind ik wel dat de film 13 jaar na de release nog steeds een dikke onvoldoende staat op Moviemeter, terwijl dit in mijn mening een van Shyamalan's meest interessante films is.

Ondergewaardeerde film met een heerlijke mysterieuze sfeer en een goed uitgangspunt.

'There is no one in this village who has not lost someone irreplaceable, who has not felt loss so deeply that they questioned the very merit of living at all'

Zoals de meest creatieve voetballers de verdediging dollen door tussen de linies te lopen, zo maakte Shyamalan het rond de millenniumwisseling veel kijkers lastig door nooit duidelijk voor een genre te kiezen. Een horror bleek een drama, een thriller een sprookje. De meeste verwarring schiep The Village. En nu nog steeds: vraag jezelf 13 jaar na de release af op welke niet-Shyamalan-film The Village het meest lijkt en je zult geen bevredigend antwoord vinden.

The Village is absoluut uniek. Ja, je ziet trucjes die hij in eerdere films ook toepaste. Het spelen met creatieve camerastandpunten. Het neerzetten van a-typische personages die je bijblijven. En uiteraard: de twists waar tot in de lengte der dagen op vurige wijze fora over volgeschreven zullen blijven worden. Maar geen enkele film van hem weet zo briljant en eigenzinnig op je gevoel in te spelen als The Village.

De discussies eromheen laat ik tegenwoordig links liggen. Ik heb de film in m'n hart gesloten en geen standpunt kan daar iets aan veranderen. 108 minuten lang voert Shyamalan je mee naar een bijna sprookjesachtige wereld waarin emotie de boventoon voert. Bij elke kijkbeurt is het alsof je oude schoolvrienden terugziet die hun uit duizenden herkenbare trekjes niet hebben verloren.

Zoals de naturelle, blinde Ivy Walker, de goedheid zelve. Of Lucius Hunt, de jongeman die bijna nooit spreekt, maar de rest van het dorp stil krijgt wanneer hij zijn mond eindelijk eens opent. En dan heb je die rare maar lieve Noah Percy nog, erg leuk neergezet door Adrien Brody. Door de slimme, vaak lage camerastandpunten ben je zelf een van de dorpsgenoten en zie je van dichtbij hoe het eenvoudige leven zich om je heen voltrekt. Word je keer op keer vol in je hart geraakt door het bittere, harde verhaal dat achter de façade schuilgaat.

Spanning is er wel, maar is hier minder belangrijk dan vaak wordt gedacht. Ja, er zijn Those We Don't Speak Of. Geheimzinnige wezens die dat alleen tijdens de eerste kijkbeurt zullen zijn. Maakt niet uit, daar draait The Village niet om. The Village draait een en al om gevoel en visuele pracht. Het is dan ook lastig kiezen welke afbeelding je als bureaubladachtergrond zult gebruiken. Een van die mooie platen waar het roestige haar van Ivy op prachtige wijze samensmelt met de herfstkleuren op de achtergrond? Of toch het balkon vanaf waar je over Ivy's en Lucius' schouders naar de geblurde achtergrond kijkt?

Over die balkonscène gesproken: het is nog altijd een van de mooiste fragmenten die ik ken. De monoloog van Lucius die eindelijk zijn hart laat spreken is van een wonderschone eerlijkheid. 'What gain can rise of my telling you the only time I feel fear as others do is when I think of you in harm?' Zó mooi kan taal zijn.

The Sixth Sense is briljant. Signs beklijft. Lady in the Water is heerlijk vreemd. The Visit en Split vormen een mooie return to form. Maar Shyamalan heeft één écht ultiem meesterwerk gemaakt dat alleen maar prachtiger wordt naarmate de jaren verstrijken: The Village. Een film om te koesteren.

“There are secrets in every corner of this village. Do you not feel it? Do you not see it?”

Sfeervol. De films van Shyamalan die ik tot nu toe heb gezien hebben allemaal een onheilspellende sfeer waar ik erg van kan genieten. Shyamalan neemt zijn tijd om de personages te introduceren en de wereld waarin zij leven uit te werken. Met een twist die je altijd kan verwachten.

Verhaaltechnisch vind ik vooral het tweede gedeelte teleurstellend, en de twist en hoe het verhaal daarna verder gaat is matig uitgewerkt. Maar het eerste gedeelte is wel bijzonder, en dat komt vooral door het briljante camerawerk van Deakins (er zitten echt een aantal waanzinnig mooie shots in), het regiewerk en natuurlijk de locatie. En de acteurs, met vooral Phoenix, Howard, Weaver, Brody en Hurt die indruk maken. Geweldig hoe wij als kijker een inkijkje krijgen in deze gesloten gemeenschap, en Shyamalan en de acteurs weten hier wel raadt mee. Zonde van dat matige einde.

Toch niet echt overtuigd door deze. 5de film die ik van Shyamalan zie en vind dit de minste van hem tot nu toe. verhaal begint zeker en vast niet slecht, maar naarmate hoe verder de film loopt hoe minder ik het vond worden. Wel zeer mooie muziek die er wel goed bijpast en ook zeer goed camerawerk. Zitten verschillende mooie shots in. Cast speelt ook zeer goed vooral Brody speelde super. Maar ligt me gewoon niet zo deze. Flauw einde vind ik. 5/10

Na jaren weer eens herzien. Indertijd twee keer in de bioscoop gezien, de eerste keer was ik teleurgesteld, door verkeerde verwachtingen, de tweede keer was ik overtuigd van de kwaliteit. Later nog eens herzien, en vanavond dan de vierde keer.
Het blijft een genoegen om de sfeer te ondergaan waar deze film zwaar in ondergedompeld is. Natuurlijk zitten er rare zaken in het verhaal, zoals dat pak dat Noah vindt in de stiltekamer, en sowieso Noah die achter Ivy aan zit in dat pak, en dan dat kunstmatige gat in de grond midden in het bos. Maar wat kan mij dat schelen. Verhaal is maar een kapstok waar sfeer aan opgehangen moet worden. En in deze film wordt er ongelooflijk veel aan die kapstok opgehangen. Zal de komende jaren zeker nog vaker van dit kunstwerk gaan genieten.

Regisseur M. Night Shyamalan maakte in 1999 zijn succes met The Sixth Sense en bracht daarna nog twee erg goede films uit waarop zich daarna de release van The Village voordeed. Een trailer wist al goed over te komen en liet een mysterieuze sfeer achter die wel herkenbaar is bij de kwaliteiten van deze regisseur.

Als je dan eenmaal aan de film begint zit je verpakt in een totaal andere uitwerking dan je had verwacht. De mysterieuze sfeer is op elk moment nog voelbaar, maar vooral het genre verwerkt zich meer naar een drama dan een thriller. De uitwerking laat daarmee geen steken vallen en pakt op sommige moment erg goed en mooi uit. Vooral de soundtrack door James Newton Howard werkt hier goed op in en is prachtig gecomponeerd. En hoe meer de film richting het einde werkt hoe meer de lichte spanning zich ontwikkelt tot de kijker.

Wellicht zorgt de casting, het acteerwerk en de soundtrack voor een overtuigingskracht bij The Village. Enkel wordt de kijker wel op een ander spoor gezet waardoor teleurstellingen wel eerder naar boven komen dan nodig had moeten zijn. Want M. Night Shyamalan doet niet anders dan normaal en houd ook hierin zijn kwaliteiten hoog en scherp!

3,0*

Hoewel The village door de meeste critici als matig wordt bestempeld, heb ik steeds The village bovengemiddeld bevonden. Misschien net niet van het niveau van The sixth sense (nochtans gaf ik dezelfde quotering), maar net daaronder vindt de film voor mij zijn plaatsje terug tezamen met Unbreakble en in mindere mate Signs.

Het mooie aan The village is het uitermate boeiende concept waarbij een dorpsgemeenschap zich afzondert van de boze immorele buitenwereld. Het is een idee die je ook wat terugvindt in Captain fantastic, maar dan iets ruimer. Ook de manier waarop deze overtuiging wordt uitgewerkt is vrij knap. Kinderen en jonge avonturiers worden afgeschrikt met een griezelige bed time story over afschrikwekkende wezens die in het woud huizen. En dit alles om de perfecte gemeenschap te vrijwaren. Het doet me denken aan mijn kindertijd toen mijn oma me vertelde over het monster in de kelder zodat ik als kleine ukkepuk niet de gevaarlijke trap zou afdalen...

Nu, mensen zijn maar mensen en deze zondigen nu eenmaal, ook in het “paradijs”. Door een misdrijf is men genoodzaakt het veilige dorp te verlaten om het leven van een lid te redden. Doet men dit niet en houdt men halsstarrig vast aan de bijna ‘fundamentalistische’ moraal, dan is men geen haar beter dan de buitenwereld. Het plaatst de gemeenschap voor een dilemma.

Geweldig concept en verhaal dus in mijn ogen. De uitwerking is redelijk en qua acteerprestaties springt die van Adrien Brody (Noah) er bovenuit. Ook zijn aparte rol in de film is fijn gevonden. Joaquin Phoenix is maar matig als Lucius, al was zijn rolletje maar matig uitgewerkt. Ook Weaver en Hurt bvb. blijven vrij oppervlakkig. Het einde met de put kon stukken beter en haalt het niveau en mijn quotering ietwat naar beneden. The village kent een dreigende mystieke sfeer die geweldig aanslaat. Zelfs bij de onthulling van het geheim weet je dat het niet over is. Het contact met de ranger was vreemd, maar kon ik mee leven. Voor mij zeker een geslaagde Shyamalan en mede hierdoor behoudt hij voor mij zijn status van “naar uit te kijken regisseurs” ondanks enkele zware teleurstellingen.