Risky Business (1983)

voorspelbaar tienerfilmpje.

Alles behalve, deze film is me juist heel goed bevallen!

Alleen aan het verzorgde intro kon je al zien dat het geen 13 in een dozijn film ging worden.

Natuurlijk kent deze film ook clichés met puberale grappen enzo, maar dat kan je ook wel verwachten met een plot als dit!

Op het einde na vond ik de film niet voorspelbaar en zette hij een sterke sfeer en daarbij een sterke indruk neer als geheel.

Tom Cruise zat echt helemaal in zijn rol en het leek hem wel op het lijf geschreven!

Kortom: Zeer vermakelijk filmpje met een leuk plot en een goed uitgewerkt geheel(op het einde na gelaten)

4 sterren.

Sluit me aan bij Mescaline; dit is een geweldige film, met Tom Cruise in de rol van zijn leven. Ken eigenlijk geen betere tienerfilm uit de jaren '80. Volgens mij heeft John Hughes ook goed naar deze film gekeken voor hij Home Alone en Ferris Bueller schreef. Maar Risky Business is toch een stuk gedurfder en leuker.

De prijs van de zonnebril die Cruise in deze film draagt (de Ray-Ban wayfarer) steeg trouwens met 2000% na uitkomen van deze film

Leuke 80's film met nog een piepjonge Tom Cruise. Kijkt aardig weg!

3*

Verteerbaar filmpje, met een prima 80's Sfeertje. Tom Cruise zit wel aardig in zijn rol, en de film kijkt makkelijk weg. 2,5 Ster.

Eén van mijn favoriete films allertijden. Eentje met een typisch jaren 80 sfeertje waar ik van hou en die ook best veel heeft betekend in die tijd.

Heb deze dus al meermaals bekeken en verveelt me nooit. Dit door het leuke verhaal wat ongetwijfeld later tot de Home Alone films heeft geleid, de scenes die tot echte klassiekers uitdraaiden (de onderbroek dans, de Ray-Ban momenten) en natuurlijk de sterke soundtrack met ondermeer muziek van Prince, Muddy Waters en Phil Collins.

Heel goeie film dus! Zeker kijken.

5 sterren

Lichtvoetige komedie die m.i. ook te zien valt als milde parodie op de kapitalistische jaren tachtig en Reaganomics, waarin een goede opleiding en een hoog salaris (nog) gewaardeerd werden boven alle andere waarden. Mooi tijdsbeeld wat dat betreft.

Film is onderhoudend en grappig met melancholieke ondertoon, vooral benadrukt door de contemplatieve soundtrack van Tangerine Dream.”Time of your life, huh kid?”. 4*

'k had hier al eens een stukje van gezien en nu eens een volledige kijkbeurt. 'k vond het geen misse film en toch de moeite om eens gezien te hebben, maar toch ook niet meer dan dat.

De cast zat wel goed en ook de soundtrack mocht er gerust zijn.

Het verhaal wist me wel te boeien en af en toe was het zelfs grappig. Toch ben 'k niet direct van m'n sokken geblazen.

Leuk om eens gezien te hebben.

Geheel mee eens. En dan ook nog de geweldige outfits die voorbij komen. Onderschatte film dit!!

Bedankt Chuck Taylor voor de aanrader!

Uiterst sfeervolle film met een piepjonge Tom Cruise die de week van zijn leven beleeft als zijn ouders op reis gaan. Het script - alles begint en eindigt met een glazen ei - zit knap in elkaar en levert enkele memorabele scènes op. De lage waardering zal wellicht met het gezapige tempo te maken hebben, iets wat in mijn ogen de film juist naar een hoger niveau tilt. De cinematografie van Brickman is bij wijlen prachtig, de terecht gelauwerde songs van o.a. The Police, Prince en Phil Collins zijn dat ook, maar de muziek van Tangerine Dream in combinatie met dromerige beelden verdient eigenlijk meer krediet dan hier wordt toegekend. Rebecca De Mornay die sporadisch uit de kleren gaat en wulps haar perfecte borsten toont maakt het compleet. Kortom, een rasechte eighties sfeerschets die een instant klassieker hoort te zijn. Mijn favoriete scène: Cruise en De Mornay die in een lege, rijdende metro vrijen onder de drums van Collins - magie.

I Feel Good ''Rot Op'' LOL

Vreemd filmpje, maar niet zó lekker - m.u.v. De Mornay uiteraard! Nomak beschreef al tussen spoilertags hoe vreemd dit verhaal in elkaar gestoken is en dat kan ik alleen maar onderschrijven. De basis van het verhaal laat veel ruimte voor een simpele, big bad fun tienerkomedie, maar ook voor iets dat een rauw en cynisch '80s portrait of youth had kunnen worden; nu is het iets (vrij onzinnigs) daartussenin waar ik niet echt veel mee kon. Gewoon wat leuke scènes hier en daar, en zonder meer genietbaar door ... Rebecca!^

2,5*.

^Ach, laat ik, nu het nog kan, ook de jonge Cruise vermelden; met hier en daar zelfs nog een (schijnbaar?) onschuldige blik... waar blijft de tijd?

Time of your life, huh kid?

Beginnen met het feit dat ik het heel vreemd vind dat deze van Cruise niet populairder is, sterker: ik vind het zelfs vreemd dat dit geen hoog gewaardeerde classic is maar enfin.

Erg leuke film. Vooral een erg sterk weergegeven tijdsbeeld, met een cynische ondertoon richting de kapitalistische jaren tachtig. De toon wordt vanaf het begin al gelijk gezet met de roze credits en de sfeervolle soundtrack. Wat een heerlijke sfeervolle soundtract van Tangerine Dream. Snap heel goed waarom Refn dit als inspiratiebron heeft gebruikt voor Drive, sfeervol en effectief.

Naast deze zeer solide sfeervolle basis is het youth gone awry plot ook gewoon zeer vermakelijk. Ondersteund door subtiele (zwarte) humor en mild absurdisme. Het blijft een heerlijk sub-genre. Tom Cruise is prima op zijn plaatst als zachtgekookt ei. Weinig films die zo effectief jaren 80 uitademt, zo enorm sfeervol is en dus niet leunt op narratief en hierdoor dus een enorme hoge herkijkwaarde heeft. De meerwaarde van Tangerine Dream valt niet onderuit te halen.

Heerlijk jaren 80 flick, die eigenlijk duidelijk style over substance is. Erg fijn. Bluray is een hele mooie transfer, mooi kleurgebruik ook. De beste manier om Risky Business te beleven. Wel een guilty pleasure geworden, deze zal ik nog vaak in de herziening gooien. Zeer ondergewaardeerd werkje en een prima inleiding voor Spring Breakers over een paar weekjes. Wat hou ik van die absurde youth gone awry flicks, meer suggesties zijn altijd welkom.

Amerikanen houden van dergelijke "ontgroeningsfilms", breien er nog een verhaaltje bij dat ook al van niet al te hoog kan vallen, stoppen er in dit geval een nog jonge Tom Cruise aan toe en we zijn vertrokken voor anderhalf uur oppervlakkig vermaak.

Maar Amerikanen verstaan ook de kunst om doorheen de naïeviteit het geheel als sympathiek te doen overkomen en ook nu lukt dit en aldus besluiten we maar : het kon veel slechter.

Uitstekende film.

Deed me denken aan Ferris Bueller's Day Off. Maar deze is wat serieuzer en beter. Cruise in zijn beste rol. Mooi hoe hebzucht, lust en geheimhouding in het plot zijn verwerkt. Sterke soundtrack met een aantal goede nummers. Nogal ondergewaardeerd hier op MM.

4.5*

Klein drietje dan maar. Het is inderdaad serieuzer en volwassener dan latere teenage films uit die jaren, maar echt van de grond komen deed het zelden. Van het koppel Cruise-De Mornay vlogen de spetters er niet af... Er is nergens sprake van een echte klik. En de "stomende" sexscène in de trein vond ik een dieptepunt. De muziek van Phil Collins beloofde heel wat en dan... geen zweterige lichamen te bespeuren, geen zwoele passie op het scherm, geen kledingstukken die wild in het rond gegooid worden. Tja, dan maar binnenkort nog eens Reckless bekijken waar Daryl Hannah en Aidan Quinn mij wel nog rode oren wisten te bezorgen.

De film wordt nog handig gered door een paar grappige situaties (de travestiet Jackie, de auto van papa die in het water belandt, de diefstal van de meubels) die ertussen gegooid worden en maar best ook anders was dit een flop geweest. Over Cruises eerste hoofdrol heb ik gemengde gevoelens maar de hollywood-bonzen dachten er anders over en gaven hem met Top Gun een ticket naar blijvende roem.

Ondanks de middelmatigheid wist deze film toch nog serieus te scoren aan de kassa en effende samen met o.a. Fast Times in Ridgemont High het pad voor een hele reek andere schoolfilms in de jaren '80.

Als er nou net wat andere keuzes gemaakt werden in het verhaal, dan kon Risky Business nog wel wat worden. Want de opzet met vakantie vierende ouders die hun zoon alleen achterlaten in hun huis, is veelbelovend. Het loopt hier behoorlijk uit de hand en Tom Cruise leert onderwijl de fijne kneepjes van het runnen van een hoerenkast. Maar het blijft toch wat slapjes, nergens krijg je het gevoel dat de situatie geheel hopeloos is. Op een paar grappige situaties na, is het ook lang niet zo komisch als bijvoorbeeld het vergelijkbare Ferris Bueller's Day Off.

soms heb je van die films die je al 100x op tv hebt zien passeren maar nog nooit gezien hebt. Deze was er zo éen. Een positieve verrassing. Een heerlijke jonge Tom Cruise (die overigens hier laat zien wel degelijk iets anders te kunnen spelen dan 'tom cruise') het verhaal is inderdaad flinterdun maar wordt wel op snelheid gedragen door de uitstekende cast, genoeg komische accenten en enkele leuke twists die je niet altijd ziet aankomen...

Veel beter dan verwacht.

Ik dacht aan een wat standaard tienerfilm en had al wat gelezen over de vergelijking met Ferris Bueller's Day Off.

Beide veronderstellingen zijn gelukkig niet waar, vind het ook niet bepaald een komedie; je moet er dan ook niet op gaan rekenen dat deze film je de slappe lach bezorgt, dat doet hij gewoon niet en dat is volgens mij ook nergens in de film de bedoeling.

De regisseur weet een lekkere, soms wat dromerige sfeer neer te zetten.

Door de snelle soundtrack en de interessante karakters van Cruise en De Mornay kijkt deze film ontzettend snel en leuk weg.

Het verhaal is inderdaad dun, maar een deel van het verhaal, de romantiek tussen bovengenoemde 2 hoofdrolspelers, blijft de hele film leuk en maakt je nieuwsgierig. Ook het 'business' gedeelte is een leuk aandeel.

Grootste minpunt: die enorm irritante Curtis Armstrong die af en toe komt opdagen en je bloedt al onder je nagels vandaan haalt met niets doen, laat staan als hij gaat praten

Twijfel tussen 3.5 en 4*.

Na 6 jaar was het toch weer eens tijd voor een herziening! Deze film blijft nog steeds 1 van de leukere uit de jaren 80, het plot doet hier en daar een beetje denken aan Ferris Bueller's Day Off die pas 3 jaar later verscheen.

Ik zit sterk te twijfelen tussen 3,5 en een 4, maar ach! Ik laat mijn stem gewoon staan op 4 for the moment. Vermakelijk filmpje en een must voor iedere 80s liefhebber.

Absoluut niet verkeerd. Los van de standaard opmaak 'sex/alcohol/tiener' -setting allerminst een voorspelbaar filmpje. Wederom erg genoten van de muziek van Tangerine dream.. dit geeft voor mij de absolute 80's sfeer.

En Phil Collins niet te vergeten!

... En Rebecca!

Niet CCR maar Bob Seger and the Silver Bullet Band.

Tangerine Dream maakt voor mij deze film. Wat een mooie klanken. Krijg spontaan de naam Wim van Putten door.

De piepjonge Tom Cruise en Rebecca De Mornay in deze film die me helemaal niet kon boeien.

De Mornay deed het trouwens stukken beter dan Cruise in deze film.

Maar het is een flauw verhaaltje dat me verveelde.

Goed voor één keer en dan nooit meer.

Het is wel eens leuk om terug in de jaren '80 te duiken met een oppervlakkig filmpje zoals dit. Grappig om die hoge stem van Tom Cruise te horen. En Rebecca De Mornay was toch een lekker vrouwtje zeg! Dat dansje van Tom Cruise was er wel wat over!

Best een aangenaam filmpje. Het verhaal stelt niet veel voor en verloopt vrij voorspelbaar. Toch verveelt de film ook zeker niet en Tom Cruise weet een sympathiek personage neer te zetten. Niks bijzonders, maar ook zeker niet verkeerd.

Ik vond het een verrassend goede film en was verbaasd over hoe serieus en volwassen de film op bepaalde momenten was. Ik heb het dan ook niet ervaren als een komedie maar meer een drama eigenlijk. Prima soundtrack ook en zoals anderen het al benoemden een leuke dromerige sfeer.

Nogal verouderde film met een vermoeiende Tom Cruise en een scenario dat niet lekker loopt. Alleen Rebecca de Mornay heeft een redelijk verrassende rol.

Een aantal jaren later is min of meer hetzelfde scenario een stuk beter over gedaan in The Girl Next Door (2004)

Dit was bovenal een geforceerde film die valt of staat met wat je van Tom Cruise vindt. Voor de duidelijkheid ik ben geen fan.

Gemiddeld.

Desondanks de gemengde commentaren is en blijft dit, samen met o.a. The Breakfast club, Blade Runner,... één van de klassiekers van de jaren '80.

Ik heb deze film de laatste 30 jaar reeds verschillende malen (terug) gezien en het is een van de zeldzame films die mij echt terugbrengen naar het gevoel en de beleving van toen.

OK...het verhaal is flinterdun en de acteerprestaties zijn misschien niet top, maar het geheel is gewoon goed.

De magie tussen DeMornay en Cruise is er wel degelijk...ze zijn trouwens een koppel geworden op de set.

Dit was bij de première een 'stoute" film die onder de 16 jaar verboden was .

Om maar te zeggen hoe we geëvolueerd zijn....

Dit was toch wel een trendsetter voor talloze andere films in de 80's en de 90's die elementen eruit gebruikt hebben.

In die tijdsgeest blijft dit een aanrader om naar te kijken.

“My name is Joel Goodson. I deal in human fulfillment. I grossed over eight thousand dollars in one night. Time of your life, huh kid?”

Leuk. Je ziet gelijk waarom Tom Cruise zo'n grote filmster is geworden, en hij heeft in Risky Business een aantal iconische scenes. Het is ook echt een jaren 80 tienerfilm, met weer een tiener die zich afzet tegen zijn ouders en op avontuur gaat.

Risky Business doet denken aan films als Ferris Bueller’s Day Off en Home Alone, en ook Joel is weer een tiener die niet weet wat hij wil doen met zijn leven. Maar binnen een paar dagen komt zijn hele leven op z'n kop te staan. De Mornay is ook sterk op dreef en ze heeft een fijne chemie met Cruise. Samen met de heerlijke muziek, het luchtige coming of age verhaal en Cruise en een Ray-Ban zonnebril zorgt het voor een vermakelijke tienerfilm.

Heb deze in de jaren 80 nog in de bioscoop gezien. Vond m wel aardig, maar ben zelden enthousiast over komedies.

Nu had ik wel het idee dat deze film best wel een goed kon zijn opgedroogd en het toch wel een leuk 80’s document was. Dus had vorige week de blu ray besteld, om er vervolgens achter te komen, dat ik dat idee al eens eerder had gehad. Er bleek namelijk al een blu ray in de kast te staan, toen ik m daar neer wilde zetten.

Enfin, meteen herzien en het bleek toch wel een leuke komedie te zijn. Fijn ook om bij de openingcredits vast te stellen dat Tangerine Dream de soundtrack had verzorgd. Daarnaast komt nog een hele reeks lekkere 80’s hits voorbij.

Rebecca deMornay is ook prachtig en naar goed 80’s gebruik werden we getrakteerd op wat functioneel naakt. Inclusief het in die tijd obligate full frontal shot. Het hele idee ook dat het toppunt van cool neerkomt op het inhuren van prostituées voor je grotendeels minderjarige vrienden, kan in deze tijd waarin het geloof een steeds grotere grip op de politiek krijgt en we steeds preutser worden, helaas ook niet meer.

Verder kent de film een aantal momenten die me erg aan Ferris Bueller deed denken. De echte topper uit het genre.

Al met al voldeed de herziening aan mijn verwachtingen en is het met recht wel een klassieker.

Leuk, dikke 3,5

Risky Business onderscheidt zich van andere tienerfilms door een stuk gewaagder te zijn met prostitutie als centraal (en zeer luchtig behandeld) onderwerp en is daardoor net wat pikanter. Toch bijzonder in een land waar het oudste beroep in veel staten verboden is. Verder is dit een verhaal van een sympathiekere rijkeluiszoon terwijl dat soort jongens in veel andere films uit dat tijdperk juist de horken zijn. Het lijkt er op dat Ferris Bueller's day off hier toch wel een beetje leentjebuur bij heeft gespeeld, meerdere overeenkomsten te vinden maar ik zal niets spoilen.

Leuk is dat er een behoorlijk aantal bekende gezichten te zien is. En dan bedoel ik niet Cruise en de Mornay, maar Bronson Pinchot (Balki in Perfect Strangers), een nog best jonge Joe "Joeypants" Pantoliano (Cypher uit de Matrix) en Curtis Armstrong (Booger in Revenge of the Nerds).

Romantisch is de film niet. Het ademt het zakelijke en materialistische uit van de jaren 80, geld verdienen en blitse auto's lijken belangrijker dan gevoelsleven. De Mornay is erg lekker maar ze blijft wat koeltjes. Past op zich bij de rol. Cruise debuteert prima maar zijn hazentanden vielen hier meer op dan normaal.

Het muziekje van Tangerine Dream is fijn. In The Air Tonight vond ik niet zo passen en veel te afgezaagd hoewel dat laatste in 1983 waarschijnlijk wel meeviel. Verder is er niet zoveel muziek te horen en dat is voor zo'n 80s tienerfilm toch wel jammer.

Lekker foute film als je het verhaal kent, kan niet meer erover zeggen. Niet geschikt voor wie hoereren en pooien verwerpelijk vindt! Al met al een onderhoudend tussendoortje. Ik durf in ieder geval te zeggen beter dan Ferris Bueller maar die vond ik nooit zo super. En kwa plot gebeurt er meer dan in Fast Times At Ridgemont High. Maar het is verder mijlen ver van de echte klassiekers in mijn boek uit deze periode: Some Kind Of Wonderful en The Breakfast Club.