Shrek (2001)

De eerste leuke kennismaking met de groene koppige, norse oger Shrek, die zijn rust verstoort ziet worden en op avontuur gaat om weer ongestoord alleen te kunnen zijn in 'zijn' moeras. Een kleurrijk avontuur waarbij vooral prinses Fiona en ezel Donkey als belangrijkste bij personages hun intrede maken, en waarin laatsgenoemde Donkey voor het meeste vermaak zorgt. Het doen en laten van deze ezel, die zo ontzettend druk is dat het lijkt alsof hij lijdt aan adhd, is meer dan vermakelijk en ook die kenmerkende blik en glimlach zijn bijna hilarisch. Gaandeweg het avontuur begint, leert Shrek vriendschap kennen en liefde en krijgt hij een andere kijk op het leven. Alles op een grappige manier, waarbij gezegd moet worden dat de animatie er hedendaags nog steeds vrij goed uitziet.

Prima.

Vooral de stemmencast sprak me bij deze film erg aan. Mike Myers en Eddie Murphy? Dat zijn toch wel 2 grote namen die zich hier inschrijven voor een animatie. Wederom zijn hun stemmen ook erg passend in de ogre en ezel.

Het verhaal is eigenlijk vrij zwak. Grote onzin natuurlijk, maar voor kinderen is het alles behalve storend. Shrek is een leuk personage en Donkey weet ook wel grappig te zijn. De rest was wel zozo. Niet alle grappen zijn even leuk, maar ja.

Genoeg te beleven voor een geslaagd en gezellig avondje met de kids.

Shrek blijft een knotsgekke animatiefilm, laat ons daar niet aan twijfelen. Wel was het genot voor mij persoonlijk na al die járen toch minder aanwezig dan gedacht toen ik hem gisteren terug zag. De kinderen vonden hem ook geweldig, maar de vele inside jokes en verwijzingen naar andere films ontging hen volledig. Een animatiefilm voor volwassenen dan, mja, daarvoor vond ik hem net te kinderachtig geworden om écht hoge toppen te scheren op de quality meter.

Het duo Shrek en Donkey is een ideale mix tussen de norse met zelfbeklag vullende groene Ogre en aan de andere kant een hyperactieve praatzieke aanhankelijke ezel. Beiden zijn elk op hun manier grappig. Dat komt ook mede door de perfecte casting van de stemmen van Mike Myers en Eddie Murphy. Bij momenten wel hilarisch.

Het uitgangspunt dat vertrekt vanuit een sprookje is fijn gedaan. Ook de holderbolder mix van talloze andere sprookjes is al bij al mooi verwerkt. Dat betekent natuurlijk dat je voor een tweede deel iets nieuws moet toevoegen en dat hebben de makers gelukkig gedaan met die kat. Qua verhaal vond ik het naar het einde toe wat afgezaagd worden met dat melige dertien in een dozijn huwelijk. Het blijft echter genieten om steeds kleine details te ontwarren die de makers in de film hebben gestopt. Alleen dat al maakt de film de moeite om te zien. Sterke 3,5*!

Deze klassieker onder de animatiefilms doet anno 2019 niet zo fris meer aan als bijna twintig jaar geleden. Dat is op zich natuurlijk geen schande, maar een lichte teleurstelling was de herziening wel. Herken me in veel van wat Fisico aangeeft; vooral dat het eigenlijk net te kinderachtig is. Legt het af tegen die andere klassieker Nemo, en al helemaal tegen de recentere animaties Up en Tangled.

Voor het eerst deze (toch wel ) animatieklassieker gekeken en qua verhaal is hij zeker wel leuk gemaakt met de nodige verwijzingen naar andere sprookjes en daar ook nog eens een flinke op de hak neem sausje
wat betreft de zoetsappigheid eromheen eroverheen gegoten .
Murphy steelt toch wel de show met zijn rol als de ezel .
Wat animaties betreft is de film toch wel vrij zwak anno nu , je kunt duidelijk zien dat sommige details ( vooral de draak en een aantal gezichten ) te nep en te 2 dimensionaal eruit zien .
Vraag me daarom sterk af of het niet beter was geweest om te kiezen voor een handgetekende versie .