Beverly Hills Cop II (1987)

Absoluut beter dan het eerste deel. Okay je weet nu wat je krijgt, maar dan wel beter uitgewerkt. Een beter strakker plot meer acties en meer grappen. De twee side kicks blijven leuk en de rest speelt gewoon zijn rol die bij dit soort films gewoon hoort. Geluid kwam ook beter over bij de special effects. En hoewel het plot natuurlijk niet hoogstaand is heb ik me kostelijk vermaakt!

Film 4.0

Beeld 4,0

Geluid 4,0

Extra's geen

Het eerste deel, Beverly Hills Cop, beviel mij goed. Dit tweede deel is beduidend minder. Nauwelijks verhaal eigenlijk, dat wordt echt ondergeschikt gemaakt aan de actiescènes en de grappen en grollen van Axel Foley. Bij vlagen levert dat leuke scènes op, maar het is ook best vaak niet grappig of boeiend. Het deuntje blijft erg aanstekelijk.

Dit tweede deel voor het eerst gezien na herziening van het eerste deel. Deze film gaat grotendeels op dezelfde voet verder, een groot deel van de cast is intact gebleven en Murphy vertolkt wederom de hoofdrol.

Ongetwijfeld dankzij het grote succes van het eerste deel is er weinig veranderd, maar dit is wel heel veel hetzelfde laken en pak. Uiteraard nu wat andere schurken die net zo dom en achterlijk zijn als in het voorgaande deel, maar verder lijkt het een kopie.

Judge Reinhold en John Ashton als bijrolspelers naast Murphy hebben een wat grotere rol en dat pakt positief uit. Ze hebben geen enkel greintje acteertalent, maar op de een of andere manier is hun enorme domheid nog best grappig ook.

Het script is niet de moeite waard om te noemen, het is wederom vermakelijke kost waar je niet al te kritisch naar moet kijken, dan is het prima te behappen.

3*

Net als de eerste film ook deze na een jaar of 20 maar eens opnieuw gezien (grappig, in mijn DVD doosje zat nog een promotieactie met als deadline het jaar 2003, dus ik heb ze bijna 20 jaar in de kast al liggen) en waar de herziening van BHC 1 me wat teleurstelde, is dit juist een aangenamere zit geworden. Ik vond deel 1 een tikje te serieus en ik miste interactie van Eddie Murphy met een partner. Beide zaken zijn hier opgelost, want naast meer tempo en actie is er ook veel meer humor en zijn de 2 agenten bij Murphy veel meer bij zijn verhaal betrokken. Het is nog geen Riggs en Murtaugh niveau, maar ieder geval overtuigender. En ook de cameo van Hugh Heffner vond ik wel opvallend. Het blijft wel een matig geschreven plot, maar de meeste politiefilms hebben dit. Het belangrijkste is toch de uitwerking en de funfactor is hier aanzienlijk verhoogd, dus verhoog ik mijn eindcijfer ook.

3,5* (was 3*)

Ik ben nooit fan van sequels geweest. Zo ook viel deze tegen in 1987. Deze film is meer een soort stand up comedy show van Eddie Murphy. Veel geleuter, weinig verhaal.

Nog steeds vermakelijk hoor. Daarbij leunt de soundtrack zwaar op de muziek ven Carpenter. Dat is een pré, wat mij betreft.

Verder ontwikkelt Tony Scott zich met deze film als een van de belangrijkste grondleggers van de moderne actiefilm. In ieder geval wat betreft de warm aangezette kleuren.

3,5 blijft staan

Half puntje eraf maar nog steeds heel erg leuk. Okay het is erg jaren 80 zowel jong beeld als in muziek maar het geheel blijft vermakelijk om maar te kijken. Geen topper meer anno 22 maar de wat oudere onder ons zullen m nog best leuk vinden. Dat ie zwaar over de top is vind ik geen probleem. Beeld is nu op 4k. Geluid is ook uitstekend. Leuk weer eens te hebben gezien.

Film 3,5

Beeld 4,5 (4K)

Geluid 4,5

In mijn jeugd vond ik deze geweldig en door het hoge tempo een stuk boeiender dan deel 1. Bij het herkijken was het juist dat tempo dat mij ontzettend stoorde.

De film is in veel opzichten het voorbeeld van wat ik haat aan zoveel Netflixproducties: cut na cut binnen luttele seconden, matig plot, geen rustmomenten, oppervlakkige dialogen en betekenisloze actie. Afzonderlijk zijn de genoemde punten niet noodzakelijkerwijs storend, zo heeft bijvoorbeeld exploitation ook zijn charme. Maar in deze film is de balans totaal zoek. Zoals genoemd improviseert Murphy er maar wat op los en is het blufpoker dat hij speelt de eerste keer grappig maar al snel vermoeiend. Het leek alsof de makers makkelijk wilde scoren en niet de kunde hadden voor goede spanningsopbouw in de scenes. Als de makers dat niet kunnen dan moet je dus het mes oppakken, en om de drie seconden in je film snijden om het nog wat te laten lijken.

Deel I blijft daarentegen nog wel een sterke actiefilm. Je kunt deze beter opnieuw afspelen in de sequels negeren.

Het vervolg op de eerste, film is ook nog steeds,zeer vermakelijk.

En blijft nog steeds, genieten.

Volop aktie met een grote lach.

En de aanstekelijke wel bekende lach van super ster Eddie Murphy

Nog steeds een erg leuke film.

Beverly Hills Cop 2 is een film die op vele fronten hetzelfde is als het eerste deel. Toch vind ik dit tweede deel beter dan het eerste. De cast lijkt beter op elkaar ingespeeld en lijken er beduidend meer zin in te hebben. Hele frisse leuke actiefilm, prima vermaak.

Best leuk, best vermakelijk maar blijft nog steeds de minste van de drie. Evenwicht humor en serieuze momenten is goed.

Foley is eigenlijk bezig met creditkaart fraude maar omdat Bogomil, die op het spoor is van Alfabet-diefstallen, ernstig gewond is geraakt, gaat Foley op onderzoek uit in Beverly Hills. Al blijkt dit nog maar de basis van een veel grotere zaak.

Murphy draaft op sommige momenten te lang door. Een andere regisseur had misschien "cut" geroepen maar Scott laat hem gewoon doorgaan. Tsja en is nou eenmaal een Eddie Murphy-film en het succes van de eerste film was enorm. Een klassieker in dit genre. Hier en daar, vermoed ik wat improvisatie maar daar valt mee te leven. Het kan natuurlijk, want dat was bij mij in het verleden ook het geval, dat je het op een gegeven moment hebt gehad met deze komiek en dan kan het lachje en dat doordraven van hem best irriteren.

Nielsen voegt niet al te veel toe, dan leider van bende en liefje van de baas. Maar alle andere (bij) rollen zijn best goed. Paul Reiser is mij vooral bekend van Mad about You (Serie, 1992 - 1999) .

Verder niet zo veel anders als mijn vorige kijkervaringen. Vooral eerste deel vrij weinig actie en anders dan bij de andere twee films, is bij de eerste actiescène Murphy niet van de partij. Hij komt pas daarna in de film.

In schietclub, met cementwagen en laatste gedeelte zijn de beste momenten in deze film maar zoals gezegd het vermaakt allemaal best. (Een klein gastrolletje van Hugh Hefner).

Regisseur Tony Scott vormt een erg noemenswaardige naam binnen het actiegenre, maar een echt eigen stilering begon hij pas vanaf de jaren '90 te ontwikkelen. Diezelfde stilering bracht een aantal zeer verdienstelijke werkjes met zich mee en wordt dan ook gedurende zijn vroegere werk erg gemist. Beverly Hills Cop II is een erg voorspelbaar en haastig ingevuld vervolg op de actieklassieker uit 1984, waar Eddie Murphy gelukkig wel voor wat kleine lichtpuntjes zorgt. Het is een erg neurotisch, uniek figuur die niet voor iedere kijker weggelegd zal zijn, maar Murphy weet precies wat hij met het personage moet aanvangen. Het vormt een veel interessanter figuur dan de grijze muizen die zich om hem heen bevinden, waartussen zeker Brigitte Nielsen de kroon spant in slecht acteerwerk. Scott haalt uit met enkele explosieve en spectaculaire actiescenes die de moeite zeker waard zijn, maar veel voegt dit vervolgdeel niet aan de reeks toe.

Aardig vervolg op deel 1. Meer van hetzelfde maar dat kan je verwachten in een deel 2. Axel gaat weer op pad met Taggert en Billy en moeten erachter zien te komen wie de alfabet aanslagen pleegt. We krijgen overigens alleen de enveloppen te zien maar niet de inhoud van wat er in de enveloppen zit. Verder het bekende '80 pistolen geluid wat de film gedateerd laat aanvoelen. Wel een paar goede soundtracks uit die tijd.

Ondergewaardeerde sequel. Af en toe kan Murphy irritant zijn als blaaskaak die een scene staat te maken maar hij heeft in samenwerking een leuk script gemaakt waar zowaar nog wat echt speurwerk in zit en zijn bekende nerd-lachje en brutale schelmenstreken als politieagent zitten er uiteraard weer in net als de synthesizers van Harold Faltermeyer. Uiteraard zijn zijn twee maten van deel 1 ook weer terug net als Paul Reiser. Voor wie dan snel het gevoel heeft dat er wel erg veel gerecycled wordt klopt dit ook wel. Het was van oorsprong niet echt de bedoeling om een hele reeks ervan te maken maar het succes maakte dat Murphy wel meer wilde, dit was voor hem echt een klapper hoewel Trading Places en 48 Hrs ook hits waren.

Een aantal zaken voelen wat overbodig en zijn vooral een wat geforceerde manier om wat extra humor in de film te stoppen, zoals bijvoorbeeld die villa die Foley inneemt of dat gedoe met die Ferrari. Want echt schaterlachen zit er meestal niet in, maar de actie en het degelijke verhaal maakt wel weer genoeg goed. Dan nog Brigitte Nielsen, die hoeft als ijspegel gelukkig niet echt te acteren net als Jurgen Prochnow dus dat scheelt. Geen actiekomedie klassieker maar voor een amusant niemendalletje zeer geslaagd.

Blijkbaar heb ik de 2e BHC vergeten quoteren. Snel even meegepikt op Netflix vooraleer ik de 4e bekijk. Blijft een geweldige politie actiekomedie. Heerlijke Eddie Murphy als Axel Fowley en zijn 2 hilarische stijve sidekicks Rosewood en Taggart.

De film borduurt verder op het succes van de 1e film en de 3e film herhaalt hetzelfde concept. Het verhaal is steeds hetzelfde, maar Fowley maakt er iets geweldigs van. Ongelooflijk hoe hij zich telkens overal uit lult.

Het gedoe met de Ferrari was inderdaad overbodig, maar de vele andere explosieve actiescènes maken veel goed.

Ook deel 2 vind ik een topper, de hele sfeer en alles erom heen en Eddie maken dit tot een waardig vervolg.

Deel een was een succes, en meestal werkt het dan zo dat dat concept door de studio uitgemelkt wordt - minder verhaal, kleiner budget, een herhaling van zetten met de B-crew.

Niet hier. Dit tweede deel is een voorbeeld van hoe het ook kan: zoek de beste regisseur van het moment, geef hem een veel groter budget, en zoek naast de oude crew wat interessante acteurs die het geheel nog wat meer fleur geven.

Mooi werk voor Nielsen - net wat films gedaan met Stallone en Schwarzenegger en Prochnow - toen vers van Das Boot. Maar wellicht indrukwekkender is de keuze voor Tony Scott, die toen net Top Gun afgeleverd had. Dan maak je wel een statement dat je serieus bent.

En dat blijkt ook wel. De hele film is gewoon leuker, beter, vlotter, mooier en fraaier dan deel 1. Het kan dus wel.

Aan mijn tienjarige zelf: 'Het is wel grappig hoe je als volwassene in 2024 ziet hoe jouw jeugdfilms beïnvloed zijn door tendensen. De eerste 'Beverly Hills Cop' (1984) straalt toch vooral gezelligheid uit, terwijl 'Beverly Hills Cop II' (1987) iets meer inhaakt op Miami Vice-invloeden. Het oogt allemaal wat stoerder en duisterder. Industriële synthesizermuziek op de achtergrond als onkreukbare slechteriken (korte kapsels, maatpakken) stoïcijns door de straten van LA spoken. Gelukkig blijft Axel Foley de nodige luchtigheid brengen met zijn gebruikelijke fratsen. Al voelt het iets meer als een herhalingsoefening en de grappen lijken zelfs iets minder scherp. Het helpt ook niet dat Taggart/Rosewood inmiddels goede vrienden zijn met Foley. Geen spanning of tegengestelde belangen, maar vooral veel flauwe gebbetjes. Meer actie maakt dus niet per se een betere actiekomedie.'

Deel 1 beviel me zeer dus direct doorgegaan naar deel 2. Het eerste deel speelde in de vrolijke naïeve jaren 80, dit vervolg is veel duisterder. Van toon maar ook met de nachtscènes en neonlicht en tonen van Miami Vice. Deels werkt dat prima, hoewel ik juist dat luchtige toontje van deel 1 erg prettig vond. Alleen wist deze film me veel minder te grijpen, helemaal de vinger op leggen kan ik niet maar het verhaal wist me simpelweg veel minder te boeien. Misschien wel omdat deze film een beetje een eigen touch mist. 3,0*.