
Guest House Paradiso (1999)
Verenigd Koninkrijk
Komedie
90 minuten
geregisseerd door Adrian Edmondson
met Rik Mayall, Adrian Edmondson en Vincent Cassel
In het slechtstlopende hotel van Engeland zorgen Ritchie Twat (Rik Mayall) en Eddie, of liever Edward Elizabeth Ninglebubba (Adrian Edmondson), voor de dagelijkse (ab)normale gang van zaken. Ritchie is de manager die niets doet en Eddie is degene die geen functie heeft maar alles doet. Daarnaast is er een kok en een vermist (vermoedelijk dood) hulpje. Soms komen er gasten, zoals een typische Engelse familie, een diva die haar beste tijd gehad heeft en een pasgetrouwd stel, maar de mannen hebben meestal met elkaar te maken. Dit zorgt voor vele absurde en idiote situaties, waaraan de gasten niet kunnen ontkomen.
de film op zich zelf vond ik echt gestoord, maar die gênante momenten van Ritchie Twat vond ik wel leuk bedacht.
flinke onderbroekenlol, radioactieve vis vond ik ook wel om te lachen.

3.0*
Ik denk dat de kracht van Bottom (en ook van engelse humor) is dat een uitzending lang de hele tijd over hetzelfde door kan jengelen zonder er een al te groot verhaal in te stoppen. En in een film is het de bedoeling dat er een verhaal wordt gefabriceerd, en daardoor zakt het hele kaartenhuis in elkaar.
Nou goed, omdat ik Rik Mayall zo leuk vind, dan toch maar 2,5***
Het probleem hier is dat het voor geen seconde aanvoelt als een Bottom film. Ja er is Richie en er is Eddie, maar waar zijn hun achternamen? Waarom heet spudgun anders? Waar zijn mr rottweiler, Dick Head, Dave Hegehog en the landlord? Er is geen Bottom tune.. nee sterker nog.. deze hele film heet geen eens Bottom!
Richie Richard... eh.. Twat in deze film, was altijd die ongelukkig, wanhopige ouwe maagd die je het uiteindelijk toch wel gunde. Hier is Richie niet meer dan vervelende perverse viespeuk waarbij je nog eens juicht als hij een terecht pak slaag krijgt van die hotel gast.
Eddie moet het altijd hebben als afmaker van grapjes. Maar dat is nou net waar de schoen knelt, er zijn geen grapjes, er is alleen maar houterig overacteerwerk.
Van meet af aan had ik al het gevoel dat het fout zou gaan net als de verspeelfiming van the simpsons. Die manier waarop Rich dat speldje in zijn huid steekt is een ranzigheid die we nooit in de Bottom afleveringen zouden zien.
Om nog maar niks te zeggen over voorspelbaarheid. Nee kijk, ze vinden een stapel radioactief bestraalde vissen en ze hebben geen maaltijden voor die avond. Wat zou je denken dat er gaat gebeuren?? Elke Bottom liefhebber weet dat elke aflevering finaal fout afloopt, wat moet dit zoetsappig kinderachtige einde dan voorstellen? Als het nou toch net even anders was gelopen en ze gewoon 2 extra seizoenen hadden gemaakt en niet deze film...ik vind dit echt zo'n flop in gigantische hoofdletters. FLOP

3,0*
Op IMDb bij deze film:
If you like this title, we also recommend...
Godfather Trilogy: 1901-1980, The (1992) (V)
Ondertussen 7 jaar later staat deze niet meer vermeldt. Maar nu staat Trzy Kolory: Biały (1994) erbij....
Veral bij de keuken scene had ik vet lang om gelachen, het is en blijft een aanrader als je niet vies bent van een beetje platte en smerige humor.
Ben echt groot fan van bottom maar de film haalt het niet bij de series en de theater shows...
De serie bottom vind ik echt te gek,maar bij het maken van deze film hebben ze de plank behoorlijk mis geslagen(jammer).
Helemaal mee eens.


Het lijkt veel op de serie "Bottom" en het is humor waar je van moet houden.
Platvloers, dubbelzinnig en Brits, is dat jouw smaak? Dan zit je gegarandeerd goed met dit verhaal.
Helaas vond ik de film aan het einde slechter worden en in herhalingen vervallen.


Heb alle afleveringen van Bottom en The Young Ones, en na -tig keer gezien te hebben, lig ik er nog steeds van in een deuk.
Deze film was minder, maar wel vermakelijk.
Na Bottom keren Rik Myall en Adrian Edmondson terug in hun rollen van Eddie en Richie die ze eerder vertolkten in Bottom. Guest House Paradiso ligt op zich in het zelfde straatje. Beide personages zijn dus weer ontzettend lomp, grof, gewelddadig ze slaan elkaar weer de hersens in en zeer grofgebekt en weten zich keer op keer in de meest idiote en geregeld hilarische situaties zoals een potlood die in de kont van Richie wordt geblazen en bijvoorbeeld dat hele 'pheeb' gedoe in de keuken, 'forget the pheeb' te werken. Het verhaal is zeer zwak, maar de heren weten met hun humor toch te zorgen voor een leuke film, die eigenlijk gewoonweg wel te lang duurt overigens. Toch, de film blijft vermaken.
In "Guesthouse Paradiso" omringen ze zich met serieuze acteurs als Bill Nighy en Vincent Cassell en de veel te aantrekkelijke Hélène Mahieu. In de serie wilde niemand iets met Eddie en Richie te maken hebben [behalve dan Spudgun en Hedgehog, Eddies twijfelachtige 'vrienden'] en het is eerlijk gezegd onbegrijpelijk dat deze gasten niet meteen na aankomst gillend Guest House Paradiso verlaten.
De film is bovendien onderbelicht en ziet er daardoor ook amateuristisch uit. In de serie en in de theatershows was de eenvoud van de sets en het opzettelijke amateurisme van sommige effecten onderdeel van de charma [de ad-libs van Mayall en Edmondson zijn hoogtepunten van de shows], maar in deze film kun je je geen amateurisme veroorloven. Als je het geniale werk van Rik Mayall en Adrian Edmondson wilt leren kennen, moet je ZEKER niet bij Guest House Paradiso beginnen!
Ik heb er ook zelden stil bij gestaan dan Rik Mayall vóór de productie van Paradiso in het ziekenhuis lag wegens dat quad motorvoertuigongeluk. Daardoor is de regie en het schrijven grotendeels aan Ade overgelaten. Hij had aanvankelijk nog de ambitie om meer films te maken, wellicht zelfs een tweede bottom-film, maar na het floppen (want dat deed dit zeker) heeft hij zich daar nooit meer aan gewaagd.
Nog steeds heel spijtig dat er een tegenvallende film is in plaats van een vierde seizoen en dat de koek daarna op was. Ik heb nog wel eens geprobeerd om Filthy, Rich & Catflap te bekijken, maar dat vind ik lang niet zo leuk als Bottom.
Heb de waardering met een halve punt omhoog geschroefd.
As we always say at the Guest House Paradiso: Have fun, don't go in the water if you know what's good for you and try not to get shit on the sheets.
Na Bottom keren Rik Myall en Adrian Edmondson terug in hun rollen van Eddie en Richie die ze eerder vertolkten in Bottom. Guest House Paradiso ligt op zich in het zelfde straatje. Beide personages zijn dus weer ontzettend lomp, grof, gewelddadig ze slaan elkaar weer de hersens in en zeer grofgebekt en weten zich keer op keer in de meest idiote en geregeld hilarische situaties zoals een potlood die in de kont van Richie wordt geblazen en bijvoorbeeld dat hele 'pheeb' gedoe in de keuken, 'forget the pheeb' te werken. Het verhaal is zeer zwak, maar de heren weten met hun humor toch te zorgen voor een leuke film, die eigenlijk gewoonweg wel te lang duurt overigens. Toch, de film blijft vermaken.


Heerlijke flauwe humor.. vooral Eddy..
3.5 ***