At Close Range (1986)

Ik had hier toch meer van verwacht. Christopher Walken vond ik niet overtuigen als bad guy in deze film. Ook zijn handlangers komen wat mij betreft niet echt uit de verf. Er had veel meer in gezeten voor dit familiedrama. De enige die de film enigszins overeind hield was de jonge Sean Penn.

Jammer van de matige afloop, die net het sterkste stuk van de film had moeten zijn. Erg heftig maar ook een beetje ontgoochelend. Nochtans is dit soort zware drama's helemaal voor mij weggelegd: een tiener die een houvast zoekt in zijn criminele vader, gooi er een romantisch niemendalletje tussen en laat de chemie Walken-Penn-Masterson haar werk doen. Helaas faalt het vanaf het moment dat vader Whitewood (Walken) besluit om iedereen te elimineren . Vanaf dan, zeg maar de laatste vijftien minuten, wordt het een rommeltje. Het verhaal is niet goed afgewerkt, maar toch komen de spanningen vrij goed uit de verf en valt er genoeg te genieten van het acteerwerk, zeker van Walken --->

Goede misedaad-drama, met een aardig, traag en niet te sentimenteel verhaal dat vooral opvalt door z'n sterke vertolkingen. Christopher Walken, Sean Penn, maar ook zijn broer Chris en een leuk rolletje van Kiefer Sutherland niet te vergeten. En mooie muziek ook van Sean's toemalige vrouw/vriendin.

Erg goede film, alleen de rol van de moeder vond ik een beetje vaag, het lijkt wel of ze geestelijk niet helemaal in orde is en dat oma de boel regelt.

ik had het al geschreven op het forum maar ik wil het graag nog eens herhalen : één van de mooiste openers in de filmgeschiedenis nl close up van een zoekende Penn, dan ziet hij het meisje - dit alles op een dromerige score in slow motion. Penn zoekt immers naar een doel in zijn leven en moet kiezen tussen goed (Masterson) en kwaad (Walken). De opening creëert de juiste mood om de film te volgen en boetseert meteen het personage van Penn. Stoer, onzeker en een tikkeltje zelfvoldaan. En daarvoor zal hij een prijs betalen. Regisseur James Foley kwam met deze film binnen als beloftevolle talent maar het kan verkeren zei Bredero en in de tweede helft jaren '90 de ene ramp na de andere zodat hij nu sequels maakt van pulp als Fifty shades ... Maar ACR staat er (nog steeds). Foley gaat met zijn beelden en score voor een romantisering van zowel liefde als criminaliteit. Dus zijn de diefstallen in eerste instantie opwindende spelletjes om zich te bewijzen en de aanwezigheid van zijn liefje geeft rust. De motivatie van de jongeren is sociaal-economisch getint nl arm/trash in een regio zonder toekomst en waar verveling welig tiert, is natuurlijk de trigger is om de misdaad/avontuur te omhelsen. Foley laat het verhaal rustig begaan, neemt tijd om te situeren en de scenes tussen Walken en Penn zinderen. De film zakt wel wat in na 3/4, voorspelbaarheid treedt in (thuissituatie drijft Penn definitief naar vader, diefstallen gaan goed, wrijving tussen de bende leden) en daardoor net niet in mijn lijst der favorieten. Maar het einde is terug opnieuw sterk. De tragiek dat er zat aan te komen, barst los. En in de (prachtige) finale scene krijgt de vader/zoon relatie zijn vaste vorm, worden wraak, verraad, schaamte en woede in één zin (he's my father) gebald.

Vanavond even weer gezien heb weer genoten.een geweldige film.met ook een prima cast.ook een goed verhaal.ook nog een waargebeurd verhaal.had de film al vaker gezien.hij ontbreekt zeker niet in mijn collectie.blijft een goeie film.

Sterk misdaaddrama met een jonge Sean Penn en altijd zeer overtuigend, charismatisch en in deze rol, psychopathische Christopher Walken.

One of my all time favorites

Blijft een ijzersterke film overall.

De tweede uit een klein drieluik halfvergeten jeugdcriminaliteitsdrama's uit de jaren '80 die ik deze periode ga zien. Even ruimte maken op de harde schijf van de TV ontvanger. Eens dingen kijken die ooit van TV opnam.

Deze is veel beter dan de eerste. Foley heeft ambitie, de film opent erg fraai en gedurende de film gaat hij interessant heen en weer tussen seventies grittiness en een soort neo-noir sfeer. Het voelt niet helemaal evenwichtig, maar vond het de film toch veel extra's geven. Dat en vooral Sean Penn tillen deze film ver boven een gewoon waargebeurd verhaal van de week uit. Acteurs als Walken en broertje Chris Penn voldoen prima, maar Sean Penn is zo sterk dat alleen hij deze film al naar een hoger niveau tilt.

Brad Whitewood(Sean Penn) is arme jongen die in een dood gat in Pennsylvania woont. Zijn leven stelt niet veel voor maar dat verandert als zijn vader Brad sr (Walken)ten tonele verschijnt. Brad sr is een charismatische man, met veel poen op zak (en een foute pornosnor!) dus Brad is meteen onder de indruk van hem. Brad sr komt niet eerlijk aan zijn centjes. Hij leidt een bende dieven die gespecialiseerd zijn in landbouwvoertuigen stelen maar hij heeft ook andere handeltjes. Brad jr wil ook wat zijn vader heeft want hij wil met zijn vriendin(Mary Stuart Masterson) en wat vrienden waaronder zijn broertje Tommy (Chris Penn)beginnen ook een bende die tractoren stelen. Dit gaat fout en justitie komt ze op het spoor en dan blijkt dat Brad sr alleen om zijn eigen hachie geeft. Het verhaal is gebaseerd op Bruce Johnston junior en Senior en dus waar gebeurd. Bruce sr is begin deze eeuw achter de tralies gestorven. Bruce junior is een draaideurcrimineel. Misschien dat het verhaal daarom soms wat gezapig is maar de acteerprestaties zijn goed. Walken is geweldig als Brad sr. Het contrast tussen de charismatsche doch amaibele Brad op het begin en de laffe, zelfzuchtige angsthaas later weet hij prachtig te vertolken. Walken als lafaard zie je niet vaak. Sean Penn speelt ook zeer sterk als poor white trash. De familie Penn was flink vertegenwoordigd in deze film want buiten Chris en Sean is hun moeder Eileen Ryan te zien in de rol van oma van Bruce jr en Tommy en Madonna, destijds getrouwd met Sean verzorgd de prachtige titelsong Live to Tell.

Dankzij sterk acteerwerk is dit degelijk misdaaddrama over een groep niet bijster interessante criminelen het bekijken meer dan waard, maar ik heb me wel gestoord aan het continue inzetten, vanaf de eerste scène al, van het Madonna-hitje Live to Tell.

Gestoord verhaal dat helaas gebaseerd is op ware gebeurtenissen in Pennsylvania 1978. Bij een check van wikipedia kom je te weten dat elke moord effectief heeft plaatsgevonden en ook de hele context van een disfunctionele familie komt overeen.

Schitterende hoofdrol van Sean Penn, niet normaal wat hij hier presteert. Maar ook de rest van de cast mag er meer dan zijn, met een chilling Christopher Walken voorop. Alles wordt prima in beeld gebracht met aandacht voor bij momenten noirish fotografie. Ondanks de harde gebeurtenissen is het geen louter bodycount verhaal maar neemt men zijn tijd voor de opbouw en uitdieping van de karakters. Sterk. En maakt het alleen maar harder want er valt eigenlijk nauwelijks wat positiefs te rapen in de karakters. De feiten zijn gruwelijk genoeg en daar wordt ook niet in de eerste plaats op ingezoomd, al zijn ze wel degelijk aanwezig. Eerder wordt er ingezoomd op de duivelse verdorvenheid van de Walken en zijn gang, die de hele omgeving meesleept.

De score is van Patrick Leonard die in de jaren ‘80 als songwriter nauw samenwerkte met Madonna. En hier komt het speciaal voor de film gecomponeerde “Live to Tell” langs (Madonna is verantwoordelijk voor de lyrics) langs bij de eindcredits, en een instrumentale versie bij de opening van de film. Vind ik wel passend en al zeker een fijn detail omdat Madonna en Sean Penn in die tijd getrouwd waren.

Ultieme slowburner

Ik weet niet meer waarom, maar om de een of andere reden kwam deze film weer op mijn pad. Ooit aanbevolen door mijn broer, die m fantastisch vond.

Die mening deelde ik toen niet daar ergens medio jaren 80. Goed, dat wel. Herzag de film ergens begin deze eeuw op de dvd die ik in mijn bezit heb. Mijn mening bleef gelijk.

Maar goed, de film landde ergens een maand geleden op opnieuw mijn netvlies en ik overwoog de blu ray te kopen. (Daarvoor moet je trouwens in Frankrijk zijn, de usa editie is onbetaalbaar.) Maar ik had natuurlijk ook de dvd in de kast staan en de eerdere pogingen m fantastisch te vinden waren mislukt. Dus waarom niet de dvd kijken of de aanschaf van de blu tay het waard was?

Dat plan sprak me wel aan. Dus de dvd in de speler gestopt en op start gedrukt. Beeld viel me alleszins mee. Tuurlijk heeft blu ray meer kleur en detail, maar ik zat meteen goed in de film. Het is eigenlijk een enorme slowburner met een fijne soundtrack en een geweldige cast. Regie van Foley mag er trouwens ook wezen.

Penn en Walken zijn in topvorm en aan elkaar gewaagd. Teenage angst vs pure evil.

Leuk ook om zijn broer Chris Penn, Kiefer Sutherland en Crispin Glover hier ook te zien.

Vroeger vond ik Walkens personage net iets te sullig of te eloquent om een echte bad guy te zijn. Nu vond ik dat juist de sterkste troef van de film. Walken is veel slechter dan hij lijkt. Onberekenbaar.

Zo komt het tot een ijzingwekkende confrontatie tussen vader en zoon.

Ik ben om, mijn broer had gelijk. De film is fantastisch! Blu ray is besteld!

Hele dikke 4*

Een van die juwelen uit de legendarische eighties.

Ijzersterke performances van Sean Penn en Christopher Walken en Mary Stuart Masterson.

En met de prachtige beroemde motion picture soundtrack van Madonna het liedje Live to tell.

Fantastische classic inmiddels.

Prima film maar de muziek van Madonna, "Live to tell", kwam steeds weer instrumentaal onder veel scènes en dat was te vaak.

Voor de rest zoals gezegd een prima film.

Een 7.

Voor mij 1 van de beste films en ik vind het geweldig geacteerd zowel penn als walken en ook de rest.De film is vrij onbekend en in mijn ogen ondergewaardeerd want ik vind het op alle fronten verhaal/acteurs/muziek/ een 9+

En ik zag hier iemand schrijven een zwak einde ???? Dat is juist ijzersterk

Een aanrader

Superfilm

Christopher walken niet overtuigend ???? Hm oké

Ook 1 van mijn favorieten

Gelukkig dat smaken verschillen

Top film