The Jungle Book (1967)

De figuren uit het verhaal over het mensenkind in de jungle zijn inmiddels klassiek en de gieren doen 'n beetje aan The Beatles denken. De prachtige animaties en de heerlijke tijdloze liedjes vervolmaken deze productie. Maar het allerleukst is om deze film, steeds weer, samen met een jongen van tweeënhalf jaar te kijken die bij de tijger en de slang je hand pakt of een paar passen achteruit doet.

Ze wilden destijds ook de Beatles de gieren laten inspreken, maar toen Lennon daar niet al te geïnteresseerd in was, haakten de anderen ook af.

Ook wilde Disney Louise Armstrong koning Lowie in laten spreken, maar omdat het hen niet al te verstandig leek om een neger een aap in te laten spreken, ging ook dit plan niet door.

LEUKE INFO. BEDANKT

The Jungle Book vind ik een leuke film.

Deze film heeft een leuk verhaaltje. Een jongetje groeit op in de bossen en komt de allerlei dieren tegen. Dit zorgt voor komische en spannende gebeurtenissen. Ik moet zeggen dat ik de meeste personages erg geslaagd vind. De wat mopperde panter Bagheera is een sympathiek personage. Hoewel wat te druk vind ik Baloo de beer een leuk en komisch personage. Shere Khan de tijger vind een erg goede schurk. De gieren vind ik ook erg geslaagd evenals de slang. Die olifanten vind ik ook hilarisch en dat baby olifantje is erg schattig. Alleen die apen vind erg irritant en niet zo leuk. Al was de scene dat Mowgli bevrijd werd van de apen dan wel weer hilarisch.

De muziek in deze film vind ik erg geslaagd. Leuke liedjes, goede instrumentale muziek. De tekenstel vond ik niet heel bijzonder, maar het kon er wel mee door.

Het eind van de film is mooi en hilarisch tegelijk. Hoe Mowgli zich door het meisje van het mensendorp laat verleiden en Baloo en Bagheera tegenstrijdige adviezen geven vind ik een mooi en leuk stuk.

Al met al vind ik The Jungle Book een sterke film.

4 sterren voor deze film

Na Mary Poppins is classic nummer 20 voor mij wel weer een goede titel. Baloe is een erg leuk personage die de boel van veel humor voorziet. De scene waarin hij vermomd als aap erop los danst is leuk verzonnen. De muziek daarbij is verre van tegenvallend. Sterker nog, in vergelijking met een hoop andere Disney classics stoorde de muziek me hierin niet, en vond ik het ook nog best leuk.

Ook de rol van Kaa de slang is vermakelijk.

Voor het eerst in het engels gezien; beter dan de Nederlandse versie. Mijn score gaat een halfje naar boven.

Ik vond het verhaal vroeger in de Donald Duck al niet veel aan. Heb deze dan nu maar bekeken, maar weer de zoveelste kl*te film van Disney. En terecht al die jaren dit soort films gemeden. Het mensenkind Mowgli komt ter wereld en onderweg naar het mensendorp, maakt het kennis met allerlei dieren uit de jungle. Mijn God, en dat tempo daarbij, aanbeland bij de olifanten was mijn reactie, schiet nou een beetje op . En hij duurt maar een uur en een kwartier. Het tekenwerk ging dan nog wel. Liedjes zijn ook niet zo geweldig. 2.0

Als kind vond ik deze film helemaal niets. Nu voor het eerst in 20 jaar herzien en heb er enorm van genoten.

Jungle Book is en heeft niet het beste verhaal wat Disney verteld heeft, maar de animaties zijn werkelijk briljant. De prachtige personages, het goede acteerwerk en de vele leuke scenes laten je de film's gebreken in het vertellen van het verhaal helemaal vergeten. Dat dat gedaan kan worden door zoiets simpels als een paar "tekeningen". Wel een teken dat de "Nine old men" aan de top van hun kunnen zaten. Er triest natuurlijk dat dit de laatste film was waar Walt Disney aan heeft gewerkt daar hij tijdens het maken van Jungle Book is gestorven. Geeft de film net dat beetje lading meer mee binnen de classics.

Tot mijn verbazing had ik op deze nog niet gestemt.

Was voor zover ik mij kan herinneren mijn 1e keer in de bios.....als kleuter.

Sindsdien tientallen keren gezien en ook als volwassenne nog leuk.

Wel nederlands gesproken vanwege het sentiment....Wat je van beren leren kan.....

Dit was een leuke film. Wel wat mankementen. Zo kon de jungle iets kleurrijker en gedetailleerder geanimeerd wordt en was deze met momenten erg kaal, en kon de dierenwereld wat meer divers en levendiger worden opgebouwd, maar de karakters zijn wel sterk bedacht. Kaa, Baloo en Baghoura maken echt de film. Ik vond de film het goede niveau niet altijd vasthouden, en het tweede deel was over het algemeen beter dan de eerste. Qua muziek zit het wel goed met een voor die tijd wellicht wel aanstekelijk liedje bij kinderen. Kan me wel voorstellen dat dit jeugdsentiment moet zijn bij sommigen. Een van de betere Disney's, maar niet de top. Heerlijke stemacteurs hier, zeker Kaa is meesterlijk.

Leuk dat de dieren ook elk genoeg aandacht krijgen, en niet alles weggaat naar het centrale hoofdpersonage. Er waren ook momenten dat ik dacht tijdens de film dat je met bepaalde dingen nog harder zou kunnen lachen als je stoned bent, dus ik vind het ook wel een stoner film.

Een nipte 3,5

Pracht van een Disneyfilm. Het straalt iets magnifiek uit, iets origineel, iets wat de film eigen maakt en toch anders is dan andere Disney's. Walt Disney is gestorven tijdens de productie van deze film en zo wordt met de volgende productie de, wat fans noemen, donkere periode ingezet.

Qua verhaal krijgen we te maken met het Alice In Wonderland gevoel. Flinterdun, bestaande uit verschillende secties en meestal gaat die sectie dan gepaard met een muzikaal nummer. Heb er zelf geen enkel probleem mee omdat het allemaal prachtig is uitgewerkt. Allereerst heb ik de jungle altijd fascinerend gevonden. De makers doen daarbij ook hun best om je helemaal een te maken met de locatie. Je hebt de prachtige animatie, weer bestaande uit sketchy achtergronden maar hier werkt dit het best van alle films. De dieren zijn ook prachtig geanimeerd. Een zeer realistisch en mooi geanimeerd stukje was bijvoorbeeld met de introductie van Shere Khan. Als hij daar dreigend ging liggen om een hinde te vangen en je zijn schouders van boven naar beneden ziet bewegen moest ik toch even schrikken van hoe akelig echt dit eruit zag.

Niet alleen de animatie maar ook de muziek zorgt ervoor dat de jungle beter uit de verf komt. Het intronummer is gewoon geniaal. Ik had een onwaarschijnlijk leuke nostalgische trip toen ik het terug hoorde. De liedjes zijn stuk voor stuk geslaagd, misschien wel de beste liedjes die Disney ooit heeft gemaakt. Bear Necessities, I Wanna Be Like You, De mars van de olifanten, de ballade van die gieren, het lied dat het meisje op het einde zingt... echt allemaal heel sterk.

De personages blijven je allemaal bij, ook al zien we de meeste maar heel kort. Mowgli weet wat hij wil, kan zijn mannetje staan maar is kwetsbaar. Baloo was als kind mijn favoriet en blijft een grappig figuur maar als ik het nu terug bekijk , kan ik me meer vinden in Bagheera die zo wat de beschermer speelt over Mowgli. Wat ik dan wel weer knap vind is dat het toch wel Baloo is die Mowgli op het einde tegen Shere Khan probeert te beschermen. Met de zijpersonages heb ik hetzelfde gevoel als met Alice al zijn ze in Jungle Book wel veel geslaagder. Denk dus maar aan Kaa, de olifanten, Koning Louie en de gieren.

De schurk is ongelooflijk goed. We zien Shere Khan laat verschijnen maar de film krijgt van mij een dikke pluim voor de opbouw. Als kijker zien we namelijk dat de dieren ongelooflijk bang zijn voor de tijger als ze over hem spreken.
Zelf heeft de tijger alle eigenschappen voor een geslaagde schurk : bedreigend, donkere stem, sterk , een vleugje narcisme en vrij gewelddadig voor Disney standaarden.

Jungle Book is de favoriete Disneyfilm van zowel mijn vader als mijn beste vriend. Diezelfde mening deel ik na het kijken niet, maar het maakt wel veel kans om in mijn top 10 van Disney te komen. 4,5*

Toch niet helemaal die klassieker. Ik heb ook helemaal geen bijzonder goede herinneringen aan de film. Ik dacht dat het mijn geheugen misschien was, of dat ik met de blik van nu bepaalde dingen zou waarderen die me ontgaan zijn toen ik de film als kind zag. Maar nee, het is juist een film die zich echt op kinderen richt. Het grote zwakke punt aan de film is dat het allemaal totaal niet groots voelt. Geen enkel gevoel van avontuur. Na vrijwel iedere losse scène waarin eigenlijk telkens weer een nieuw personage/dier wordt geïntroduceerd is er wel weer een dag voorbij en als het fout loopt is Bagheera altijd dicht in de buurt om te hulp te snellen. Het geeft niet echt het idee van een uitgestrekte jungle die een hoop avontuur te bieden heeft. Ook de locaties vallen helemaal niet op. Heel bescheiden allemaal, en sowieso is niets in de film echt bijzonder mooi getekend. Enkel de ruïnes waar de apen leven springt er nog een heel klein beetje uit. Maar ook hier wordt er van de locatie niet echt gebruikgemaakt. Erg raar eigenlijk als je nagaat dat in animatie zoveel mogelijk is. Het is ook een weinig ambitieuze film met amper spanningsopbouw of een verhaal.

Verder zitten er naar mijn smaak ook wat teveel liedjes in de film, waarvan uiteindelijk ook maar twee nummers echt bijblijven. Het voor zo'n korte film misschien wat teveel gebruikte The Bare Necessities en I Wanna Be Like You, het hoogtepunt van de film. Shere Khan en Kaa zijn lekker vals ingesproken personages, maar enorm indrukwekkend en dreigend zijn ze ook weer niet. Daar is de film wat te braaf voor uiteindelijk. De personages hebben allemaal relatief weinig menselijke trekken (op de gieren na misschien), blijven op wat plukjes haar relatief dicht bij hun oorspronkelijke uiterlijk, en wat me verder ook wel opvalt aan de stemacteurs is dat alles zo kalm wordt opgelezen. Het maakt de film zoveel rustiger dan wat we nu gewend zijn van Amerikaanse animatie. Dat is op zich wel een pluspunt, maar soms slaan ze wel door. Een zin als "run, Mowgli, run!" mag best wel met enige stemverheffing gebracht worden lijkt mij. Het einde voelt wat abrupt, maar dat krijg je bij een film die weinig lijn of opbouw kent. 3.0*.

Aardige film met een goed verhaal. Die liedjes hoeven niet van mij.

Zonder die liedjes is het geen Disney film he

Dit moet één van de meest afzichtelijke filmposters zijn die ik al gezien heb.. :/

Deze prachtige film opnieuw bekeken en wederom veel plezier aan beleefd. Vooral de muziek is zo leuk dat je er onmogelijk bij kan stil blijven zitten.

“Ha ha! Man, that's what I call a swinging party.”

Ontelbare keren gezien en The Jungle Book heeft nog niets van zijn magie verloren. Voor die tijd is de animatie en hoe alles getekend is echt waanzinnig, en je ziet de jungle bijna voor je ogen tot leven komen. De wereld van The Jungle Book spat van het scherm, en daar komen dan ook nog de leuke personages en het tijdloze verhaal bij. Mowgli, Bagheera, Baloo, Shere Kan, Kaa etc. Iedereen kent deze personages. En dat is ook de grote kracht van The Jungle Book, het is een herkenbaar verhaal over opgroeien, opvoeden en loslaten. Daarom is het laatste gedeelte voor mij nog steeds perfect.

Je zou kunnen zeggen dat ik bijna ben opgegroeid met het Jungle book. Kreeg al in mijn kinderjaren dit fantastische verhaal in een soort kijk leesboek. Daarna heb ik 'm natuurlijk ook op tv gezien. En nu dan eindelijk op blu ray. Ziet er goed uit voor zo'n oude film. Prima opgelapt nog prima kleuren en goed geluid. Leuk is ook de vele extra's met zelfs een alternatief einde. Het weerzin van moeder en vader vond ik an sich wel goed alleen het hele nastuk doet geweld aan deze verder toch wel lieve film, dus het is goed zo.

Natuurlijk is het verhaal zoals ook in The Lion King vrij simpel. Niet erg want hij is natuurlijk vooral voor kinderen bedoeld. Ik vind de karakters van alle dieren eigenlijk wel het mooiste. Met name de olifanten die bij mij eigenlijk een beetje overkwamen als "Daar komen de Schutters". Ook de apen hadden een hele leuke rol. Eigenlijk vond ik de slang een van de minste rollen al zijn de handelingen van de slang wel leuk gemaakt. Sowieso zijn alle karakters goed in beeld gebracht. En dan denk ik vooral aan kinderen die in bijna anderhalf uur het hele dierenrijk leert kennen. De liedjes en stemmen zijn ook voortreffelijk gemaakt. In mijn beleving duurde alles veel langer, maar het is toch maar een film van 1 uur en 18 minuten.

Heb de film zoals ik wel vaker doe beluisterd in het Engels met Ned. subs.

Film 3.5

Beeld 4.0

Geluid 4.0

Extra's 5.0

heel mooi, heel korte film

Wederom één van die klassiekers van Disney destijds. Zo maken ze niet meer. Disney staat bekend om zijn vele songs in films, maar los hiervan - want soms wel wat te veel van het goede - zijn het herkenbare nostalgische momenten. Ook voor deze Jungle Book. Verder zijn de personages één voor één gekend en bekend. Geweldige personages passeren de revue met Balloe, Bagheera, Kaa, Shere Khan en Mowgli.

Die VR van de laatste jaren probeert die magie terug te brengen vanuit de original, maar ondanks de knappe beelden slaagt het daar maar half in. Visueel is deze ouwe kraker nog steeds van een goed niveau, zeker bij de herwerking, maar het blijft knap dat dit uit 1967 komt (of nog ouder als je naar andere prenten kijkt).

Geweldig verhaal dat tot de verbeelding spreekt, deed me als kind wegdromen. Dieren doen het altijd prima in films, dat is hier niet anders. Vooral qua beleving een leuke animatiefilm, zeker als kind, maar stiekem ook nog steeds als volwassene ...

Best wel een fijne Disney-klassieker. The Jungle Book heeft z'n gebreken (de afwezigheid van een leuke of interessante protagonist en antagonist is voelbaar, wat mij betreft, en het verhaaltje is vrij fragmentarisch), maar weet over het algemeen wel 80 minuutjes vermaak te bieden. Het is weer prachtig getekend, bevat een heleboel originele creaties, en heeft vooral heel toffe bijfiguren. Baloo is iconisch, net zoals zijn liedje The Bare Necessities. Heerlijk. Maar ook Bagheera de panter is een leuk personage, evenals de telkens terugkerende kudde olifanten. Het zijn deze secundaire en tertiaire figuurtjes die de film zo leuk en vermakelijk maken, want van Mowgli zelf moet je het echt niet hebben. De setting van de jungle is natuurlijk ook eens iets anders voor een Disney-film, wat het verfrissend doet afsteken ten opzichte van bijvoorbeeld de zoveelste prinsessenfilm.

Al bij al dus wel een dikke 3* waard.

Mijn favoriete Disney, misschien niet qua generieke achtergronden maar wel qua personages (met de innemende flierefluiter Baloo natuurlijk voorop), plot, humor, tempo en pure lol. Volwassenen kunnen bovendien via de Engelse geluidsband nog genieten van de bijna vloeibare dreiging waarmee George Sanders de stem van Shere Khan inspreekt. Vroeger in de bioscoop en nu op DVD onbeperkt kijkbaar.

Van het boek naar het witte doek...

Net als met Alice in Wonderland heeft Disney het plot als het ware versimpeld en is in feite niet meer dan een aaneenschakeling van aandoenlijke, hilarische of spannende gebeurtenissen. Niet dat de oorspronkelijke vertelling qua plot zo spectaculair was, maar goed.

The Jungle Book behoort niet meteen tot mijn favoriete Disneys, al vind ik 'm toch nog heel goed. Ik weet nog dat ik als kind sommige stukken wat saaiig vond zoals de marcherende olifanten en ook bij deze herziening heb ik dat opnieuw. De olifanten stellen een groep soldaten voor onder leiding van een kolonel (de vader). Niet bepaald olifantachtig, want olifanten leven in matriarchale groepen, al is het kleintje hartstikke lief natuurlijk.

Een wat ruwe manier van tekenen ten opzichte van Disneys uit eerdere decennia.

Maar de film zit weer boordevol magie, mede door de ritmische trommels die net dat beetje extra geven aan het oerwouddecor.

De momenten met Kaa de Slang vind ik net als in het boek het aardigst. Bijzonder creatief hoe de python zich om de mensenwelp windt en en onder en boven en langs hem heen kronkelt met zijn lange lijf en er grappige animatie ontstaat; Kaa die een trap vormt met zijn staart en Mowgli die er onder hypnose van afloopt.

Samen met The Aristocats uit '70 en Robin Hood uit '73 een typische laidback Disney uit het Flower Power-tijdperk met een hedonistisch, anarchistisch tintje.. Het beste voorbeeld daarvan is misschien nog wel de inmiddels klassiek geworden scène met Mowgli die op de buik van Balou meedrijft op de rivier en de swingende Koning Louie-scène.