• 14.132 nieuwsartikelen
  • 172.406 films
  • 11.538 series
  • 32.690 seizoenen
  • 636.319 acteurs
  • 197.448 gebruikers
  • 9.250.327 stemmen
Avatar
 
banner banner

Sixteen Candles (1984)

Komedie / Romantiek | 93 minuten
3,01 397 stemmen

Genre: Komedie / Romantiek

Speelduur: 93 minuten

Oorsprong: Verenigde Staten

Geregisseerd door: John Hughes

Met onder meer: Molly Ringwald, Michael Schoeffling en Anthony Michael Hall

IMDb beoordeling: 7,0 (131.990)

Gesproken taal: Engels

  • On Demand:

  • Pathé Thuis Bekijk via Pathé Thuis
  • Netflix Niet beschikbaar op Netflix
  • Videoland Niet beschikbaar op Videoland
  • Amazon Prime Niet beschikbaar op Amazon Prime
  • Disney+ Niet beschikbaar op Disney+
  • Google Play Niet beschikbaar op Google Play
  • meJane Niet beschikbaar op meJane

Plot Sixteen Candles

"When you're just sixteen anything can happen!"

Het gaat niet goed met het tienerleven van Samantha. Ze is verliefd op de knapste jongen van school, terwijl de grootste sukkel van de school een oogje op haar heeft. En omdat haar zus gaat trouwen, vergeet de rest van het gezin door alle commotie haar zestiende verjaardag.

logo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimage

Externe links

Social Media

Volledige cast

Acteurs en actrices

Samantha 'Sam' Baker

Mike Baker

Caroline Mulford

Long Duk Dong

Geek 'Farmer Ted'

Brenda Baker

Ginny Baker

Howard Baker

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van Thomas83

Thomas83

  • 3944 berichten
  • 3554 stemmen

Viel me toch wat tegen voor een genreklassieker. De humor is echt zo braaf en knullig, met leuk bedoelde geluidseffecten en dingen die in koor worden geroepen etc. Zo kinderachtig. Ook genoeg van die cheesy momenten. Gelukkig is de film qua taalgebruik dan weer niet te braaf verrassend genoeg. Prima. Ook Molly Ringwald mag prima genoemd worden. Ze geeft haar personage karakter mee. Lekker cynisch en geloofwaardig onzeker. De actrice was zelfs daadwerkelijk van de leeftijd die ze speelde.

De bijpersonages zijn van wisselend niveau. Opa Howard is erg leuk en het grappigst van heel de film, maar Anthony Michael Hall heeft een erg irritante rol, en het personage Long Duk Gong is vooral erg slecht en naar de huidige standaard zelfs een beetje tegen het racistische aan. Op een gegeven moment roept hij zelfs "banzai". Dieptepunt was de "sportschoolseks". Pijnlijk gewoon.

Sommige momenten zijn ook wat onlogisch. In mijn ogen is het alleen maar griezelig als Ted aan Sam vraagt of hij haar ondergoed mag leren. Ondergoed dat ze aan had. En ze geeft het dan ook nog. Ze kent Ted zelfs amper. 1 gevoelig gesprek blijkt voldoende. Een gevoelig gesprek dat wel werkte was tussen vader en dochter. Die scène liet mooi zien hoe haar vader het wel probeert maar hij op een totaal andere golflengte zit dan zijn kind.

Het einde is ook veel te zoet. Het voorspelbare moment dat Jake langskomt is nog best mooi, maar het gaat veel te ver en is totaal ongeloofwaardig om Ted nog even aan Jakes kersverse ex te koppelen. Jammer dat de film niet wat realistischer is. Hughes heeft later veel beter gemaakt. 2.5*.


avatar van Vinokourov

Vinokourov

  • 3143 berichten
  • 2909 stemmen

Overtrokken problemen van een zestienjarig meisje, dat is waar het allemaal omdraait in Sixteen Candles. Molly Ringwald was in The Breakfast Club al suf en vond ik hier ook niet al te best, vooral zeurderig. Dus die High School-sores van haar konden me weinig boeien. Het verloop van de film is eigenlijk ook direct voorspelbaar. Verder opvallend dat deze comedy een misplaatst Aziatisch karakter heeft. Dat stereotiepe kan eigenlijk niet meer.


avatar van baspls

baspls

  • 4118 berichten
  • 1673 stemmen

"What's happenin', hot stuff?"

Aardige comedy van John Hughes, vooral omdat het zo lekker 80s is, maar toch wel stukken minder als Ferris Bueller's Day Off.

Het acteerwerk kon er wel mee door al waren sommige acteurs een beetje flauw. De problemen van een tienermeisje spreken mij niet zo aan en deze film laat eens mooi zien hoe ontzettend nutteloos dat gepieker is. Heel realistisch is de film ook niet (het is immers een comedy), welke ouder vergeet nou de verjaardag van z'n eigen kind? Maar anderzijds vond ik dat er toch een aantal erg vermakelijke capriolen inzaten. Die Aziaat was misschien een beetje stereotype maar ik vond hem geniaal.

Het hoogtepunt voor mij was de typische jaren '80 muziek. Niet alleen heeft de film een mooie soundtrack van Ira Newborn maar ook nummers van o.a. Madness, The Stray Cats, David Bowie, Billy Idol, Wham!, The Vapors, Kajagoogoo, Paul Young, AC/DC en zoals Hughes wel vaker doet wat filmmuziek, hier van The Godfather, Peter Gun en Twilight Zone: The Movie. De muziek zorgt voor een aantal erg grappige momenten.

Het is niet helemaal mijn cup-of-tea maar 80s-filmpjes kan ik altijd wel waarderen. Trouwens, is 16 niet wat oud voor een tweedejaars? Ik ben 15 en ga naar de 4e.

Een voldoende.


avatar van Peterjan

Peterjan

  • 66 berichten
  • 3875 stemmen

Wah een saaie film, niet verglijkbaar met breakfast club


avatar van GrafGantz

GrafGantz

  • 194 berichten
  • 2674 stemmen

baspls schreef:

Trouwens, is 16 niet wat oud voor een tweedejaars? Ik ben 15 en ga naar de 4e.

Film speelt zich af in de VS, waar ze niet hetzelfde schoolsysteem hebben als hier. Na de lagere school heb je eerst nog Middle School en dan pas High School.


avatar van IH88

IH88

  • 9481 berichten
  • 3163 stemmen

“That's why they call them crushes. If they were easy, they'd call 'em something else.”

Een echte John Hughes film. Een heerlijke jaren 80 sfeer, de strubbelingen van tieners, wat humor, drama en uiteraard Molly Ringwald. Samantha (Ringwald) is 16 geworden en iedereen binnen haar familie vergeet haar verjaardag.

Ze is verliefd Jake, die ook een oogje op haar heeft. Maar uiteraard lopen ze de gehele film om elkaar heen te dansen. Naast Ringwald is ook Michael Hall uitstekend. Ik miste wat diepgang en sommige karakters waren wel erg stereotype, maar Sixteen Candles heeft ontegenzeggelijk zijn charme.


avatar van JoeCabot

JoeCabot

  • 2682 berichten
  • 1785 stemmen

Accapteble in the 80s.

Niet alleen de kledij en de muziek dateren duidelijk uit een ander tijdperk. Ook het script is best old fashioned. Ik schat dat ongeveer de helft van de dialogen vandaag geschrapt zou worden wegens politiek incorrect. Maar hey, wie houdt van aangebrande grappen en puberale pranks zal hier veel lol aan beleven. Ik vond het in ieder geval vermakelijk, al lag ik nu ook weer niet op de grond van het lachen.

Wat me verder vooral opviel, is het grote contrast tussen Molly Ringwald en de rest van de acteurs. Alsof Ringwald gecast werd voor een geheel andere film. Zij blijft altijd haar klasse behouden, hoe idioot de situatie ook, terwijl de rest eigenlijk van begin tot eind de clown uithangt. Zelfs haar crush (Michael Schoeffling) liep erbij als een malloot.

Geen meesterwerk dus. Wel eens fijn om gezien te hebben. En bonuspunten voor de coole 80s-sfeer! 3*


avatar van mjk87

mjk87 (moderator films)

  • 14114 berichten
  • 4310 stemmen

Matige jaren 80-meuk. Qua acteren en visueel enorm gedateerd waar ik daardoor er al moeilijk in mee kan komen. Zo'n film je al tig keer gezien hebt, met steeds net wat andere nuances. Anderzijds is het wel geinig hoezeer het high school leven in de jaren 80 lijkt dat van tegenwoordig (althans in ieder geval op film). Dat zal tussen de 80s en 50s toch wel anders zijn geweest? Maar echt boeien deed de film me nergens, daarvoor interesseerden de personages en gebeurtenissen me niet voldoende. De acteurs zelf zijn best oké. Sympathiek zelfs. Zelfs dat kneusje van de school haalt niet het bloed onder je nagels vandaan. 1,5*.


avatar van Filmkriebel

Filmkriebel

  • 9631 berichten
  • 4471 stemmen

Iedereen is de zestiende verjaardag van Sam(antha) vergeten en daardoor voelt ze zich ellendig. Bovendien heeft ze een oogje op de mooie jongen van de klas, die reeds een vriendinnetje heeft. Hughes brengt zoals gewoonlijk een humoristische maar ook tedere kijk op de groeipijnen van jongvolwassenen. Soms werd het behoorlijk flauw en worden seksueel gekruide toespelingen afgevuurd maar het wordt zeker niet grof. Ferris Bueller's Day Off blijft absoluut de betere van Hughes maar Molly Ringwald blijft een ongelooflijk jaren 80 tienericoon voor haar lolita types.


avatar van BlueJudaskiss

BlueJudaskiss (moderator films)

  • 11783 berichten
  • 5168 stemmen

Toch gelukt: een jaren '80-komedie die ik écht niet te pruimen vind. Oubollig gedoe met vreselijk onsympathieke personages, ook die van Michael Hall. Ringwald chronisch chagrijnig, rare dialogen en gedoe rond dat verloren slipje. Mooi iconisch eindschot en natuurlijk mooie muziek, dat hoe dan ook.

1,0*


avatar van Shadowed

Shadowed

  • 10345 berichten
  • 6193 stemmen

Leuk voor de status.

Weinig stemmen op MM, maar Sixteen Candles krijgt duidelijk veel verwijzingen vanuit andere films. Toen ik zag dat deze bijna van Netflix af ging dacht ik dat het niet al te veel kwaad kon om deze klassieker van enkel 93 minuten maar even op te zetten. Het is een film die herkenbaar in de stijl van Hughes valt.

Nu heb ik nog niet al te veel gezien van Hughes, vooral zijn high-schoolkant eigenlijk. In dat opzicht lijkt deze film heel erg op de andere high-schoolfilms van Hughes. Dat is helaas niet echt een compliment. De high-schoolfilms van Hughes zijn bekend, maar ook knullig en regelmatig ongemakkelijk. Deze ook.

De humor is flauw en droog, en wordt ook duidelijk zo bedoeld. Toch is het allemaal maar van het ongemakkelijke niveau, en dat is wederom geen compliment. De humor lijkt namelijk vaak anders bedoelt te zijn, maar komt klunzig en gemaakt over. Het voelt aan alsof improvisatie in geen enkele manier was toegestaan terwijl deze film het toch duidelijk meer van het plezier moet hebben.

Visueel niet zo bijzonder. Het high-schoolgevoel heerst wel, maar voor de rest is het nogal leeg en makkelijk ingevuld. Het is wel voldoende, maar ook binnen de lijntjes en veilig. Acteerwerk is niet al te best. Een paar bekende acteurs zijn te spotten in jonge rollen, maar enkel Hall vond ik er een beetje bovenuit steken ondanks zijn zeer flauwe rol.

Ondanks dat de film kort is kan ik niet zeggen dat het gemakkelijk was om alle 93 minuten uit te zitten zonder op de klok te kijken. Het voornaamste probleem is dat het allemaal niet op stoom wil komen en klungelig aanvoelt. De grappen slaan niet aan en het gedrag van de kinders en tieners is te gescript. Wel luchtig en een memorabel gevoeltje heerst, maar daar eindigt het dan ook weer. Ik waardeer het nog een beetje extra voor de status en inspanning van de jonge cast.


avatar van ZAP!

ZAP!

  • 5404 berichten
  • 3601 stemmen

"I can't believe my grandmother actually felt me up."

Vaag filmpje van Hughes, maar heb me toch wel vermaakt.


avatar van starbright boy

starbright boy (moderator films)

  • 22078 berichten
  • 4851 stemmen

Vooral in de VS is dit met de andere films van Hughes wel klassieke popcultuur uit de 80's waar nog weleens naar verwezen wordt, maar de tand des tijds is hier heel wat minder aardig voor geweest dan voor de broertjes van deze film. Ferris Buellers Day Off is een stuk grappiger en frisser. Het wat serieuzere The Breakfast Club is onder meer een stuk beter in spelen met high school archetypen.

Bepaalde elementen zijn best aardig. Zoals het halen van grappen uit de 80's soundtrack (vol met jeugdsentiment, in de tijd van deze film was ik 9 en woonde zowat in de radio). En Ringwald die goed is. Daar tegenover staan veel grappen die leftovers lijken te zijn van een slechte sitcom (verwarring en persoonsverwisselingen vooral) en Long Duk Dong is wel héél fout stereotype. Nog net niet zo erg als mister Yunioshi in Breakfast at Tiffany's maar veel beter is het ook niet. Ondanks dat we 23 jaar later zijn.

Dit viel niet mee.


avatar van FlorisV

FlorisV

  • 1779 berichten
  • 751 stemmen

Oei. Nog geen schim van Pretty in Pink (wat eigenlijk een sterk verbeterde, gelukte versie is van deze film) of The Breakfast Club. Nu vind ik John Hughes niet altijd een topper op het gebied van humor, Ferris Bueller is ook al vrij flauw, maar films als Trains, Plains and Automobiles of Uncle Buck kunnen nog best geinig zijn en bezitten nog een bepaalde warmte. Zijn leukste script vind ik dat van Some Kind Of Wonderful die veel scherpe dialogen kent. Die ontbreken hier volledig. Hij gooit het op een heel andere boeg, die van Porky's pikante pretpark. Maar dan zonder de pret, hoewel het net zo plat is.

Hier worden we vooral getracteerd op een chagrijnige Molly Ringwald die enkel aandacht krijgt van iemand van wie ze het niet wil hebben, de geek (een ondankbare rol voor Anthony Michael Hall). Samantha is zo'n saai en verveeld kind dat Ringwald er ook niks mee kan. En dan is er nog een sportschool stud die om onverklaarbare redenen iets ziet in Molly.

En een geimporteerde Aziaat die Long Dong heet en bedoeld is als comic relief...het is allemaal erg flauw en clichematig. Cliche's zijn sowieso wel een zwak punt van Hughes. Zijn typische stokpaardje, het rijkerds vs working class cliche, is hier dan wel minder aanwezig.

Hier en daar wat stukjes geforceerde slapstick. Subtiliteit is sowieso ver te zoeken. Sympathieke karakters ook. Werkelijk niets werkt in deze vermoeiende film.

Een piepjonge John Cusack speelt een klein rolletje als 1 van de dweebs rondom de geek.


avatar van TragieStar.*

TragieStar.*

  • 3471 berichten
  • 1533 stemmen

Wat een vreemde film Had echt een heel andere film verwacht. Desondanks heb ik me prima vermaakt, de humor was in orde, heb me niet rot gelachen, maar er zaten zeker wel momenten in dat een lach op mijn gezicht toverde. De jaren-80 sfeer vond ik heerlijk en de manier hoe ze naar het einde hebben toegewerkt vond ik goed. Dat ze toch nog eenhappy birthday kreeg.

Grappig om John Cusack nog voorbij te zien komen als jonge knul, had ik niet zien aankomen.

Zo'n film als deze zou hedendaags niet meer gemaakt kunnen worden helaas en alleen om die reden vind ik de film een verademing. Zonder moraaltjes en een boodschappenlijst aan maniertjes om je de les te lezen hoe je je moet gedragen of wat goed is en wat niet zoals ze hedendaags zouden doen bij dit soort films. Gewoon entertainment.

Een prima film voor tussendoor.


Deze coming-of-age tiener comedy na jaren weer herzien, nu op de bluray van Arrow Video met een 4k scan. Hier staat tevens de extended cut op van 94min met een extra scene in de schoolkantine. Regie debuut van John Hughes, die tevens het scenario schreef.

Ik was helemaal vergeten hoe leuk deze film was, vond hem nóg beter dan Weird Science. Wat een heerlijke 80’s vibe straalt deze film uit (de buttons op die spijkerjasjes!!) en wat een gave soundtrack met tientallen nummers en covers. Molly Ringwald die hier een prachtige rol neerzet, en hierna nog terugzien in The Breakfast Club en Pretty in Pink. Anthony Michael Hall in de rol van oversekste puber die achter Molly aan zit. In een aantal scènes vond ik hem wel een beetje vervelend. Michael Schoeffling, de senior student waar Molly een crush op heeft. Leerde uit een interview dat het een verlegen jongen is in real life, hij had tot ‘91 hier en daar een rol in een film, maar stopte met acteren, wilde een ander leven dan “Hollywood”. Dan nog Gedde Watanabe als de rol van Chinese uitwisseling student Long Duk Dong. Een aantal keer als zijn naam werd genoemd of als hij in beeld kwam hoorde je een gong afgaan hahaha. Die guy was helemaal geflipt, gebeurde zoveel rare dingen, hilarische rol. Dit is ook precies waarom ik zo van 80&90’s movies houd, er was nog geen sprake van politieke correctheid, een term waar ik van walg. Alles kon nog in die tijd, en mensen hadden nog gevoel voor humor, wat vandaag de dag ver te zoeken is… noem is één goeie 4/5 sterren comedy van de laatste 10 jaar…. zijn er bijna niet. We zien ook een zeer jonge John Cusack als lid van de geek squad, dit was de tweede film waar die in meespeelde. Tevens zien we zijn oudere zus Joan Cusack, het meisje met de buitenboord beugel. Wie ik ook geweldig vond was grandpa Fred, gespeeld door Max Showalter, ging stuk om die man. Dit was ook zijn laatste filmrol, een mooie afsluiter. Klein rolletje van de Griekse John Kapalos als Rudy the Bohunk, waar de zus mee gaat trouwen. De eerwaarde in de kerk is gespeeld door Brian Doyle-Murray, de oudere broer van Bill Murray.

Viggo Mortensen had auditie gedaan voor Jake. Molly Ringwald hoopte dat hij het zou worden, ze had wel een oogje voor hem.

Met een budget van 6,5mil haalde de film ruim 23,5mil binnen.

Een heerlijke 80’s classic die ik binnenkort zeker nog een keer ga opzetten.


avatar van TerryA

TerryA

  • 547 berichten
  • 2459 stemmen

FlorisV schreef:

...Nog geen schim van Pretty in Pink (wat eigenlijk een sterk verbeterde, gelukte versie is van deze film) of The Breakfast Club. Nu vind ik John Hughes niet altijd een topper op het gebied van humor, Ferris Bueller is ook al vrij flauw, maar films als Trains, Plains and Automobiles of Uncle Buck kunnen nog best geinig zijn en bezitten nog een bepaalde warmte. Zijn leukste script vind ik dat van Some Kind Of Wonderful die veel scherpe dialogen kent...

Mee eens. Sixteen Candles is best ok, maar John Hughes ging dan verder met veel betere films vanaf de mid jaren 80 met Pretty in Pink, Some Kind of Wonderful en Breakfast Club. Zijn grootste hits werden Home Alone en de films met John Candy. Dan rond 1992 ging iets duidelijk mis en trok hij zich terug uit Hollywood, en ging vanuit Chicago verder.

Maar Sixteen Candles is wel belangrijk hoe Hughes als eerste filmmaker dat mix bracht van verhaal en muziek! Of de lyrics en teksten van de gekozen liedjes, want hij was dan de eerste die compilation soundtracks voor films ging gebruiken, bijna tien jaar voor Tarantino!

Bij Sixteen Candles was er toen geen echte soundtrack album uitgebracht vanwege 'publishing' of rechten/toestemming, dus werd het eigenlijk een sort promo album met maar 5 tracks (van o.a. The Stray Cats, Patti Smith, en Thompson Twins) terwijl tijdens de film had Hughes meer dan 20 verschillende songs gebruikt van verschillende artiesten wat toen meer in de new wave of alternatieve muziek wereld zaten voor de amerikaanse publiek, zoals The Specials, Madness, David Bowie, Altered Images met hun single Happy Birthday, AC/DC, Billy Idol, en dan zelfs songs van Frank Sinatra, Spandau Ballet, en Wham! - iets dat toen ongekend was.

John Hughes zou later al zijn films gaan voorzien van 'compilation soundtracks' in plaats van een music score. Iets dat vandaag best normaal is, maar hij was toen de eerste, dus veel respect!