Sátántangó (1994)

Ik begrijp die opmerking van The One Ring wel. Beetje raar dat je je moet gaan verantwoorden voor een 3,5. Toch een prima cijfer?

Dat heeft er toch niets mee te maken, Harald is gewoon de enige die geen 5 geeft en dat is voldoende om nieuwsgierig te zijn wat hij dan minder goed vindt aan deze film dan de anderen.

Ik oordeel toch ook helemaal niet over de film. Ik oordeel over de overdreven reactie op een voldoende. En de film kijken? Graag, maar vooralsnog onmogelijk.

Dus moet iedereen dat vinden? Het was toch onvermijdelijk dat ooit eens iemand lager dan 5 ging stemmen. Niks vreemds aan. Sterker nog, had niet iemand al eens een onvoldoende hieraan gegeven. Ik meen me daar iets van te herrinneren.

the one ring: Ik zeg nergens dat iedereen deze film maar goed moet vinden en dus 5* moet geven.

En nee, je oordeelt niet over de film, maar stel dat je de film ook een 5 geeft en je in het rijtje 5*-stemmers toevoegt, wellicht dat je dan ook benieuwd zou zijn waarom iemand 3,5 geeft.

Die is waarschijnlijk (en volkomen terecht) geband.

Nee, ik was in de war. Ik dacht dat die 3,5 recent geplaatst was, maar dat blijkt dus niet zo te zijn. Het is gewoon hetzelfde cijfer dat een paar maanden geleden ook al ophef veroorzaakte.

Hier heeft wel degelijk een 0.5* gestaan. Was een 12jarig kereltje die wel enkele erg obscure films gezien had (oa ook Tenshi no Tamago).

Ik kan ook best begrijpen dat mensen om een verklaring vragen voor die 3.5*, maar volgens mij hoeft dat niet meteen met 15 vraagtekens te gebeuren. Zo creeer je inderdaad wel de indruk dat deze film heilig zou zijn. Eens de DVD er is zal de score ook wel gevoelig zakken.

Wellicht is dat de reden dat de film nog niet op dvd is uitgebracht

Dat is nog maar de vraag. Net zoals ik stemmen veel mensen alleen als ze een film helemaal gezien hebben en wie kijkt dit nu uit als je het niets aan vind?

Ik denk dat dit wel zo'n film is waar je een uitzondering kan maken en gewoon kunt stemmen als je bijvoorbeeld al 2-3 uur gezien hebt. Na zo'n tijd heb je toch wel een duidelijk beeld van een film.

Nee dat is zeker niet zo Ring.

Hoezo, slaat de film qua verhaal, stijl, acteerwerk, etc. na 3 uur ineens helemaal om of zo?

Ik moet eerlijk zeggen dat ik niet echt weet wat ik nou van deze film moet verwachten. Hij lijkt me nogal vreemd en de lengte staat me niet aan, maar aan de andere kant maakt hij me wel bijzonder nieuwsgierig.

Nou ja kijk , aan de berichten die op de eerste 2/3 pagina's staan kun je wel een beetje inschatten wat voor soort film het is. Je weet van te voren dat het een enorm trage film is die gewoon heel lang duurt. Als je van Tarkovsky of andere werken van Bela Tarr houd is dit DÉ aanrader voor jou maar als je daar niet van houd moet je hier zeker niet aan beginnen.

@Ring : Het verhaal is inderdaad niet verteld na de eerste drie uur, het verhaal maakt wel een ommeslag na een uurtje of 5 en daarna word het alleen maar sterker, dus nee, na 3 uur kun je geen goed oordeel vellen over deze film.

Ja, hij begint heel saai maar na drie uur komen de eerste liedjes, en die majorettes zijn écht indrukwekkend .

Tja, ik heb geen Tarr-film gezien en van Tarkovsky maar eentje, waar ik gemengde gevoelens over heb. De reacties op de eerste pagina's maken nieuwgierig.

Ik denk vooral dat de lengte overdreven is. Ik hou er niet zo van als een film onnodig lang duurt. Ik heb hier thuis al een aardig stapeltje met films van 3 uur liggen, maar daar kan ik al nauwelijks de tijd voor vinden. Wanneer ga je zoiets dan kijken?

@Ring: Deze film duurt ook niet onnodig lang, vind ik. Ik vind het trouwens onzin om na een halve film gezien te hebben dat ding maar af te zetten, een stem uit te brengen en dan soms ook nog te gaan zeiken. Geef dan geen stem en wees eerlijk. En helemaal bij dit soort cinema kun je niet ff 1-2-3 zeggen, oh het zit zo en zo en hup X*

Je opmerking om na 2 a 3 uur te stemmen geeft al aan dat je niet echt de intentie zou hebben om 'm uit te zien. Deze film moet je in z'n geheel gezien hebben om er een goed oordeel over te geven, waarom zou de film anders 7,5 uur (moeten) duren?

Anderzijds zet je een film niet zomaar uit halverwege. Da's doorgaans niet omdat je het mateloos interessant vindt natuurlijk.

Het zal best zijn dat voor bepaalde fans deze film rond het vijfde uur totaal openbreekt, maar als iemand na 3 uur denkt "wat een totale klotefilm", geloof ik nooit dat hij bij het vijfde uur alles ziet keren.

En je kan de film nog altijd in etappes zien natuurlijk.

Hoe kom je daar nou bij? Ik zeg alleen maar dat het bij een film van 7,5 uur toch moeilijk vreemd genoemd kan worden dat iemand die hem na 3 uur niks aan vindt niet nog eens 4,5 uur gaat zitten wachten zodat zijn stem op MovieMeter gerechtvaardigt is. Persoonlijk kijk ik films uit principe helemaal, anders stem ik er niet op (oké, ik heb eenmaal gestemd op een film die ik niet afgezien heb, maar het daarbij wel vermeld). Maar een film die je niet leuk vindt 7,5 uur lang verplicht uitzitten is gewoon een marteling. Denk aan 7,5 verplicht Costa kijken.

En als ik deze film trouwens ooit nog in mijn bezit krijg denk ik dat ik hem sowieso in etappes kijk. 7,5 uur om een film te kijken heb ik nou eenmaal nooit. Of ik neem er die tijd niet voor.

Dit gemiddelde zal ongetijfeld naar beneden gaan als mensen hem op TV thuis of in etappes gaan kijken. Zal de filmervaring toch wel minder worden.

Deze wil ik ook wel eens zien, ook al weet ik niet ofdat het iets voor mij is. Wat ik wel raar vind, is dat van de 10 5* stemmers er maar liefst 8 users hem in hun top 10 hebben, en daarvan ook nog 5 ook stalker in hun top 10 hebben staan. Hebben de films iets van elkaar??

Ik vroeg het mij gewoon af, het viel me op en ik vond het nogal raar.

Dat heet kwaliteit donnie en dat zet je graag in je top 10

Voor vijf gulden wedden van niet?

Op imdb scoort deze 'nog geen eens' een 9, dus ik denk niet dat het gemiddelde dan zo dicht bij de 5,00 zal blijven.

Berichten verplaatst naar DVD en VHS > Titels > Sátántangó

Alle onvoldoendes zijn dan ook 1'en. Geloof maar niet dat die de film helemaal hebben gezien.

Eindelijk heb ik hem dan gezien. Helaas niet ineens, maar in 3 etappes, anders had ik hem misschien nóg hoger zitten, maar al mijn verwachtingen zijn toch ruimschoots ingelost: grootse cinema. Freud noemde het al een 'reactie op de hedendaagse, snelle cinema', het 'genieten van saaiheid'. Ik wil daar best nog een schepje bovenop doen: Tarr herdefinieert hier de aloude technieken in cinema om een verhaal over te brengen; legt in ieder geval nieuwe mogelijkheden bloot. Behalve daad en woord voegt hij een nieuw explicatief medium toe: tijd. Om het plot volledig te begrijpen/waarderen is het in deze film niet genoeg om slechts naar de dialogen te luisteren en de narratieve elementen te volgen. Door de lange, contemplatieve shots op zich in te laten werken krijgt men een veel rijker, completer beeld van het gebodene. We leren de personages en de setting zo beter kennen dan door 1000 woorden. We kijken werkelijk met andere ogen. We kunnen dóór het oppervlak heen zien en ontdekken rijkdommen die de beelden anders nooit prijs zouden geven.

De film is ook interactiever dan ooit: in plaats van een wervelende aaneenknoping van korte scenes, waardoor de kijker geen kans krijgt om na te denken, krijgen we hier als nooit tevoren de tijd om te contempleren, vergelijkingen te maken met eigen ervaringen en zo een persoonlijker beeld te vormen van wat we zien.

Zelfs los daarvan is alleen de beeldenpracht op zich al fascinerend. Tarr's revolutionaire aanpak werkt wonderen en is vrijwel nooit minder dan betoverend. Ik laat het nog even bezinken, maar een notering in mijn top 10 zit er zeker in.

Een recensie op imdb die de thema's van Sátátangó in mijn ogen prachtig verwoordt:

This is a film that features such powerful imagery, that years from now, after having seen this film, images will continue to circulate in our collective imaginations. Revealing very "mild spoilers," without giving away anything vital about the storyline, but only to suggest some of the powerful themes and imagery which interconnect throughout this 7 hour film, the opening sequence features cows fornicating in the mud and rain which renders no harm to anyone, and is in complete balance with nature, but then sequence after sequence of tortured souls reveals the unbalanced state of man that thrives on lies, deceit and treachery, believing in false icons, following false prophets, captured in the net of their own fear, like the image of the spiders weaving their tiny nets over the satantango dancers in the bar sequence, only to do it again night after night so that their delusions, and the hold this falseness has over them, reoccurs again every day just as sure as the sun rises...

...and the bells, bells, bells, bells, bells, bells, bells...

...like Edgar Allan Poe, who knows who sounds the bells that captures the attention of our imaginations? What about Odysseus tied to the mast by his shipmates as he sails past the luring voices of the Sirens, whose sound is intoxicating, but is the key to luring unknowing sailors only to be eaten alive when they set foot on land... ...or like the false Prince in Tarr's most recent film, "Werckmeister Harmonies," who knows the source of evil? How many of us ever see the face? But we are lured by so many influences, not the least of which are the temptations of man so prominently featured in this film, the face of evil... ...fear, conspiracy, perdition, and all the many demons that live inside the human soul that perpetuate delusions of grandeur and evil, the evil that is human...

SATANTANGO is a unique film experience requiring the audience to sit through the incredible duration and severity of this film, filled with unbelievably compelling images of bleakness and despair, literally holding the audience captive, sealed into the already darkened room of a movie theater. In Tarr's version, humanity, it seems, is sealing themselves into the same total darkness. In this film, there is no light, there is only rain and a consuming darkness, and in the distance, the sound of bells...

"And therefore never send to know for whom the bell tolls; it tolls for thee..."

Hoezee . Mooie recensie trouwens, allebei. Ik moet zelf toegeven dat ik me eigenlijk van het hele verhaal van de film weinig kan herinneren, maar de sfeer, de beelden, de kracht van sommige scenes, die blijven eeuwig bij. En het is goed zo, want nu kan ik de film gemakkelijk herzien zonder bang te zijn dat ik me ga vervelen, want een belangrijk deel gaat nieuw overkomen.

Nieuw binnen in mijn top 10 nu. Ben benieuwd wat een herziening teweegbrengt, al zal ik daar nog wat jaartjes mee wachten, denk ik. Maar misschien ook niet, want eigenlijk begint het nu alweer te kriebelen.

De film heeft z'n eerste 0,5 te pakken, ik ben benieuwd naar de redenatie van dit enorm lage cijfer. Ik kan me namelijk onmogelijk voorstellen dat iemand die de film zo slecht vond dat hij er helemaal niets goeds in kon vinden deze film uit kan zitten. Sado-masochisme ten top zou dat zijn.