The Night House (2020)

Vrij goede film met uitstekend acteerwerk. Ik wist alleen op het eind niet helemaal precies wat de clue was maar dat heb ik me later door iemand laten uitleggen. Toen werd het 1 en ander me helemaal duidelijk.

Qua cijfer een 6.5.

Afgerond naar boven maakt 3.5*

Leuk verhaal hoor Shadowed, maar de herziening na twee jaar gaf me toch een heel ander beeld. Sterker nog, de film maakte dit keer een uitstekende indruk. Zeker de rol van Rebecca Hall is erg sterk geacteerd en tot leven gebracht. Regisseur David Bruckner slaagt er overtuigend in om haar dramatische achtergrond perfect in de horrorkant te vermengen waardoor de film niet alleen werkt op het vlak van spanning, maar ook op het vlak van sympathische emoties. De spanning mag er overigens behoorlijk wezen, want ondanks de trage benadering komt de kijker qua horror niets tekort. Enkele treffende scares, het overtuigend ingevulde mysterie en vooral de originele slotfase tillen The Night House voor mij persoonlijk met gemak drie verdiepingen hoger.

Je kunt wat vraagtekens bij de moralistische invulling zetten en de bijrol van Sarah Goldberg vond ik niet van veel meerwaarde, maar verder voelde het aan alsof ik de film weliswaar voor het eerst zag. De 2,5* wordt zonder spijt aangepast naar een dikke 4,0*.

Horrorfilms waarin de horror een metafoor is voor trauma zijn een cliché onderhand, maar het is wel echt goed gedaan hier, vooral doordat de focus zo op het drama ligt en Hall de film mag dragen. Haar spel is indrukwekkend. Waar je bij rouw in films vaak alleen het verdriet ziet is de mix van emoties in Hall haar personage heel zichtbaar. Je ziet minstens zoveel verwarring, woede en onbegrip.

Als je vooral op een enge film uit bent is The Night House waarschijnlijk niet de meest geslaagde keuze. Er wordt relatief weinig aandacht aan de horror besteed. Er zijn wat plichtmatige en niet al te sterke jump scares hier en daar, en sfeer is er nog wel genoeg, evenals wat best gave visuele effecten (in een sowieso al visueel aantrekkelijke film), maar zelfs als de horror wat meer op de voorgrond treedt in de laatste twintig minuten is het allemaal niet bijzonder griezelig. Het mysterie blijkt ook nogal rammelend in elkaar te steken.

flut film,

veelste vaag bleef op de oppervlakte,

schrik effecten waren nogal goedkoop en niets werd echt uitgediept

hoofdrolspeler (als dat een vrouw is dan ben ik ali baba)

met psychotische paardenkop maakte het helemaal nogal een zware zit,

gelijk maar in de prullenbak gegooid daar waar het hoort.

zou in diepe rouw verkeren als ik hiervoor een bioscoopkaartje had gekocht

dan voel je je pas echt bekocht.

Hollywood blijft een competitie van de wansmaak

Ik vind The Night House nog steeds een goeie film. Rebecca Hall acteert hier ook heel goed. Er zitten ook enkele mooie schrikmomenten in. Een horrorfilm hoeft voor mij niet altijd perse een hoop gore te hebben, een spannend verhaal en wat schrikmomenten is zeker zo goed. Ik heb me in ieder geval weer prima vermaakt bij deze film voor de 2e keer.

Deze wist me toch wel te raken.

Allereerst weet Rebecca Hall een magnifieke vertolking neer te zetten van een werkelijk getormenteerde weduwe die haar rouwverdriet maar met moeite lijkt te kunnen dragen. Het is niet dat ze het verbergt voor anderen; de proporties en complexiteit ervan brengen wel een continue afweging voort over wat wel en wat niet te uiten en met wie te delen. Hall brengt deze innerlijke worsteling voortreffelijk in beeld met soms een betraande oogopslag of het vertrekken van een mondhoek; kleine gebaren waar voelbaar immense emoties achter schuilgaan.

Met veel ruimte voor introductie en opbouw geeft regisseur Bruckner je als kijker alle gelegenheid om in haar belevingswereld te geraken en de omstandigheden van haar echtgenoots zelfmoord te verkennen, alvorens de vraagtekens ten tonele te voeren omtrent het geheime leven dat hij leek te leiden.

Zo mooi hoe de film speelt met de juxtapositie aanwezigheid-afwezigheid. Uiteraard is er de tergende leegte, waar eerst de warmte van een geliefde was, waar op vele momenten naar wordt verwezen of een parallel voor wordt opgevoerd, zoals in de bouwtekeningen en het gespiegelde huis. Ook wordt het slaapwandelen geformuleerd als het lichaam dat opereert zonder gedachten en slaapverlamming als gedachten zonder lichaam. En zelfs wanneer de geheimen ontrafeld worden en de focus meer op thriller/horror komt te liggen, speelt zelfs de manifestatie van De Dood met de restruimte van objecten in plaats van de objecten zelf, wat voor enkele van de meest originele jumpscares sinds lange tijd zorgt.

Met name in het laatste decennium hervindt menselijk drama een plekje in het fundament van menig horrornarratief. Bij deze voelt dat misschien een beetje andersom, alsof een tragische liefdesverhaal haar uitvloeiselen in het horrorgenre mag verkennen. Maar het is een wederzijdse bevlekking die, mits goed uitgevoerd, tot uiterst sfeervolle, unieke films kan leiden. Dit is er eentje van. 4*

Ga het wat meer simpel houden want de film is ondanks een leuk concept best een complexe en vage film waarbij niet alle scènes even duidelijk ervaren worden door het zogenaamde principe juxtapositie, het slaapwandelen en de opvoering van De Dood zelf. Het is van begin al heel mysterieus en het wordt er niet gemakkelijker op om alles goed te kunnen volgen en ook te vergelijken dat bepaalde scènes ook daadwerkelijk passen in het geheel. De film weet wel de aandacht te behouden door het mysterie en vooral door het goede spel van Rebecca Hall. 6,5/10

Onderhoudende spannende film, meer mysterie dan horror.

Amerikanen met een veel te groot huis op een afgelegen plek zijn toch altijd ideaal voor een horrorfilm als dit. Deels wat clichés, maar dat wil niet zeggen dat het dan minder werkt. The Night House is een psychologische thriller met de nodige schrikmomenten en een opbouwende spanning in afwachting van een ontknoping van de clue. De gekende formule, dat hier toch succesvol uitgewerkt is. De bijrollen zijn wat minder en het blijft ook maar een gekende formule. Maar Rebecca Hall doet dat goed en het verhaal is vrij solide.