2046 (2004)

Dat is toch vooral jammer voor jou!

Dat gaat mij dus net zo!

Echt, wat een geniale regisseur is die Kar Wai Wong en dan vooral in het schieten van mooie scenes. Zat me daar soms echt aan te vergapen aan de visuele pracht in deze film. Wat betreft het plot vond ik het maar zo-zo. Tony Cheung en zijn wisselende contacten met vrouwelijk schoon wordt gevolgd. Het is nogal gecompliceerd, wat droogjes en niet altijd even helder, maar ook wel oke te volgen. Spijtig dat daar niet meer aandacht aan besteed is door Kar Wai Wong, want dan was dit echt een topper geweest.

De verhoging naar 3.5* waarop ik hoopte blijft helaas uit. Op haar beste momenten is 2046 enorm sfeervol: het camerawerk en de kadrering zijn erg stijlvol, het kleurgebruik is zeer warm en de meestal klassieke muziek wordt zeer sterk gebruikt. Maar het probleem is dat die momenten spaarzaam zijn, en dat de film buiten die momenten voor mij weinig te bieden heeft. Het verhaal en de personages konden me namelijk absoluut niet boeien, en de Oosterse jaren '60-setting van de film vond ik zelfs een serieus minpunt: de kleding, de make-up, de sieraden, de haarstijl de locaties - het sprak me allemaal absoluut niet aan. Tegen het einde begon ik me zelfs enigszins te vervelen, maar echt saai werd de film daarbuiten vrijwel nooit. Bij momenten is 2046 kortom erg sterk, maar doordat ik de inhoud en de personages absoluut niet boeiend en de setting matig tot lelijk vond wist de film in haar geheel helaas geen indruk op me te maken. 3*


Daar had ik ook last van. Sfeervol vond ik 2046 soms zeker, maar romantisch vond ik het niet. Al lag dat in mijn geval evenzeer aan de persoonlijkheid van de personages als aan de Oosterse setting.

Visueel zal het allemaal top zijn maar het verhaal kon me niet grijpen.
Nogal gecompliceerd en onsamenhangend, vond in the mood of love stukken beter.
Voor mij was dit eens en nooit meer.

Herzien, opnieuw, en wederom betoverend. Wong exelleert met zijn onwaarschijnlijk mooie beelden, de melancholieke sfeer en de ontroerend mooie score. Sommige films moet je ondergaan zonder stil te staan bij inhoud, verhaal of diepere gedachten. 2046 is er zo een en voelt voor mij aan als een warm bad. Na afloop geeft het je energie en zin in het leven.
Blijft in mijn top 10 staan, zonder twijfel.

unbelievable

Het grootste meesterwerk dat ik tot nu toe heb gezien. Visueel vaak onovertroffen. Ik ben helemaal overdondert door de buitengewone schoonheid van de beelden, de prachtige muziek(!!) en de poëtische dialogen. Ik was minder onder de indruk van kar wai wongs laaste film "the grandmaster" maar na deze van hem te hebben gezien ga ik "TG" toch een nieuwe kijkbeurt gunnen.

Deze film is werkelijk fenomenaal en KWW moet eens samen met zijn toenmalige crew werken aan een science fiction flick want deze scènes waren echt het grootste lust voor het oog en eigenlijk voor al de menselijke zintuigen.

Lang geleden dat ik nog zo lyrisch ben geweest over een film maar deze is gewoon buiten categorie.
Spellbindig de volle 5*

edit: ik was bijna het acteerwerk vergeten te vermelden. Alle acteurs en in het bijzonder hoofdacteur Leung spelen voortreffelijk!

Een traag film-noir-achtig en intens verhaal over grenzeloos verlangen, de liefde en in het bijzonder het stranden daarvan. De film was visueel sterk en werd verteld met tijdsprongen en terugblikken, waarbij de meeste scènes zich afspeelden in een hotelkamer. De gevoelens (kwetsbaarheid, pijn en verzoening) stonden permanent op de voorgrond. Wel vond ik dat het verhaal bij regelmaat aan essentie verloor. De cast speelde werkelijk uitstekend.

Op visueel vlak heeft deze film nog niets aan kracht ingeboet en de bijzonder mooie muziek werkte zonder meer sfeer verhogend. Tot zover de pluspunten. Minpuntje is dat ik mij te weinig kon inleven in de hoofd-personages en dat hierdoor het verhaal mij onvoldoende wist te boeien. Voor mijn gevoel duurde deze film daarom ook veel te lang.

Waardering: van 5,0* naar 4,0*

Precies wat ik vaker heb bij Wong. Mooie losse scènes met fijne muziek en een zekere beeldenpracht. Ook fijn ingehouden geacteerd. Maar ook een film die me volstrekt koud laat. Daarnaast soms wat rommelig verteld en dat hele gedoe rond het jaar 2046 lijkt me niet meer dan een gimmick dan een noodzakelijk onderdeel van plot en thematiek. De twee uur zijn goed weg te kijken maar beklijven nergens. 3,0*.

Visueel prachtig, mooie muziek en werkelijk verbluffend acteerwerk.
Het verhaal over herinneringen en liefdes leent zich wel tot sterk vertolkte en knap in beeld gebrachte scenes maar leverde toch ook wel passages die ik niet zo direct kon plaatsen.
Maar goed, een prent waar het filmische primeert en het beste van wat ik van Kar-wai Wong zag.

Mooi je beelden zeker ja, mooie muziek ook.
Maar het verhaal van de film kon me niet echt boeien.
Wat te abstrakt allemaal voor me denk ik.
Dit was de 2e film van deze regiseur voor mij en de 2e onvoldoende.
Zijn films zijn misschien niet geschikt voor mij.
Of andersom...

Blijkbaar dus een op zichzelf staande vervolgfilm van In the Mood for Love, hoewel er sowieso steeds wel raakpunten en verwijzingen zijn naar het eerste deel. Misschien dat het daardoor was dat ik niet altijd even goed kon volgen of dat het me eigenlijk allemaal niet zoveel boeide. Vele scènes zijn te fragmentarisch en de memoires van Chow Mo Wan liet ik op me afkomen, maar drongen onvoldoende door. Had ook de indruk dat men het plot of opbouw nodeloos te gecompliceerd wou maken. Dan scheelt er toch ook iets met de montage ...

Eigenlijk jammer, want technisch is er weinig op aan te merken. Visueel inderdaad een prachtfilm met de mooie sfeer uit het verleden en de verwijzingen naar het futuristische 2046. Ook het camerawerk was erg fijn waardoor het bij momenten nog enigszins interessant werd. Daarbij komen toch ook de uitstekende vertolkingen van Leung en Cheung waarbij haat en liefde, aantrekking en afstoting mooi met elkaar verweven werden.

Misschien toch wel een tweede kans waard, maar eerst dan In the Mood for Love ergens meepikken.