The Last Sharknado: It's about Time (2018)

De Sharknado-reeks is een beetje cult, omdat het zo'n typische low-budget reeks is die heel goed beseft dat ze heel erg slecht werk afleveren, maar dit wel zo over de top doen met veel humor dat er nog best om te lachen valt. Maar dat was vooral bij de eerste delen, daarna werden de verhaallijnen steeds meer bizar dat voor mij de fun eruit ging. Maar ondanks dat vind ik de jaarlijkse Sharknado nog best geinig om te zien. Dit moet de laatste film zijn (let's hope so, alles is wel verteld) en ook deze Sharknado is verhaaltechnisch belabberd. Dat begin met de dino's is echt zo enorm slecht, al moest ik wel lachen om de afgrijselijke CGI bij de haai die de dino bijt Daarna komen we bij ridders uit en via via eindigen we op een strand. Maar persoonlijk was het leuker toen er gewoon flink bloederig haaien werden afgeslacht in de grote Amerikaanse steden. Ziering en Reid spelen hier weer voor de zesde keer hun bekende rollen en zeker Reid kan er nog steeds helemaal niks van. Ziering heeft nog wel dat charisma om het vermakelijk te houden. Maar toch blijft dit rommel.

1,5*

Matig laatste deel.

Oei. Het lijkt wel of ze al het budget hier hebben opgemaakt aan cameo's. De effecten zijn hier duidelijk nog belabberder dan de vorige delen. De greenscreen heeft hier overduidelijk niet gewerkt. Het zag er al slecht uit, maar dit is wel heel bedenkelijk.

De opening met de dino's zag er niet uit, maar ik kon wel lachen om de intro van Bryan. Sowieso is dat wel een leuk en humoristisch karakter. Daarna, de riddertijd, was al wat minder. Alaska Thunderfuck 3000 maakt hier een entree. Het zag er wel wat amateuristisch uit.

De western vond ik persoonlijk het leukst. Daar zat gewoon zo veel goed geplaatste humor in dat ik wel moest lachen. 1997 was ook al wat minder. Daarna, de toekomst, zag er erg belabberd uit met een vervelende Reid.

Tja, een teleurstellende afsluiting van een best vermakelijke reeks. Ach ja.

Wat valt hier na zes delen nog over te vertellen? Het is stompzinnig. Het is ver voorbij 't punt gekomen dat de grap rond een haaientornado nog werkt. Ian Ziering en Tara Reid kunnen nog altijd niet acteren. Het tijdreis-element is een voorspelbare en gemakzuchtige manier om deze franchise voor een laatste keer nieuw leven in te blazen. En toch voelt 'The Last Sharknado: It's about Time' (2018) voor mij als een afscheid van iets. Hoe absurd slecht ook, maar ik heb toch vijf films lang geïnvesteerd in deze personages en hun knotsgekke universum. Op zich werkt 't dus wel dat er een duidelijk afscheidsthema doorheen is gevlochten op een manier dat alles terugverwijst naar die allereerste film. Zoals de weinig spontane liefdesgeschiedenis tussen Fin Shephard en April Wexler, en het wraakmotief van Nova Clarke. Ook biedt het tijdreizen genoeg aanknopingspunten om c-garnituur bekendheden te kunnen plaatsen in bekende historische settings. Nu maar hopen dat 't menens is met de titel en dit niet nóg verder wordt uitgemolken.