The Meyerowitz Stories (New and Selected) (2017)

Aangekocht door Netflix. EDIT: Releasedatum: 13 oktober

The Meyerowitz Stories (New and Selected) | Netflix Official Site

Adam Sandler's Return to Form

The Meyerowitz Stories: Adam Sandler Is Serious in Noah Baumbach Film | IndieWire

Ziet er inderdaad uit zoals ik gehoopt had. Maar: eerst zien, dan geloven.

Jeetje wat lijkt Dustin Hoffman en profil veel op Donald Sutherland in die still uit de trailer hierboven!

Goeie film over twee volwassen broers, hun zus en de relatie die ze met hun vader hebben. De interactie tussen de personages en de manier waarop de dialogen gebracht worden is realistisch en ook goed. Het verhaal weet wellicht niet overal te boeien, maar dit wordt zeker goed gemaakt door het uitstekende acteerwerk van een cast met flink wat bekende namen.

Het is apart om Adam Sandler en Ben Stiller eens van de niet komedie kant te zien.. Echter vind ik dat principe wel een beetje tegen vallen aangezien ze beide altijd wel de comedians zijn in elke film die ze spelen.. Maar deze film wordt er ondanks dit feit niet slechter door..
Het was een saaie film.. Maar zeker geen slechte film.

Een tragikomische film met veelal intellectuele karakters, die zich afspeelt in New York: ik had vaak het idee dat ik naar een Woody Allen kopie zat te kijken. Aangezien dit de eerste film van Baumbach is die ik zie kan ik niet goed inschatten of al z'n films zo zijn, maar voor mij is dat wel meteen het grootste minpunt van de film. Misschien was het wel een hommage, maar ik miste een beetje originaliteit.

Want verder heb ik weinig aan te merken op The Meyerowitz Stories. De opgetrommelde sterrencast is in topvorm (met Sandler als uitschieter). De dialogen zijn scherp en het tempo ligt enorm hoog. De karakters balanceren op het randje van typetjes, maar gelukkig gaan ze daar nooit overheen (oké Harold misschien hier en daar), waardoor ze prettig te volgen blijven.

3,5*

Kon Sandler ook verassend goed hebben. Maar heb hem en ook Stiller wel vaker in wat serieuzere rollen gezien, dus zo erg verbaasd dat me ook weer niet dat ze ook iets anders kunnen. Wel jammer dat Sandler toch nog wel vaak flutrollen speelt in flauwe komedies.

The Meyerowitz Stories is iig een kurkdroge film met scherpe dialogen. Ondanks de flink serieuze toon heb ik vaak moeten lachen en zijn de typetjes van Sandler, Stiller en Hoffman erg hilarisch en goed weergegeven door deze acteurs. Die Maureen trok ik wel minder en ik vond het jammer dat die dochter niet wat meer screentime had. De film mikt daarnaast goed op de emoties van de kijker en just door het leuke spel van (bijna) iedereen werkt het ook meer dan prima!

3,0*

Ja hier hou ik van. Een fijne Baumbach weer, na de tegenvallende While we're Young en Mistress America. Deed me wat denken aan Punch-Drunk Love (met Sandler) en The Royal Tenenbaums (met Stiller), omdat die ook over disfunctionele gezinnen met volwassen kinderen gaan. Van dit kaliber tragikomedies kan ik geen genoeg krijgen.

Wat een laag stemgemiddelde trouwens. Misschien gaan sommige mensen deze film in met verkeerde verwachtingen. Dit is geen typische Adam Sandler film.

Dit was de zevende Baumbach die ik zag. Niet direct een Sandler fan die verdwaald was zeker. Het deed me het meest denken aan een Woody Allen film. Wat er in het kort op neer komt, dat het eigenlijk een boek is, vermomd als film. Ik vondt het saai. Zelfs met de parade aan A list acteurs.

Dit is zo'n film die in feite niks voor mij is maar dankzij de sterke en soms leuke dialogen en het goede acteren vd bekende acteurs kon de film er nog mee door al moet ik zeggen dat ik meer naar het einde op het wat moeilijker had, ik had zoiets van het mag stilaan gedaan zijn.
De film werd een beetje langdradig waardoor het een beetje saai was maar je toch blijft kijken vanwege de goede acteurs. Deze acteurs bewijzen ook dat ze ook andere rollen aankunnen dan in komedie's te spelen.

Van Adam Sandler was ik al diep onder de indruk na het sterke Reign Over Me, en ook hier laat hij weer zien een fijn acteur te zijn. Ben Stiller daarentegen wist me wel te verrassen en zelfs te raken op het einde tijdens de speech. Dustin Hoffman is zoals gewoonlijk weer uitstekend. Het verhaal heeft weinig om het lijf en kabbelt rustig voort, maar de laatste 30 minuten trokken dit voor mij toch wel naar een hoger niveau. Heerlijke film om eens in de zoveel tijd op een regenachtige zondag te herzien.

Ik heb genoten van deze heerlijke tragikomische film. Voor het eerst zag ik dat Adam Sandler ook een goede acteur in een goede film kan zijn. De film deed mij ook erg denken aan The Royal Tenenbaums, ook zo'n tragikomisch hoogstandje. Elizabeth Marvel (Jean) kende ik van House Of Cards, vond haar ook erg sterk.

Vermakelijke tragikomedie. Zower Adam Sandler als Ben Stiller laten hier een fijne kant van zichzelf zien. Prettig dat hieruit blijkt dat het fenomenale acteurs zijn die niet alleen schitteren in één genre.

Ik ging met andere verwachtingen de film in, maar ben zeker niet teleurgesteld. De film haalt zijn kracht uit de verfijnde dialogen. De dialogen van de vervreemde broers en vader zijn subtiel, maar hilarisch. Verhaaltechnisch gebeurt en eigenlijk bizar weinig. Vond de overgangen tussen verschillende periodes te simpel gedaan, sprong van de hak op de tak. Ondanks dat, bevat de film een fijne, rustgevende sfeer, waardoor de tijd voorbij vloog.

3,5*

Matige Netflix-original van regisseur Noah Baumbach. Hij heeft de beschikking over een prima cast, maar zowel de dialogen als de personages zitten er net naast. Het is allemaal gewoonweg niet boeiend en/of komisch genoeg. De neurotische personages beginnen daarnaast snel te irriteren.

Niet zo 'briljant' als ik had gehoopt, maar toch nog zeer vermakelijk. En zeker de moeite waard voor op Netflix. De karakters zijn wel leuk, maar het verhaal is een beetje vlak. Maar het is sowieso fijn om Adam Sandler weer eens te zien 'acteren'. Kan hij best goed. En Stiller speelt ook heel overtuigend.

3.5*

Adam Sandler lijkt best wel op Gert. Van Samson.

Niet de film waar ik op had gehoopt en zeker ook niet Sandlers return to form, zoals ik links en rechts wel lees. Sterker, hij heeft hiermee juist een deukje opgelopen. Ik vond hem in Reign Over Me erg goed en in mindere mate in Punch-Drunk Love ook, maar nu hij wederom hetzelfde personage neerzet lijkt hij geen one, maar wel een two trick pony te zijn.

Verder een aardige film. Meerdere leuke tragikomische stukken, maar ook veel vervelende. Wat saai allemaal. Weinig bijzonders, maar ook niet echt slecht.

Wel een beetje zoals ik Baumbach ken van The Squid and the Whale. Mooie humor, vooral erg veel dialogen, focus op een nogal aparte familie. Het ligt voor de hand dat je met bekende gezichten als Sandler en Stiller er moeilijk een echte familie in gaat zien, maar dat is precies wat er in de loop van tijd gebeurt. Hoffman speelt een prachtige lul van een vent. Mooi al dat narcisme en die onzekerheid. Een ruime 3.0*.

Wonderlijke, interessante film, met een paar bijzonder sterke (en komische) scènes en fraai ingewikkelde familieverhoudingen die nergens karikaturaal worden. Vond helaas het eerste uur - vermoedelijk ook omdat Hoffman zo goed speelt en het tweede gedeelte vrij lang in coma is - wel significant scherper, schrijnender dan het tweede; het lijkt alsof Baumbach toch iets te veel wil 'afmaken' bv. die toespraken bij de expositie: ik vond ze net wat te sterk aangezet, te veel een cirkel-rond, en ik geloof dat ik Sandlers personage sowieso het boeiendst vond. Al met al een slimme, onderhoudende film, verdient meer publiek wat mij betreft.

Droog, droger, droogst en toch vermakelijk genoeg met momenten.

“It's called flirting when you're young. I'm not sure what it's called when you're over 70.”

Fantastisch. The Meyerowitz Stories is een tragikomische film over de moeizame relatie van een vader met zijn zonen, een hele vreemde dochter en zijn vele (ex)-vrouwen. En over spijt, opgroeien, de relatie die je zelf met je kinderen opbouwt en de band tussen twee broers. Het is een film met een soms donkere ondertoon, maar over het algemeen luchtige sfeer. De vreemde humor moet je liggen, maar ik heb echt een aantal keer keihard moeten lachen.

De semipornografische films van (klein)dochter Eliza (Van Patten) die iedereen goed vindt, maar zo slecht zijn dat je niet anders kan dan lachen, de restaurantscènes tussen Hoffman en Stiller, de gesprekken tussen Sandler en Stiller/Van Patten/Hoffman, alles wat uit de mond van Hoffman komt etc. De dialogen zijn vlijmscherp en wat de acteurs ermee doen is fenomenaal. Het acteerwerk van Thompson, Hoffman en Marvel zit soms tegen het karikaturale aan, maar het blijft allemaal oprecht en levensecht aanvoelen. Alsof je echt naar een disfunctionele maar kleurrijke familie zit te kijken. Dat komt ook door Sandler en Stiller, die nogmaals laten zien meer te kunnen dan schijtlollige typetjes spelen. The Meyerowitz Stories is daardoor ook een menselijk verhaal geworden, met een absurd en komisch tintje.

Typische Baumbach.

Een hoop neuzelende, wat saaie personages. Voeg getormenteerde familiebanden toe, wat aparte typetjes en je hebt een nieuwe Baumbach. Het tempo ligt doorgaans erg laag, de nadruk ligt op de dialogen en de humor zit voornamelijk in de tragiek.

Het omschrijft deze film tot op de letter. In theorie verschilt het niet zo heel veel van een Woody Allen film, alleen weet die af en toe toch nog enige schwung in z'n films te krijgen. Bij Baumbach blijft het allemaal nogal levensloos en doods. Ondanks enkele komieken die hun best doen.

Het voelt daarnaast ook net iets te Joods aan. Dat neurotische begint na een tijdje wat te vervelen, zo ook de personages en hun probleempjes. Het stelt bitterweinig voor, maar ze maken zich wel de hele tijd druk op vanalles en nog wat. Als het dan niet bruist, dan wordt het al snel vervelend.

Zeker naar het einde toe valt het amper nog uit te zitten. Een half uurtje korter had deze film goed gedaan. Nu sleept het maar aan en zonder enige binding met de personages wordt het een nodeloos lange zit.

1.5*

Geen film voor mij, lange zit. 2.0

Het is lang geleden dat een film waar Adam Sandler in speelt overwegend positieve recensies krijgt, op Hotel Transylvania na dan. In 2008 kwam ik in aanraking met zijn films en ik werd een groot liefhebber van zowel zijn komedies als zijn serieuzere werk, maar het blijkt wel dat hij zijn beste films toen al gemaakt had. Zijn werk sindsdien is met name erg wisselvallig. Van leuke tussendoortjes als The Cobbler en Blended tot ongeïnspireerde hap als That's My Boy en Grown Ups 2.

The Meyerowitz Stories was echter gelukkig een positieve ervaring. De film neemt even de tijd om op gang te komen, maar wordt uiteindelijk toch vrij snel intrigerend. Het is een absurd filmpje met kleurrijke personages en een slim geschreven script. Dustin Hoffman was degene die me een aantal keren hardop heeft laten lachen. Met name de scène met het hem en Stiller in het restaurant en zijn aanwezigheid bij het evenement van de succesvollere kunstenaar zijn goede voorbeelden van momenten die op de lachspieren weten te werken. Verder is de humor veelal subtiel en wordt deze afgewisseld met drama; een combinatie die op de een of andere manier goed werkt, want het wordt nooit overdreven sentimenteel. Ondanks dit gegeven is het niet moeilijk om met de personages mee te leven.

Het acteerwerk is een sterk aspect van de film. Of de dialogen in deze film werken hangt volgens mij vooral af van wie deze moeten voordragen, maar de cast van deze film komt er goed mee weg. Hoffman is, zoals al gezegd, goed, maar ook Ben Stiller weet te verrassen. Ik geloof niet dat ik hem eerder in een serieuze rol gezien heb, maar ik vond hem erg sterk. Adam Sandler bewijst tien jaar(!) na Reign over Me nog steeds dit soort rollen aan te kunnen en ik vraag me dan ook oprecht af waarom hij hier niet vaker voor kiest. Hij laat hier immers zien nog steeds een goede acteur te zijn. De bijrolletjes van Elizabeth Marvel, Emma Thompson en Grace Van Patten vond ik zeker niet slecht, maar zij hebben wel overduidelijk minder te doen dan Sandler, Stiller en Hoffman. Overigens is het niet zo dat ik de film uitzonderlijk goed vind. Wat me soms tegenstond was het fragmentarische element in de montage. Ik ben daar persoonlijk niet zo'n fan van; het komt op mij wat chaotisch over. Daarnaast vond ik de film tegen het einde ook wat te langdradig worden, maar dat komt vermoedelijk door de enigszins trage start.

Ik vond het een zeer vermakelijke en bovengemiddeld goede film. De twee genres (komedie en drama) worden op succesvolle wijze vermengd en de bijbehorende emoties komen goed tot uiting dankzij het sterke spel van de acteurs. Een fijne film, die ik in de toekomst best nog eens zou willen herzien.

3,5*

Mooie sfeervolle film maar weet niet overal te boeien. Acteerwerk is grandioos, vooral Hoffman en Sandler.

Absurde film 90pct drama en 10pct slechte comedy. Wel goed geacteerd.

The Meyerowitz Stories kent een vrij indrukwekkende cast met zwaarwichtige (Hollywood)acteurs als Ben Stiller, Adam Sandler, Emma Thompson en Dustin Hoffman. Het is nu de tweede film die ik zie van Adam Sandler, na Reign over Me (2007), in een niet-komische rol. Hier blijkt opnieuw dat Sandler een meer dan behoorlijk acteur is die best wat meer dit dramagenre mag ontplooien. Veel zal ook te maken gehad hebben met Baumbach die toch een bepaalde standaard behaalt met deze film. Een film met alvast redelijk wat potentieel al boeide het me niet de gehele film door.

De film gaat over een artistiek gezin waarbij de patriarch van het gezin, Harold (Dustin Hoffman), nog steeds zijn invloed heeft op zijn kinderen ook al zijn ze hun minderjarigheid reeds lang ontgroeid. Zowel Danny als de zus hebben hun artistiek talent (ongeacht of dit succesvol is). Enkel hun broer Matthew is het buitenbeentje als financieel adviseur in LA.
Het zijn vaak de kleine kantjes die voor de grootste ergernissen en ontgoochelingen zorgen binnen een familie. Zaken worden niet uitgesproken (of aangehaald) en de sfeer raakt onderkoeld. Zo ook in de Meyerowitz-familie waarbij dit erg fijn wordt weergegeven. Hier en daar ook met een grappige noot waardoor het fijn om te volgen is.

The Meyerowitz Stories is een menselijk en herkenbaar verhaal, uit het leven gegrepen. Misschien voor velen onder ons een film met te weinig schwung, maar desalniettemin met een subtiele doch duidelijke boodschap. Eentje om eventjes bij stil te staan. Mooi!

Dit is echt zo'n film waarvan ik me afvraag: waarom maak je dit?
Het is niet grappig. Tuurlijk, er zitten amusante momenten in. De montage is ook geestig, hoe een 'cut' plaatsvindt middenin een scheldpartij of driftbui. Dat is drie keer leuk, maar daarna heb je het wel gezien.
Het is niet dramatisch. Ik voelde niets voor de personages. Hun lotgevallen interesseerden me geen moer.

Een aaneenrijging gebeurtenissen rond een familie van oninteressante personages. Een onherkenbare Dustin Hoffman, een vermomde Emma Thompson, Ben Stiller die een yup speelt en Adam Sandler die een working class snorremans speelt.

Aan het einde van de film zijn we eigenlijk geen steek verder. Natuurlijk, de scène waarbij Sandlers iets mompelt tegen zijn vader wat hij helemaal niet hoort, markeert een stukje karakter-ontwikkeling.

Maar is dat het nou?
Het is niks, gaat nergens naartoe en wordt ook niks.

Aan de namen van regisseur en acteurs te zien is het één grote Joodse productie. Niet mijn ding? Geen idee. Ik vind Seinfeld (de serie en de persoon) ook niet leuk. Evenals alles van Larry David.
Ik zie tot mijn schrik dat regisseur Baumbach ook verantwoordelijk is voor de vreselijk film "Greenberg". Ook met Ben Stiller. Dat was echt een gedrocht van een film.

Vooral mijden dus, die Baumbach.

2 sterren

Interessant familiedrama, met flink wat herkenning in mijn eigen schoonfamilie. Juist de subtiele Joodse humor maakt de film net wat leuker.

Best wel goed. Baumbach heeft het Woody Allenism goed onder de knie.

Adam Sandler en Ben Stiller, samen in één film van Noah Baumbach!? Omdat ik vooraf al het ergste vreesde, kan ik achteraf niet zeggen dat ik teleurgesteld ben.
Het is een nagenoeg humorloze komedie over een kunstenaar, die tegen het einde van zijn leven verbitterd om zich heen kijkt, hunkerend naar het verleden toen Hollywood-sterren hun rollen nog in jacquet vertolkten; over zijn onzekere kinderen met wie hij nooit echt een band heeft gehad; en als klap op de vuurpijl over zijn vroegwijze kleindochter, die tot laaiend enthousiasme van de familie op jeugdige leeftijd “artistieke” pornofilmpjes maakt.
Kortom, een allegaartje van wat een greep uit het leven van alledag had kunnen zijn. Had kunnen zijn, want verder dan wat geneuzel komt Baumbach niet.

Ik kreeg het idee dat ik naar een Woody film zat te kijken en deze film doet ook precies met me wat een Woody film doet. Prima en redelijk grappig maar als de aftiteling komt heb ik geen idee waar ik nou naar gekeken heb.