Aus dem Nichts (2017)

dat doet de mainstream media toch maar al te graag als het gaat over rechts (extremisten) allen op 1 grote hoop gooien maar als het om moslims gaat dan zijn het maar enkele gekken .

enkele gekken en vele die het gedachtegoed stilletjes prima vinden

70% van alle britse moslims vind dat iemand die een cartoon van mohammed maakt gestraft moet worden

68 % is voor arrestatie en berechting in geval van belediging van de islam .

en we hebben het hier over britse moslims he degene die hier onze liberale normen en waarden zouden moeten hebben overgenomen .

Toch weer een zeer sterke film van Fatih Akim.

Netjes verdeeld in drie hoofdstukken, elk degelijk en overzichtelijk opgebouwd en elk met een indrukwekkende vertolking van Diane Kruger.

Zo, uit het niets...en het drama is er.

Vormen extremisme en terrorisme de origine van het gruwelijk gebeuren, het cynisme waarmee advocaten in de rechtzaal het laken menen naar zich toe te trekken, tart ook elke verbeelding en wordt in de film overtuigend weergegeven.

Film kent een pakkend slot waarbij aan spanning geen tekort.

Een Golden Globe voor de film en een beloning voor Diane Kruger in Cannes vond ik er niet te veel aan.

Verrassend goede film, boeiend, realistisch, spannend, aangrijpend, genoten. Geeft een goed beeld van de huidige rechtstaat, waarin een rechter overtuigd moet worden en bij twijfel objectief moet blijven, ondanks een erg irritante advocaat! Wanhoop en het onrecht wat de nabestaanden wordt aangedaan wordt goed weergegeven. 4.0

Aus dem Nichts

Diane Kruger is hartverscheurend in dit dramatische verhaal over een vrouw die haar gezin kwijtraakt na een bomaanslag door een rechts-extremistische groepering. De laatste tijd zijn we doodgegooid met films over moslimextremisme en terrorisme, dus het is wel interessant dat Fatih Akin voor een ander uitgangspunt kiest. Het is ook een uitstekende keuze van Akin geweest om het verhaal in drie hoofdstukken op te splitsen.

Het eerste deel is het sterkst, maar ook het derde deel is spannend. Je weet niet precies waar Akin heen wil het verhaal en de personages, maar de laatste 15 minuten voelde ook ik de spanning en zat ik met zweethanden op de bank. Bij Katja zie je naast verdriet en woede ook iets van berusting, en dat is misschien nog wel verontrustender. Het einde zal niet voor iedereen werken, maar door de ontwikkeling die Katja doormaakt en het acteerwerk van Kruger wordt het wel geloofwaardig gebracht. De fantastische score, het camerawerk en de regie van Akin maken het allemaal nog beter.

Doodgegooid de laatste tijd ?????????????? welke films bedoel je dan ik ken er geen 1 van de laatste tijd

de laatste grote film met dat thema was true lies niet echt serieus te nemen maar toch , kan me niet voorstellen dat je die bedoelt .

Komt ie. Zero Dark Thirty, The Siege, United 93, 13 Hours, The Hurt Locker, Body of Lies, World Trade Centre, The Kingdom, Patriots Day, Flight 93, A Mighty Heart, Syriana, Three Kings, Eye in The Sky. Tv series - 24, Homeland.

je hebt een punt bij enkele , patriots day was ik effe vergeten , the siege is een fictief verhaal en al effe geleden 13 hours en zero dark thirty en three kings zijn meer oorlogsverhalen dat gaat ook op voor the hurt locker .

flight 93 united 93 world trade center zijn meer patriotische films dan dat ze anti moslim terrorisme films zijn en enkele ander titels heb ik niet gezien

Akkoord. Maar het zijn wel allemaal films met moslims als de stereotype terrorist of foute bad guy. En dan is dit nog het topje van de ijsberg. Daarom is In the Fade wel verfrissend en origineel.

Is niks mis mee maar dat neemt niet weg dan het overgrote deel ( meer dan 80%) van aanslagen worden gepleegd door fundamentalistische islamstromingen , dat is al vele jaren zo .

ze maken elkaar zelfs onderling af in irak , pakistan en weet ik waar nog meer

wie kan zich nog de bloederige aanslagen in algarije voor de geest halen bijvoorbeeld .

dus als daar het merendeel van films over word gemaakt lijkt me dat een meer dan logische afspiegeling

van de werkelijkheid .

Auf der anderen Seite en Gegen die Wand wisten bij mij hoge ogen te gooien. Soul Kitchen was aardig, maar meer ook niet. Deze vierde film wat ik van deze regisseur zie is toch weer geslaagd. De film weet niet het niveau van de eerste twee opgenoemde films te halen, maar het verhaal is boeiend van begin tot het einde met zin voor realisme. Geen overdreven gedoe of wraakacties, maar gewoon een somber goed opgezet verhaal dat bestaat uit drie delen. Je zou die drie delen als volgende kunnen benoemen : totale verscheuring, hoop op recht en wraak. Je weet op geen enkel moment waar de regisseur met zijn verhaal naar toe zal leiden en dat is op zich al een meesterzet. Daarbij het puike acteerwerk van Diane Kruger en wat te zeggen Johannes Krisch als de advocaat die het bloed onder de nagels haalt van Kruger en haar advocaat. Geweldige irritante personage ! Het slot komt somber over, maar gezien de ontwikkeling van het hoofdpersonage en het verloop van het verhaal is het wel heel geslaagd te noemen. 7,5/10

Boeiend drama, opgedeeld in drie stukken, over een bomaanslag die de levens kost van de man en de zoon van huisvrouw Diane Kruger. In de rechtzaak die volgt blijkt al snel dat het recht niet gaat zegevieren, waardoor de weduwe gedwongen wordt radicale stappen te ondernemen. Geweldige rol van Kruger en de film is afwisselend meeslepend en aangrijpend, al laat het laatste gedeelte wat steken vallen. Wanneer het geheel vervalt in een nogal standaard uitgewerkte wraakfilm weet regisseur Fatih Akin duidelijk niet zo goed hoe hij de zaken moet aanpakken. Niettemin een intense kijkervaring.

Film in drie hoofdstukken die van rouwverwerking via rechtbankdrama naar wraakthriller loopt.

Geen van de drie hoofdstukken overtuigd echt goed, maar de derde spant de kroon, en help de film om zeep. Veel scenes zitten ook op het randje van voorspelbare cliches. Katja (Diane Kruger) aan de coke, huilend in het bedje van haar zoon, een zelfmoordpoging in bad. In dit eerste deel speelt actrice Diane Kruger wel haar beste gedeelte van haar rol. Waardoor de film nog enigszins sterk overkomt. Het tweede hoofdstuk volgt de rechtszaak tegen de verdachten. De daders en advocaat worden kleurloos en uitermate zwart/wit geportretteerd. Alles staat in teken om de uitspraak harder te laten overkomen, inclusief de rechter die in slow motion de rechtszaal binnenwandelt.Uiteindelijk is er dan nog de laatste akte; en dat is niets minder dan een knullige thrillerachtige wraak.

De Duitse regisseur Fatih Akin inspireerde zijn film op de extreem-rechtse terreurgroep Nationalsozialistischer Untergrund die tussen 2000 en 2007 moorden begingen op Duitse ondernemers met een migrantenachtergrond, het merendeel Turks. Echter de regisseur die van Koerdische afkomst is, concentreert zich vermoedelijk meer op zijn eigen "rechtlijnige" emoties. Ondanks het prima acteerwerk van Diane Kruger en de soundtrack van Josh Homme (de frontman van Queens of Stone Age) vond ik helaas dat de film maar weinig recht doen aan de pijnlijke periode uit de recente Duitse geschiedenis.

Een raadsel waarom dit kans maakte op de Palme d'Or

Deze film is beter dan ik had verwacht, ben nu wel een liefhebber van de Duitse cinema van de laatste jaren, maar tegenover deze film stond ik een beetje sceptisch, onterecht zo blijkt.

Goed verhaal, gebaseerd op ware feiten, met een prima cast waarin Diane Kruger met kop en schouder bovenuit steekt.

Spannende, maar ook wel tragische, prent.

Film die op verschillende benen hinkt. En daardoor niet overtuigd. Laatste deel wordt snel afgehaspeld en is zo ongeloofwaardig dat het de hele film keldert.

Erg sterk, het puntje van mijn stoel was continue bezet. Knap als je nagaat dat het basisgegeven niet meer dan een eenvoudig wraakverhaal behelst, maar het is dan toch de opvallende vertelwijze, de link naar de actualiteit, de zelfverzekerde regie en het ijzersterke acteerwerk die dit tot zo een intrigerende kijkervaring maken. In Amerikaanse handen had zo een storyline welhaast zeker weer tot de zoveelste pulpfilm geleid, maar het maakt me als Europeaan een beetje trots dat we er hier toch meer weten uit te halen. Extra compliment voor Kruger, die me voorheen nooit zo kon overtuigen, maar hier haar beste rol ever weggeeft, eenvoudig groots. Wunderbar, très bien.

Goede film met een verrassend einde. Toch vond ik de film wat ongeloofwaardig. Terroristen worden normaal gezien niet vrijgesproken en er zijn altijd voldoende bewijzen zoals camerabeelden op straat.

Uitstekende film, prima rol van Diane Kruger maar dat kan je wel aan haar overlaten.

gruwelijk indrukwekkende film die je grijpt. zeker part 1 en 2. 3 vond ik wat minder en t einde tsja niet verwacht. Kruger was fantastisch.

Aus Dem Nichts kent een verhaal dat opgesplitst wordt in drie delen. Daarvan is het tweede deel net iets sterker dan de andere twee delen. Je merkt beslist dat dit geen Amerikaanse film is. Dat voel je gewoon aan de sfeer, het verhaal en zeker aan het einde. Een Hollywood film zal volgens mij nooit zo eindigen.

Ik kan me wel moeilijk van de indruk ontdoen dat dit wat politiek getint is. Van mij mag regisseur Fatih Akin zijn eigen emoties in de film leggen, maar hier en daar vond ik het wat op het randje. Het is ook altijd wat gevaarlijk om een film te gaan opsplitsen in verschillende delen. De toon verschuift hierdoor en afhankelijk van je persoonlijke voorkeur is het ene deel beter dan het andere. Dat maakt dan ook dat het moeilijk is om hier een cijfer op te plakken voor de gehele film.

Emotioneel werd ik nergens geraakt omdat er misschien juist teveel in deze 2 uur is gestopt. Ik veronderstel dat je vanuit een persoonlijke beleving wel een andere kijk op deze film kan hebben.

Zeker als je iets gelijkaardigs hebt meegemaakt, kan deze film er serieus op inhakken. Dit kan ook gelden voor mensen die een dergelijk verlies hebben gekend.

3.5*

Je moet van dit soort films houden, niet echt mijn ding.

Had hier wat meer van verwacht na het zien van de Goldene Handschuh, vooral qua stijl. Dit oogt allemaal een beetje flets en saai, iets waar de handschoen in uitblinkt. Het is me in de eerste 2 acts ook allemaal wat teveel ellende op ellende stapelen met een rechtszaak die ook wat simpel oogt maar richting het einde komt het wel op gang als ze zelf het heft in eigen hand neemt.

Lekkere film.

Goed opgebouwd en met een verrassend sterk einde

Degelijk Duits drama over een weduwe die een achterblijft nadat haar man en kind omgekomen zijn na een bomaanslag. Een film die zoals hier al werd gezegd uiteenvalt in drie delen. Delen die in mijn ogen nauwelijks met elkaar connectie maken. De overgangen zijn te bruusk en sluiten nauwelijks op elkaar aan. Alsof Akin geen keuze kon maken welke richting hij uit wou met de film.

Het probleem is dat het eerste deel veruit het sterkst is. Emotioneel en qua drama voel je je het meest betrokken, mede door het prima acteerwerk van Diane Kruger. Ook de rol en houding van en met schoonfamilie en vrienden komt goed tot uiting. Om dan abrupt als kijker hieruit weggetrokken te worden naar een klinisch rechtbankgedeelte. Deel 1 inkorten had de film ook geen goed gedaan. Moeilijk dus.

Film overtuigt niet ten gronde, maar desalniettemin toch vrij onderhouden en prima werk van Akin ondanks mijn bemerkingen. In de rechtbank kan alles, maar geen idee of het in werkelijkheid ook zo kan lopen. In principe is dergelijk proces wel wat ruimer en moeten er toch nog wel wat ooggetuigen zijn ... of camerabeelden.

Fisico ik snap niet dat je de waarde van de delen niet ziet, al herken ik veel in je comment. Het is een wisselwerking tussen het hier en nu en de innerlijke belevingswereld die hierdoor een gezicht krijgt. Een methode die wat mij betreft geslaagd is en geen verdere logisch mist dan wel (meer) behoeft. Op zich een vrij simpel trucje, maar het is het allemaal weer knap en intens uitgewerkt. Het begint als een docu. De flashbacks doen daar ook aan denken. De rechtszaal scenes zijn soms overdone maar toch intens gespeeld. Spreek je elkaar aan in een rechtszaal? Nee! Maar och. Het komt wel zo hard binnen. Dramatisch sterk: die waardering verdrijft voor mij de vragen die ik stel bij het hoe en waarom. Het verhaal lijkt soms te vanzelfsprekend of maar is dan wel weer intens gespeeld en mooi verbeeld. Spannend.

Komisch dan wel interessant om te lezen in de laatste comments dat zowel het begin, het tweede deel als het einde als “sterk” worden getypeerd. Voor mij een haast objectieve waarneming van de klasse van Akin die toch wel veel uitermate knappe films heeft gemaakt.