Genre: Drama / Romantiek
Speelduur: 101 minuten
Alternatieve titels: Radiance / 光
Oorsprong:
Japan / Frankrijk
Geregisseerd door: Naomi Kawase
Met onder meer: Masatoshi Nagase, Ayame Misaki en Tatsuya Fuji
IMDb beoordeling: 6,4 (1.986)
Gesproken taal: Japans en Duits
Releasedatum: 15 maart 2018
On Demand:
- Bekijk via iTunes
- Bekijk via CineMember
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Hikari
Misako is een gepassioneerde schrijfster van voice-overs voor slechtzienden. Op een filmvertoning ontmoet ze Masaya, een oudere fotograaf die langzaam zijn gezichtsvermogen verliest. Zijn werk brengt herinneringen aan haar verleden naar boven. Samen leren ze de wereld om hen heen met andere ogen te zien.
Externe links
Acteurs en actrices
Masaya Nakamori
Misako Ozaki
Kitabayashi / Juzo
Yasuko Ozaki
Tomoko / Tokie
Sano
Nakamori's Friend #1
Nakamori's Friend #2
Audiolocution Attending #2
Model
Video's en trailers
Reviews & comments
Querelle
-
- 6548 berichten
- 4894 stemmen
Over het randje van het sentiment heen bungelen en toch een beheerste, evenwichtige en rijk gelaagde film afleveren, dat kan alleen Kawase.
starbright boy (moderator films)
-
- 21292 berichten
- 4462 stemmen
Het is niet dat An slecht was, maar wel een beetje Kawase-light. Hier is ze weer helemaal terug.
hvdriel
-
- 310 berichten
- 301 stemmen
Poëtisch meesterwerk van Naomi Kawase. Zoals iemand tegen me zei: "Na deze film heb ik anders leren zien & luisteren." De film is veellagig met natuurlijk de van haar bekende tegenstellingen tussen platteland en stad, het oude en het nieuwe Japan, de jeugd en de ouderdom.
Maar veel boeiender zijn haar inzichten over film maken: Hoeveel vertel ik? Hoeveel ruimte laat ik aan de kijker om zelf te kunnen invullen? De 'filmspreekster' die films synchroon navertelt, worstelt hiermee door de confronterende vragen van een langzaam blind wordende fotograaf voor wie de fotocamera zijn hart is. En ze zetten de filmkijker daarmee in het centrum: Hoe kijk ik? Hoeveel informatie heb ik nodig om geboeid te zijn of ontroerd te geraken?
Ze stelt meer vragen zonder moralistisch te worden: Ervaart een blind iemand intenser/anders dan een ziende? Bestaat schoonheid ook, indien je alleen kunt aanraken? "Niets is mooier dan dat wat verdwijnt," is een terugkerende zinsnede die urgent wordt, wanneer een zandsculptuur verdwijnt in de vloed van de zee.
En: kunnen woorden wel beelden navertellen? Het antwoord zal zijn: "Nee." En toch vertellen wij allemaal gebeurtenissen na die we zien en horen, tegenwoordig rijkelijk gelardeerd met foto's via onze smart phones. Niettemin luisteren we en kijken we en deze film maakt ons ervan bewust dat iemand anders dezelfde beelden op een andere wijze zou kunnen hebben naverteld.
Af en toe raakt Kawase aan sentiment en dat is jammer. Sommige beelden zijn David Hamilton-achtig, al gelijken ze zeer op hoe de blind wordende fotograaf de wereld ziet, en daarmee lijken ze gerechtvaardigd. Wat mij betreft, had dit anders gekund. Al met al is dit slechts een terzijde.
Wie van film houdt, houdt van deze film.
Ik Doe Moeilijk
-
- 1145 berichten
- 197 stemmen
Te sentimenteel naar mijn smaak. Al die tranen, bah.
Wel degelijk interessante thematiek die Kawase aanstipt: interpretatie en waarneming; en het onverdraaglijke - maar onvermijdelijke - hartzeer van afstand moeten doen van wat(of wie) je het meeste lief is.
nummer2
-
- 447 berichten
- 29 stemmen
Sluit me aan bij Ik Doe Moeilijk dat dit qua thema een bijzonder interessante film had kunnen zijn. Het wordt echter allemaal veel te expliciet gemaakt, en veel te zoetsappig. Eerste helft van de film is nog vrij aardig, met vooral de scenes tijdens de discussies over de te geven beschrijvingen.
De relatie die zich tussen de 2 hoofdrolspelers ontvouwt is echter tamelijk afgezaagd en totaal niet boeiend. Het was eigenlijke alleen de beeldschone Ayame Misaki die me nog wist te boeien. Jammer, want er zat echt veel meer in.
Redlop
-
- 8962 berichten
- 3566 stemmen
De relatie die zich tussen de 2 hoofdrolspelers ontvouwt is echter tamelijk afgezaagd en totaal niet boeiend.
Mee eens en aangezien dat toch de climax van de verhaallijn is, heeft de film in zijn geheel me absoluut niet kunnen boeien. Het idee achter de film is mooi maar de uitwerking een beetje goedkoop tranentrekkerig. Het liet mij echter onberoerd. Visueel stel de film ook teleur.
2*
tbouwh
-
- 5650 berichten
- 4966 stemmen
De Japanse Mikaso (Ayame Misaki) verzorgt audiodescripties bij films. Haar rustige vertelstem gunt blinden en slechtzienden een perspectief dat ze normaal gezien missen. In een ideale wereld voelen ook zij nu de ‘radiance’; de glans van het licht, en zo de film zelf.
In één van de sleutelscènes wordt Mikaso echter bekritiseerd om de inhoud van haar beschrijvingen. De blinde luisteraars spreken hun bedenkingen kalm uit, maar juist daardoor hebben de woorden extra kracht. Kun je het ooit goed doen als je altijd te weinig óf te veel vertelt? Te veel, zegt een dame, want de woorden zijn te sturend. Ze voorkomen dat een luisteraar kan voelen waar de film in essentie over gaat: de pijnlijke schoonheid van vergankelijkheid. Te weinig, zegt Masaya, want de ruimtes van de filmwereld zijn geen vanzelfsprekendheden. Misako keek meerdere keren, omdat ze dat kón doen; ze verkende de hoeken van de frames, maar hield de details voor zichzelf.
Radiance is een film van reflectie. Reflectie op film, fotografie: op het spelen met licht en het zijn van licht. Masaya’s leven bestond uit beelden, tot die beelden vervaagden en het licht voor altijd donker werd. Treffend is een moment in de eerste akte: vroeg in de ochtend komt Masaya erachter dat het écht geen nacht meer is. Het moet hem gezegd worden, anders was het nooit morgen geworden.
Wie niet ziet, moet wel voelen. Maar wie ooit zag, zal die overgang moeilijker maken. De cynische houding van Masaya moet in dat verband worden bezien. Ineens is er bemiddeling nodig. Weg zelfstandigheid. Worstelend met de acceptatie van zijn gevoelens wordt hij gedwongen een wereld te verlaten: een wereld van beelden die zonder woorden kunnen.
Ondertussen heeft ook Mikaso iets af te leggen: het complex van de kunstenaar. Tijdens een kort interview vertelt de enigmatische regisseur van de film haar dat het einde niet per se hoopvol is. Het gaat precies over het thema dat de luisteraar ook al aanstipte: de pijnlijke schoonheid van vergankelijkheid. ”Niets is zo mooi als dat wat voor je ogen verdwijnt”, is de zin die nét iets te vaak voorbij komt.
Mikaso gaat resoluut in tegen de woorden van de regisseur. Om haar werk goed te kunnen doen heeft ze altijd iets hoopvols nodig, zegt ze stellig. Daarmee miskent ze dat film niet vraagt om betekenis, maar om empathie. Als die empathie er is komt de betekenis vanzelf. De luisteraar had geen idee wat de kunstenaar over zijn kunstwerk had gezegd. Maar ze voelde, en door dat gevoel kon ze automatisch begrijpen. Alles zit zo in die ene scène: Masaya wordt geconfronteerd met zijn angst, Misako met haar misvatting. Naarmate de twee nader tot elkaar komen, groeien ze ook naar verandering toe. Tót de slotscène een bevredigende catharsis biedt.
Kawase vertelt haar verhaal altijd op meerdere niveaus: ze laat de personages op zichzelf reflecteren, maar diezelfde personages zijn ook weer reflecties op film en fotografie. Vragen van betekenis en auteurschap komen samen in een knap minimalistische collage van levende herinneringen. Expressie gaat in Kawases filmtaal altijd boven woorden. Empathie is dus betekenis – denk niet na, maar voel.
mrklm
-
- 8200 berichten
- 8198 stemmen
Mikaso schrijft audio-descripties voor films en draagt deze voor tijdens testsessies met blinden en slechtzienden. Haar pogingen om een emotioneel drama te beschrijven leiden echter tot kritiek, vooral van Masaya Nakamori, een voormalige fotograaf die zijn zicht vrijwel volledig is verloren. Wanneer hun meningsverschil uit de hand loopt, gaan ze allebei bij zichzelf te rade en beseffen ze zich dat ze een manier moeten zien te vinden om verder te kunnen gaan.
Het verhaal komt vrij langzaam op gang en daardoor is de eerste helft van de film zo nu en dan wat saai. Maar dan komt de film tot leven en komen de gevoelige vertolkingen van de hoofdrolspelers, het prachtige camerawerk van Dodo Arata en de diepe emoties van het scenario van Naomi Kawase pas echt tot hun recht.
wibro
-
- 11590 berichten
- 4098 stemmen
Films van Naomi Kawase zijn voor mij moeilijk te beschrijven waarom ik ze meestal zo mooi vind en dat geldt zeker voor deze film. Het gaat bij haar films puur om het gevoel wat zo'n film bij je te weeg brengt. Je moet haar films gewoon ondergaan. Er zit ook duidelijk een stukje Zen filosofie in haar films. Ook bij deze maar ondanks dat het er allemaal mooi uit ziet haalt deze film het voor mij toch bij lange na niet bij haar vorige films Mogari no Mori (2007) en Futatsume no Mado (2014) die ik zelf twee poëtische meesterwerken vind. De soundtrack van Hikari van Ibrahim Malouf vind ik niettemin schitterend.
3.5*
Drulko Vlaschjan
-
- 396 berichten
- 358 stemmen
Aardig sfeerfilmpje dat goed invoelbaar maakt hoe het is om blind te zijn. Verder sluit ik mij aan bij sommige eerdere reacties: nogal veel emotie en tranen, op dat vlak mocht het wel wat subtieler. De soundtrack, een eenvoudig en steeds herhaald pianomelodietje, hing mij al snel de keel uit. Bovendien duurde het mij allemaal weer net wat te lang. Half uurtje eraf, half sterretje erbij.
(Ik weet niet of het aan mijn concentratievermogen ligt of aan de films die ik zie, maar het overkomt mij vaak en steeds vaker dat ik het op ongeveer twee derde van de film wel gezien heb. Ik denk het tweede: het is vaak wel duidelijk, het punt is gemaakt, alles wat nog komt is alleen maar ballast, eventueel op de finale na.)
mjk87 (moderator films)
-
- 13291 berichten
- 3906 stemmen
Mooie film, maar net iets te kil om me echt mee te sleuren. Leukste scènes waren op momenten dat men de film besprak en dit haast in documentairestijl was geschoten. Verder is de film vrij afstandelijk en wilde ik de relatie tussen Misako en Masayo niet echt geloven. Ik zag wat Kawase wilde zeggen, maar goed overkomen deed dat niet. Verder wel in een fijn tempo voortkabbelend en vaak mooie en sfeervolle plaatjes. 3,5*.
Biosguru
-
- 1557 berichten
- 5096 stemmen
Is deze ook zo traag als Still the Water? Bij "Still" moest ik echt vechten om wakker te blijven. Shara vondt ik wel heel mooi. Heeft deze een beetje tempo?
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Fijn.
Nooit zo'n fan geweest van het werk van Kawase, maar hier vindt ze dan toch eindelijk de juiste balans tussen menselijk drama en dat beetje extra stilering dat een film voor mij écht de moeite maakt. Misschien dat toch wat meer van haar oudere films een kans geven.
Het helpt ook wel dat het onderwerp wel aanspreekt, ook beroepshalve. Verder erg sterk acteerwerk, visueel vaak mooie plaatjes en een soundtrack die netjes z'n werkt doet, al is het dan niet echt geweldig uitdagend. Maar dat is de film in z'n geheel niet.
Het is een fijn dramatje geworden, niet zo héél special maar verder wel erg sterk uitgewerkt. Liefhebbers van Japanse dramas hebben hier een makkelijke aanrader, de rest kan ook best een keer proberen, want dit is een film die weinig verkeerd doet.
4.0* en een uitgebreide review
danuz
-
- 12935 berichten
- 0 stemmen
ook beroepshalve.
Jij schrijft ook voice-overs voor slechtzienden?
Onderhond
-
- 87215 berichten
- 11971 stemmen
Nee, maar toegankelijkheid is een nobel onderdeel van web development. Ook blinden kunnen op het web surfen, althans als de developer z'n werk goed gedaan heeft.
93.9
-
- 3122 berichten
- 4195 stemmen
Te kitscherig. Muziek is ook verschrikkelijk. Dacht op een moment zelf de Nescafe tune te horen ?
BBarbie
-
- 12795 berichten
- 7632 stemmen
Gelaagde film over een charmante en empathische schrijfster van audiodescripties en haar ambivalente relatie met een nagenoeg blinde fotograaf. De film bevat weliswaar een handvol sterke scènes, maar wist mij over het geheel genomen onvoldoende te raken. Mogelijk had ik niet de juiste antenne uitstaan.
BlueJudaskiss (moderator films)
-
- 11454 berichten
- 4880 stemmen
Nee, mijn vierde Kawase en het wist me toch minder te raken dan vooral An en daarna Mogari no Mori en Still the Water. Heeft denk ik niet zo gek veel met de kwaliteit te maken - het kleurgebruik met het vele oranje had niet mijn voorkeur en Masaya was voor mij niet sympathiek genoeg om een film mee door te brengen. Muziek vond ik juist wel mooi, maar de film kwam bij mij niet zo binnen als ik hoopte.
2,5*
Fisico (moderator films)
-
- 8353 berichten
- 4697 stemmen
Radiance levert een bijzonder en sereen portret af tussen de relatie van een vertaler van beeldfragmenten voor slechtzienden en een langzaam blind wordende man. Die die overigens steeds wel wat met beeld en zicht te maken heeft gehad doordat hij hier beroepsmatig als fotograaf mee bezig was. Zij old fashion camera is dan ook zijn grootste bezit en een soort surrogaat en kijk op zijn huidige leefwereld.
Interessant vond ik wel de feedback van de blinde luisteraars op de verhalen van Misako. Zo lijkt het toch niet evident om beelden om te zetten in woorden. Je moet enerzijds rekening houden met de eigen verbeelding van de luisteraar en je mag soms ook niet té veel verklappen. Fantasie en verbeelding zouden in principe erg kostbaar en sterk aanwezig moeten zijn bij blinden. Aan de andere kant leidt te weinig duiding tot verwarring. Dit was het geval bij het woord zandsculptuur (iets wat ook mij onmiddellijk opviel).
Ondanks de vele positieve elementen in de film was ik niet altijd even begeesterd of werd ik niet altijd volledig gegrepen door de film. Ingetogen en sereen, naturel ook, maar het kwam bij mij ook niet altijd binnen. Maar. Lijkbaar ben ik niet de enige hier die hiermee worstelde ...
Movsin
-
- 7704 berichten
- 8096 stemmen
Poëtische cinema dat vooral in het begin bekoorde met de audiodescripties van het meisje, de kritiek de er op volgde en de emoties die zulks teweegbracht.
Daarna is het nog mooi, filmisch vooral, maar waar ook veel denkwerk vrijkomt over aspecten van het leven, hoe het was, wat het had kunnen zijn en wat er nog rest. De film flirt evenwel toch ook een beetje met overdreven sentimentaliteit, maar toch gaf ik hem bijna een 4.
Naomi Kawase ontgoochelt nooit maar het peil van "An" wordt hier niet bereikt.
T.O.
-
- 2206 berichten
- 2463 stemmen
Gevoelige film met een interessante en originele setting. Naar mijn smaak af en toe wel iets té poëtisch.
Sterk acteerwerk van Nagase en de knappe Misaki.
Het laatste nieuws
Rebel Wilson doet boekje open over wangedrag 'Borat'-acteur Sacha Baron Cohen, Austin Butler speelt alcoholverslaafde oud-honkballer | MovieMeter Recap
'Red Oaks' op Prime Video snijdt serieuze onderwerpen aan met veel humor: 'Dit verdient een cultstatus'
Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?
Eerste trailer uitgebracht van nieuw seizoen 'Mayor of Kingstown' met Jeremy Renner die is teruggekeerd na zijn heftige ongeluk
Bekijk ook
An
Drama, 2015
31 reacties
Mektoub, My Love: Canto Uno
Drama / Romantiek, 2017
83 reacties
Sogongnyeo
Drama / Komedie, 2017
3 reacties
Madre
Drama / Thriller, 2019
12 reacties
Two Lovers
Drama / Romantiek, 2008
104 reacties
Sandome no Satsujin
Drama / Mystery, 2017
23 reacties
Gerelateerde tags
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.