Death Becomes Her (1992)

een leuke film.heb altijd genoten van de film.en natuurlijk veel gelachen.nu best wel een tijd geleden dat ik de film heb gezien en ik wil de film wel weer zien heb hem ook in mijn vezameling.dus kan hem binnenkort altijd weer eens opzetten.maar het blijft een mooie film.

Deze film al menigmaal gezien, maar blijft geweldig. Absurditeit op en top, maar zo leuk en met name Streep speelt zoals altijd weer de sterren van de hemel. De rivaliteit tussen Streep en Hawn is fenomenaal. Ook Bruce Willis zet zijn beste beentje voor. Een absolute topper deze film.

Ondanks dat ik Back to the Future een van de leukste films vind die ik ontelbaar vaak heb gezien, zijn er weinig andere titels op het palmares van Robert Lee Zemeckis die me echt aanspreken, ook Roger Rabbit en Forrest Gump niet zo als Back to the Future dat kon. Forrest Gump staat natuurlijk niet voor niets op plaats twintig in de moviemeter ranglijst, maar ik neem aan dat Zemeckis zelf ook wel weet welke van zijn films de grootste fanbase heeft die pelgrimstochten houden naar de filmlocaties, die fanfiction en vervolgverhalen verzinnen in bijvoorbeeld de vorm van video game adventures, waar de fans nog altijd refereren aan "jigawatts", "flux capacitors" en "hoverboard". You gotta use your hands, that's like a baby's toy!

Maar ik bewonder Zemeckis ook door zijn liefde voor de EC comics van de jaren vijftig. Als producent was hij verbonden aan de projecten om verhaaltjes uit Haunt of Fear, Vault of Horror en Tales from the Crypt te verfilmen in een langlopende televisieserie. Daarin werden de verhaaltjes leuk ingevuld, het was niet altijd 1:1 met de originelen, en de typische filmstijl met hoofdrollen van grote acteurs van die tijd genoot ik met volle teugen van de teeveeserie. Zemeckis regisseerde een aantal afleveringen zelf, waaronder "Yellow" en het was allemaal stukken beter dan die Britse adaptaties uit de jaren zeventig.

Zemeckis was zo toegewijd dat hij op het hoogtepunt van de populariteit van de show gehele Tales from the Crypt speelfilms wilde schieten. Dat is er niet echt van gekomen, twee daarvan werden uiteindelijk From Dusk till Dawn en the Frighteners. Zo ook deze, Death Becomes Her, maar dat mag niet verwonderlijk zijn, het straalt 100% tales from the crypt uit.

Ik was totaal verrast om Bruce Willis hier te zien.. ik bedoel.. in hoeveel films speelde hij op dat moment niet? Hij was een van de steeds groter en rap duurder wordende acteurs van die tijd, zie bijvoorbeeld 6th sense wat-ie toen kon verdienen, maar in gedachten voel je dat het onmogelijk is dat hij nog in andere films van die tijd heeft gespeeld..als je uit je hoofd drie films van 1991 kunt opnoemen waarin hij ook al heeft gespeeld. Stel je voor dat Wilis al actief was sinds zijn zeventiende, dan zou je bij wijze van spreken sneller klaar zijn met een simpsons-marthon dan dat je al de film met Bruce Willis achter elkaar gaat kijken.

OK, nu heb ik nog niks over de film gezegd. Als liefhebber van Tales from the Crypt vond ik het natuurlijk hartstikke spannend om iets nieuws te zien, na alle afleveringen te kunnen dromen. Het lijkt in alles op zo'n verhaaltje. Er zat een beetje van alles in, alleen hadden bepaalde delen van het verhaal wat duisterder mogen zijn Als Willis het elixer moet drinken om niet te hoeven sterven - en hij overleeft die val gewoon. . Het is duidelijk dat er geklaagd werd over het oorspronkelijke einde, dat moest grimmiger worden en als ik zie wat het is geworden dan is dat niet macaber genoeg. Willis was opvallend goed bezig, ik had soms het idee dat met de reputatie die hij toen al had, nog steeds probeerde om zich te bewijzen. Gewoon een prima film die een tevreden indruk heeft achtergelaten voor een herkijkbeurt.

Wat een ongelooflijke slechte film! Ik heb nog nooit zo'n slechte film gezien! Dit is de slechtste film van elke acteur of actrice die hier in heeft gespeeld. Wat een zonde om hier in gespeeld te hebben. Jammer dit is gewoon de bodem van de filmgeschiedenis.

Ok een zwarte comedy, maar om dit horror te noemen neen. Het lijkt veel op The Witches of Eastwick maar die vond ik persoonlijk dan toch een stuk leuker. Het karakter van Willis en een sulletje dus niet echt geloofwaardig dat die dames voor hem vielen. Meryl Streep ziet er behoorlijk fake uit en uiteindelijk wordt ze echt niet veel aantrekkelijker door die "verjongingskuur". Enkel Goldie Hawn vond ik eigenlijk aantrekkelijk en nog wel grappig. De film is amusant, verveelt niet al gaat dat einde toch allemaal wat te lang door. En ja die tijdsprongen 7 jaar en dan nog eens 7 en dat is er zogezegd maar 12 jaar voorbij, redelijk dom. Ondanks nogal voorspelbaar wel amusant voor 1 keer dan.

Refereert duidelijk naar Sunset Boulevard (1950) en het steeds terugkerende muziekje deed me aan een Hitchcock thriller denken. Op zichzelf weet de film echter niet te imponeren. De effecten zijn goed, het script matig en de grappen vaak flauw.

Niet echt.

Robert Zemeckis beweegt zich als regisseur naar allerlei uiteindes van de filmwereld. De ene keer is het een dramatische avonturenfilm, de andere keer juist een sciencefictionfilm. Dit keer onderneemt hij een poging om een fantasierijke film neer te zetten met een grote dosis camp. Helaas gaat dat hem minder af.

Bij de naam Zemeckis denk ik vooral Amerika, omdat hij duidelijk tot de bekendere namen behoort vanuit dit filmland. Ondanks dat ik weinig films van hem echt als absolute toppers zie moet ik zeggen dat hij redelijk consistent kwaliteit af heeft geleverd. Daar valt in deze film in mindere maten wat van te merken. Wat wel te merken valt zijn de bekende namen die zichzelf hier sullig presenteren.

Vooral aan Willis moest ik even opwarmen en met opwarmen bedoel ik vooral spotten, want het duurde lang voordat ik hem had herkend. Death Becomes Her is een film die het erg op lompheid heeft gericht, waarmee ik bedoel dat er soms best grappige scenario's inzitten, maar het grootste gedeelte van de film vooral een koude indruk achterlaat. Zeker de inleiding, waarin zelfs helemaal geen plezier zit, gaat veel te lang door.

Eenmaal de film wat wilder van aard begint te worden begint het zichzelf naar boven te trekken, maar tegen die tijd zat de verveling er al te zwaar in. Een film waar audiovisueel weinig aan te beleven is maar in het algemeen ook voor een film die zoveel bijzondere taferelen includeert nogal teleurstelt qua creativiteit. Sommige regisseurs kunnen het beter gewoon veilig zoeken. Zemeckis is daar eentje van. Film die me al bij al niet beviel.

Een absolute cult en camp klassieker met een enorme achterban ondertussen... misschien is dit ook wel de film met de meest verwijderde scenes ooit.

Destijds werd deze film redelijk lauw ontvangen, maar dat is ondertussen gelukkig veranderd. De humor is nog steeds lekker nijdig, scherp en zoveel details die je bij het herkijken pas opvallen. Bruce (Ernest Menville) is geweldig als een twitchy midlife crisis alcoholist, ik denk dat hij de meest hoge gil heeft in de film. Meryl (Madeline Ashton) speelt een hilarisch kreng die wanhopige pogingen doet om jong te blijven zoals de rest van de oudjes in Hollywood. Goldie (Helen Sharp) begint als een neurotische suffe muis, gaat dan van een enorme overetende kattenvrouw naar een sexy moordlustige vamp. Iedereen in de main cast speelt 'against type'.

De film in zijn oorspronkelijke vorm was behoorlijk 'groots'. De film werd uiteindelijk veel korter geknipt om het verhaal een sneller tempo te geven. Wat ik persoonlijk jammer vindt, want de acteurs hebben super chemistry. De film bevatte nog een scene met Madeline's toyboy, een dooie priester in de autopsiekamer in het ziekenhuis en een grappige scene tussen Helen & Ernest in het Beverly Hills hotel. Ook zien we nog een wink wink naar BTTF wanneer Madeline haar auto achter een delorean parkeert.

Zo rond 32 scenes (waarvan 15 volledige en 17 verlengde scenes) werden verwijderd waaronder ook een heel subplot met Tracey Ullman als barvrouw Toni (te zien in de trailer). Ernest faked zijn dood en werd met Toni uiteindelijk een stel. We zien ze dan 27 jaar later als oud stel in Zwitserland, een veels te suffig einde, wat na een paar testscreenings werd verwijderd. Het nieuwe einde werd 3 weken voor release gefilmd en is toch wel 1 van de vele hoogtepunten uit de film. Meryl was superblij met het nieuwe einde, ondanks dat haar beste vriendin Tracey Ullman hierdoor niet meer in de film te zien was. Goldie Hawn was eerst teleurgesteld omdat ze vond dat in het originele einde een goede boodschap zat en haar karakter zich eindelijk realiseerde dat ze een fout gemaakt had door het elixer te nemen.

Een grote dagscene waarbij Ernest Madeline uit een grote vriezer haalt is ook verwijderd. De scene vond plaats voordat Madeline gespraypaint wordt op de pooltafel.

De huishoudster Rose (Nancy Fish) komt s'ochtends de keuken in en vindt overal rekjes en stukken ontdooid vlees. Ze doet de vriezer open en vindt Madeline vastgevroren aan het ijs... Madeline is woest en zegt haar de deur te sluiten. Rose rent naar Ernest die op de bank in slaap gevallen is. Morning Rose... is IT up yet? Yes sirrr.. It's in the fridge! Ernest lult zich eruit en zegt dat Madeline een soort nieuw schoonheidskuurtje uitprobeert, iets wat ze in een magazine gelezen heeft. Hij rent naar de keuken en trekt Madeline eruit die hard op de grond valt (te zien in de trailer). Ze probeert langzaam op te staan krakend en klagend. Ernest zegt dat ze d'r best moet doen om levend over te komen FOR GOD SAKES PUT SOME AVOCADO ON YOUR FACE OR SOMETHING! Ernest rent naar Rose en vertelt haar dat ze besloten hebben om naar Europa te gaan en dat ze ontslagen is. Rose vertrouwt het niet, maar dan komt Madeline stijf en krakend de foyer inlopen en zwaait naar Rose met haar gebroken hand. See? ALL FINE! Ernest werkt Rose de deur uit met een dik gevulde envelop en doet de deur op slot... hij begint Madeline de trap op te trekken (in de trailer) en Madeline is behoorlijk down omdat ze juist net zo mooi was geworden... maar Ernest belooft van haar zijn meesterwerk te maken. I'm sweatyyyyy.... I don't think it's sweat dear, I think you're defrostinggg!

Ik hoop nog altijd op een extended cut van deze film. Misschien dat de film een sequel of remake krijgt in de nabije toekomst, maar of dat nou een goed iets is, is nog maar de vraag.

Film die speelt met het thema van de eeuwige jeugd. Meryl Streep en Goldie Hawn spelen twee vrouwen van middelbare leeftijd die er alles aan doen om hun jeugdige voorkomen in stand te houden. Er is hun niets te gek om er jong en mooi uit te zien. Ze moeten wel. De samenleving is immers slechts geïnteresseerd in jong en mooi. Niet in oud en lelijk. De strijd tegen de tijd levert afschuwelijke innerlijke drama’s op en zaait twijfel, onzekerheid, jaloezie en boosaardigheid.

Genoeg voer voor een maatschappelijk drama, zou je zeggen. Het script voorziet daar echter niet in. Het script zet in op humor. De regisseur die dat allemaal in een komische film mag gieten heet Robert Zemeckis. De uitgelezen persoon als het gaat om het regisseren van een verhaal dat totaal niet subtiel en totaal niet verfijnd is. De regisseur laat zich dan ook lekker gaan en maakt van Death Becomes Her een snibbige en hysterische komedie met veel zwarte humor.

De personages van Streep, Hawn en Bruce Willis, die ook meedoet, zijn karikaturen. Dat is geen negatieve observatie. Karikaturen passen prima in een over the top-komedie zoals deze waarin alles in het absurde en het overtrokkene is gegoten. Zelfs de speciale effecten zijn over the top en beklemtonen daarmee heel fraai de absurde komische verwikkelingen. Death Becomes Her is een vermakelijke komedie, die je met wat goodwill nog kan beschuldigen van satirische intenties richting de waanzin die het verlangen naar jeugdigheid en schoonheid in bepaalde kringen heeft aangenomen. Je kunt het ook niet doen. Hoe dan ook. Death Becomes Her voldoet in ieder geval als leuk vermaak.