Coming to America (1988)

Modern sprookje. Voorspelbaar maar heerlijk uitgewerkt. Charmant, zonder smijt-en gooiwerk en met af en toe een sneer naar Westerse toestanden en Afrikaans presidentiële rijkdom. Tegen de verwachtingen in zeer genietbaar. Murphy op zijn best en eigenlijk ook knappe cinematografie.

Onbeschaamd jeugdsentiment die ik na járen weer eens heb gezien. En het goede nieuws: het is allemaal nóg leuker geworden! Kwinkslagen, kleine grapjes die ik vroeger niet zag vielen me nu wél op, plus alle grappen die ik nog van vroeger kende ("Goodmorning my neighbours!"). Origineel, gedurfd én ontzettend grappig. De ongeloofwaardige finale neem ik dan heel graag op de koop toe.

Stem omhoog naar 4,5*.

Typerende jaren tachtig komedie. Het verhaal van deze klassieker over een rijke prins die zich als arme sloeber uitgaf om zo een vrouw te krijgen was natuurlijk niet nieuw, maar deze romantische komedie was wel leuk en het verhaal werd fris en komisch verteld. De cast speelde goed en met name het samenspel tussen Eddie Murphy en Arsenio Hall is het vermelden waard.

Dit is gewoon een classic! Film moet je gezien hebben.

Interessante film om cultuurverschillen duidelijk te maken aan leerlingen (ik ben leerkracht). De acteerprestaties zijn soms overdreven en het is geen moderne film, maar om bijna 27 jaar oud te zijn toch een interessante film!

Coming to America

Coming to America is nog maar net toegevoegd op Netflix maar heb deze film al heel lang, heel graag willen zien. Tussen alle horror films door moet het wel even kunnen en ik heb me toch allemachtig hard zitten lachen zo af en toe door Eddie maar ook door de andere spelers. Het was echt een prima komedie film van Eddie in zijn vroege carrière en hij mag er zeker weten trots op zijn. En dan uitgerekend ook één van mijn lieveling stad waar ik toch nog wel eens in mijn leven naar toe wil, New York City.

Het verhaal van Coming to America was prima, heb me er prima mee vermaakt en kon er prima door komen het concept was ook geinig en vermakelijk. Acteerwerk van de meesten waren prima en ik had het al door dat Eddie drie rollen speelde, vond ze er al verdacht op hem lijken, en ik maar twijfelen, pff! Nee, prima film en gewoon goed vermaakt.. Dank je Netflix!

3.5*

Oef.

Vroeger vaak gezien, al heb ik nooit geweten dat het een John Landis films was. Horror? Njah, 25 jaar later zou je het zo kunnen noemen. Pijnlijk onleuk en érg flauw. En naar moderne maatstafen ook geweldig racistisch lijkt me zo.

Coming to America weet eigenlijk niet zo goed wat het wil zijn. Soms is het een doordeweekse romcom, op andere momenten leunt het meer aan bij Naked Gun-achtige taferelen. Het enige echte consistente is dat de humor geweldig onleuk is en het acteerwerk om te huilen.

Vervelende personages, ongrappige grappen, irritante situatiehumor en een vervelende poging tot een beetje drama op het eind. Mnee, dit is zo'n film die ik vroeger nog wel kon pruimen, maar nu het aanzien niet meer waard is. Snel vergeten.

1.0*

De anarchistische komedie en de comedy of manners van toen waren er inderdaad op gebrand wanstaltelijke grappen te maken over bv racisme. (Met de gangbare cliches over donkere mensen bv.) De bedoeling was om de kijker hiermee te confronteren. Het klopt dat met de 'kennis van nu' (lees onnodig politiek correctheid) dat niet meer kan.

Een heerlijke luchtige komedie weer met Eddy Murphy, die, in vergelijking met vele andere Amerikaanse komedie's, nergens flauw wilt worden. Van John Landis had ik jaren terug alleen nog maar An American Werewolf in London gezien, en hier maakt hij weer een leuk concept.

Het concept lijkt wel iets van een boodschap weg te willen geven of een middelvinger naar de machtige heertjes in Afrika, die ten koste van hun eigen volk, een lekker rijkeluis leventje lijden met alles erop en eraan. Alleen begint dat pamper-leventje Akeem, die inmiddels 21 is geworden, sierlijk te vervelen. Ook van zijn toekomstige bruid word hij niet wijzer, en daarom besluit hij het, samen met zijn broer hogerop te zoeken in Amerika. En laat het het liefst zo goedkoop, verpauperd en onaangenaam mogelijk zijn, want dat mag wel een keer gebeuren na een hele leven in de watten gelegd te worden. Ze verkiezen ook een smerige hostel in Queens boven een Luxieus hotel nabij Manhattan, en houden het lekker simpel. Naar een ding streven ze wel; een bruid vinden waar ze wel wat aan hebben en die voor derzelf opkomt, maar ook in Amerika lijken de vrouwen allemaal gek te zijn.

Dit ontpopt zich tot een heerlijke, scherpe, en knotsgekke komedie waarbij je elke seconde een luchtig gevoel bij krijgt. Uiteindelijk krijgen we ook te maken met een botsing van twee geloven... en... lijkt het er voor Akeem toch wel in te zitten dat hij iemand treft, de zeker niet onaantrekkelijke Lisa. Hier weet de film weer een erg mooi liefdesverhaal te schetsen, dat niet overkomt als een zoetige Sparks-gebeuren.

Die oude heren in de kapsalon waren ook om krom van te liggen.

Heerlijk vermaak, en soms wil het cynisme er nog wel eens van af druipen, maar zwaar word de film nergens.

PS: Die vliegtuig van British Airways naar New York en de talloze logo's van British Airways op de luchthaven van New York... is dat een anti-Amerika houding van Landis?

4,0*

Blijkbaar nog niet op gestemd. Heb deze al te vaak gezien waardoor de lol er een beetje af is. Blijft wel vermakelijk maar hoef hem eigenlijk niet nog een keer te zien en dat zegt ook wel iets.

“I want a woman that will arouse my intellect as well as my loins.”

Ontelbare keren gezien en vooral door de acteurs blijft het leuk. Vooral Murphy en Hall zijn geweldig en Murphy speelt hier voor zijn doen ingetogen. De chemie met Headley is er ook wel en Amos heeft een leuke rol als knorrige, op geldbeluste vader van Headley.

De film is wel te lang en vooral het begin is bijna niet door te komen. Wanneer het verhaal zich verplaatst naar New York word het wat beter. Sommige typetjes zijn best leuk maar echt grappig word het niet. Op de uitspattingen van Hall na dan. De romantiek krijgt de overhand en dat is zeker niet de sterkste troef van de film. Dat is het samenspel tussen Murphy en Hall. Meer van dit duo had de film goed gedaan.

Vind het als humoristische familie film geslaagd, Geeft mij een soort kerstsfeertje, of lange verregende zondagmiddag. Kun je kijken met iemand van 8 maanden tot 88 jaar en alles ertussen in. Leuk en lief. Kan geen kwaad. En zulke filmen hebben we ook af en toe voor bepaalde momenten nodig

Film uit mijn jeugd. Het blijft geweldig om terug te zien. Pure nostalgie de jaren 80

Volgend jaar is deze film alweer 30 jaar oud!! Of ik 'm ooit gezien heb weet ik eigenlijk niet. Meestal sloeg ik dit soort films toen over. Afijn gisteren maar eens opgezet op een heel acceptabele blu ray versie. Okay je ziet dat ie er gedateerd uitziet, maar verder ziet ie er nog fris uit. Alleen de Afrikaanse elementen in het begin ziet er nogal kartonachtig uit. Daar moeten we dan maar even doorheen kijken. Overigens is de opening van deze film erg geslaagd en niet alleen is Eddie Murphy leuk ook de andere doen hun best. Zo is inderdaad de kapper met al zijn grappen erg leuk om te zien. Racistische elementen die gewoon geslaagd zijn zonder dat Sylvana weer op de preekstoel moet zitten. Het kan in Coming to America allemaal. Het plot zit sowieso goed in elkaar en geeft zoals hierboven ook wordt gezegd een mooie boodschap mee.

In het begin zit al gelijk een leuke "grap" met dat knopsysteem aan tafel. Geniaal. Wat me wel weer eens opviel was hoe goor NY was in die tijd. Natuurlijk zijn bepaalde buurten nog steeds niet fris, maar zo goor als toen zul je ze denk ik nu niet meer zien.

Afijn Coming to America blijf toch wel een hele leuke film ondanks zijn leeftijd nog prima te doen. Aanrader voor deze donkere dagen voor kerst.

Wat is dat toch een vervelende trend aan het worden dat als er een grappen over donkere EN blanke mensen worden gemaakt dat dit meteen racistisch moet zijn. Wat een onzin. De film is notabene geschreven door Eddie zelf en daarnaast is 90% van de cast Afro-Amerikaan. Hij neemt gewoon de meeste vooroordelen en mega clichés gigantisch op de hak. Dat mag toch, dat is volgens mij de essentie van humor.

Kortom, ik vindt de film dus leuk en de humor mag er zijn. Vooral de typetjes gespeeld door Murphy en Hall zijn leuk en dan met name in de kapperszaak.
De film is inderdaad wat traag in het begin maar eenmaal in NY komt de vaart er wel in.
Fantastisch trouwens hoe er met de twee zwervers wordt verwezen naar Eddie’s film Trading Places.