Mad Men - Seizoen 1 (2007)

Deze serie is vanaf het begin af aan tot het einde geweldig...Goede cast, goed geschreven, geweldig gefilmd... niks op aan te merken. Heel de serie in ongeveer 3 weken gezien ...

Wilde wel weer eens een kwaliteitsdramaserie zien na de teleurstelling die Dexter uiteindelijk was, en deze serie is een perfecte keuze gebleken om die teleurstelling weg te spoelen. Geen er maar wat bij hangende personages en focus op de meer spannende en spectaculaire momenten maar een serie die echt volledig om de personages en de veranderende tijd waarin ze leven draait. Een zeer goed geschreven serie die lekker traag op gang komt en uitstekende dialogen heeft. Een prachtig weergegeven tijdsbeeld ook. Al is het niet altijd heel subtiel.

Wat een personages ook. Hoofdpersoon Don Draper is de self-made man, geheimzinnig en lastig te doorgronden. Peggy begint de serie als het naïeve typetje van buiten de grote stad, maar je voelt vanaf het begin al dat dit personage waarschijnlijk een grote ontwikkeling door gaat maken om uit te groeien tot een moderne werkende vrouw en symbool van het opkomende feminisme in die tijd. Pete is een tegenpool van Don, iemand die uit een welgesteld milieu komt en alles al heeft, maar op eigen benen wil staan en het talent mist en meer opportunistisch lijkt te zijn ingesteld.

Zo klinken de personages als vrij voorspelbare typetjes, maar het knappe is juist dat ze je echt kunnen verrassen. Losse afleveringen kunnen een personage, ook in een kleinere rol, onder het vergrootglas leggen en anders doen lijken dan je ze aanvankelijk had ingeschat. Als je zou zeggen dat de serie vooral om de drie bovengenoemde personages draait zou je de serie ook ernstig tekort doen. Vooral Betty en Joan voelen ook als belangrijke personages, die ook een enorme tragiek meekrijgen.

De serie heeft ook de gave om je zelfs kort voorbijkomende personages diep mee te laten voelen. Ergens halverwege het seizoen is er een scène waarin een vriendin van Joan haar opbiecht wat ze voor haar voelt. Joan doet alsof het niet is gebeurd en je voelt niet alleen medelijden voor haar maar ook voor haar vriendin, die je maar in enkele scènes hebt gezien. Ik had verwacht dat de rol van Helen wat groter zou zijn, maar dat is er vooralsnog niet echt van gekomen. Roger en Bert zijn trouwens ook fantastisch als de twee bazen van Don. Wat een karaktervol gespeelde personages door Slattery en Morse. Het niveau van de acteurs in Mad Men is hoog.

De serie komt wel wat traag op gang, maar de personages maakten het al leuk vanaf het begin en vanaf aflevering drie was ik echt verkocht. Ik weet niet of dit acht seizoenen leuk kan blijven, maar ik kijk vooralsnog uit naar de seizoenen die me nog te wachten staan. Vooral ook omdat ik overal hoor en lees dat de serie alleen maar beter wordt. 4.0*.

Vandaag drie afleveringen gezien moet nog wat wennen. Nog niet afgehaakt. 3.0

Waarom zou je na pas drie afleveringen al stemmen?

Een erg fijn 1e seizoen.

Mad Men moet het vooral hebben van de karakters en dialogen, deze 2 punten zijn dan ook fantastisch. Don als charismatisch en boeiend middelpunt werkt uiterst effectief. Zijn collega's zijn stuk voor stuk een meerwaarde en er is hiermee genoeg afwisseling, vooral Pete is een uitstekende tegenspeler. Betty is al een reden op zich om te kijken, laat staan haar lach, en daarnaast wordt haar onzekere/onstabiele kant ook nog eens erg overtuigend gespeeld.

Christina Hendricks als Joan en Maggie Siff als Rachel (even wennen na Sons Of Anarchy ) vind ik erg leuke bijpersonen, waar ik Don's relatie met Midga vrij onbegrijpelijk vind en Peggy's groter wordende rol me wat tegen begint te staan.

Visueel (nog) vrij oppervlakkig, we zien buiten het kantoor, Don's & Betty's huis en af en toe een bar vrij weinig bijzonders. Dit is zeker niet funest, maar de kijker meer laten proeven van de 60's New York sfeer kan het nóg boeiender maken, al is dit lastig vanwege het tijdsverschil tussen het verhaal en de realiteit. Wat we wel zien lijkt wel als een bus te kloppen: de kleurenweergave, de outfits en kapsels bijvoorbeeld.

Extra's als de flashbacks, feestjes en zelfs het uitstapje van Betty naar Coca-Cola bijvoorbeeld werken goed voor de karakterontwikkelingen en als ongebruikelijke elementen: er is niks mis mee om af en toe wat 'geks' te zien om de hoofdlijnen alleen maar te versterken.

Benieuwd of dit een van mijn volgende favoriete langdurige serie zal worden, de karakters zijn er, nu eens zien of ik me echt in Mad Men zal kunnen plaatsen.

Interessante serie die nog even moet bezinken. Ben niet meteen helemaal om, maar wel benieuwd naar s2.

Saai en flauw.

Lijkt het meeste op een goedkope soap.

Terug naar de tijd dat sterke drank nog een office supply was en waar mannen ongestraft de rokken van het vrouwelijk personeel konden optillen om te kijken wat voor kleur ondergoed ze droegen. De serie weet in ieder geval de tijdsgeest goed te pakken te krijgen voor zover ik dat kan beoordelen als iemand die ruimschoots na de zestiger jaren geboren is.

De aankleding mag passend zijn, visueel is het verder wat matig; er wordt met name geregistreerd. De serie moet het dus met name hebben van het acteerwerk, de dialogen en alles wat onder het oppervlak broeit. De gelaatsuitdrukkingen van de acteurs tijdens dialogen zijn haast net zo belangrijk als wat ze zeggen, een blik zegt in deze serie vaak meer dan woorden en dat is erg prettig.

Het acteerwerk is sterk, en er zijn een aantal interessante personages. Natuurlijk Draper, wiens verleden zich gaandeweg ontvouwd. Campbell is interessant omdat ik hem een ontzettend irritant figuur vind; behoorlijk egocentrisch, pratend tijdens pitches alsof hij de wijsheid in pacht heeft, terwijl je kan zien hoe incompetent hij is. Erg sterk neergezet door de acteur.

Toch genoeg momenten die wat saaitjes zijn (en daar gaat het gebrek aan wat extra's op visueel gebied parten spelen), maar ook genoeg momenten die echt sterk zijn, met name als Draper filosofisch is over adverteren. Zoals in de eerste aflevering, hoe hij op de slogan van Lucky Strike komt. Of later als hij Rachel Menken duidelijk maakt dat liefde een concept is dat adverteerders hebben geïntroduceerd om kousen te verkopen. Dat zijn voor mij de meest interessante momenten.

Op naar het volgende seizoen. 3*.