
Csak a Szél (2012)
Alternatieve titel: Just the Wind
Hongarije / Duitsland / Frankrijk
Drama / Misdaad
86 minuten
geregisseerd door Benedek Fliegauf
met Katalin Toldi, Gyöngyi Lendvai en Lajos Sárkány
Na de moord op een Roma-familie in een Hongaars dorp verspreidt dit nieuws zich als een lopend vuurtje. De daders zijn ontsnapt en niemand in het dorp beweert te weten wie de misdaad heeft gepleegd. Voor een andere Roma-familie die in de buurt woont voedt de moord hun latente angst die ze tot nu toe zorgvuldig onderdrukten. In Canada woont de vader en het hoofd van hun familie en hij besluit dat zijn vrouw, kinderen en hun opa zo snel mogelijk met hem herenigd moeten worden. Terwijl hun leven ineens geregeerd wordt door de angst voor racistische terreur en het gevoel in de steek te worden gelaten door de zwijgende meerderheid die hen omringt, probeert de familie de dag door te komen na de aanval. Tegen de avond als de duisternis over het dorp valt schuift de familie de bedden nog eens dichter tegen elkaar aan dan normaal, maar ze vrezen dat hun hoop om te ontsnappen een illusie zal zijn.
Trailer
https://www.youtube.com/watch?v=e2RNgVkVr94
Wanneer je deze, als ook andere ingevoegde media op de site wilt zien, dan moet je hier even toestemming voor geven.
Met het tonen hiervan wordt er mogelijk door een andere partij cookies geplaatst en/of wordt je ip-adres geregistreerd, zonder dat MovieMeter hier invloed op heeft. Lees ons privacybeleid voor meer informatie over hoe MovieMeter met je privacy omgaat.
Links
Zoek naar deze film op dvd/blu-ray op AmazonIMDb (6,5 / 1226)trailer (YouTube, ondertiteld)iTunes: € 4,99 / huur € 2,99Google Play: € 4,99 / huur € 2,99De camera is voortdurend in beweging met de personages, altijd onderweg. Dicht op de huid, handheld gefilmd in long takes, met natuurlijke achtergrond geluiden dominant aanwezig: insecten en de wind die door het gebladerte waait.
Als kijker wordt je wel behoorlijk gestuurd in je verwachting, doordat in het begin meteen gerefereerd wordt naar werkelijke historische gebeurtenissen waarop deze film is gebaseerd. Het einde hangt zo als een zwaard van Damocles boven de gehele film, opgeroepen door een omineus ronkende soundscape die gedurig opborrelt.

Een dag in het leven van Roma, zeker, maar dan wel van een gezin dat leeft in angst, voortgekomen uit het feit dat een ander gezin in de buurt juist is afgeschoten. Wie het niet had meegekregen: het geweld tegen Roma is in de afgelopen jaren flink toegenomen in vooral Oost-Europese landen, met als verbijsterend dieptepunt enkele klinkklare afslachtingen van hele families. Fliegauf portretteert een familie die met de angst leeft eenzelfde lot beschoren te zijn.
Het resulteert in alledaagse scenes, maar ook in bijzonder poëtische, vrije beelden, waaruit ik de beklemming voelde druipen. In de shots van de zoon die met een stok slaand door het gras loopt onder een ongeïdentificeerd zoemend geluid, creëert Fliegauf de ruimte om gedachten te laten gaan over wat je nu eigenlijk ziet. En dat.was persoonlijk zeer verontrustend, gedachten ontketenend over de acceptatie van wat men 'onaangepasten' noemt, maar breder ook, over de kracht die een zwartmakend klimaat heeft, de ruimte die dit kennelijk schept voor gewelddadige uitingen. Toen die jongen door zijn zelfingerichte schuilhut liep te scharrelen, duurde het enkele seconden voor ik me realiseerde hoe bizar het eigenlijk is dat iemand zich op zo'n manier zou moeten verbergen. Een aanklacht tegen het recente klimaat in de Hongaarse samenleving, maar zeker niet op de klassieke sociaal betrokken manier. Eerder is het een indrukwekkende poëtische stijloefening met universele kracht.
Ga dit zien!
Na 'Berlijn' opgelost zo lijkt...


Die tekstuele referentie had van mij (ook?) niet zo gehoeven, verder verwoord je mijn kijkervaring uitstekend

- Alles is smerig, aftands, vervallen, gedegenereerd. In beeld, maar zeker in geluid. De helder soundtrack met omgevingsgeluiden draagt denk ik bij aan de smerigheid. Let met name op het gezoem van (stront)vliegen dat een aantal keer terugkomt. Dat werk behoorlijk suggestief.
- Ook suggestief is het gebruik van offscreen ruimte. Er lijkt altijd net buiten beeld een gevaar te liggen. Dit resulteert denk ik vooral uit het camerawerk. Enerzijds geeft dat een beklemmend gevoel: de personages zitten letterlijk vaak in het frame opgesloten, doordat is gefilmd met obstakels in het beeld (kozijnen/ramen/bomen). Anderzijds ontbreken er vaak eyeline matches wanneer personages uit beeld kijken. Een zeer effectieve manier om de kijker nieuwsgierig te maken en om vervolgens die verwachting te frustreren. Hierbij spreekt de lichaamstaal ook voor zich, de personages lopen immer neergebogen, het hoofd omlaag. Zelfs als de camera personages van achteren volgt is de omgeving nauwelijks zichtbaar door de beperkte velddiepte (DOF).
Ik vraag me af of ik hem wel zal gaan begrijpen



De sfeer is prima getroffen, de camera volgt de personages de hele dag in hun doen en laten, al zijn er een aantal scenes dermate onderbelicht dat we een beetje moeten gaan raden wat we nou zien (zou kunnen dat het op het grote doek beter te zien valt, al proberen we het thuis zoveel mogelijk te verduisteren).
Handcamera volgt de leden van een gezin.
Heel jammer dat veel scenes zich afspelen in een complete duisternis, waarbij enige actie niet te volgen is.
Het stoorde al fel van in de beginne.
Had in deze film meer begeestering verwacht.
Bijzondere film met een duidelijke boodschap om de ogen te openen voor de opkomende en zeer verregaande rassenhaat.
Een waargebeurd verhaal...
Prima verhaal...
Prima acteerwerk...
Goed geluid (geen Dolby Digital aanwezig)...
Mooi HD kwaliteit breedbeeld...
En de té donkere scènes zijn ook al niet positief om het verhaal te kunnen volgen.
Enigszins beklemmend gefilmde slice-of-life, waarin gaandeweg een soort latente spanning binnensluipt. Enerzijds profeteert de film zijn einde - min of meer - al aanvankelijk, anderzijds is nét dat wellicht wel de kracht aan de film. Er hangt constant een imminente donderwolk, een nevel van naderend onheil, en als kijker voel je dat evenzeer. Dit komt nog het best tot z'n recht zodra er - vlak voor slotakkoord - een onheilspellende stukje soundtrack intrede doet. De noodlottige schietpartij die zich voorts voordoet, is niet zozeer echt schokkend, maar gewoon treurig en redelijk confronterend. Fliegauf weet ook efficiënt aan de suggestiekaart te trekken gedurende de scene.
De reeds getrokken vergelijking met Elephant vind ik geen vreemde, ook Innocence dook een paar keer bij me op, voornamelijk vanwege de unheimliche sfeer en de natuur-takes. Indrukwekkende film aldus. Enige, welhaast verwaarloosbaar kleine manco, ligt bij het wat nodeloos inleidende tekstje. Maar zeker dikke 4,0*.
De openingstekst creëert meteen een unheimische ambiance, die in toenemende mate steeds ongemakkelijker gaat aanvoelen. Fliegauf laat je in die sfeer kennismaken met drie door eerdere gebeurtenissen schuw geworden mensen, die onwetend van het lot dat hen te wachten staat, hun dagelijkse routine op een normale manier proberen af te werken. Door de indringende cameravoering groeit de empathie voor deze personages. Daardoor is de schok op het einde toch nog heftig, hoewel je weet dat die gaat komen. De les die wij uit deze film zouden moeten leren, kan wat mij betreft evenwel niet hard genoeg aankomen.
Jammer van de te donkere scènes, waarin niet of nauwelijks iets te onderscheiden valt. Reden voor mij voor een half puntje aftrek. Met dank aan Badalamenti voor de tip.
Ja, zoals vaker vermeld... een erg knappe, broeierige en haast realistische film die het vooral van de subtiliteit moet hebben. Waar het in eerste instantie over gaat is misschien nog niet helemaal duidelijk, aangezien de concrete dingen ver op de achtergrond blijven. Het is slechts een kijk in een dag van een Roma-familie op het Hongaarse platteland. Een koppige moeder, een rebelse dochter, een dwarse zon en een vader die slechts via Skype in Canada te bereiken is... Dat de regisseur voor een soort observatierapport heeft gekozen zorgt er wel voor dat de klap uiteindelijk harder aan komt. We volgen de personages... De ene met de saaie klusjes bij het maatschappelijke werkbedrijf, de andere met school, gamen, hangen en de dagen in de saaiheid wegwerpen. De plattelandlocaties weten je in de uitzichtloze sfeer te trekken... De krekels, de klamme sfeer en het feit dat de tijd stil lijkt te staan. Het leven als zigeuner is niet spectaculair zou je haast zeggen en is vaak een aaneenschakeling aan routines. Vele coming of age momenten wanneer we ons op de zoon en dochter (en dat ene meisje) richten en een uiteindelijke felle aanklacht tegen de vooroordelen over zigeuners. Want tijdens de routines lijken de vijanden op de loer te liggen... Het is de wind maar...
Het einde is een klap in het gezicht.
Ja, het moest even doordringen of ik nou wel naar een boeiende film heb zitten kijken aangezien er niet veel in gebeurd... maar uiteindelijk ben ik wel heel erg verrast. Ik zou wel meer van de regisseur willen zien... Maarja, Dealer is niet op DVD en ook is het nog de vraag of zijn nieuwe Lily Lane een dvd-release krijgt...
4,0*