Mooi portret van de voor mij onbekende Deense acteur en komiek Dirch Passer. Kan dus geen vergelijkingen tussen deze film en de echte Dirch maken, maar hoe dan ook weer een uitstekende performance van Nikolaj Lie Kaas. In het begin luchtig en komisch (die bank!), gaandeweg steeds meer drama en ellende. Cinematografisch bij tijden erg interessant. Wat te gelikt soms (de zonnige buitenscènes met name), maar gelukkig enkele zeer fraaie shots en heerlijk handheldwerk achter de schermen van het theater. De soundtrack klonk echter wel heel erg bekend in de oren, vooral dat getokkel, wat ook nog in piano en orkestrale vorm verschijnt... een bekend deuntje anders ingespeeld, maar kan het niet plaatsen. In ieder geval wel lekker dramatisch aangezet. Helaas kent de film in de tweede helft wat uitgekauwde momenten, zoals het herhaaldelijk terugkeren van de dode Kjeld (bij die boot op het strand al helemaal afgezaagd) en het ritje op het ziekenhuisbed hebben we ook al eerder gezien. Vind biopics, of althans films waar je iemand over een lange periode volgt, meestal geen fijne films, en dat heb ik ook hier weer een beetje met de vele veranderingen die in rap tempo op elkaar volgen. Zo verschijnen veel nieuwe personages (voornamelijk zijn vriendinnen), die niet geïntroduceerd worden. Snap wel dat de film zich richt op Dirch, maar het voelt gewoon wat onnatuurlijk aan allemaal. Al met al prima vermaak van mijn Deense helden, zoals altijd eigenlijk.