To Verdener (2008)

Niels Arden Oplev wat maak je toch een juweeltjes, Drømmen, mannen die vrouwen haten en deze, fantastisch gewoon.
Dat valt niet mee als je in dat wereldje van de jehova's bent opgegroeid en een eigen willetje hebt en probeert te ontsnappen.

Een "lieve film" waarin erg mooi in beeld is gebracht waar het geloof toe kan leiden.

Zeker de moeite waard om te kijken!

Goed verhaal. Rare jongens, die Jehova's. Blijf nog wel met wat vragen zitten. Wat is er precies met Thea gebeurd, en wat gebeurt er met de oudere broer van Sara? Hoe is de rol van moeder nadat Sara is gaan wieberen? Enfin, ik heb me niet verveeld......

Heerlijke film met hele sterke acteerprestaties ... ben enorm onder de indruk!

De emotionele Rosalinde Mynster overtuigde me niet, de rest wel.
Verrassend integer in beeld gebracht, de boodschap komt zo beter over.
Een waargebeurd verhaal, maar de rol van de moeder vind ik onduidelijk en niet geloofwaardig.
Thea is doodgegaan door een ongeluk en het weigeren van een bloedtransfusie, dan kom je nl. niet meer in de hemel (mijn moeder heeft zo'n weigering als kraamverzorgster ooit een keer meegemaakt) de broer is terug gegaan naar de gemeenschap.

Inderdaad, ze acteert aardig maar voor een rol als dit is toch wel iets meer nodig. Haar emoties kwamen niet sterk uit de verf.

Verder vond ik deze film een vrij oppervlakkig 'niemandalletje' op alle fronten, dat echter toch aardig wegkeek. Vandaar een krappe:

2.5 *

Deze film heeft goed in beeld gebracht wat het is om als Jehovah's getuigen opgevoedt te worden. Ik ben zelf opgegroeid als Jehovah's getuigen, maar ben er 5 jaar geleden uitgestapt. Deze film laat zien wat er dan met je gebeurt. Veel films overdrijven, maar deze film niet! Prachtig gedaan en daarom van mijn kant gewoon 5 sterren!

Vond hem toch echt niet zo bijzonder als ik had gedacht... Het onderwerp vond ik vooraf zeer interessant en ik had dus hoge verwachtigingen maar die vielen best tegen moet ik eerlijk zeggen...

Ik heb het afgelopen jaar de uitsluiting van een collega op het werk meebeleefd, wat een heftigheid. Gelukkig is zij tot het juiste inzicht gekomen. Ik heb haar deze film laten zien en ook zij gaf aan dat de film eng realistisch is. Ik kan het dus helemaal eens zijn met Bemmen. Gewoon een prachtige film zonder fictie en waarvoor vooraf goede research heeft plaatsgevonden.

de dosis feitelijkheid kan ik zeker niet beoordelen, bij veel films niet, maar het komt (voor mij een belangrijk gegeven bij drama-films) authentiek over.
ook bij de vragen die bij me rezen kon ik mezelf voorhouden dat mensen soms gewoon idiote dingen doen.
en de ingetogen, wat verkrampte emotie bij sarah lijkt me juist erg gepast. de blijheid na haar eerste langere ontmoeting met teis werd ook al snel getemperd door de omgeving. zo is ze dus grootgebracht.
mooi gedaan derhalve.

Zeer goede film. Ik weet uit ervaring dat dit vrij realistisch is neergezet. Moeilijk om over dit zware onderwerp een niet al te veroordelende film te maken. Good job.

De sobere vormgeving van dit realistische en emotionele verhaal geeft extra cachet aan deze prachtige film, die weigert zelf partij te kiezen, maar de beelden voor zich laat spreken. Tot... de voorlaatste scène bij het afscheid bij de kerk. Toen kwam het vermanende vingertje van de dochter, waarop ik zo'n beetje heel de film zat te wachten, eindelijk toch te voorschijn. Een prachtige bekroning van een uitermate boeiende film, die mij regelmatig bij de keel greep.
Schitterend geacteerd trouwens, in het bijzonder door hoofdrolspeelster Rosalinde Mynster.
Door films als deze weet ik weer, waarom ik zo graag naar films kijk.

Aangrijpend drama met een fabelachtige goed spelende Rosalinde Mynster. Wat een eng sektarisch clubje is dat toch, echt verkeerde mensen die Jehova´s getuigen. Om zo je kinderen te hersenspoelen. Totdat er een echt moedig meisje opstaat en de cirkel doorbreekt.

Goed onderwerp om een film over te maken. In het begin twijfelde ik er erg aan of de film mijn aandacht zou kunnen houden: het lijkt niet meer dan een matige/ gemiddelde tv film over godsdienst: een "ergerlijke gang van zaken". Uiteindelijk vond ik de acteerprestaties toch meer dan gemiddeld en het slot wel sterk.

Blijft tot en met het eind op een of andere manier spannend, jammer alleen dat het niet helemaal duidelijk wordt hoe het nu echt afloopt.

Ben je liefhebber van drama is dit naar mijn mening 'n film die je gezien moet hebben. Hopelijk kijken onze Nederlandse 'top' acteurs deze ook, kunnen ze nog heel veel van leren..

Prachtige film waarin de dochter van een gezin Jehova's getuigen verliefd wordt op een niet-gelovige jongen. Een meeslepend, soms aangrijpend en waargebeurd verhaal waarin de Jehova-gemeenschap respectvol wordt neergezet. Mede hierdoor is het dilemma van het hoofdpersonage (Sara) beter te begrijpen. De echte Sara is te zien in de laatste scene in de trein.

De sobere film, in een stijl die past bij het onderwerp, vertelt het verhaal van de gedreven Jehova’s getuige Sara die verliefd wordt op een ongelovige en begint te worstelen met haar overtuigingen.
Op het werk heb ik een poos een Jehova’s getuige, laat ik hem Paulus noemen, als collega gehad. Een vriendelijke jongeman die zich binnen de organisatie had opgewerkt, de telefoon aannam en wat administratieve handelingen verrichtte. Door deze kennismaking ben ik gaan lezen op het internet over deze sekte en wat aan de weet gekomen.
Waar ik nooit bij stil heb gestaan is de reden waarom Paulus gestopt is met het VWO. Ik ging ervan uit dat dit op financiële gronden was gebeurd. Groot gezin, bovendien moet een substantieel deel van het inkomen worden afgestaan.
Nee dus, weet ik na het bekijken van de film. Educatie staat maar in de weg tussen de getuige en Jehova, dat iemand voor zichzelf gaat nadenken moet voorkomen worden. Wat erg vind ik het dat mensen hun leven verkwanselen aan tja, wat eigenlijk?

De film maakt de impact van het Jehova’s getuige zijn inzichtelijk en voelbaar.

Een puntje van kritiek heb ik over de hoofdrolspeelster die wat houterig overkomt en enerzijds goed gecast is maar die ik niet echt vind matchen met Teis en dan bedoel ik vooral qua uiterlijk. Daarnaast vind ik het laatste kwartier wat al te dramatisch en gemakkelijk, met het ongeluk van Thea en het weigeren van de bloedtransfusie. Al met toch een sterke film.

Aardige film, met een onderwerp dat niet iedereen zal aanspreken, want Jehova’s getuigen zijn niet zo heel populair. Op zich wel begrijpelijk aangezien veel mensen er niet op zitten te wachten om overtuigd te worden van iemand anders zijn of haar geloof. Ik heb er zelf ook niets mee, maar toevallig hebben wij vrienden die wel Jehova’s zijn en daardoor ben ik wel redelijk op de hoogte van dit onderwerp.

Net als bij het Christelijke geloof heb je ook hier diverse gradaties en de Jehova’s in To Verdener zijn wel duidelijk van de zwaarste soort. Men doet het voorkomen alsof ze geen opleidingen volgen, maar er zijn bijvoorbeeld zat Jehova’s die dokter, advocaat zijn of een hoge opleiding hebben afgerond. Los daarvan probeert Oplev wel alle aspecten van het geloof te belichten. Persoonlijk vind ik het helemaal niets. Je offert je als het ware op voor iets waarvan je niet zeker weet dat het er is en de geloofsgemeenschap zelf is duidelijk belangrijker dan bijvoorbeeld je broer of zus.

Rosalinde Mynster doet het redelijk als hoofdrolspeelster Sara, maar mist op de dramatische momenten de echte overtuiging. De rest van de cast is in orde. Verder loopt het verhaaltje wel enigszins voorspelbaar, maar is desondanks onderhoudend en de kille soms wat naargeestige sfeer die er rondhangt, geeft het geheel wel iets extra’s. Zeker niet slecht en best interessant voor de mensen, die eens een kijkje willen nemen in de wereld van de zwaardere Jehova’s.

3,0*

Best mooi gevoelige en overtuigend sobere film maar op de een of andere manier niet werkelijk urgent overkomend, Jehova's als thema te niche achtig en had best op het geloof in het algemeen betrokken kunnen worden, desalniettemin wel het bekijken waard, met genoeg gevoel en rust gemaakt. Wat meer inzicht in de ontwikkeling van de zielenroerselen van de hoofpersoon had geen kwaad gekund, bijvoorbeeld door meer gesprekken of een dagboek ofzo. . Nu blijft het voornamelijk bij de uiterlijke verschijnselen.

Dit komt op mij erg realistisch over, er wordt sterk geacteerd! Toch wel eng hoe de Jehovah, mensen buiten sluiten bijv. Zo heeft Jezus het volgens mij allemaal niet bedoeld. Er wordt op een mooie respectvolle manier getoond in wordt voor tweestrijd deze mensen kunnen zitten...

Ik mag wel gerust noteren, dat dit de zoveelste ontroerende film is, die me bij m'n strot vastgreep. Al liet ik geen traan, je kunt op verschillende gradaties ontroerd worden. Ik dacht dat ik met een paar hoe-zeg-ik-dat, mainstream? films al best wel iets meer buiten de randjes keek. Maar ik zit er weer eens naast. Ik kijk blijkbaar toch veel vaker Amerikaanse films dan wat dan ook.. En er is zoveel te ontdekken.

Het lijstje met films die me aangeraden werd, is dan ook zeg maar eindeloos . Iets van 8 titels nu al doorgekregen van BBarbie, en dan tel ik de films die ik al gezien heb dankzij hem, niet meer mee. De tel nl. kwijtgeraakt hoeveel pareltjes hij me aan heeft bevolen, haha.

Pareltje, jawel.
Teis en Sara zijn ongelooflijk top, spelen op een naturel manier al hun scenes uit, overdonderen door zoveel momenten. Hun kracht schuilt in het feit dat hij stoer en één bonk jongensachtige macho is, en zij de schattige jongedame. Dat maakt het bijzonder om naar te kijken. Haar kwetsbaarheid raakte me door de film heen heel erg.

Ook het feit dat dit soort dingen in het echt gebeurd. God is belangrijk, natuurlijk, maar Hij geeft juist de familiebanden die er zijn. Dat is dan ook het allerschraalste wat ik zag gebeuren, want oprecht is liefde het mooiste en beste wat iemand kan voelen. Wat iemand zou moeten voelen. Niets is belangrijker. Wat dat betreft ben ik wel Jehova: Ik geloof ook niet direct dat materie en geld er toe doen. Maar ik zou nooit zomaar mensen willen bekeren. Het is juist goed om elkaar zo vrij mogelijk te laten. Als je geroepen bent, dan ben je geroepen. Daar veranderd niks aan.

Beklijvende film over religieuze indoctrinatie, hypocrisie, verstoorde familierelaties en liefde, die ook bij herziening nog steeds diepe indruk maakt. Een sobere en sombere film met een onthutsend, waar gebeurd verhaal en uitstekend acteerwerk.

Mooie en boeiende film die in de keuken kijkt van de Jehova's.
Heel ingetogen en sober gefilmd.
Een echte aanrader.

Het genuanceerde en respectvolle gebrachte liefdesdrama, gebaseerd op ware gebeurtenissen (soms voelde de film als een documentaire), over een voor betrokkenen beladen en teergevoelig onderwerp, werd met overtuiging neergezet. Maar terzijde: wat zorgt geloof, in het bijzonder door indoctrinatie en hypocrisie, keer op keer voor ellende, puinzooi en verwoesting van levens.

Intense film die ons een kijkje toont bij de Jehova's getuigen, al zal dit wel zoals Spetie zegt wel over de rasechte fanatiekelingen onder hen gaan, intens en ingetogen tegelijk. Ook ik ken Jehova's getuigen, al begin je niet snel een praatje over de details van hun geloof. Ik wist bijvoorbeeld wel dat het voor hen verboden is om een kerk binnen te stappen (anders dan die van hen), en sommige rare normen van ze kende ik ook. De film geeft heel mooi weer hoe normen en waarden kunnen doorslaan en schadelijk worden. Dat zijn eigenschappen van elke fanatieke religie, maar ook daarbuiten kom je tegen dat normen soms schade kunnen aanrichten.

Heel kenmerkend ook hoe onderwijs taboe is bij religieuze fanatiekelingen, kennis buiten dat wat ze zelf verkopen is niet gewenst. Het verbod om te praten met mensen die "van het geloof zijn gevallen" is ook heel logisch, als diegenen die vertrokken redenen hadden om dat te doen dan zouden die redenen zomaar bij de hele gemeenschap kunnen werken, en dan zit je daar opeens zonder volgelingen... Zoveel mogelijk dom houden dus en afsluiten van andere meningen en levensvisies. Ook fraai hoe alles wat niet met hun geloof strookt meteen de schuld van de "duivel" wordt, lekker makkelijk want die kan er toch niets over zeggen. En ook hier weer zie je dat angst als wapen wordt gebruikt om mensen onder de duim te houden, samen met het afdwingen van gehoorzaamheid. Men kan wel bij de groepering aansluiten, maar zonder kleerscheuren verlaten is een heel ander verhaal.

Onlangs las ik een wetenschappelijk stuk waarin werd beweerd dat baby's al met een kant en klare en behoorlijk uitgebreide set van normen en waarden worden geboren, en dat alle mensen van nature geneigd zijn om meteen negatief te oordelen over anderen die niet aan de bij hun gangbare patronen voldoen (denk aan "afwijkende" huidskleur, uiterlijk, kleding, taal, gedrag, etc.). De onderzoekers beweren dat zulk gedrag alleen met opvoeding weer valt af te leren. Dat doet me wel afvragen of religie de oorzaak is van veel ellende (onderdrukking van de vrouw, homofobie, misbruik, enz.) of dat zulke zaken (en daarmee ook religie) een logisch gevolg zijn van hoe de mensheid in elkaar steekt.

Dat negatieve oordeel over anderen is ook in deze film merkbaar, waar Jehova's zichzelf zien als degenen die het licht hebben gezien en zich dus boven anderen verheven voelen (ongelovigen zullen sterven, maar zij niet). Interessante film voor iedereen die nuchter hier tegenover staat, voor Jehova's zal dit denk ik niet werken, de film zal heel snel met de stempel "het werk van de duivel" worden afgedaan. Ruim 3,5*

Prachtige film... Voor wie zijn ogen nog niet had geopend... tijd om daar eens over na te denken. Hoe je je leven indeelt bepaal je zelf, maar laat je niet in de zeik nemen door z.g. geloofsovertuigingen.