Bænken (2000)

Voor mijn persoonlijk een van de mindere films van de laatste tijd uit Scandinavie die ik gezien heb.

Bijzonder ontroerende film, de scenes van Kay in de gruwelijke greep van de alcohol heel echt en fabelachtig gespeeld. Twee levens in nood die elkaar treffen, de film is licht melodramatisch, maar daar staat heel veel goeds tegenover.

Zeer vermakelijk. Verhaal had wel wat boeiender gekund, tevens word er zeer goed geacteerd door Christensen als alcoholist (zoals altijd) bijv. in: En Familie (2010) waar hij ook zeer goed in speelt.

*3.5

Een interessant, geloofwaardig, pijnlijk, neerslachtig, maar ook melodramatisch en sentimenteel verhaal dat wel binnenkomt, over liefde, hoop, verval en dood, met een enigszins overdreven boodschap. De regisseur wil het drama laten zien dat verscholen zit achter alcoholisme, maar voor het overgrote deel blijft dat, denk ik, toch wat aan de oppervlakte hangen. Over de cast: vooral een goede rol van Jesper Christensen; eerlijk gezegd vond ik Stine Holm Joensen minder goed.

Eerste film uit trilogie met Arven en Drabet over klassen. Rake typeringen , goed spel, filmisch niet baanbrekend, scenario wat eensporig , toeval er wat bijgesleept. Heeft niet de klasse en diepte van Drabet.

Mooi gespeeld drama, maar het blijft bij alleen maar drama. Een beetje relativerende humor zou het geheel goed gedaan hebben. Alleen vreemd dat Liv haar vader niet meteen herkent na 19 jaar. Ze moet toch minstens een jaar of 8 à 9 geweest zijn toen hij haar verliet, dus oud genoeg om zich het beeld van haar vader te herinneren.

Trieste film over mensen, die —al dan niet door eigen toedoen— door de samenleving langzaam maar zeker over de rand geduwd zijn of worden. Film voelt bij vlagen erg ongemakkelijk aan, vooral de scènes met de formidabel acterende Jesper Christensen.

Een opmerkelijk regiedebuut van Per Fly, dat mij nieuwsgierig maakt naar zijn andere films. Daarvan heb ik tot op heden enkel Arven gezien.