Gioko, II (1989)

Het is schijnbaar een goed bewaard geheim, maar na zijn 4-delige teeniehorror saga voor de TV maakte Bava jr. daarna nog een 4 delige giallo serie voor het medium, die de titel " alta tensione " meekreeg. Deze flopte echter qua ratings* en is sinsdien tamelijk vergeten.

Het betreft i.c. een giallo/mystery met schizohorror trekjes in een gothische setting, klinkt wat leuker dan het is maar viel me uiteindelijk niet tegen. C'est à dire : ik verwachtte een teenie filmpje, maar ondanks de teenie setting op een gotische kostschool in Toscane was het dat niet meteen. Wel was het duidelijk een tv-film, getuige de totale afwezigheid van gore en sleaze.

Het handelt zich om een jonge, uiteraard lekkere lerares die haar rokjes met verve draagt : Diana -Acciai , en gaat werken op een school bevolkt door " nietszeggende " , uiterst akelige pubertjes, een nog akeliger directrice gespeeld door niemand minder dan Daria Nicolodi, een studdy concierge en een Quasimodo look a like dwerg.

Ze ontdekt dat haar voorgangster na uit het raam te zijn gekukeld werd gespiest aan glas ( off screen helaas ), en dat haar pupillen zich bezig houden met " il gioko "' , een spelletje waarvan wordt gesuggereerd dat het iets gruwelijks is...ook voor de kijkers, want in het begin reeds zagen we hoe een bakvisje ondergronds werd opgejaagd schreeuwend om hulp, daarna gecut naar een ander bakvisje satanisch lachend onder de lakens, en we weten ook dat 1 van de pupillen, ene Anna, vermist is....

Volgt een tergend langzaam zich ontvouwende mystery intrige, met bijkomend schizohorror aspect: we leren eerst dat de lekkere heldin naar bed gaat met...haar knuffelbeer en single is, zodat we begrijpen dat ze een gruwelijk jeugdtrauma herbergt dat later via flashbacks wordt geopenbaard, en waar de afbeelding op de stiil iets mee te maken heeft.

Het is allemaal wat te weinig voor 95 minuten, met veel gepraat dat niet echt wordt veraangenaamd door het zwakke spel van Acciai, die dan ook nog de verplichte aanzet tot een romance beleeft met een cop. Wel lijkt Bava deze tv-opdracht itt Lenzi of Fulci tamelijk serieus- misschien overdreven- te nemen en is het visueel verzorgd met enkele geslaagde scènes zoals de beginsequentie of de andere ondergrondse scènes, of de gemaskerde carnavalsequenties in flashback en ook even in het heden.

Slechts voor de verstokte genreliefhebbers en niet de beste uit de serie, maar geen absolute trash.

Goede score van de gekende Simon Boswell.

-edit: preciezer geformuleerd werd hij in 89 niet eens uitgezonden, dit gebeurde pas in 99 met lage ratings. Hij is nooit officieel op beelddrager uitgebracht, wat ook geldt voor de overige 3

Tamelijk korte film, lange zit.

Totaal niet spannend, weinig sfeervol en het rommelt aan alle kanten. Voor TV gemaakt dus, maar daar niet op verschenen en dat is niet voor niets. Fuci foei!