• 12.493 nieuwsartikelen
  • 167.224 films
  • 10.820 series
  • 31.098 seizoenen
  • 625.286 acteurs
  • 195.455 gebruikers
  • 9.137.674 stemmen
Avatar
 
banner banner

Léolo (1992)

Drama / Komedie | 107 minuten
3,41 85 stemmen

Genre: Drama / Komedie

Speelduur: 107 minuten

Oorsprong: Frankrijk / Canada

Geregisseerd door: Jean-Claude Lauzon

Met onder meer: Maxime Collin, Ginette Reno en Julien Guiomar

IMDb beoordeling: 7,4 (7.412)

Gesproken taal: Frans en Engels

Releasedatum: 19 mei 1993

  • On Demand:

  • Netflix Niet beschikbaar op Netflix
  • Pathé thuis Niet beschikbaar op Pathé Thuis
  • Videoland Niet beschikbaar op Videoland
  • Amazon Prime Niet beschikbaar op Amazon Prime
  • Disney+ Niet beschikbaar op Disney+
  • Google Play Niet beschikbaar op Google Play
  • meJane Niet beschikbaar op meJane

Plot Léolo

"Growing Up Can Be Painfully Funny."

De 12-jarige Léolo groeit op in een vreemde familie, waarin alleen zijn moeder normaal lijkt te zijn. Hij zoekt een uitweg door zijn gedachten op papier te zetten. Hij ontdekt seksualiteit en raakt geobsedeerd door z'n buurmeisje Bianca.

logo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimagelogo tmdbimage

Externe links

Video's en trailers

Reviews & comments


Gast

  • berichten
  • stemmen

Let op: In verband met copyright is het op MovieMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.
zoeken in:
avatar van gimli f

gimli f

  • 1454 berichten
  • 0 stemmen

Schitterende film over een sensitieve jongen die zich niet thuisvoelt in zijn omgeving en wegvlucht in dromen en poëzie.

Léolo van de Canadees Lauzon (die helaas maar twee speelfilms heeft kunnen maken alvorens te sterven door een vliegtuigongeluk) is een gevoelig werkje over een opgroeiende jongen die zich begeeft tussen een aparte familie, en die liever wegdroomt en gedichten schrijft dan dat hij de werkelijkheid ervaart. Aan de buitenkant lijkt het een zwarte komedie, maar de tristesse dringt subtiel door in de ziel.

Prachtig dromerig geschoten, met sfeervolle fotografie en een hele mooie poëtische vertelling (inclusief voice-over) van het verhaal. Er zitten zowel hele obscene als erg poëtische beelden en momenten in de film. Wat echter blijft, is het gevoel dat je naar een verhaal kijkt waar je in kunt geloven en waarvan je het idee hebt, dat het een groot realiteitsgehalte heeft.

De film doet op een wonderbaarlijke en mooie wijze terugdenken aan de eigen jeugd en aan die kleine, magische momenten die het leven zo persoonlijk en apart maken.

Een coming-of-age drama dat volwassen en op zeer sfeervolle wijze verteld wordt door vooral beelden, erg mooie muziek en poëzie. Erg mooie film.


avatar van filmo

filmo

  • 159 berichten
  • 266 stemmen

Dit is een van de mooiste films die ik gezien heb. Ik sluit mij hierbij aan en ik geef 4,5 sterren!!!


avatar van Redlop

Redlop

  • 8961 berichten
  • 3566 stemmen

Sluit me aan bij Gimli. Twee nummers van Tom Waits te horen, namelijk 'Cold Cold Ground' en 'Temptation'. De film ademt ook de slachthuismelancholie van Tom Waits uit. Mooi, maar niet overweldigend. 3,5*


avatar van Redlop

Redlop

  • 8961 berichten
  • 3566 stemmen

Of toch maar 4*.


avatar van Poisonthewell

Poisonthewell

  • 4939 berichten
  • 12787 stemmen

Dikke tegenvaller. Sommigen vinden de film misschien magisch of nostalgisch, maar persoonlijk vond ik een flink aantal scenes behoorlijk walgelijk, zodanig dat het kijkplezier voor mij bedorven werd. Noem mij maar preuts of stijf of wat dan ook, maar 12 jarige jongetjes die katten verkrachten of masturberen met behulp van een stuk rauw vlees hoef ik echt niet te zien, ook niet als het slechts gesuggereerd word. Tel daarbij op het poep-motief en Leolo's subtiele incestueuze fantasieen over zijn zus Rita, en je hebt een film waar je maar liever niet meer aan herinnerd word. In dat aspect vergelijkbaar met de groteske kijkervaring van Die Blechtrommel. 1,5*


avatar van sydney

sydney

  • 2223 berichten
  • 0 stemmen

Ik ben het met Poisonthewell eens... Niks magisch en nostalgisch aan. De zieke geest van de regisseur heeft gewoon de hele film besmet. Behoudens wat grappige momenten (samen met de broer van Leolo) was het uitzitten.

2,5*


avatar van neo

neo

  • 15410 berichten
  • 9668 stemmen

Vond de film weer wel magisch en nostalgisch, en melancholiek, en... Prachtige voice over ook. Merkwaardige keuze van muziek. Zo werd Nusrat Fateh Ali Khan gebruikt en ook Vangelis's score van Chariots of Fire (zo nu en dan terugkerend). Helaas vaak opvallend laag gemixt om plaats te maken voor de vaak aanwezig voice over. 4 sterren


avatar van italian

italian

  • 1391 berichten
  • 262 stemmen

Bizarre film...aan de ene kant heb je een prachtig warme, intellectueel klinkende voice-over die bijna heel de film aanwezig is en die met poëtische taal de gedachtes en gevoelens van deze opgroeiende jongen, en diens kantelmoment in zijn leven, tussen dromerig en realistisch, complex en nostalgisch maken. Maar aan de andere kant heb je de smerige beelden van een groteske familie en alles wat rondom hen gebeurt die soms net wat te, zoals Poisonthewell al zei, walgelijk waren of gewoon scenes die een te harde impact hadden voor een film als deze die beter was geweest zonder de confrontatie tussen het kind met de harde werkelijkheid, zoals de bedoeling was van de regisseur, toch ? Dit staat in zo'n groot contrast met de jongen, erg goed gespeeld trouwens, dat het met momenten moeilijk is om door te komen.
Erg leuk al die platte, opvliegende karakters maar een pedofilistische opa, een jonge die in vlees masturbeert of meer van die smerigheden hoefden niet echt voor mij.
Had hier totaal verkeerde verwachtingen van, wat het stemmen moeilijker maakt.


avatar van The One Ring

The One Ring

  • 29974 berichten
  • 4109 stemmen

Er zijn weinig dingen in films waarvan ik moet walgen. Maar de ontdekking van seksualiteit (om het maar zo te noemen) van de jongen in deze film is op zo'n manier in beeld gebracht die ook voor mij te ver ging. Ik hoef een kleine jongen dit niet te zien doen.

Verder viel de film bij mij ook niet echt goed. Hij had ook de pech dat ik hem net na Tetsuo wou zien. Ik was toe aan iets luchtigs, maar door zijn soms onduidelijke structuur en zijn vage onderscheid tussen fantasie en werkelijkheid (of gebeurde alles werkelijk?) schoot de film op dit moment in het verkeerde keelgat. Als ik de film een andere keer bekeken had zou hij misschien beter vallen.

Het heeft bij vlagen wat Amélie-achtigs, maar probeert daar blijkbaar een semi-intellectueel laagje over aan te brengen die eigenlijk niet past. Althans, meestal niet, want de film heeft een paar best aardige momenten. Hij is vooral mooi geschoten. De twee onderwaterscènes springen eruit.

2,5*


avatar van veron35

veron35

  • 4768 berichten
  • 0 stemmen

@The One Ring:

Bijna helemaal mee eens. Ik geef hem 2*. Die regisseur is echt gestoord.


avatar van jtsterkenburg

jtsterkenburg

  • 153 berichten
  • 1220 stemmen

Ik kan wel begrijpen dat mensen vinden dat er wat perverse kanten aan deze film zitten. Ik vind die ranzige scenes ook niet echt passend en vind ze ook geen toegevoegde waarde voor het verhaal hebben. Toch kan ik niet ontkennen dat dit in heel veel andere opzichten een briljante film is. Mooi camerawerk, uitstekend geacteerd door de hoofdpersoon en een hele mooie sprookjesachtige sfeer wordt er neergezet. Je wordt meegezogen in de belevingswereld van de jonge Léolo. En juist in die puberale scenes wordt dat prachtige sfeertje een beetje verstoord. Daarom kan ik hier toch niet de maximale score aan toekennen.

Zoals al gezegd, de onderwaterscenes uit deze film zijn visueel verbluffend. En toen ik een liedje ontdekte met de titel "I remember learning how to dive" moest ik onmiddelijk aan deze film denken, met uiteindelijk dit als resultaat: http://www.dailymotion.com/industrialbirds/video/8542116


avatar van Phille

Phille

  • 51 berichten
  • 6365 stemmen

Heerlijke film - prachtige beelden en muziek; de mijmeringen en herinneringen worden schitterend vormgegeven.

En die paar vunzige scènes zijn toch niks vergeleken met alle horror- en geweldcrap van vele hedendaagse films?

Sfeer heeft veel weg van Delicatessen, Taxidermia en andere gelijksoortige films


avatar van Rataplan

Rataplan

  • 12 berichten
  • 13 stemmen

Geweldige film, weet niet hoe ik het moet beschrijven maar de indruk die deze film op mij heeft gemaakt, heb ik maar zelden ervaren. Een film die een speciale plaats heeft in mijn verzameling.


avatar van trashboi

trashboi

  • 13 berichten
  • 60 stemmen

Dit is een van die zeldzaam mooie films waarvan je tegen iedereen zegt: je moet hem zien! Het verhaal (scenario), de acteurs, onwaarschijnlijk mooi geregisseerd en gefilmd. Intensief en meeslepend. Het huis waar Leolo woont is ook zo gefilmd, zoals je je huis als kind beleefd. Groot, ruim, met allemaal verschillende en geheime ruimtes. En zoals je die droom ontgroeit, ontgroeit ook Leolo zijn droom en glijdt in de schoonheid van de waanzin. Je zou hem in je armen willen sluiten om hem te beschermen zoals zijn grote sterke gespierde broer, maar het lijkt onmogelijk.


avatar van Mads Smikkelsen

Mads Smikkelsen

  • 525 berichten
  • 2974 stemmen

Ja................wat zal ik zeggen, het is zeker een aparte film en zeker niet slecht, mooie beelden en goed geacteerd, maar ik vond het een behoorlijk deprimerende film over een verknipt gezin en net als je blij bent dat die zoon de enige 'redelijke' normale is in het gezin, komt hij ook in het gesticht terecht bij de rest (zo normaal was hij al niet want hij probeert wel z'n opa te vermoorden ondanks het feit dat hij hem wel mag????) dus het begrip 'normaal' is hier een groot grijs gebied. Het eerste half uur vond ik moeilijk om doorheen te komen, daarna ging het wat soepeler.

Sterke punten: de beelden/regie, de acteurs doen het prima

Zwakke punten: het blijven steken in de poep/sperma-fase van de schrijver.


avatar van niethie

niethie

  • 7313 berichten
  • 6785 stemmen

Vond hem nogal vreemd eigenlijk. Het begon allemaal geweldig. Heerlijk dromerig sfeertje en leuke subtiele humor vullen de eerste helft. Vond het erg boeiend om in Leolo's fantasiewereld mee te gaan en alles door zijn ogen te zien. Ook zijn ongewone familie met hun vreemde trekjes waren erg leuk. Helaas bleef dit niveau niet overal aan. Op een gegeven moment slaat het wat te ver door in zijn surrealisme. Kon het toen ook nog maar moeilijk volgen en wist ook niet precies wat ik nou van het einde moest denken, hoewel het wel een erg ontroerende scene was natuurlijk. Gelukkig was dit maar een klein onderdeel van deze voor de rest erg mooie film. Verder nog een eervolle vermelding voor die prachtige duikscene, dat stukje in die steeg, waar Leolo's broer in elkaar geslagen werd en natuurlijk ook voor de bijpassende muziek (oa de Stones)

3,5 sterren


avatar van darkerist

darkerist

  • 10 berichten
  • 22 stemmen

4,5 stemmen, de droom pakt je.. en sleurt je mee.. heerlijk.


avatar van Delta65

Delta65

  • 116 berichten
  • 251 stemmen

Deze film kon mij moeilijk boeien. Ik miste een verwachtingspatroon. Deze film zal vast wel bijzonder zijn ofzo en volop achterliggende gedachtes hebben, maar het heeft mij niet vermaakt.


avatar van K. V.

K. V.

  • 4190 berichten
  • 3645 stemmen

Deze een tijdje geleden voor een euro gekocht en me er nu eens aan gewaagd. Het is nogal een speciale film geworden, soms wel mooi, soms nogal apart om het zo te zeggen ('k begrijp nu ook de +12 beoordeling ).

De muziek was wel mooi en er zaten ook wel mooie beelden in. Het verhaal was niet altijd even boeiend.

Desondanks heb 'k de film wel uitgekeken, maar het was toch een bijzondere kijkervaring. 'k vind deze toch moeilijk om een score te geven. 'k zal het op 3* houden.


avatar van Collins

Collins

  • 6633 berichten
  • 3937 stemmen

Film die hevig balanceert op de scheidslijn tussen dagdroom en realiteit. Het is de wereld zoals de jonge hoofdpersoon hem in zijn hoofd heeft geboetseerd. De film toont een wakende droom.

Snel wordt duidelijk dat de coming of age van de hoofdpersoon plaats vindt in een realiteit die hij niet vindt passen bij zijn wezen. Hij verdient betere omstandigheden om op te groeien vindt ie zelf. Intellectueler. Begripvoller. Minder bekrompen. Minder bevooroordeeld. Gewoon beter passend bij zijn sensitiviteit en intelligentie.

Die omstandigheden zijn er echter niet. En opgroeiend in een disfunctioneel gezin waarvan bij de leden behoorlijk wat draadjes los zitten, is het geen wonder dat je als fantasierijke adolescent vlucht in een droomwereld. En als de droom niet afdoende lukt, omdat de realiteit te confronterend is om te bedekken, maak je de werkelijkheid kleurrijker en aantrekkelijker door aan de realiteit een wonderlijke draai te geven.

Het is zijn manier om met de wereld om te gaan. Hij maakt zijn leefwereld romantisch en surrealistisch, beschouwt de wereld met een poëtische kijk, waardoor de werkelijkheid minder erg is. En het is die gefilterde wereld die we als kijker gepresenteerd krijgen.

Het is een blik die veel ellende bedekt en verzacht. Zelfs de meest afschuwelijke dingen krijgen door de blik van de jongen een dromerig randje mee. De keiharde realiteit wordt nooit tot in detail zichtbaar. We zien zelfs de meest afschuwelijke dingen door een verzachtende loep van suggestie, begeleid door poëtische opsmuk die afleidt. De verschrikkelijke wereld wordt er dragelijk door.

Het is lastig om te bepalen in hoeverre de gebeurtenissen in het verhaal echt zijn of een interpretatie van de werkelijkheid van de jonge hoofdpersoon. Die vraag heeft weinig zin. Een duidelijk antwoord is er niet. Waarschijnlijk doet het er ook niet toe. De kwestie loslaten is het beste.

Paar prachtige scènes gezien waarbij vooral het mooie kleurgebruik en het confronterende perspectief opvallen. Een paar heerlijk absurde scènes die wat ontspanning brengen, ontbreken gelukkig niet.

Bijzondere film die door al dat poëtische gedroom dat je als kijker moet verstouwen aan het eind een beetje vermoeiend is. Toch beklijven vooral gevoelens van ontroering, shock, en verwondering.


avatar van John Milton

John Milton

  • 22295 berichten
  • 12038 stemmen

Bizar werkje. Grappig om te zien dat ik niet de enige ben die Amelie vibes kreeg.