The Most Dangerous Game (1932)

In allerlei variaties herverfilmd. Hard Target, Surviving the Game, etc.

Maar nooit geevenaard of zelfs maar in de buurt gekomen.

Grappig detail:

The jungle sets were also used for simultaneous filming of jungle scenes in King Kong (1933). Also, some of the screams of the sailors as the ship sinks are the same as the screams in King Kong when Kong shakes them off the log.

bron: IMDb

Da's niet zo bijzonder.

Zo is er ook 'The Wilhelm Scream' die in weetikhethoeveel films zit. ( http://en.wikipedia.org/wiki/Wilhelm_scream ) Een onvolledige lijst:

http://www.imdb.com/keyword/wilhelm-scream/

en

http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_films_using_the_Wilhelm_scream

Eerste en een van de meest geslaagde verfilmingen van Richard Connell's kortverhaal. De actiescenes zijn soms wat rommelig gemonteerd, de score kan erg bombastisch zijn en de climax is vlug voorbij, maar je krijgt er een goed verhaal, fijn camerawerk, knappe dialogen en een dikke sfeer voor in de plaats.

3,5*

straks op de mdr om 00.30 uur

Een interessant concept, met geweldige junglelocaties (zoals gewoonlijk van RKO horrorfilms). Vooral de laatste 20 minuten (the most dangerous game) zijn zeer indrukwekkend en het eindshot is meesterlijk.

Heb de (af en toe wel erg) subtiel ingekleurde versie bekeken. Prachtige film met meteen in het begin al een heuse jaws-scene. Het kasteel, de jungle, de zee e.d. zijn schitterende locaties en worden volop benut. De supposed-to-be-creepy Russische graaf Zaroff is dat tegenwoordig eigenlijk nog maar deels, helaas, maar naarmate de film vordert heeft hij minder tekst en dat pakt beter uit. Het concept 'hunter and hunted' wordt dan wel te uit en te na besproken - op het saaie af - en was voor mij vóór aanvang van de film al geen verrassing meer, maar gelukkig moet de film het dan ook vooral hebben van Sfeer (hoofdletter S!) en de uiteindelijke, spannende jacht, goed geholpen door een lekker opzwepende soundtrack.

4,0*.

Hier (in zwart-wit) gratis te zien dan wel te downloaden.

Wat een ontzettend leuke film is dit, met veel vaart en weinig vet. Leslie Banks is een geweldige schurk, stevig aangezet maar nèt niet over the top, de drie overige hoofdrolspelers doen het eveneens prima, en de scènes in de jungle zien er nog altijd prachtig uit. Vanwege de met King Kong gedeelde produktiegeschiedenis (cast, crew, decors) is het misschien verleidelijk om dit als "warmdraaien" voor die veel beroemdere film te beschouwen, maar daarmee doe je hem toch te kort. Een criticus beschreef deze film als "crude but powerful", en daar zou ik het helemaal mee eens kunnen zijn, ware het niet dat ik hem eigenlijk helemaal niet zo "crude" vind. Ook op YouTube te vinden, maar de link van Meneer Bungel hierboven levert volgens mij toch de kwalitatief beste versie op. (De Engelse titel van deze film was overigens The hounds of Zaroff, ook mooi.)

Een interessant uitgangspunt waar nog steeds een keer een echt sterke film van gemaakt moet worden. Of heb ik er één gemist? Deze versie is veels te kort en te vluchtig van stof, waardoor er geen tijd is om echte spanning te genereren. Voor je het weet zit de protagonist in het kasteel en voor je het weet is hij aan het rennen voor zijn leven en net zo snel is de film al weer afgelopen. De moraal van het verhaal wordt in het begin en halverwege ook nog even met grote blokletters ingepeperd, zodat er helemaal niks overblijft om je over te verbazen.

En de personages zijn saai of veels te overdreven. Een jaar ervoor deed een zekere Hongaar het zeer goed op het doek, dus deden ze dat ook nog eens dunnetjes over.

Komt over als een haastklus.

Leuke griezelige avonturenfilm uit de RKO-stal, die zich in exotisch oord (dit keer een jungle-eiland) afspeelt. Dat soort settings waren waanzinnig populair in de jaren '30 getuige de vele gelijksoortige films die rond die periode uitkwamen. King Kong is het bekendste voorbeeld. Eén van de regisseurs (Schoedsack) werkte ook aan The Most Dangerous Game. Maar het hoge niveau van King Kong wordt in dit filmpje niet gehaald.

Een schipbreukeling bindt de strijd aan met de slechterik van het stuk, die luistert naar de naam Graaf Zaroff en nogal op de lachspieren werkt. Ondertussen redt de schipbreukeling ook Fay Wray, de enige actrice in deze film, uit de klauwen van deze enge kerel. Af en toe neigt het naar een bespottelijke B-film, maar het is allemaal wel goed te doorstaan mede door de korte speelduur.

Leuke jaren '30 avonturenfilm die dankbaar en schaamteloos King Kong's epische boom-brug set jat. Aangezien ik de film heb gekocht in een Ray Harryhausen box hoopte ik natuurlijk op stopmotion spectakel en laat ik meteen vertellen dat dit NIET in de film zit. Wat Harryhausen er dan wél mee te maken heeft is mij onduidelijk, volgens mij heeft hij de boel ingekleurd (anyone?) maar het is mooi dat iemand met een naam deze oldskool avonturenfilms een nieuwe impuls geeft en de ingekleurde versie doet de film geen afbreuk (hoewel ik toch denk dat er details verloren gaan t.o.v. de zw versie, maar dit is geen film over details).

Nadeel is (net als vele jaren '30 films) dat er veel te veel slap gezwets in zit ten koste van visuele vondsten. na 20 minuten snap je het allemaal wel, maar de kijker wordt dan nog uitgebreidt aan het handje gehouden en krijgt ALLES netjes uitgelegd. Tweede nadeel is dat Fay Wray niet zo tof is als ik gehoopt had (ik vond haar geweldig in King Kong). Toch kijkt de film lekker weg. De bombastische soundtrack is geweldig. Het plot, camerawerk, en de sets zijn allemaal netjes verzorgd, zij het conventioneel. Gejat of niet, origineel of niet, het werkt gewoon allemaal goed in dit heerlijk ouderwetse avontuur.

Beste quote:

< '(...) The most Dangerous game.'

> 'The most Dangerous game?'

Op de full cast and crew-pagina van IMDb voor deze film is Harryhausens naam in het geheel niet terug te vinden, maar als ik op internet ga zoeken blijkt dat hij verantwoordelijk is voor het inkleuren van de film. (Als de box die je bedoelt ook She en Things to come bevat, zijn dat alle drie films waarbij Harryhausen het initiatief voor en de supervisie van de inkleuring heeft genomen.)

Ja, die box heb ik ja! thx, de andere twee staan nog op de kijklijst.

Mijn eerste echte "oude" en zwart wit film die ik zie. Kwam nooit verder dan van eind jaren 70.

Gelijk gekeken na Zodiac. Was erg benieuwd, nadat ie in die film zoveel genoemd werd.

En het valt me dit niks tegen Leuk en redelijk spannend filmpje. Leslie Banks is een goede schurk!

Een aanrader.

O en bedankt Meneer Bungel voor de link!

1932 and still going strong

blij dat hij in mijn movietheek staat

een aanrader

Zeker de moeite waard! De aanloop naar de tweede helft is misschien niet zo spetterend, maar voor een film van een uurtje valt daar prima mee te leven. Het laatste half uur is erg leuk. Duidelijke pre-code, als je ziet waarin Fay Wray door de jungle huppelt. Not that I'm complaining... Quite a sight.

Ik heb de public domain versie van archive.org gekeken die Meneer Bungel hier (zie ik nu) ook al linkte. Deze is prima te bekijken op een klein scherm, maar te crappy voor een big screen. Heb hem dus maar in bed op de iPad gekeken. Ik kwam er nadien achter dat Criterion de film ook heeft uitgebracht, gerestaureerd. Ik ga die versie ook even kijken denk ik!

Tegelijk opgenomen met King Kong (1933), die vermoedelijk vanwege de special effects later uitkwam, en ook hier is muziek van Max Steiner. Hij werd op het laatste moment gevraagd door het studiohoofd om ook voor The Most Dangerous Game de score the schrijven, aangezien de muziek die Harling geschreven had door hem te licht werd bevonden. Deze score staat op Spotify trouwens, een dubbelalbum met de muziek van Son of Kong.

Vond gek genoeg de eerste helft nog het leukste van alles. Uiteraard is de tweede helft, met alle prachtige jungle-sets en spannende actie, dé main attraction. Toch vond ik de intro met het schip (en het kapseizen) + de aankomst en kennismaking met het eiland en zijn/haar bewoners érg vermakelijk en vlot. Echt een film die daarmee in no time voorbij vliegt. Vleugje humor en een ijzersterke rol van Banks als Zaroff; de onbetrouwbare en jacht-verslaafde gastheer.

Aardige film die voorbij vliegt- in het begin werd ik nogal op het verkeerde been gezet omdat je een gezelschap mannen op een plezierjacht leert kennen, die echter - op één na - al snel allemaal het loodje leggen. Eenmaal in het kasteel weet je als kijker al vrij snel hoe de vork in de steel zit (dat weet je eigenlijk al vanaf het moment dat McCrea zegt dat hij gelukkig nooit opgejaagd wordt juist voor het moment van de schripbreuk) maar het blijft vermakelijk genoeg. De jacht zelf was wel tof gefilmd, vond het ook wel grappig dat de ingenieuze valstrikken uiteindelijk niet werkten.

Het cynische thema "Jacht op de mens" is goed uitgewerkt in deze film anno 1932, waarbij het avontuurlijke wel overweegt, maar ook de beginscenes, vóór de schipbreuk, mogen gezien worden en grappig van dialoog.
Joel McCrea is de held in deze avonturenfilm anno 1932 maar ook anderen gaan niet ongemerkt, zoals Leslie Banks ('k Zag hem alleen maar in de eerste versie van "The Man who knew too much") als de psychopatische graaf en mooie Fay Wray, waarop zelfs King Kong verliefd werd.
Wat horroreffect maar eerder om het mysterieuse te onderlijnen.

Een van de mooiere stukjes cinema uit de vroege jaren dertig dat compleet lang je heen gaat als je 't niet in zijn gerestaureerde versie ziet, laat staan op je iPad...

Ik onthoud, uiteraard, de woordloze action sequences: de jungle decors, de watervallen, de razende, honden in de mist, de rennnende camera door het woud. Verder ook de Leslie Banks close ups, het foute (bizar trage) acteerwerk van Fay Wray en all-american sympatico Joel McCrea.

Gebaseerd op het gelijknamige kort verhaal van Richard Connell uit 1924. Deze film was de eerste verfilming van het verhaal "The Most Dangerous Game." Het verhaal is onder andere titels nog wel vaker verfilmd. Ook zijn zowel het originele verhaal als deze eerste verfilming door andere film- en televisiemakers als inspiratie gebruikt. En het is een fijn filmpje om te kijken.

Het eerste wat opvalt aan de film zijn de sets! En wat blijkt de film is tijdens de nachtelijke uren opgenomen op de set van King Kong (1933) Natuurlijk altijd handig dat deze jungle-sets al waren gebouwd want daardoor bleef er geld over voor miniatuurwerk; het kasteel en de zinkende boot. Ook was het terug te zien in de special effects en make-up. Bijzonderheid daarbij was ook dat de getinte acteur Noble Johnson misschien de enige is geweest die juist een soort van ge-white faced is. Niet alleen de verschillende jungle-sets kwamen van King Kong ook de acteurs Steve Clemente, Noble Johnson, Fay Wray en Robert Armstrong geven hier acte de présence. Plus Ernest B. Schoedsack en Merian C. Cooper die bij beide films als co-regisseur betrokken waren.

Het tweede opvallende is dat dit duidelijk een pre-code film was! Dit was vooral terug te zien in de horror-elementen. Gekrompen hoofd, hoofden op sterk water, honden die werden neergeschoten en zo dan ook dood in overvloed. Daarnaast was er meer erotiek want Fay Wray raakte gedurende de film meerdere repen stof van haar jurk kwijt. Helaas schijnt later door die "Hays Code" ook het nodige in de film geknipt te zijn en dan vooral in de al aangehaalde horror-elementen. Deze waren blijkbaar veel langer en ook voor die tijd schokkender.

De combinatie van alle elementen samen, (acteer-camerawerk, verhaal en sets) maakt dat deze film een erg fijne kijkervaring.

Beetje warm gemaakt door joolstein om deze te bekijken. Toen ik Fay Wray bij de begincredits zag passeren moest ik meteen aan King Kong denken, nu blijkt dat er nog vele castleden en sets van die film hier in voorkomen. De film is vrij kort, iets boven de 60 minuten en misschien is dat maar goed ook. Het begint allemaal aardig met de scheepsramp, maar dan komt er nogal een saai stuk met blabla over jagen. Gelukkig is er dan de jacht die het dan vooral van de mooie settings moet hebben en wel genietbaar is. Echt spannend wordt het echter nooit, karakters blijven vlak en uiteindelijk weer heel voorspelbaar. Dat de held uiteindelijk die val op wonderlijke wijze zou overleven en dan even nog eens tegen 3 man kon winnen en de booswicht ten prooi zou vallen aan zijn eigen honden, het verrast me uiteindelijk niet. Een krappe voldoende.

Na vele jaren gisteren eindelijk nog eens gezien..

Ik kende de film tot nog toe alleen in de povere beeldkwaliteit versies die er in omloop waren.

De gerestaureerde, en ingekleurde, versie zorgde voor een heel nieuwe kijkervaring.

Sfeervol was de film altijd al, maar de kleuren voegen echt iets toe (waarmee ik de zwart-wit versie niet tekort wil doen)

De decors, waarmee creatief werd omgesprongen, zijn bijzonder fraai.

Opvallende muziek ook, zeker voor een film uit 1932, rijkelijk en opzwepend aanwezig.

Oude stijl acteerwerk (logisch)

De dronken Martin (Robert Armstrong) is zowel irritant als ook vermakelijk.

De enige die niet over-acteerde is Joel McCrea.

Een klassieker, zonder meer, die zeker nog wel eens in mijn DVD speler terecht zal komen.

Een oude klassieker.

Film die voor veel tegenwoordige films een beetje de basis heeft gevormd, terwijl de film niet eens 100 stemmen heeft op MovieMeter. Dat wil misschien wat zeggen over de film, maar uiteindelijk begrijp ik ook wel waarom deze film wat is achtergebleven. Erg interessant vond ik het als film namelijk niet bepaald.

Wel is de film opvallend groots en scherp opgezet. Al in één van de eerdere scenes is er een heel schip gezonken, wat verraadt dat er wel degelijk wat duiten over waren om de film te maken. Vervolgens springt de film naar wat meer introductie. Binnen ongeveer 30 minuten worden alle castleden en hun trekjes geïntroduceerd. Het voornaamste probleem is alleen dat ik de schurken charismaloos vond en de goedzakken juist erg saai.

Dat helpt niet bepaald wanneer er een finale achteraan komt waarin je duidelijk moet juichen voor de goedzakken. Gelukkig komt die finale wel met een redelijk sfeervolle setting in een bos. Erg spannend is het nooit, maar ik neem aan dat niemand dat meer echt kan verwachten van de film die zich 90 jaar geleden afspeelt.

Leuk om een keer gezien te hebben, uiteindelijk best vlot om doorheen te komen, maar verder geen film die me lang zal gaan bijblijven. Ik denk dat de film vooral leuk is om te zien waar enkele andere, modernere films hun inspiratie vandaan hebben gehaald. Verder alleen niet bepaald indrukwekkend meer, terwijl dit soort films me normaal wat beter smaken.

Komt uit op blu ray bij Masters of Cinema

The Most Dangerous Game geldt als de oorsprong voor films met als thema mensenjacht. De film is gebaseerd op het gelijknamige korte verhaal van Richard Connell dat in 1924 werd gepubliceerd. Vooral vanwege de roemrijke status van de film is het leuk om te lezen dat de film voor de studio RKO Pictures niet meer was dan een tussendoortje die zich in de schaduw van een andere klassieker afspeelde. De realisatie van King Kong liep wat vertraging op en de sets van die film alsmede een aanzienlijk deel van de cast en crew (regisseur Ernest B. Schoedsack en acteurs als Fay Wray, Robert Armstrong en Noble Johnson) werden ondertussen nuttig ingezet om deze als tweederangs ingeschatte film te kunnen maken.

De film werd geregisseerd door Schoedsack, maar ook door Irving Pichel. De eerste helft waarin de dialogen op de voorgrond staan, vallen onder de verantwoordelijkheid van Pichel. De tweede helft die meer actie-georiënteerd is, ligt in handen van Schoedsack

De speelduur van een uur werkt goed. De film is scherp gemonteerd, heeft prima camerawerk en heeft dynamiek en vaart. Het spanningsniveau is redelijk hoog. Niet door gebruikmaking van expliciete vormen van geweld. Van geweld is eigenlijk in de gehele film geen sprake. De spanning ontstaat met name door de premisse die heel doeltreffend goed en kwaad tegenover elkaar zet. Een verachtelijke Russische graaf (een onaangename Leslie Banks) onderneemt een sadistische klopjacht op een Amerikaans heldentype met een rechtschapen en hoog moralistische uitstraling (een prima rol van cowboy Joel McCrea).

Terwijl buiten de grote depressie woedt speelt McCrea in de bioscopen de integere held die het hoofd biedt aan het kwaad en natuurlijk overwint. De premisse is simpel maar zorgde in de jaren 30 heel doeltreffend voor beleving en spanning. En nog steeds.

Prima film.