What's Eating Gilbert Grape (1993)

Aardig drama. Ik ben pas in aanraking gekomen met Leonardo DiCaprio door Titanic, maar ik heb begrepen dat sommige mensen die hem in deze film voor het eerst zagen dachten dat hij echt een geestelijke handicap heeft. Ik kan me er veel bij voorstellen, het kwam voor mijn gevoel echt heel erg overtuigend over. Ook een prima rol voor Depp, als oudere zorgzame broer, die ook zichzelf wilt ontdekken. Er gebeurt behoorlijk veel in de film, haast teveel om te kunnen overtuigen, maar de film komt ermee weg, en dat ligt denk ik met name aan de acteurs.

Visueel wat minder mooi, een paar mooie luchten tijdens zonsondergang, en dat is het. Omdat ik toch ook op dat vlak het een en ander verwacht blijft de film steken op 3*.

Sentimenteel gehalte viel nog mee. Niet dat deze film helemaal niet sentimenteel is, maar het vloeit wel ergens voort uit een niet onmogelijke dramatische situatie en kent overigens evenveel grappige momenten. Hier worden vooral mooie oprechte mensen getoond, personen die zeggen wat ze denken en die zijn wie ze zijn. Ik vond deze oversympathieke personages bijna onrealistisch eigenlijk. De familie Grape is er één van zelfopoffering en niet van zelfbeklag, met kinderen die hun eigen leven "on hold" zetten om plichtsbewust hun zwaarlijvige moeder te verzorgen.

Gilbert Grape worstelt ook met schaamte over zijn moeder wanneer hij het niet ziet zitten om zijn vriendinnetje voor te stellen aan zijn ma en zijn moeder vergelijkt met een aangespoelde walvis. De zusters blijven wat oppervlakkig uitgewerkte brave dochters en de aandacht gaat vooral naar de innige band tussen Gilbert en zijn achterlijke broertje Arnie. DiCaprio steekt er wat acteerwerk betreft natuurlijk bovenuit en kwam indrukwekkend over... een menselijke tedere film met het hart op de juiste plaats en die zin geeft om intenser te leven.

Op één of andere manier had ik deze film nooit gezien maar na er veel over gehoord te hebben besloot ik m toch maar eens te gaan kijken. En ik moet zeggen dat het me enigszins is tegengevallen, maar misschien had ik te hoge verwachtingen ervan. Het verhaal is best redelijk maar ik vond het er nergens echt uitspringen, echte hoogte en/of dieptepunten zitten er voor mijn gevoel niet in. Verder wordt er geweldig gespeeld door DiCaprio en de rest van de cast doet het ook prima. Alleen Depp vond ik niet echt overtuigend, meer een slappe hap eigenlijk. Geen slechte film hoor maar ik had er meer van verwacht.

Wat een ongelooflijk prachtige, pure film vind ik dit toch. Net zo goed als bij mijn 1e kijkbeurt. Er gebeurd eigenlijk helemaal niets, en toch is het één van de, zo niet dé mooiste dramafilm ooit. De band tussen Gilbert en Arnie is zo bijzonder en de relatie tussen Gilbert en zijn gezin is persoonlijk heel herkenbaar, al is het in een andere context.

“What do you want for you? Just for you?”

“I want to be a good person.”

Prachtige film. Hallstrom kan zich nog wel eens verliezen in te veel sentiment en zoetsappigheid, maar What’s Eating Gilbert Grape is perfect in balans. Het uitzichtloze bestaan van Gilbert in een klein stadje in Amerika wordt goed weergegeven en Depp is uitstekend op dreef. Leonardo DiCaprio levert natuurlijk ook een waanzinnige prestatie als verstandelijk gehandicapt broertje van Gilbert.

Ook de andere familieleden en inwoners van het kleine stadje Endora worden goed neergezet. Hoe Gilbert langzaam uit zijn schulp kruipt door zijn ontmoeting met Becky (Lewis) is prachtig en wordt met een combinatie van humor, sentiment en het nodige drama weergegeven. Het is ook allemaal goed in balans waardoor het des te realistischer overkomt. Op het einde gaan alle emotionele en sentimentele remmen los, maar op dat moment ben je zo om de personages gaan geven dat je helemaal meegaat in de achtbaan van emoties. Een schitterende film.

dit ja.

nu ik hem terugkijk, jaren later, valt me pas op hoe dubbelzinnig en absurd deze film ook is, terwijl het dat nooit echt overduidelijk laat zien; het is zo absurdistisch als het echte leven soms kan zijn.

daarom voelt de film ook zo natuurlijk.

en hoe waanzinnig goed is Arnie ( Dicaprio)

De film zelf kon me eerlijk gezegd niet echt boeien, Leonardo speelde wel een sterke overtuigende rol.

Wonderschone film. Over jezelf verstoppen en jezelf laten zien, over vastzitten en weggaan. En hoe leuk om met name DiCaprio in z'n jonge jaren te zien waarbij hij zeker ook voor deze prachtige rol al een Oscar verdiende.

wat een juweeltje,prachtig!

Kort na het zien van Stand by Me, deze dvd maar eens vanonder het stof vandaan gehaald.

We volgen een familie, woonachtend in een een of ander oord genaamd Edora. Een kruideniertje lijkt de enige plek te zijn waar nog leven is, en vandaan te halen valt. Aan de rand van het dorpje maken we kennis met een eigenaardige familie, bestaand uit een gehaaide jongeman Gilbert, twee betweterige zussen, de moeder van 250 kilo... en dan voornamelijk Arnie, de opmerkelijkste van het stel. Niet alleen omdat we hier de piepjonge Leonardo diCaprio mogen bewonderen, maar meer zijn aandoening. De jongen is bijna achttien jaar maar heeft een geestelijk vermogen van een kind van vier. Aangezien Gilbert niet bepaald wijzer word van de rest van de familie besluit hij zoveel mogelijk het heft in handen te nemen om Arnie te sturen. Echter merkt hij ook dat zijn eigen leven hierdoor geen voorrang meer krijgt en dat hij iets teveel hooi op zijn vork neemt, zeker wanneer hij de zekere Becky ontmoet.

En zo word de film een heerlijke, luchtige vertelsel dat op de slow burn voort gaat. Arnie steelt hier vaak de rol en is de Oscar ook zeker waard. Echter krijg je na het zien van de film zelf ook ineens zin om je als een debiel te gaan gedragen. Triest is het ook vaak dat dit soort figuranten in films meer door het publiek begrepen worden dan in het echt. De sfeer is verder ook helemaal in orde; Zomers, zuiders, levendig in een toch wel vrij dood dorp. Heerlijke droge humor en ook de scene's tussen Gilbert en Becky waren erg mooi en zacht... en ook de zonsondergang die erbij wordt toegevoegd is een typisch plaatje. Het einde is misschien aan de ene kant niet zo heel mooi... maar na een tijdje bekijk je de aftiteling met een glimlach op je gezicht.

Ja, dit was het zeker waard. Nota bene is dit ook nog van de regisseur van Mijn Leven als Hond... en gelukkig heeft hij nog een hele archief op zijn naam staan die ik kan ontdekken. Als ik de bovengenoemde film en deze als voorbeeld mag hebben, nou, dan ga ik zeker meer van deze man opzoeken.

5,0*

Endura is een typisch Midwest klein Amerikaans plattelandsstadje schijnlijk afgesloten van de buitenwereld. Een plaats waar niet zo heel veel gebeurt, een plaats waar de jongadolescent Gilbert Grape een saai ondeduidend leventje leidt met weinig toekomstperspectieven. Hij heeft een luizenbaantje, neukt de plaatselijk milf en speelt voor babysit voor zijn iets jongere achterlijke broer Arnie. Oja, hij neemt ook nog samen met zijn twee zussen de zorg op van zijn zwaar obese moeder.

Zijn leven kabbelt voort tot hij de mooie Becky ontmoet. De zorg voor Arnie is net dat tikkeltje minder. Hetis een film van alledag met alledaagse beslommeringen. Niets bijzonders, maar wel uitstekend werk van Hällstrom waar humor en drama hand in hand gaan zonder sentimenteel over te komen. Een uitmuntende Leonardo DiCaprio overigens die meteen zijn naam op de kaart zette in Hollywood. Jammer dat het beeldje naar Tommy Lee Jones ging voor beste mannelijke bijrol in The fugitive (niet fout voor alle duidelijkheid), al zijn de geweldige Ralph Fiennes met Amon Goeth ook wel verbaasd geweest zijn. Leo zette Arnie verbazingwekkend goed neer met zijn oncontroleerbare lachsalvo’s, botte rake opmerkingen of zijn hobby als toren- of boomklimmer.

Ook Juliette Lewis en Johnny Depp zetten uitstekende prestaties neer. En om mama Grape kunnen we ook (letterlijk) niet heen. Haar debuut en einde in een film las ik ergens. Schaamte en liefde gaan hand in hand betreft de gevoelens van de kinderen voor hun moeder. Ze ondergaan allen hun lot. Mooi einde ook waarbij het dramagedeelte met erg veel gevoel wordt bewaakt door de regisseur. Verder viel me de erg rustige geslaagde soundtrack op. Knappe film, 4,0*!

Mooie dramatische film is dit wel.

Had hem nog nooit gezien, ondanks de cast met vele grote, jonge, namen, die ondertussen bijna allemaal een gevestigde waarde zijn in de filmwereld.

De jonge Johnny Depp, Leonardo DiCaprio en Juliette Lewis stelen de show, maar ook de andere leden van de cast, jong en oud doen het uitstekend.

Blij dat ik de prent nu gezien heb, want hij ontbrak nog in mijn lijstje van inmiddels vele duizenden films.

What's Eating Gilbert Grape vertelt een prachtig verhaal en heeft van die heerlijke verfijnde absurde randjes. Dat werkt enorm goed. Sommige scenes zijn gewoon hilarisch, maar staan midden in een serieuze setting. Dat leidt dus regelmatig tot een lachsalvo. De karakters zijn interessant en het samenspel tussen met name Johnny Depp en Leonardo DiCaprio is fantastisch. Toch is er ook te vaak sprake van een herhaling van zetten, maar desondanks is dit een sterke film.

Gisteren weer eens bekeken en het blijft een fantastische film. Allemaal mooie verhaallijntjes die knap worden uitgewerkt. Eigenlijk klopt gewoon alles aan deze film en dus terecht 5 sterren voor mij.

Ik vrees dat je dan wel eens teleurgesteld kan worden. Net als ik. Dit waren ook mijn twee eerste films van deze regisseur en het zijn dan ook gelijk de allerbeste twee. Met name het latere Amerikaanse werk viel mij erg tegen. LH kan ook gewoon een gladde Hollywood regisseur zijn. Helaas. Maar dat is mijn mening. Het is wel de moeite waard om het zelf ook te ervaren. Succes !

Wat een geweldig drama is deze film , dat had ik niet verwacht .

Supergoed geacteerd en zeer realistisch gemaakt .

Teleurstellend. De acteerprestatie van Leonardo DiCaprio is wellicht wel wat deze film maakt. Maar voor de rest heeft deze film echt weinig te bieden, en is het één van de saaiste films die ik in zeer lange tijd heb gezien. Het was een flinke strijd om deze film door te komen. Zeer sentimentele film ook. En eigenlijk ook personages die er vaak als karikaturen bij lopen. Was het niet voor DiCaprio geweest, dan was zijn personage ook één of andere karikatuur. Tja, het was geen leuke film om naar te kijken. Zeker als je niets van voeling met de personages krijgt.

Zeldzaam mooie en goede film. Geweldige cast, mooie plaatjes en een uit het leven gegrepen verhaal.

Goed.

Film die eigenlijk alleen maar werkt vanwege het acteerwerk. En dan doel ik op DiCaprio. Wat een waanzinnige prestatie was dat eigenlijk zeg. En dat op die leeftijd. Hij kreeg er dan ook terecht een Oscar-nominatie voor.

Maar het is dan wel jammer dat de film alleen maar werkt omdat DiCaprio het zo uitstekend doet. Want spijtig genoeg, als je een beetje rondom DiCaprio heen probeert te kijken, heeft de film schrikwekkend weinig te bieden want wel echt goed is.

Wel een aantal bijzondere elementen erin gestopt, maar het is jammer dat het niet helemaal werkt. De film had misschien toch wel beter wat meer focus op de situatie met DiCaprio zelf kunnen zetten, want de rest werkt gewoon simpelweg niet.

Depp doet het voor de rest prima. Net als Lewis & Cates. Maar DiCaprio overklast de gehele cast volledig in zijn rol die angstaanjagend goed uitgevoerd is. Misschien wel zowat de beste rol die ik een 19-jarige ooit heb zien spelen. Hij weet het meeste indruk te maken op alle fronten, zowel het komische als het emotionele.

Door hem werkt de film dan ook emotioneel wel. Visueel is de film ok, de beelden van het stadje zijn best charmant en het brandende huis aan het einde ook best wel.Voor de rest is het visuele ook niet het elemenent waar de film nu precies op in gaat.

Hoog cijfer omdat het uiteindelijk wel werkt dankzij DiCaprio, maar geen ultiem hoog cijfer omdat de rest helaas niet lijkt te werken. De film wil te veel, maar als niet alles werkt begint het ergens wel op te vallen helaas.

Dit is een film die Teejey, een oude gebruiker, erg goed vond. Helaas kan ik zijn stemmen niet meer zien maar deze film stond in zijn top 10 dat kan ik me nog herinneren. We hadden een paar gezamenlijke favorieten en dus moest ik deze ook eens bekijken. Bij deze is dat dus gebeurd.

Het is een mooie film over wat een familie is, hoe ze met elkaar omgaan, hoe ze ruzie maken, hoe ze plezier maken, hoe ze zich schamen voor elkaar, hoe het soms even moeilijk wordt en je weg wilt. Op zich heeft de film weinig erg memorabele momenten. De film vergeet je echter niet snel door de moeder en de acteerprestatie van DiCaprio. Wat een geniale rol! Als je dan Depp ziet acteren lijkt het eerder dat die nog wat uit zijn schulp moest komen. Erg sentimenteel vond ik het niet maar het is wel een prachtige film. Erg puur over alledaagse zaken in het leven. Zelfs in een plaats zoals Endora waar weinig wordt beleefd, kan je toch een mooie film maken over wat er in het leven nu echt toe doet.

happy ending film

Ik kan natuurlijk heel makkelijk sentimenteel deze film de hemel in prijzen en vertellen hoe prachtig en gevoelig mooi deze personages worden neergezet en dat de film het hart op de goede plaats heeft ,
maar eerlijk gezegd had ik daar na afloop totaal geen zin in .

Wat bij mij veel meer leeft is de onbedwingbare lust om iedereen in deze rare familie ( behalve Arnie dan , die weet nou eenmaal niet beter ) eens een flinke schop onder de kont te geven .
Als eerste de moeder die haar gezin volledig laat ontsporen zichzelf vetmest en alle verantwoordelijkheid aan haar kinderen overlaat , ze word ook op geen enkele manier ( ook buiten de familie om ) op geen enkele manier ter verantwoording geroepen wat ik een erg rare verhaalkeuze vind maar ok .
Alles word dan maar aan Gilbert overgelaten die ook op geen enkele manier aan de bel trekt en zijn broertje bijna alleen moet opvoeden terwijl hij nog een baan heeft .
Zijn zussen zijn ook al niet veel waard qua hulp en verder blijven ze als personages vrij oppervlakkig .

Het bizarre slotstuk waarin het huis dan maar in de fik word gestoken louter om de vernedering te ontwijken dat hun dode moeder uit huis getakeld moet worden was wel het raarste plotgedeelte van de hele film .

De film had heel wat positiever kunnen eindigen door de moeder eens rigoreus haar fouten te laten inzien en haar aan een dieet te laten zetten ( vanuit zichzelf of de kinderen ) dat had een veel betere boodschap geweest waarmee men de film had kunnen afsluiten .

Aardige coming of age drama die ik al eens eerder gezien had, toch kon ik me slechts de oude man die een foto maakt van moeder herinneren en niet meer.

Een redelijk, soms vermakelijk, beeld van een gemiddelde disfunctionele familie komt naar voren. De spil van de familie lijken twee personages, ma en Arnie, waar de rest zich als een stel bedienden omheen manoeuvreren, toch zou je de situatie ook om kunnen draaien en concluderen dat Gilbert juist de spil is die de meeste dingen regelt en verzorgd. Zoals zo vaak blijkt maar weer eens dat in een dergelijke situatie Gilbert en zijn zussen de situatie juist in stand houden. Iets dat ik tot op zekere hoogte zelf ervaren heb. Het wordt van je verwacht en geruisloos ga je er in mee. Gilbert en zijn zussen dito, die alles maar lijken te pikken, zelden de waarheid zeggen en elkaar een enkele keren naar het leven staan na de nodige frustratie. Verder is daar het ubersaaie leven, niet één van de vele 'suburbs' zoals we al zo vaak gezien hebben, maar op het platteland, in een dorpje waar slechts passanten komen, mensen met een groot geestelijk 'anker' blijven plakken, de huisvrouwen zich vergrijpen in hun saaie leven aan de kruideniersknecht en de buurtsupertjes door de grotere concerns de nek om gedraaid worden. De tijd lijkt stil te staan terwijl de wereld ronddraait...

What's eating Gilbert Grape gaat om de molensteen die familie en haar verplichtingen kunnen vormen en de situatie waar je in vastgeroest kan zitten terwijl je zelf, maar de rest ook, wegkwijnt. Jezelf weg cijferen lijkt vanzelfsprekend maar dat is het niet. Samen met het verschijnen van Becky schrikt Gilbert op uit zijn dagelijks lethargie van een kutbaantje, en de zorg van zijn moeder en broer, en durft zowaar groter te dromen. De film mond vervolgens na een redelijk saaie begin uit in een aardig coming of age geheel waar Gilbert zowaar durft uit te delen en tot op zekere hoogte voor zichzelf durft te kiezen. Een wankel evenwicht is het en blijft het, de zorg en de zelf ontplooiing, tot moeders de pijp, bewust of onbewust, aan Maarten geeft. Hoe pijnlijk en dubbel ook opent het nieuwe wegen en bied potentie voor andere invloeden waarvan akte.

Ondanks de ronduit geniale DiCaprio, sobere Depp en ook goed acterende moeder, Darlene Cates, is de boodschap voor jezelf durven kiezen klip en klaar, toch boeit het me allemaal niet heel erg. Gilbert Grape is dan ook een aardig een keer gezien te hebben voor een review maar meer ook niet.

Ik weet niet of ik hier al mijn mening heb geuit. Een van de mooiste films ooit.

Ik wist jaren later pas dat dat het broertje Leonardo di Caprio was dus weer herzien. Ondertussen vele malen herzien.

Toppertje!

Hallström op z’n best. Na al die tijd staat dit nog steeds als een huis. Een van de beste films van de afgelopen 30 jaar.

Wel een goede film, bij vlagen heel goed. DiCaprio doet het fantastisch. Maar sommige zaken... de politie gaat echt niet zo'n jongen in de cel stoppen, zelfs in de US niet. Helaas komt zo'n joch in de praktijk eerder op een gesloten afdeling terecht of wordt hij anderszins wel tegengehouden zodat ie niet elke week levensgevaarlijke capriolen uithaalt. En zo'n Gilbert laat zijn broertje niet zo aan z'n lot (bad) over of 't moet al een echte rotzak zijn en dat is ie hier gewoon niet. Dus dat werkte voor mij (o.a.) niet. Een halfje eraf.

Leo DiCaprio is toch wel een heel veelzijdig acteur. Dat hij ook een verstandelijk beperkte jongen kan spelen is daarvan het zoveelste bewijs. Hij speelt Depp compleet van het scherm hier. Licht aandoenlijk maar nergens misplaatst komisch. Zelfs in zijn motoriek niet. Heel erg sterk.

Uiteindelijk kabbelt What's Eating Gilbert Grap maar een beetje voort. Saai wordt het niet, maar het ontstijgt ook weer niet de gemiddelde tv film voor de hele familie.

3,0*

Amai, Leonardo dicaprio die een verstandelijk gehandicapte jongen speelt. Amai... Dat kan hij zo goed. Het is dus een mooie film. Alleen het laatste ... Het huis in brand? Waarom deden ze dat??? En zat de moeder erin? (omdat ze haar niet naar beneden konden brengen?) maarja, het was een fijne filmavond.

Voor 1e keer gezien pas, leek me nooit veel aan toen ik jong was. Is een aardig filmpje, maar wordt nooit echt heel leuk, spannend, emotioneel of....

Kabbelt beetje voort, DiCaprio speelt goed maar begon me ook te irriteren op gegeven moment. Net zoals Lewis overigens, omdat het toch redelijk oppervlakkig blijft. Denk dat er wel meer uitgehaald kon worden

3*