In Cold Blood (1967)

Op IDFA draait nu de documentaire Cold Blooded: The Clutter Family Murders

Die soundtrack!!

Uitstekende film waarin twee ex-gevangenen een overval op een gezin beramen om snel aan geld te komen. Deze vroege true-crime film is goed opgebouwd en het zwart-wit camerawerk maakt een stemmige film. Op zich vrij droog verteld, en misschien daarom juist zo goed. De twee hoofdpersonages zijn goed uitgewerkt en het acteerwerk van Robert Blake en Scott Wilson sluit hier mooi bij aan.

de remake had ik al ooit eens gezien maar deze is wel beter .

De verstandhouding tussen de 2 killers word uitgebreid behandeld en je krijgt ook zo nu en dan de nodige flashbacks uit het verleden van 1 van hen .

Ze spelen beide hun rol uitstekend en we zien John Forsythe als detective die hen op het spoor komt .

Uitstekende misdaadfilm. Vakkundig opgebouwd en aanvaardbaar met goed getypeerde personages.

Realistisch over gans de lijn waarbij in het slot het begrip "doodstraf" stevig gaat doorwegen op wat de film aan overwegingen achterlaat.

Nu te zien op ARTE TV

Truman Capote bedacht een nieuw genre: de faction novel, een mengeling van fact en fiction. Ter voorbereiding sprak hij langdurig met de daders en de speurders. Ook deze bioscoopversie blijft ongewoon dicht bij de realiteit. Het huis is dat waar de echte moorden plaatsvonden, al zou je dat onmogelijk kunnen raden. De foto’s op het bureau zijn van de echte slachtoffers; de ogen op de affiche zijn van de echte daders.

De twee hoofdpersonages hebben met elkaar gemeen dat ze snel rijk willen worden door één grote slag te slaan. Hickock is de meest verachtelijke van de twee, want hij is gewetenloos en verlinkt z’n maat. Hoewel Perry Smith de schoten afvuurt, kan hij enige sympathie opwekken. Hij handelt onder invloed van de andere, toont wel berouw en heeft een moeilijke jeugd gehad. De slachtoffers worden iets te veel voorgesteld als het ideale gezinnetje, zo weggelopen uit een reclamespotje voor ontbijtgranen. John Forsythe (Blake in Dynasty) overtuigt als de ernstige, bekwame rechercheur.

Er wordt afgewisseld tussen het standpunt van de daders, de slachtoffers en de speurders. De link is vaak een matchcut: van een slachtoffer dat zich scheert naar een dader die zich scheert; van Perry op een foto naar Perry in levende lijve enz. De gebeurtenissen worden niet chronologisch afgehandeld. Van de voorbereiding springt het plots naar de gebeurtenissen na de misdaad. Dan springt het terug naar de misdaad zelf, gevolgd door de rechtszaak en de executie. Deze vorm, ACBD, zorgt voor een betere climaxwerking. Enkele flashbacks tonen Perry's problematische jeugd. Voor de spiegel fantaseert hij dat hij een rockster in Las Vegas is. Ontnuchterend is de banaliteit van het kwaad: een gezin uitmoorden voor een peulschil. Ondanks deze gruweldood stellen de slotscènes de zin van de doodstraf in vraag.

De zwart-witbeelden zijn donker, met het felle contrast van kop- of zaklampen. Sigarettenrook en opwaaiend stof zorgen voor een grauwe toon. Kort voor z’n terechtstelling lijkt de reflectie van regen op Perry’s gezicht op tranen. De groezelige jazzklanken van Quincy Jones versterken de sfeer.

Een film die beklijft!

Indrukwekkende film die af en toe het karakter heeft van een docudrama. Hoofdrolspeler Robert Blake zou later een nog wat grotere bekendheid krijgen door de misdaadserie "Baretta".

The New Hollywood : take 3

Opnieuw een film die uit de beginperiode van The New Hollywood (dat met tijdsgenoot Bonnie en Clyde ook een gelijkaardig thema heeft) waar een maatschappelijk engagement van de filmmakers te bespeuren valt en rebelleert met de toen huidige situatie zowel in filmlandschap als in economisch en sociaal Amerika.

In cold blood is de verfilming van het boek van Truman Capote. Toch verschillen boek en film. Terwijl het boek een meer documentaire registratie was van de feiten (verhaal is echt gebeurd nl een familie wordt in de staat Kansas uitgemoord voor 40 dollar) kiest de film een kant en toont de POV van de daders Perry en Dick. Het zijn outsiders die door hun land Amerika in de steek werden gelaten. Er is geen toekomst voor Perry en Dick. Hun idiote dromen (de schat van Cortez voor Perry en de perfecte kraak voor Dick) zijn in duigen gevallen. Op het einde zal de Staat dan nog eens letterlijk voor de doodsteek zorgen. De magnifieke zwart wit fotografie van de grote Conrad Hall (American beauty, Road to Perdition) als veruitwendiging van één grote sociale catastrofe. De Great Depression up to date. De kijker krijgt een wreed, sober, triestig beeld van rural Amerika te zien. Alles ademt wanhoop uit. De Amerikaanse mythe van de oneindige opportuniteiten wordt ontmaskert.

De film toont een klassenstrijd tussen arm (de daders) en rijk (de slachtoffers waarvan men denkt een kluis vol geld te bezitten). De film geeft opzettelijk geen karakterontleding van de familie (slachtoffers), ze zijn een beetje anoniem voor ons en ook voor Perry en Dick. We leren enkel Perry en Dick kennen. Perry is geen koelbloedige moordenaars zoals de titel ons wil doen geloven. Hij was in een soort trance, een verwardheid die te maken had met de troebele relatie met zijn vader en achteraf verklaarden beiden dat ze ook dat ze niet wisten waarom ze dit nu gedaan hadden.

In cold blood is een schitterende film en is vooral een kritiek op Amerika. De depression bestaat nog steeds in sommige delen van de USA in 1967. Het rurale Amerika als een wasteland met Perry en Dick die niet thuishoren in dit Amerika. De enige band die ze krijgen is met de grootvader en het jongetje omdat ze lotgenoten zijn nl verstotenen van het economisch systeem,