Rien à Déclarer (2011)

Een woord als francofobie gaat zeker een stap te ver, maar er is tussen (een deel van de) Walen en (een deel van de) Fransen wel datzelfde cynische of sarcastische strijdgevoel dat ook tussen (een aantal) Nederlanders en Vlamingen bestaat...

9 mei 2020 op Vrt (Belgie), aanvang 21.20 uur.

Poelvoorde is echt fantastisch. Boon is wat minder. Simpel verhaaltje dat vermaakt op t niveau comedy capers maar t stoort niet. Enige overbodige stuk: de naaktscene. Hoe fraai de dame ook is paste totaal niet.

Vermakelijk.

Hoewel ik nog geen enkele Louis de Funès-film volledig heb gezien, heb ik er natuurlijk wel al fragmenten van gezien en de sfeer uit die fragmenten krijg ik hier bij tijd en wijlen ook. Ik denk dat het mij niet gegeven zou zijn om 5 van dergelijke films op korte tijd te zien, maar deze Rien à Déclarer is hoe dan ook een genietbaar tussendoortje.

Dany Boon vult als grijze muis de schmierende Benoit Poelvoorde uitstekend aan. Met ook nog een aantal andere goed gecaste bijrollen zit het op dat vlak wel snor. En verder is het ook gewoon vlot. De film stokt nergens, het aankomende drama-momentje duurt niet te lang. En zo is Rien à Déclarer een geslaagde eerste ontmoeting met (regisseur) Dany Boon. Zijn andere films zullen op tijd en stond nog wel volgen.

3

Beetje Louis de Funès achtige film; nooit echt grappig. Geen aanrader.

Geen gevoel voor humor misschien? De grappendichtheid ligt nochtans vrij hoog. Ik lees hier soms referenties naar Louis De Funès maar dat vind ik net een grote eer.

Vermakelijk inderdaad, heel veel meer heb ik er eigenlijk ook niet over te zeggen. Die schreeuwerige cartooneske humor dito personages liggen me ook minder. Een genre dat wel vaker voorkomt uit Frankrijk. Het is natuurlijk wel een film waar het enthousiasme van afdruipt en bij momenten komt dat zeker tot bij de kijker. Dus dat is zeker een verdienste op zich.

Erg serieus moet het allemaal niet genomen worden, maar als de humor eerder flauw overkomt dan geslaagd, dan schiet er natuurlijk bitter weinig over, een uitstekende Poelvoorde ten spijt.

Amusante film, mooie drughond

De film nog eens herzien. Ik wist nog van de chambre en het stond me bij dat ik de film al eens gezien had en het vooral een flauwe komedie vond. Maar nu ik hem weer zag herinnerde ik me er maar weinig van. Ik vroeg me zelfs af of ik hem wel gezien had en of ik niet alleen foto's van de film had gezien. Hoe dan ook, ik ben nu een stuk positiever als de vorige keer dat ik hem dus toch weldegelijk gezien had. Het was best een leuke komedie met best wel leuke grappen erin ook. Geen super hoogvlieger, maar gewoon een aangename komedie. Een leuke Frans-Belgische (Belgisch-Franse) samenwerking. Van 2.5 naar 3 *