Barney's Version (2010)

Goed gemaakte, saaie meuk.

Misschien moet je er voor in de stemming wezen. Op zich wordt er goed geacteerd, doet Giamatti het prima, en is het goed gefilmd, alleen.......... vond ik er geen bal aan! Grappig wordt het niet echt, en dramatisch werkt het niet

Hoogstaand stukje acteerwerk. Erg mooie drama en erg ontroerend.

Zowel de komedie als de drama elementen waren erg geslaagd. Geweldig acteerwerk en een mooi verhaal.

Inderdaad niet helemaal geslaagd, deze boekverfilming. Zoals zo vaak zijn de makers niet ver genoeg gegaan bij het uitpuren van het bronmateriaal. Daardoor mist Barney’s Version in mijn ogen wat focus en sleept de film ook iets te lang aan. Maar verder is het best een sympathieke prent, die evenwel nergens memorabel wil worden. De kans dat ik me over 5 jaar nog veel herinner over Barney lijkt me niet bijster groot.

Geen betere acteur nochtans om aan dit soort figuren gestalte te geven dan de nukkige maar best charmante Paul Giamatti. Ook slaagt Richard J. Lewis erin om de zwartkomische toon op een heel natuurlijke manier te laten overvloeien in de melancholie van het laatste half uur.

Niet slecht dus, goed voor 3*.

groots dankzij Paul Giamatti, knap door de schijnbaar moeiteloze switch in de film van zwarte humor naar serieuze ondertoon, Dustin Hoffman/Paul Giamatti dialogen die van het scherm spatten...

Dit is echt een goede film die geweldig word door vooral Paul Giamatti. Misschien na de Golden Globe tijd voor een Oscar? De man acteert al jaren op hoog constant niveau.

Best een goeie film.

Ergens een beetje jammer dat hij nergens in weet uit te blinken: drama, humor, wat mysterie, het zit er allemaal wel in maar komt er nooit helemaal uit. Desalniettemin kijkt de film ondanks z'n lange speelduur makkelijk weg en is vooral centrale figuur Barney (Giamatti in erg grootse doen) een tof personage om naar te kijken. De dialogen tussen zijn vader en hem zijn erg sterk en soms hilarisch.

Prima.

Best genietbare film over het leven van een man (schitterend vertolkt door Paul Giamatti) die toch één en ander naar zijn hand zette maar ter zelfdertijd ook één en ander verbrodde.

Heden en verleden gaan bijna onopgemerkt doorheen het verhaal, dat toch duidelijk en overzichtelijk blijft maar, een beetje spijtig, geen echte hoogtepunten kent

Dustin Hoffman is amper herkenbaar, vandaar de nominatie voor de make-up, wellicht.

Alleen voor de acteerprestatie (want dat is het) Van Paul Giamatti al 2,5 ster en nog 1 erbij voor de film zelf. Ik kende het boek niet dus ben gewoon zonder voorgeschiedenis gaan kijken en blij verrast toch wel.

De film heeft een goeie mix tussen feelgood en tragedie terwijl je altijd in je achterhoofd hebt dat het wel ergens fout moet gaan of ergens iets ergs gaat gebeuren zodat de tragedie de overhand krijgt. Het wordt echter niet te dik er bovenop gelegd, zodat je blijft gissen hoe het einde eruit gaat zien.

Het meeste knappe van deze film vind ik toch wel, dat je gaat geloven dat iemand als Barney (Giamatti) redelijk makkelijk relaties en zelfs huwelijken krijgt met aantrekkelijke vrouwen puur om de persoon die hij is (liefde ipv lust) en dit wordt perfect geillustreerd met de 'badkamer scene'. De perfecte contouren van Miriam ,in een even zo perfect wit doorschijnend broekje, die op bed klaar ligt te wachten op Barney die met zijn Amerikaanse voorgevel klaarstaat in de deuropening en zich staat te vergapen als een kind in een snoepwinkel. En toch in die scene wint de geloofwaardigheid het van het absurde. Hulde aan Giamatti.

Zeker een film welke je niet koud houd. Ik kan mijn vinger er niet op leggen waarom, maar de film "klopt" niet. Vormt geen geheel.

Sterk verhaal, nog sterkere acteerprestaties (vooral Giamatti) en een erg onderhoudende film. Tweede film deze week die ik heb gekeken waarin Paul Giamatti de hoofdrol vertolkt. Heb nog geen slechte film van hem gezien. Hij kan perfect dit soort cynische, recht voor z'n raap sprekende karakters spelen en toch zijn charme niet verliezen. Leuke rol van Dustin Hoffman ook. Had tijdens de film een beetje het idee dat ik het eerste uur meer naar een komedie zat te kijken en het tweede uur ging het meer de drama kant op. Achteraf is het toch meer een mix geloof ik. De serieuzere momenten wisselen zich af met de komische momenten.

Ik vond alleen het einde een beetje vergezocht. Geen idee of het in het boek ook zo gaat, dat heb ik niet gelezen. Ik heb er in ieder geval uit opgemaakt dat Boogie is opgepikt door zo'n waterbomber en dat hij ergens in het bos weer eruit gevallen is, vandaar zijn uiteindelijke dood. Dan moet dit toch vrij snel gebeurd zijn nadat hij in het water is gevallen. Het lijkt me immers sterk dat hij vanaf de bodem van het meer "opgeraapt" wordt. Aan de andere kant, meteen na die scène op de watersteiger staat Barney met de rechercheur te praten, terwijl er een bosbrand woedt. Je ziet echter geen vliegtuigen op dat moment. Maar dan zou er misschien ook wel teveel weggegeven worden. Zat me alleen af te vragen of Barney dit door had tijdens die scène bijna op het einde. Dat wordt een beetje in het midden gelaten.

Leuk detail, schiet me net te binnen. De naam van zijn tweede (I have a master's degree) vrouw wordt volgens mij nooit genoemd in de film. Des te duidelijker dat ze eigenlijk niks voor hem betekende.

In ieder geval een mooie, soms komisch, soms ontroerende film en alweer een erg sterke rol van Paul Giamatti.

4*

het geluid van die waterbomber komt een paar keer eerder in de film terug, dus het puzzelstukje was igg door de makers al neergelegd

Zakt helaas op sommige stukken wat in, maar het laatste stuk is geniaal en mooi. Geweldig geacteerd door vooral Giamatti.

Mooie tour-de-force van Paul Giamatti. En hoewel Rosamund Pike en Minnie Driver ook altijd leuk zijn om te zien, raakte de film mij niet echt. Het eerste, vooral komische deel vond ik beter dan het wat zwaarmoedige tweede deel. Valt al met al toch een beetje tegen, ondanks het prima acteerwerk.

Sluit ik me volledig bij aan, de laatste 20 minuten grepen me echt naar de strot. De laatste halve ster is dan ook echt toegevoegd voor de laatste 20 minuten.

Prima acteurs, maar het verhaal kabbelt maar voort en weet niet echt te boeien. Komisch is het ook niet.

Het einde trof mij wel. Maar tegelijkertijd: liefde en dementie, daarmee kunnen goede acteurs makkelijk emoties oproepen.

Overigens, de man had oprecht berouw van zijn one-night-stand. Toch is vergeving ondenkbaar?

Goed acteerwerk, af en toe zakt de film een beetje in maar het einde is mooi en aangrijpend.

Giamatti draagt deze film met verve en zorgt ervoor dat je in de film gezogen wordt. Het verhaal is erg vermakelijk en je leeft zeker met hem mee; Giamatti lukt het om een eikel toch sympathiek neer te zetten. Tegen het einde wordt het allemaal wel een beetje dramatisch en de speelduur begint ook wat te knellen. Dat is toch wel jammer, maar wat rest is nog steeds een prima film.

Goed geacteerd, je ziet het levensverhaal van een man en hoe hij tot bepaalde beslissingen is gekomen in zijn leven. Kabbelt een beetje voort en is soms grappig. Verder geen must see

Ik lees het hier wel vaker: de film sleept maar voort, er gebeurt zowat niks dat kan boeien. Tot het laatste half uur, op 1 of andere manier lukt het de filmmakers dan wel om de kijker aan het scherm te kluisteren - doordat je op dat moment veel dichter bij Barney komt te staan.

Er zat veel; er kwam te weinig uit.

Onderhoudend.

We volgen Barney door zijn leven. En terwijl er eigenlijk maar weinig echt opzienbarends gebeurt, wordt het wel zo gebracht dat de film boeiend blijft. Het motief van het plot - de moord - speelt eigenlijk maar een heel kleine rol, het gaat vooral om het leven van Barney zelf. Goed gespeeld, mooi uitgewerkt. Wat opvallend mooi gedaan is is de grime, waarmee het verschil in leeftijd over de film heen mooi geloofwaardig wordt neergezet.

Aardige film over een man op leeftijd die terugblikt op zijn leven waarin hij drie vrouwen heeft gehuwd. Genoeg leuke en redelijk spitse dialogen en ook zeker wel een aantal goeie scenes. Echter is het geheel wat fragmentarisch en gaat het allemaal iets te lang door. Het acteerwerk van Paul Giamatti is uitstekend, maar het is toch Dustin Hoffman die de scenes steelt waarin hij zit.

Me eens aan deze gewaagd. Tja, 'k vond het geen slechte film, maar de film was misschien iets te lang. Het was nu ook geen zo'n speciaal verhaal. Desondanks heb 'k me het ook niet beklaagd.

De cast deed het prima en verder vond 'k de make-up ook wel het vermelden waard.

Al bij al geen slechte film, maar ook niet echt waw. 'k vond het goed voor een keertje.

Goede film deze prent, met een Paul Giamatti in zeer goede doen.

Het verhaal was heel goed, puik uitgewerkt op mooie locaties ook.

Naast Giamatti is ook de rest van de cast prima, en een opvallend optreden van Dustin Hoffman, echt groot is zijn rol niet maar wel heel opvallend !!

Heb me zeker niet verveeld met deze film.

Erg misleidende beschrijving die hier bij de film staat. Had hier zodoende iets anders van verwacht, met name wat betreft het personage van Paul Giamatti. Hoewel hij uiteraard weer goed is had ik toch een wat komischer en grover personage verwacht, maar dat viel eigenlijk nog wel mee. Ook het verhaal zelf is eigenlijk nergens echt heel bijzonder qua humor (kan me niet herinneren te hebben gelachen) of qua drama of gebeurtenissen (kan me niet herinneren echt op het puntje van mijn stoel te hebben gezeten). Het enige waar het het eigenlijk van moet hebben is het zien van iemands levensloop en dan in het bijzonder zijn leven met Miriam dat best leuk en mooi is om te volgen, waardoor ik weinig moeite had met het uitzitten van de speelduur.

Het einde is onverwacht aangrijpend en deed me wel wat, maar valt wat mij betreft wat uit de toon met de luchtige toon die het aan het begin heeft. Beetje vreemde film dus die gedurende de speelduur wat lijkt te veranderen van toon en focus, maar dat kan dus ook aan mijn eigen verwachtingen hebben gelegen.

ruime 3*

Ging er wat sceptisch in maar uiteindelijk een bovengemiddelde film door het uitstekende acteren en het verhaal wat wordt verteld. Aan het einde van de film wordt nog even visueel uitgebeeld wat er gebeurd is met Boogie. Dat was wat mij betreft overbodig. Dat was wel duidelijk op het moment dat hij gevonden wordt en waar, maar misschien moet je dan bekend zijn met het verhaal over de dode duiker gevonden in het bos. Verder is dat ook helemaal niet waar de film over gaat. Het is het verhaal van Barney en focust zich meer op zijn successen en mislukkingen. Toffe film.

Een film over het saaie leven van ene Barney. De film duurt maar liefst ruim twee uur. En er is geen doorkomen aan. Het duurt maar en het duurt maar. En dan wordt het in het laatste kwartier ineens toch nog een mooie film. Maar daar heb ik dan wel heel erg lang op moeten wachten. Te lang!

Fantastische film, deed me denken aan een John Irving boek.

Barney's version is in op het eerste gezicht een alleraardigste film over een man die maar wat aanklooit in zijn leven en met name in de liefde. De film is het leukst al het ongemakkelijk wordt, enter Dustin Hoffman, maar er zitten nogal wat gemakkelijke scenes in waardoor het vaak nogal clichématig aanvoelt. Door een gebrek aan lef en ontzag voor kijkcijfers gaan soort films toch steeds meer op elkaar lijken.

Psychologie? Eerder vlak.

Sentimenteel? Tuurlijk, of wat dacht je?

Spannend? Toch een beetje, want als plotgedreven film mag ‘Barney’s Version’ er wezen.

Toch blijf je achter met het gevoel dat je ruim twee uur naar clichés hebt zitten turen. Ook al laten die niet onberoerd, het blijven clichés.

Kortom, matig bevonden.

(Zelfs al komt boven water dat in het vergeten het diepere weten schuilt – als pleidooi voor mildheid jegens de voortschrijdende ouderdom? Enfin.)

2,75*

En of hij het aankan om eens een hoofdrol op zich te nemen, net als in Sideways overigens. Paul Giamatti schittert als Barney Panofsky. Een man die zijn naasten durft te schofferen en iedereen in het gordijnen kan jagen, maar tegelijk zeer spitsvondig en intelligent is. Zijn privéleven is een puinhoop met zijn drie huwelijken, al lijkt hij ook niet overal schuld aan te hebben.

De dialogen zijn bij momenten scherp en gevat. Prima acteerwerk van de hele cast met in het bijzonder Dustin Hoffman. Het luchtige eerste deel is anders dan het einde waarbij het wat sentimenteler of dramatischer wordt wanneer Barney aan een geheugenziekte lijdt.