Hanna (2011)

Tja........... de film geeft aardige momenten weg, maar daar staan ook weer de slechten momenten lijnrecht tegenover. Niet alles binnen Hanna's roadtrip is even interessant te noemen, dat zijn dan ook momenten die je graag wilt doorspoelen. Best een aardig cast die het verhaal aardig belichaming geeft, toch laat het script het wat afweten.

Voor het eerst is Joe Wright de uitdaging aangegaan om een actiefilm te maken, tijdens de actiemomenten valt daar weinig beklag over in te dienen, dat zit echt wel snor. Maar de momenten waarop Hanna vreemde gasten ontmoet, verzandt het verhaal. Die momenten halen het tempo uit de film, menig moment dat die je concentratie voor de film weg laat slippen.

De film is te delen in ruwweg drie delen, een zeer sterk begin gevolgd door een erg matig middendeel, om weer goed te gaan eindigen. Vond de gekke Duitsers, die overduidelijk in de jaren 80 zijn blijven steken, nog enigszins grappig,. Zeg maar de tijd waarin electro-pop en bauhaus sterke invloeden hadden.

Het verhaal is dun, dat kun je echt merken tijdens het middenstuk. Dat lijkt meer als opvulling te dienen dan als ruggengraat voor het verhaal ingezet te zijn. De actie is wel oké, de soundtrack vond ik te pruimen en de cast doet het goed. Ook de regisseur heeft mooi camerawerk te bieden, soms met kleine glimlach erbij. De rollen en het script slingert echter wel ergens tussen serieus en onserieus, dat doet de focus voor het verhaal geen goed moet ik eerlijk zeggen. Steeds vraag je jezelf af of Wright nu wil met het script, vaag op sommige momenten voor mij. Een paar prima locaties heeft hij uitgezocht, qua kleuren is het best aantrekkelijk te noemen.

Ja en dan de beoordeling, dit was mijn tweede kijkbeurt. De eerste kijkbeurt ontving een matig zesje van mij, ook dit keer kom ik niet verder. Teveel schommelingen in focus, een actiefilm maken is voor Wright nog iets waar hij van mij op studeren mag om de kneepjes te leren. Op momenten zit hij goed met zijn actie maar er ook faliekant naast. Wederom 3** dus, een 6,5/10

Toch wel een typisch voorbeeld van een style-over-substance film. Een van de stijlvolste films die ik lange tijd heb gezien, en vooral door de zeer goede muziekkeuze (waarom kiezen niet meer films voor een soortgelijke score) die zelfs een beetje deed denken aan Lola Rennt. De camerabewegingen waren ook zeer goed, en deden een beetje denken aan Mr. Robot die ook over een eigenzinnige cinematografie beschikte. Deze elementen zorgen ervoor dat de film in ieder geval op dat vlak de rest bovenuitstijgt, en met nog geen klein beetje ook in dit genre, waar de inspiratie het vaak laat afweten. Dat was verrassend omdat ik niet wist of niet door had dat deze film daarover beschikte, en het altijd als een ietwat tweederangsthrillertje beschouwde die ik nog niet gezien had.

Helaas blijft het jammer wanneer je het idee krijgt dat de inhoud het toch niet doet voor je. De verpakking is mooi, maar de inhoud is vrij tot zeer zwak met een Cate Blanchett die eigenlijk doet denken aan haar wanprestatie uit Indiana Jones and the KIngdom of the Crystal Skull, alleen hier dan in de rol van een Duitse, terwijl daar in de rol van een Russische. Ik heb wel vaker het idee wanneer Amerikaanse acteurs en actrices een andere etnische rol innemen, het niet werkt, en biJ Blanchett werkt het zeker niet omdat ze er vaak niet alleen in overacteert met accenten die niet werken, maar er vaak ook niet uitziet. Dit zijn ook echt geen rollen die geschikt zijn voor haar. En verder heb ik ook wel het gevoel dat de makers ook niet altijd zeer goed weten waar ze naartoe willen. Een spanningsboog is eigenlijk vaak nauwelijks aanwezig, misschien daarom dat deze film op Moviemeter de genre-aanduiding avontuur krijgt. Ik heb sowieso al het gevoel dat Hanna veel richtingen in probeert te gaan, maar nooit een duidelijke richting kiest. Je kan het als een actie, drama, thriller of avontuur beschouwen, maar uiteindelijk past geen enkele genre bij deze film, omdat de film nooit een duidelijke richting kiest. Het ontbreekt aan een duidelijk plan.

Vermakelijk. Heb het gevoel dat er dingen missen in de film. Kon inderdaad een beter einde hebben.

Matig.

Op het eerste gezicht een leuke film. Goede afwisselende sfeer. Goede acteurs.

Je moet er alleen niet teveel bij nadenken, want dan ga je je storen aan onlogische en soms ronduit slechte details en wendingen. Heel jammer want deze film had zoveel beter kunnen zijn. Maar er blijven veel vraagtekens achter.

Geniet vooral van de sfeer, camerawerk, muziek en avontuur... meer eigenlijk niet.

(Eerste afknapper was voor mij het ontsnappen uit de woestijn... een auto van onder beetpakken om te liften terwijl hij snel rijdt??? ..en dan lekker met je blote voeten over kokend heet woestijnzand lopen )

Leuke film,een soort tieneravonturen film........niet hoogstaand maar vermakelijk....3.5 stars.

Niet best.

Gelukkig hoeft de talentvolle Saoirse dit soort stupide films niet meer te doen.

Slecht gefilmd, veel te rommelig en slechte muziek. Geen aanrader

Wisselvallig. Intrigerende momenten en boeiende shots afgewisseld met nutteloos gedoe. De acties in t laatste half uur slaan gewoon nergens op. Wat willen de karakters nu eigenlijk bereiken ook?

De film focust zich duidelijk in over the top cinematografie waar ik erg van heb genoten. Sterk camerawerk (niet altijd nodig, maar vermakelijk), mooie editing en een lekker actiemuziekje eronder. Mooie overgang was de eerste keer dat Hanna Westerse muziek hoorde, de prachtige Peer Gynt suite van Grieg (het duistere: "in de hal van de bergkoning") die toepasselijk wordt omdat het gevaar dreigt. Acteerwerk was prima, Hanna blonk uit en de Duits pratende sadistische weirdo was soms wel grappig.

Aan het script werd echter duidelijk minder aandacht besteed, hoewel het goed begon kwamen er steeds meer onrealistische momenten in voor. Wat de film nu wil vertellen weet ik ook niet. Toch waren deze minpunten niet zwaar genoeg om de beoordeling de diepte in te drukken .

De film heeft aardige momenten, maar bij mij blijft teleurstelling heersen. Het verhaal wordt ook afgeraffeld. Het moment dat ze vanuit de put aan de onderkant van een rijdende auto vastpakt heb ik maar even voor lief gelaten.

zeer goede actie thriller erg goed gespeeld door het meisje. Hanna is erg

slim ze weet haar mannetje wel te staan ook als is ze maar 16 jaar ze werd getraind door haar vader die een cia agent is geweest nu stuurt hij haar op een missie Hanna komt in een wereld terecht die ze niet kent en voor haar vol wonderen is maar deze is niet zonder gevaar ze word meegenomen en ergens ondergebracht door een vrouw een spion die haar wil gebruiken voor haar spel. maar Hanna is erg slim en speelt het spel mee en door dat kan ze dan toch ontsnappen uit haar gevangenis. onderweg komt ze een paar mensen tegen die haar soms helpen ondertussen is de vrouwelijke spionnen ook niet stil gezeten en maakt ze jacht op haar samen met enkele die ze meegenomen heeft. spanning van het begin tot het einde

Voor nu een 4.0*, maar ik heb het gevoel dat ik Joe Wright over het algemeen toch nog onderwaardeer.

Alleen Atonement heb ik de volle mep gegeven, terwijl de andere films vaak op/rond een 4.0* uitkomen tot nu toe, wat soms voor mij betekent: 'goed en beter/interessanter dan gemiddeld, maar ik durf (nog) niet hoger te gaan'.

Misschien moet ik maar eens een keer een weekje inlassen met enkel Joe Wright films kijken gewoon x dagen achter elkaar. Dan kan ik ze back to back eens onder de analyse werpen en samen in één licht bekijken.

Maar dat is ook het interessante: Joe heeft een hele eigen stijl, maar durft in die stijl ook heel veelzijdig te zijn. Zijn films zijn elke keer weer anders. En ik herken steeds wel Joe, maar ik merk ook dat ik toch niet echt de credit geef en goed blijf letten op zijn stijl, omdat hij steeds weer met iets nieuws komt. Wat eigenlijk heel tof is, want hoeveel regisseurs doen dat nou eigenlijk?

Sommige regisseurs maken telkens weer dezelfde film opnieuw in zekere zin. Joe niet heb ik het gevoel. Nou goed. Wordt nog interessant in de toekomst dat weekje

Hanna voor nu een 4.0*, maar o my god eigenlijk zat het vol met prachtige stukken. Ik wil even de metro in het bijzonder eruit pikken: bijzonder goed gekozen locatie en mooie flow in de scène.

De serie op Amazon Primevideo is veel beter.

In een afgelegen bungalow, ver van de bewoonde wereld is de 16-jarige Hanna [Saoirse Ronan] door haar vader Erik [Eric Bana] omgeturnd tot een expert in overlevings- en gevechtstechnieken. Erik heeft zich jaren verscholen houden voor de CIA, maar wanneer Hanna verklaart dat ze ‘er klaar voor is’, sturen ze een signaal waarmee de CIA hun op het spoor komt. Het is het begin van een kat- en muisspel met CIA-agent Marissa Wiegler [Cate Blanchett]. Heeft alles wat je hoopt van een actiefilm: een ijzersterke cast, indrukwekkende actiescènes, een hoog tempo. een aangename dosis humor en Tom Hollander als een campy schurk (dat trainingspak!)

Aardig.

Ondanks dat Hanna niet mijn eerste Wright-film is voelt het wel aan als een film waarin hij als regisseur echt te herkennen is. Zijn oudere films lijken wat meer de creativiteit op te zoeken, en daar is deze film niet anders in. Hanna mag dan geen favoriet van me worden, maar geeft me wel inspiratie om zijn andere films eens te bezoeken.

Deze film profiteert van zijn visuele look die al vroeg in de film uit de doeken wordt gedaan. Het voelt wel degelijk aan als een avontuur, aangezien de film in sneltreinvaart door zijn setpieces loopt. Begint in de sneeuw maar bezoekt allerlei verschillende locaties en cuilturen, waardoor het lekker snel aanvoelt. Het mag ook duidelijk zijn dat Wright met deze film een andere kant op wil, en vermengt allerlei stijlen met elkaar.

Probleem is dat die stijlen niet altijd goed samen gaan. Zo vond ik de actiemomenten met elektronische deuntjes erdoorheen gemonteerd niet zo geslaagd. Camerawerk zweeft aardig mee met de film verder, en fijn ook dat sommige scenes waarin wordt gevochten niet geknipt worden. Geeft toch wel een aardig authentiek sfeertje. Jammer dat de actiemomenten met Ronan dan weer tegenvallen, juist omdat daar dan weer twee keer zoveel in wordt geknipt.

Acteerwerk is best aardig maar de andere personages vervagen wat naast die van Ronan, die duidelijk de meeste aandacht opeist. Ondanks beste pogingen van Wright om de rest van de personages iets eigenzinnigs mee te geven vond ik het jammer dat het wat kort door de bocht aanvoelt. Personages worden niet helemaal naar behoren geïntroduceerd, waardoor er geen enkele echt blijf kleven. Toch wel zonde want het acteerwerk was best.

Wat Hanna mist zijn die echte speciale momenten, al is het maar iets kleins. Het verhaal is onvoorspelbaar genoeg om niet te vervelen, maar het voelt allemaal ondanks de avontuurlijke aanpak wel veilig aan. Geen echt uitdagende momenten en een film die ondanks zijn speelduur van 111 minuten te kort aanvoelt. Alsof er meer te vertellen was. Film kijkt aardig weg maar het gevoel dat er iets ontbreekt blijft nagenoeg altijd hangen en daardoor kan Hanna niet leunen op een flow. Aardig voor wat het is, maar geen film die kleeft en dat is jammer.

Hanna is een film die bij mij dezelfde gevoelens opwekt zoals ik hier in de commentaren lees van andere kijkers. Zeker een sfeervolle en interessante film maar voor je gevoel ontbreekt er toch iets. Het is het net allemaal niet maar had dit wel kunnen zijn. Hierdoor maakt het toch te weinig indruk en is het zo'n typisch werkje wat je snel gaat vergeten. Kan hem ook niet echt aanraden eerlijk gezegd.

eigenlijk geldt hier de slogan "beetje vreemd maar wel lekker"

spannend om zo'n "meissie" als een prima soldaat te zien met allerlei vechttechnieken.

onderhoudende film dat is t zeker

ook mooi om de nog altijd aantrekkelijke Cate Blanchett weer s te zien.

leuk om gezien te hebben...

Ik had vooraf geen andere recensies gelezen en dit is mijn eerste 'Wright' film. Ik ging daarom - ook gezien de filmposter - met totaal verkeerde verwachtingen deze film kijken. Ik had meer een soort 'The Revenent' achtige setting verwacht, maar dan in een moderne CIA tijd. Dat is het dus niet . Wat het wel is, is denk ik door anderen al aardig beschreven, maar maar met dat verschil dat ik het geheel toch beter kan waarderen gezien de relatief lage scores.

Ik vind Ronan geweldig acteren. Duidelijk, wat onderkoelt, maar niet over de top. Naarmate de film vordert krijgt ze meer inhoud, je leert haar beter kennen en ze leert zichzelf vooral beter kennen. Er komt verdieping in haar persoon. Dat gebeurt minder bij andere personen en Cate Blanchett is wat mij betreft de hekkensluiter. Het zal door het script komen, maar ik kan niet goed tegen deze vorm van overacting die voor mij - vooral in het begin van de film - afleidt. Later wordt het wat beter (of stoort het me in iedergeval minder).

Qua genre is de film echt alles: actie, avontuur, fantasy, roadmovie, vleugje komedie, beetje drama, wat romantiek.... Hoewel ik een duidelijke voorkeur heb voor Single Malts als het om de whisky gaat, vind ik hier de blend uitstekend werken. Ik had wel even een half uurtje nodig om te resetten en aan de stijl te wennen (gezien mijn andere verwachtingen).

Camerawerk vond ik erg goed en origineel. De actie is goed in beeld gebracht, en je voelt de adrenaline door de aderen pompen als de actie gaat starten. Niet eerder een film gezien die zo kunstig gebruikt van scherpte diepte.

De adrenaline wordt ook gestimuleerd door de soundtrack: origineel en het versterkt de sfeer die Wright (denk ik ) probeert neer te zetten. De vergelijking met 'Lola Rennt' werd gemaakt en daar kan ik me wel in vinden.

Sommige vinden het verhaal dun. Okay, het is geen gelaagd verhaal met allerlei zijsporen, maar ik vind het zeker niet té dun. Het plot wordt niet snel weggegeven en ik vond de film ook niet afzwakken in het middenstuk. De rustmomenten vond ik zelfs plezierig als contrast tegenover de actiemomenten. Het zijn ook deze tussenmomenten waarop de persoon van Hanna wordt verdiept. Dat er ongeloofwaardigheden in het script zitten is zeker waar . De scene in de woestijn waar Hanna uit een put kruipt is al aangehaald.... yeah right!.... En verwacht ook niet dat als je naar Essaouira gaat in Marokko, het ook maar enigszins lijkt op wat de film laat zien.

Al met al zou ik de film willen zien als een rush, een droom, een sprookje in de vorm van een avontuurlijke roadmovie vol vette actie (wat weer grappig inhaakt op het plot waar een groot deel van de actie zich afspeelt in een park van de gebroeders Grimm). Ik heb er van genoten en ga de komende tijd op zoek naar ander materiaal van dhr. Wright én actrice Ronan. Aanrader, 4 sterren.

Wel een leuke weg kijk film . Niets heel bijzonders verder . Tempo ligt goed en acteer werk is prima . Niet hoogstaand verder .

Ik las al een aantal keer over het onlogische moment waar Hanna zich vanuit een put vastgrijpt aan aan auto die er met een ongezonde snelheid overheen rijdt. Hier wil ik nog het vermoedelijk onbedoelde grappige moment aan toevoegen wanneer de bijna karikaturale slechterik Marissa Wiegler een misstap maakt op een pretparkattractie en een meter of 30 achteruit glijdt. En dat was het dan. De "meedogenloze spion" is verslagen. Haha.