Éloge de l'Amour (2001)
Genre: Drama
Speelduur: 98 minuten
Alternatieve titel: In Praise of Love
Oorsprong:
Frankrijk / Zwitserland
Geregisseerd door: Jean-Luc Godard
Met onder meer: Bruno Putzulu, Cécile Camp en Jean Davy
IMDb beoordeling: 6,2 (3.010)
Gesproken taal: Frans, Engels en Duits
On Demand:
- Niet beschikbaar op Netflix
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Éloge de l'Amour
Een film die verdeeld is in twee delen. In deel 1 vindt een discussie plaats over een film die over liefde gaat. De auteur van het verhaal komt in contact met een jonge vrouw die hij drie jaar eerder had ontmoet. Net nu alles bijna rond is voor het project en alle financiële en artistieke problemen zijn opgelost, sterft de vrouw. Deel 2 betrekt de 3 jaren daarvoor waarin de toekomstige auteur tijdens een interview met een historici de jonge vrouw voor het eerst ontmoet. Zij is gevraagd door haar grootouders, die voormalige Franse resistance-leden zijn, om een contract te onderzoeken wat door de Amerikanen is aangeboden, waarin staat dat ze graag een film willen maken over de actviteiten van de Fransen tijdens de nazi-bezetting in Frankrijk.
Externe links
Video's en trailers
Reviews & comments
neo
-
- 15405 berichten
- 9540 stemmen
dit was de eerste godard film voor mij. vooraf aan de film was er van mijn collega harriet weststrate, de vertaalster van de film, een interessante inleiding over godard en zijn nieuwste film. de film is in twee bijzondere delen verdeeld: het 1e gedeelte is in zwart wit gefilmd (35mm) en laat het heden zien, terwijl het 2e gedeelte het verleden in kleur (homevideo camera)laat zien. een echte plot kon ik niet ontdekken, maar aan diepgang geen gebrek!! godard's kritiek tegen de amerikanen (welke naam hebben ze) en hun filmbusiness is ontzettend duidelijk te herkennen in de film en gebruikt een paar bekende films waaronder twee keer the matrix als voorbeeld van zijn kritiek:
-bij een bioscoop hangt naast een poster van een franse onafhankelijke film genaamd pickpocket een poster van the matrix.
- een andere vooral grappige scene is die waarin twee meisje langs de deur komen voor een handtekeningen actie voor een bretonse ingesproken versie van the matrix.
wat ik ook erg mooi vond waren de vele woordspelingen in de film. zo betekend histoire zowel verhaal als geschiedenis en erg vaak word het in allerlei vormen gebruikt. oorlog is ook een belangrijk element in de film, vooral in het 2e gedeelte. zo heb ik mij laten vertellen dat godard een liefhebber is van zowel film,kunst,muziek en opera dat hij zijn film vol met verwijzingen heeft gedaan naar die dingen. vele dialogen zijn stukken bij elkaar gesprokkeld uit verschillende boeken en dat dan weer gecombineerd met bijpassende muziek en beeld (de landschap dialogen!!!). de keuze wanneer muziek te horen was , was om de meest onverwacht momenten en hield vaak ineens zomaar weer op.
de dialogen zijn ook erg prachtig en vele zinnen worden om de zoveel tijd herhaald en passen weer perfect bij de handeling op dat moment.
vaak vond ik het moeilijk om te kiezen waar ik in een scene op moest letten: zo is er een scene waarin in amerikaan aan het praten is, er frans doorheen wordt gepraat, muziek op de achtergrond is en mooie beelden van de oceaan te zien zijn en dan moet je ook nog de ondertitels lezen. het mooie van de film is dat je nooit alles kan begrijpen, want er zit gewoon zoveel informatie in een scene gestopt dat je allemaal niet meer kan bijhouden wat nou echt belangrijk is. daarom wil ik em ook graag nog een paar keer zien.
het is gewoon een echte arthouse film die me zowat helemaal gehypnotiseerd heeft en waar ik nog uren over heb zitten discusseren. net als een film als fight club is dit ook zo'n film waar je nieuwe dingen blijft ontdekken.
4.5 sterren
neo
-
- 15405 berichten
- 9540 stemmen
In de film is dus zoals al eerder een poster van The Matrix en Pickpocket naast elkaar te zien. In de eerste instantie is dit kritiek van Godard tegen de commerciele amerikaanse films. Maar in Pickpocket laat de regisseur blijken dat hij filosofie onzichtbaar kan maken. The Matrix daar en tegen laat filosofie zowel zichtbaar als onzichtbaar zien.
Intruder
-
- 139 berichten
- 1028 stemmen
Over deze film heb ik erg gemengde gevoelens. Enerzijds juich ik het experiment toe, net als de forse opinies die Godard poneert in de film. De beelden, de opbouw, de dialogen,... Het getuigt allemaal van veel zin voor avontuur en experiment.
Maar anderzijds vond ik het soms té. De film probeerde schijnbaar het 'idee' van diepgang te creëeren, enkel door wat losse zinnen en gedachten (die bij voorkeur zo ingewikkeld mogelijk waren) een aantal keer te herhalen, en de acteurs maar wat in het ijle te laten praten. Soms werkte dit, soms stoorde het me ma-te-loos. Ook de oppervlakkige clichés en vooroordelen die Godard over Amerikanen blijkt te hebben zouden toch wel iets tactvoller mogen gebracht worden. Een paar gehaaide zakenmensen uit Hollywood volstaan niet als argument (laat staan als metafoor) om een hele natie te bekritiseren. Het idee dat Amerikanen geen geschiedenis hebben is volstrekt belachelijk. Ik deel voor een deel zijn mening, maar dit gaat toch wat te kort door de bocht.
Ook vond ik nergens een 'opening' in de film: net als je dacht dat je volgde, net toen je 'in' de film zat, kwam er weer zo'n stuk dat tot volstrekt niets leek te leiden. De personages waren op dat vlak misschien nog het ergste van allemaal. Hun woorden leken wel bunkers waarin ze zich inkapselden; ze zeiden volstrekt niets over hun persoonlijkheid, laat staan dat ze leidden tot herkenbaarheid
Kortom, de film leek wel moeilijk te doen 'for the sake of it'. Ik hou wel van doordenken (ik studeer filosofie), maar hier wordt de zogezegde wijsheid er met de paplepel ingegoten, zonder enig moment van reflectie voor de kijker zelf. Spijtig.
starbright boy (moderator films)
-
- 21266 berichten
- 4450 stemmen
Af en toe (vooral in het eerste deel) een mooie kleine scene, maar als geheel wist het me maar matig te boeien. De kritiek op Amerika was erg gemakkelijk en flauw. De filosofie over tijd en historie was wat boeiender. Op een paar scenes ook een uitermate kille en berekenende film. En complex, ik zal ongetwijfeld een flink deel van de talloze verwijzingen gemist hebben. Ik kon er niet echt veel mee. Hèlas Pour Moi zal ik maar zeggen.
2.0*
Co Jackso
-
- 21924 berichten
- 2764 stemmen
Mijn tweede Godard, en een fikse tegenvaller. In mijn ogen gaan deze film en het woord pretentieus perfect samen. De film is traag, bevat totaal willekeurige scènes en teksten die misschien een diepe betekenis hebben. Qua camerawerk had ik ook wel iets meer verwacht van deze grootmeester. Dan kijk ik toch liever The Matrix of Pickpocket, want hoewel er waarschijnlijk een diepere betekenis achter het geheel verscholen is, heb ik die niet gevonden. Ik hoop niet dat die diepere betekenis de kritiek op de Amerikanen is, want dan is de film ook nog oppervlakkig.
Mochizuki Rokuro
-
- 18917 berichten
- 14712 stemmen
Een nogal hermetische film, die mij bij vlagen greep, met name in het zwart/wit gedeelte. Maar er zit ook zoveel oeverloos geouwehoer in dat evenzo vaak de concentratie wegebde. Het kleurendeel leverde ook weer spectaculaire composities op (waaronder bijv. het beeld van de hier toegevoegde poster), maar ietwat samenhangender en beklijvender had de film geen kwaad gedaan. Het uitgangspunt deed me wat denken aan Wenders' Stand der Dinge en Hammett. En net zoals in die films was de kritiek mij te gemakkelijk en het eigen ego-document te ondoorgrondelijk.
ghostman
-
- 5708 berichten
- 5 stemmen
Echt moeilijk is deze film toch niet. Of ligt het aan mij? De protagonist wil een film over de Holocaust maken. Maar alles gaat fout.
Herinneringen; we herinneren ons bepaalde belevenissen inderdaad altijd in de overtreffende trap dan ze in de realiteit waren. Veel kleurrijker...
pippo il buffone
-
- 2745 berichten
- 0 stemmen
Voor iemand die blijkbaar zelfs het meest elementaire verhaalgegeven niet heeft meegekregen stelt u zich een tikkeltje hovaardig op,waarde heer.
Terzake: een esoterische film waarin een gigantische kloof gaapt tussen vorm en inhoud qua niveau.Die inhoud bestaat namelijk uit een tsunami aan pasklare citaten,semi-diepzinnige obiter dicta en scheldpartijen richting USA,Hollywood,Spielberg en weet ik veel wat nog meer.Typisch Godard ja,maar waar je het in eerdere films nog door de vingers kon zien als lekker recalcitrant gedoe lijkt het hier meer op het gebral van een rancuneus burgermannetje dat gefrustreerd is omdat de Geschiedenis( hoe ironisch) hem heeft ingehaald.
Toppunt is wel het slot,waarin MDOT van Chateuabriand wordt geciteerd,en waaruit blijkt dat Godard zich hier al als stervende beschouwde,ietwat overdreven.
De inhoud mag dan dement zijn,de cinematografie maakt duidelijk dat onze vriend niet geheel seniel was geworden.Eerste 60 minuten in sfeervol ZW,lijkt wel een serie foto's van Parijs in de jaren 40 of 50.
Daarna videobeelden in de meest afgrijselijke bonte kleuren( zie poster),maar je moet er als bejaarde toch maar opkomen.Verder valt op dat de personages zeer vaak met de rug naar de toeschouwer staan gekeerd,wat goed past bij een film die de dialoog lijkt af te sluiten en volkomen zit opgesloten in een eigen gelijkhebberig universum.
De soundtrack varieert van Edith Piaf tot een jankerige cello-piano combi.Geef mij liever de greatest hits uit de James Bond collectie
Vinokourov
-
- 3143 berichten
- 2909 stemmen
Oke dan, dit was een nogal bullshitterige film van Jean-Luc Godard, die zich niet geremd voelt om al zijn brainfart-ideeën de filmkijker mede te delen in een vage quasi-filosofische film. Ook gemakkelijke en ongenuanceerde standpunten (Amerikanen zijn kut) van Godard passeren de revue, waardoor de film eigenlijk heel vervelend wordt. Een coherent verhaal heb ik ook al niet kunnen ontdekken, dus veel plezier in verhaaltechnisch oogpunt heb ik niet gehad aan deze film.
Echter! Dat de film niet finaal door het ijs zakt heeft te maken met de cinematografie. Dat zag er eigenlijk heel tof uit en als je niet teveel aandacht besteed aan Godard nonsens, kun je je daar best mee vermaken. De eerste helft van deze film bestaat uit zwart-wit beelden, de tweede helft uit een felle kleurenmix, waarbij het verzadigsfilter vol opengezet is. Ook de muziek (vooral een thema dat gespeeld wordt door piano en cello) vond ik wel mooi. Dit hindert me echter niet om deze film te trakteren met een onvoldoende.
ghostman
-
- 5708 berichten
- 5 stemmen
GODard is een profeet , een filosoof die zijn levensbeschouwing tot uiting brengt middels zijn cinema .
ghostman
-
- 5708 berichten
- 5 stemmen
Er zijn enkele meesterwerken van GODard die een beetje aan het werk van Straub doen denken , maar Éloge de L'Amour (2001) komt het dichts bij films als Sicilia! (1999) en Dalla nube alla resistenza (1979) die ook uit enkele segmenten bestaan , met een kleine aantekening dat beide heren heel erg beïnvloed zijn door Bresson en Rossellini ...
Bobbejaantje
-
- 1830 berichten
- 1823 stemmen
Flinke tegenvaller. Anderhalf uur lang een aaneenschakeling van niet gekaderde pseudo diepzinnigheden en gebrabbel. Intussen mijn twaalfde Godard maar deze doet het dus niet voor mij. Ik heb dan nog respect voor de artistieke keuzes die hij maakte - eerste helft in prachtig zwartwit en de tweede helft in mottige kleuren - maar … wat met de inhoud. Wat me nog het meest stoort aan dit soort films is de totale negatie van het ‘show, don’t tell us’ principe. En dat voor een regisseur die ooit begeesterd is geraakt via Hollywoodcinema. Het kan verkeren.
En ja natuurlijk zijn de stokpaardjes van Godard aanwezig - metapositie t.a.v. kunst voorop - maar op den duur is het een herkauwen van. In zijn oudere films viel tenminste nog wat te beleven in één of andere ludieke scène of kon je nog Anna Karina bewonderen
mjk87 (moderator films)
-
- 13258 berichten
- 3902 stemmen
Visueel aardig hoor. Eerst sfeervol zwart-wit en daarna allerlei kleuren die soms wat kitscherig zijn maar vaker wel mooi. In zoverre prima. Af en toe ook mooie muziek. Al is het wel zoals vaker (en typisch) met Godard dat muziek voor mijn gevoel te pas en te onpas wordt ingestart en gestopt. Qua beleving werkt dat niet. Voorts enorm saai omdat er niet geacteerd wordt maar dit is meer een visualisatie van filosofie waarin de teksten zonder emotie worden opgelepeld (en boeien deden ze me niet) met beelden op de achtergrond die ook voor mij niet altijd (of eigenlijk nooit) echt raakvlakken hadden met die inhoud. Qua beleving niet door te komen en ondanks enkele goede punten dan ook mislukt. 1,5*.
Het laatste nieuws
Welke films worden vanavond uitgezonden op televisie?
Sterfdag Natasha Richardson (1963): Haar tien best beoordeelde films
Avontuurlijke thriller 'The Grey' met Liam Neeson dinsdagavond te zien op televisie
Netflix-drama 'Pieces of a Woman' wordt geprezen op MovieMeter: 'Werkelijk van ongekende klasse'
Bekijk ook
Berlin Alexanderplatz
Drama, 1980
74 reacties
Erosu Purasu Gyakusatsu
Drama, 1969
22 reacties
Une Femme Mariée: Suite de Fragments d'un Film Tourné en 1964
Drama, 1964
14 reacties
La Belle Noiseuse
Drama, 1991
19 reacties
Bad Ma Ra Khahad Bord
Drama, 1999
25 reacties
Beiqíng Chéngshì
Drama, 1989
9 reacties
Gerelateerde tags
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.