Felicia's Journey (1999)

Wederom een rustig voortkabbelende film van Atom Egoyan met flashbacks en Arsinée Khanjian. Elaine Cassidy als Felicia speelt goed, evenals Bob Hoskins.

Jammer dat die epiloog eraanhing. Indien de film 5 minuten eerder geëindigd was, had ik hem veel aangrijpender gevonden.

Ja, het einde was een beetje vreemd. Wel aardig filmpje.

Vond de film in het begin een beetje sloom, wist niet zo goed wat ik ervan moest denken. Maar Felicia stool mijn hart, wat een schoonheid! Zeer ingetogen film, maar prachtig in haar bescheidenheid. Toch maar drie sterretjes, want de rol van Bob Hoskins werd mij soms iets te vreemd...

Vakkundig en intelligent gemaakte film.

En Mijn God Wat Een Creep die vent.BIZAR!

Ik ben een beetje verbaasd over de lage score hier maar laat ik daar niet verder op in gaan. Ik vond het een erg goede film. Vooral de sfeer greep me heel erg aan, lekker naargeestig. De muziek draagt daar erg aan bij en ook het feit dat zo lang in het midden wordt gelaten wat er nu precies allemaal aan de hand is. Alleen met het einde heb ik een beetje moeite waardoor mijn score blijft steken op een 4.

De werkelijk briljante rol van Bob Hoskins (de man moet wel één van de beste acteurs van de laatste 20 jaar zijn), brengt deze erg aparte film naar 4 sterren.

Weinig acteurs kunnen zich meten met Hoskins.

Aha, er zijn nog meer mensen die er zo over denken. Wordt toch vaak vergeten als er een rijtje beste acteurs genoemd moet worden (ook door mij trouwens ). Morgen (of vandaag?) komt Mermaids op tv, waar hij ook erg goed in speelt. Zijn leukste rol wat mij betreft is die in Who Framed Roger Rabbit?. Zijn minste is ongetwijfeld in deze film. Daar lijkt me geen discussie over mogelijk .

Heb trouwens maar weinig films met hem gezien, hij kiest ook niet altijd voor de meest bekende producties heb ik het idee.

Nee, eigenlijk schandalig dat hij niet in grotere producties te zien is. Hoskins trekt vrijwel elke film moeiteloos omhoog.

Voor Boordappel: erg goede rollen van hem zijn o.a.

Long Good Friday

Mona Lisa

en

24 7

Zag 'm liggen in de 2,99 E-bak van Mediamarkt!

Doe er je voordeel mee!

Je vergeet NIXON !!

Is een bijrol, maar wel zéér sterk !

Klopt.

Ik zag kort geleden Exotica weer eens, die zoals ik had verwacht beter was dan toen ik die jaren terug zag. Atom Egoyan spreekt mij enorm aan, dat bewijst ook Felicia's Journey.

Zeer kalm worden karakters verder uitgebouwd, met een steeds maar groeiende fascaniatie voor zowel Felicia als Hiltditch. En dat vind ik toch knap als je ziet dat Felicia een op zich niet al te bijster boeiend karakter is, iets wat Hilditchs absoluut wel is. De vele lange scenes zien er prachtige uit, vaak zowel visueel als muzikaal ontzettend mooi. Mychael Danna's score is briljant op bepaalde simpele fronten, evenals wat moeilijke zoals het ritme van een kopje thee brengen of een stukje rijden met ''uit de maat'' tromgeroffel. Ook een stel zeer mooie flashbacks. 4 sterren

Goede film met briljant acteerwerk van Elaine Cassidy.

Ze weet echt met overtuiging een verlegen en schuw meisje te spelen.

Bob Hoskins speelt ook erg overtuigend een man die een klap van de windmolen lijkt te hebben gehad door een jeugdtauma en in het verloop van de film begon ik echt een hekel aan hem te krijgen.

De film heeft een erg depressieve uitstraling, er zijn geen leuke filters gebruikt waardoor het 'arbeiderslandschap' zijn authentieke depressieve uitstraling heeft behouden.

De acteerprestaties/karakters van de 2 hoofdrolspelers dragen ook bij aan de donkere depressieve sfeer en ik kan me voorstellen dat mensen die het liefst naar Hollywoodfilms kijken deze film saai vinden en al snel afhaken.

Het eerste half uurtje moest ik er echt even inkomen maar toen ik eenmaal meer wist van de achtergronden van de 2 hoofdrolspelers werd de film toch wel boeiend.

Dit is een film waar je voor moet gaan zitten, een film die je het best in je 1tje kunt kijken zodat je in de depressieve sfeer kunt worden meegetrokken.

Cijfer: 3,5

Na een half uur vol dialect en flashbacks te zijn doorgekomen, werd de film naar mijn gevoel steeds beter. De kracht van de film ligt volgens mij voornamelijk in de interactie tussen de hoofdrolspelers. Ook is het spel van Bob Hoskins zeer sterk.

Minpunten zijn vooral het eerdergenoemde eerste half uur en ook het feit dat de film vrij zwak is, afgezien van de hoofdrolspelers en hun verhaal. Dan heb ik het over zowel het technische gedeelte, als ook het spel van verschillende bijrolacteurs. Ook is de naïviteit van Felicia op bepaalde momenten teveel aanwezig.

Exotica en The Sweet Hereafter vond ik uiterst sfeervolle films, iets wat ik in Felicia's Journey toch een beetje miste. Alhoewel, misschien is dat niet helemaal eerlijk, het kan ook zijn dat de sfeer (sober, wat grauw)me in laatst genoemde gewoon iets minder aansprak. Het verhaal daarentegen is intrigerend, een dreigende ondertoon is voortdurend aanwezig. Die aanwezigheid geldt helaas ook voor de soundtrack, die, hoewel origineel, mij nou niet bepaald prettig in de oren klonk. Gemengde gevoelens dus bij dit drama met thriller-aspecten.

De melancholie sijpelt traag maar gestaag door het filmdoek heen. Het verhaal speelt zich niet voor niets af met een Ierse achtergrond.

Liefdeloosheid. Gemis van een ouder, of geliefde, of het onvermogen om lief te hebben. Aan alles is gedacht om de psyche van de hoofdpersonen te verklaren. Liefde gaat door de maag, mag in dit geval voor de catering-baas wel heel letterlijk worden genomen, in zijn treurige vroege leven, later en nu. Het werd hem door de strot gedrukt. Deze valse start komt hij nooit meer te boven, totdat hij Felicia ontmoet. Pijnlijk blijft het en wordt het. Hoe verknipt hij ook mag wezen, bijna kan je zijn handelen zien als 'goed bedoeld': een leven voorkomen dat verlopen zal als zijn eigen mislukking.
Ook het einde staat als een huis, en met name in het teken van de 'melancholie'.

Kortom, weer een grandioze film van Egoyan. Grandioos in al zijn treurnis.

Film weet de aandacht best vast te houden, maar het is zeker niet Egoyan's beste.

Bob Hoskins is wel erg creepy in deze psychologische drama. toch wel een aanrader om een keer te zien.

Ik vind dit tot nu toe Egoyan's beste. De locaties en de kleuren en filmtechnieken zijn altijd uitstekend bij hem, maar deze keer vond ik het verhaal echt top. Een diepe psychologische schets van een man met een verleden die een open en naief meisje ontmoet. Ik vond het verschrikkelijk spannend,ook al is het een vrij trage film.
De ontknoping waarbij de achterliggende geschiedenis steeds meer naar voren komt greep mij erg aan.

De man blijkt het een en ander op zijn geweten te hebben. Wie kun je de schuld geven? Als je zag wat voor een jeugd hij had, was dat hemelschreiend ziek en heeft hem m.i. ernstig verknipt.
De geslachtofferde meisjes, dat is net zo hemelschreiend onrechtvaardig.
Deze film zal mij goed bijblijven.

Bob Hoskins is echt geniaal als hulpvaardig maar oh zo eng mannetje. Elaine Cassidy is echt geniaal als onschuldig en ietwat naïef meisje. Het tempo is tergend traag, maar dat helpt wel om de spanning tot het uiterste op te voeren - tot een wat verrassende ontknoping, maar niet nadat we van beide personen de hele achtergrond geleerd hebben. Ouch.

En de Jehova's getuigen verdienen natuurlijk een diep respect. Ik neem me voor om ze vanaf nu vriendelijk te woord te staan.

Zeer goede acteur die Hoskins, ook de rol van het meisje is knap. Maar ik miste een bepaalde spanning. Toch genoten van de film. De muziek in het begin van de film vond ik persoonlijk storend, maar dat hoorde natuurlijk bij de sfeer, ik krijg rillingen van zo'n soort muziek in de negatieve zin.

Mix van thriller en psychologisch drama.
Trage opbouw, maar meeslepend: zelden was ik zo nieuwsgierig naar hoe een verhaal zou aflopen.
En dan zit ik meteen ook bij net dat punt dat Felicia's Journey van een mogelijk podium duwt: het einde is snel, rommelig en vergezocht...

Hoskins als een karaktergestoord individu, en Cassidy als de jongedame die de fase van de puberteit nog niet achter zich heeft kunnen laten: uitmuntend.

Een simpel moment - maar hoe fictie toch het bloed van onder je nagels kan halen: Joe die al het geld uit Felicia's tas haalt: ik gooide bijna een rotte tomaat naar het scherm...

Goed acteerwerk van beide hoofdpersonages en leuk speciaal sfeertje. Voor de rest weinig indruk. Sloom verloop, weinig of geen spanning en het verhaal niet echt boeiend. 4/10

Goeie film over een jonge vrouw die op zoek gaat naar de vader van haar ongeboren kind. Het komt misschien allemaal wat traag op gang, maar de film heeft een wat eigenzinnige sfeer en een boeiend hoofdpersonage (hier prima neergezet door Bob Hoskins). Alhoewel het verloop zich niet gemakkelijk laat voorspellen is het verhaal niet echt origineel. Mooi camerawerk ook.