Exotica (1994)

Ik vind het wel een heel erg mooie en bijzondere film.

Misschien kan het een en ander nog groeien, dat gebeurt ook weleens. En soms heb ik nog meer waardering als ik wat meer heb gezien en begrijp wat de bedoeling of het wezen van de maker is, een soort kennismaking.

Ik lees nu van meerderen dat ze dit de beste vinden, ben ook benieuwd

Een film die niet altijd even boeiend is qua verhaal en personages, maar wel op gebied van sfeer. Heerlijke zwoele film met een prachtige soundtrack. Op dat vlak scoort de film de meeste punten. Wel leuk hoe verder de film vordert hoeveel te meer er op z'n plek valt.

Mooi droefzwoeldrama. Geweldige soundtrack en sterke rollen van de hele cast. 4*

Droefzwoeldrama: een nieuwe categorie!

Mooi

Tijd voor meer Egoyan zou ik zeggen.........

Misschien wel, dacht eigenlijk dat ik wel meer van hem gezien had, maar dat valt tegen. Enkel Sweet Hereafter en Chloe. Die laatste beviel overigens niet zo. Nog tips waarmee te beginnen.

Vind persoonlijk zijn vroege films wel goed :

Family Viewing, Speaking Parts, The Adjuster.

Een bedriegelijke en sombere film over eenzame mensen met een pijnlijk verleden. Helaas vond ik dat er te weinig verhaal verteld wordt om 100 minuten te blijven boeien, zodat de mysterieuze verhoudingen tussen de personages onderling tergend langzaam duidelijk worden. Bovendien kun je je als kijker moeilijk met de personen identificeren. In ieder geval sprak 'The Sweet Hereafter' uit 1997 me meer aan.

Mijn verwachtingen waren duidelijk te hoog. Het minimale verhaal kabbelt traag voort en die nachtclub met zijn Ad Visser's Kamasutra-sfeer begon me flink te storen. Check. Next!

2 *

Prachtfilm, met een geweldige Mia Kirschner. Herhaalde flash backs van het graanveld versterken

de structuur. Slot uitzonderlijk.

Prachtig hoe deze film beetje bij beetje verandert van redelijk oppervlakkig tot een ingewikkelder en dieper geheel. De ontrafeling gaat op een aangename manier en de puzzelstukjes sluiten naadloos op elkaar aan. Veel gebeurtenissen in het begin van de film worden helder verderop in de film, zoals het graanveld. Erg mooi gemaakt. En de exotische sfeer is lekker. Film is wel wat traag, met name in het begin, maar verder een bijzonder en aangenaam prentje.

Kleine 3,5*.

Ik zie niet echt de glorie in deze film. Een semi-erotische neo-noir dat nogal oogt als een tv-film. De film kent nochtans een goed verhaal en enkele interessante personages. Waar helaas te weinig mee wordt gedaan. Een typisch product van de 90's dat ondertussen gedateerd is. Wel apart om iemand te zien strippen op muziek van Leonard Cohen.

'Everybody Knows'. Heerlijke film.

Intrigerende film. Met name op het gebied van (broeierige) sfeer scoort Exotica hoog, met die fijne zwoele muziek en gave setting.

Ik ben na de eerste kijkbeurt alleen een beetje verward. Ik had een Lynch-achtige labyrinthische structuur verwacht, maar voor m’n gevoel verliep het allemaal heel helder en vrij eenvoudig. Of mis ik nu heel erg de clou?

Ik zal het bij de volgende kijkbeurt wel zien, want die gaat er hoe dan ook komen. Exotica lijkt me een enorme groeier.

Jazeker. Mooi droefzwoeldrama ( dixit Reinbo ) met bezwerende muziek.

Maar wat een vre-se-lijke trailer. Weg sfeer, weg mooie muziek en hoppa, plak er maar een belachelijke cliché-voice-over over. Ri-di-cuul.

Alsof men een oefening gedaan heeft de film van alle essentie te beroven en op één minuut brutaal te verkrachten.

Heel lang geleden eens gezien (ik meen op BBC2's Moviedrome, dat het filmvuur in mij (mede) gestart heeft) maar ik was zo goed als alles vergeten. Nou ja, niet dat het zich afspeelt in een stripclub maar daar houdt het wel op. Fascinerend vond ik het destijds wel. Bij deze late herziening valt me op hoe treurig alles eigenlijk is, niet alleen de hoofdpersoon die zoveel leed meedraagt, maar eigenlijk zijn alle personages eerder meelijwekkend. Sterke acteurs op de eega van Egoyan na, zij is wel echt een dissonant. Dat valt vooral op in de scene als Christina woedend uitvalt tegen Eric. Nochtans was ze me in een eerdere film van Egoyan (Family Viewings) niet negatief opgevallen. Omdat ze in vrijwel alle Egoyan-films meespeelt hoop ik niet dat dit de opmaat was voor een slechte reeks acteerprestaties.

De setting is erg fijn, zowel de Exotica club, groezelig en decadent, als de aftandse dierenwinkel met die groen uitgevallen aquaria. De subplot met Thomas die zijn kostbare eieren gejat ziet worden laat Egoyan een beetje in de kou staan maar het draait natuurlijk vooral om Christina en Francis. Hoe uiteindelijk hun gezamenlijke verleden wordt ontrafeld is knap gedaan en maakt ook dat je Christina's afkeer van zijn handtastelijkheid begrijpt. Daarmee is Exotica knap opgebouwd zonder te vervallen in een nodeloos ingewikkelde structuur. Ook de soundtrack is meer dan in orde, centraal staat niet zozeer de oosters getinte score van Danna maar een song van Leonard Cohen.

Kon me niet over de ganse lijn bekoren.

Een erotisch sfeertje en een mooie kijk in de nachtclub met de ophitsende animator en opgehitste heren-klanten, maar het verhaal (of verhaaltjes) die er rond werd geweven kon me niet echt overtuigen evenmin als de geschetste personages.

Exotica speelt zich voor het grootste deel af in de gelijknamige stripclub. In de film wordt de kijker dan ook veelvuldig getrakteerd op schaars geklede danseressen. Wellicht dat de film daarom een erotisch label heeft gekregen. De film staat te boek als een erotische thriller. Het thrilleraspect is wellicht te verklaren door het feit dat diverse personages zich met duistere zaakjes bezighouden. Er is erotiek. Er zijn thrillerelementen. Toch denk ik dat de film beter als een psychologisch drama kan worden getypeerd. Met wat mysterie.

De film laat de kijker zonder veel omhaal met zijn personages kennismaken. Vervolgens duurt het een tijd alvorens enigszins duidelijk wordt hoe de verschillende personages en de verschillende verhaallijnen met elkaar in verbinding staan. Pas laat in de film vallen de losse componenten op hun plek en ontstaat een totaalbeeld waarin scènes, handelingen en personages samenkomen en opeens betekenis krijgen.

De verteltrant die regisseur en schrijver Atom Egoyan kiest, vergt enige hersenarbeid. Telkens weer springt het verhaal van de ene gebeurtenis naar de andere en van het ene perspectief naar het andere. Behoorlijk dynamisch. Die dynamiek staat haaks op de ontwikkeling van het basisverhaal dat zich traag ontwikkelt. Pas nadat de perspectieven en handelingen naar tevredenheid zijn behandeld, worden ze in het hoofdverhaal gevlochten. Pas dan is er samenhang. Pas dan heeft de kijker enig benul waarover de film nu eigenlijk gaat.

De weg naar de samenhang is interessant. Persoonlijke gebeurtenissen van lang geleden beïnvloeden andere personages en leiden weer tot andere gebeurtenissen. Hoop en vertwijfeling liggen daarbij steeds dicht bij elkaar en nemen de personages mee in een onstuimige maalstroom van ontreddering, eenzaamheid, weemoed en mistroostigheid. De ene kijker zal bereid zijn om in de maalstroom mee te gaan en verder de kijken dan de oppervlakte. Hij wordt waarschijnlijk blij verrast. Een ander zal er zijn schouders over ophalen en zich verveeld weer gaan wijden aan belangrijkere zaken.

Ik was blij verrast.