- Home
- Films
- Brussels by Night
- Filtered
Brussels by Night (1983)
Genre: Drama
Speelduur: 92 minuten
Oorsprong:
België
Geregisseerd door: Marc Didden
Met onder meer: François Beukelaers, Ingrid De Vos en Amid Chakir
IMDb beoordeling: 6,5 (762)
Gesproken taal: Nederlands en Frans
Releasedatum: 6 december 1984
On Demand:
- Bekijk via Netflix
- Bekijk via iTunes
- Niet beschikbaar op Pathé Thuis
- Niet beschikbaar op Videoland
- Niet beschikbaar op Amazon Prime
- Niet beschikbaar op Disney+
- Niet beschikbaar op Google Play
- Niet beschikbaar op meJane
Plot Brussels by Night
Het hoofdpersonage Max dwaalt door Brussel. Hij gelooft niet meer in het leven en staat op het randje van de wanhoop. Zijn ontmoeting met Alice en Abdel kunnen hieraan niets verhelpen, hij sleept hen zelfs mee in zijn uitzichtloosheid. Centraal thema is het nihilisme in de hedendaagse maatschappij.
Externe links
Acteurs en actrices
Reviews & comments
speedy23
-
- 18945 berichten
- 14043 stemmen
Marc Didden scoort met dit regiededuut vooral punten met de spelregie en het scheppen van sfeer. Didden gebruikte het prachtige nummer 'Brussels By Night' van Raymond van het Groenewoud, die het al in 1979 op plaat zette. Hij vroeg hem zelfs de hele soundtrack te schrijven. Een beklemmend en zeer realitisch portret van Brussel...
Quido
-
- 14632 berichten
- 5996 stemmen
Aparte film. Had liever de hele film door de sfeer uit de eerste 15 minuten gevoeld, daarna werd het eigenlijk vrij gewoontjes, met hier en daar nog een donker, depressief moment. De dialogen en situaties hadden ook wel wat absurder gemogen. Toch jammer dat het na het eerste kwartier allemaal wat gewoon werd.
Goede muziek van Raymond van het Groenewoud, gaf de film iets extra's. En bovenal een sterke rol van François Beukelaers.
Freud
-
- 10772 berichten
- 1153 stemmen
Prachtige film. Een schitterend scenario, goede acteurs, mooie muziek en een knappe omgeving (wat is Brussel toch een fascinerende stad!). Voor mij had het einde zelfs niet gemoeten, hoe goed het ook gebracht werd vond ik niet dat het nodig was, de film had eigenlijk al genoeg inhoud zo. Maar afbreuk deed het er ook niet aan eigenlijk. Nee, absoluut met recht een van de beste Belgische films.
rubenn
-
- 51 berichten
- 10 stemmen
De film stond al langer op mijn lijstje, maar heb hem dan toch bekeken omdat Nic Balthazar in Exit Plus The Soundtrack op Radio1 er dit over te vertellen had:
"Die ene film waar je in je jeugd totaal van kapot gaat, die ultieme film, die je laat inzien dat cinema álles kan, de ultieme kunst, bij mij was dat Brussels by night, een film waar ik 2 weken niet goed van ben geweest.
Die score van van het Groenewoud is - en dat woord mag je niet al te vaak gebruiken - géniaal. Van het Groenewoud staat voor mij op de ijle hoogten van Brel en Brassin. Hoe ontzettend onwaarschijnlijk gedurfd om dit te gaan doen.
Een film over de diepste diepste donkerste depressie die een mens ooit kan kan... dat is een zwart gat van een film, ik durf die film bijna nooit meer terug zien, voor je het weet ben je er weer in gezogen."
Ik kan begrijpen dat deze nachtelijke zwerftocht na de Vlaamse literatuurklassiekers en boerenfilms (waar ook knappe films tussen zitten, daar niet van) insloeg als een bom.
Dit nihilistisch grootstadgedicht levert enkele prachtige, onvergetelijke beelden. Zoals Friac zei: het shot aan het hellend vlak van Roncquières, maar ook de scènes bij die gigantische brugpilaren, ook het gezicht van Beukelaers in groen/gele-filter na de vechtpartij of zijn zang in de verlaten neon-snackbar,...
Toch enkele opmerkingen:
1. Ik ben het eens met Freud: hoewel het met een sterk beeld gebeurd, had het einde niet getoond hoeven te worden! Zonder dat einde te verfilmen was het een betere, meer open film geweest. Het is nog steeds een beetje het probleem van de Vlaamse film: het mooi sluitend willen afronden. Het einde van Linkeroever was recentelijk ook een ontgoocheling na een voor de rest goede film.
2. Ben ik de enige die de muziek tijdens de film iets te aanwezig en te tekstueel vond? (Ik had eerder geopteerd voor jazzy minimalisme of gekrenkte gitaarklanken)
PS. Nog een element in de discussie bovenaan over het belang of impact van deze film. Het betekende ook een nieuw elan voor de Vlaamse filmproductie, met Erwin Provoosts Multimedia - nu Multimedia Groep (MMG) - dat tot op vandaag instond voor Alzheimer, BenX en straks Dossier K.
J. Clouseau
-
- 962 berichten
- 996 stemmen
Een erg sfeervolle film. Didden slaagt erin om de zwoele sfeer van een nachtelijke grootstad enorm goed over te brengen. De muziek helpt hier uitstekend bij.
Daarmee zijn ook alle positieve dingen gezegd. Voor de rest is dit een slome, inhoudsloze, nietszeggende film. Enorm traag, deprimerend treurig en gaat over compleet niks. Er gebeurt niks, er ontwikkelt zich niks, we zien gewoon Max wat ronddolen. Als ik het leven in een grootstad wil zien, ga ik wel zelf even naar Brussel.
yeyo
-
- 6308 berichten
- 4460 stemmen
Door slechts één statische openingsshot weet Brussels By Night meteen een sombere sfeer neer te zetten. Dit is een prent die op een zeer deprimerende wijze handelt over het nihilisme van het bestaan. Een hele film lang zijn we toeschouwer van 4 verschoppelingen, blakend van de troosteloosheid. Het toppunt hiervan komt er wanneer er aan Louis, een armzalige gepensioneerde die zijn dagen (en nachten) op straat slijt, wordt gevraagd wat de mooiste bezienswaardigheid in Brussel is. Hij neemt zijn lotgenoten mee naar één of ander miezerig monument in een totaal desolate omgeving. De film is bovendien zodanig in scène gezet, dat het lijkt alsof de personages helemaal alleen ronddwalen in de hoofdstad. Zo eenzaam zijn ze. De grauwe fotografie is dan ook zeker op zijn plaats.
Maar.. de film kent ook zijn nadelen. Er zijn scènes die in plaats van afstandelijk, gewoon erg oppervlakkig aandoen. Ook het hoofdpersonage, an sich een fascinerend geval, is zodanig houterig en onsympathiek neergezet door François Beukelaers, dat het bij momenten geen pretje is om een hele film opgescheept te zitten met zo een oninteressante vent. De vertelde tijd had ik liever anders gezien. De film zou veel effectiever overkomen, moest alles tijdens één nacht plaatsvinden. Door het fragmentarische karakter, verspreid over enkele dagen, is het niet evident om als kijker echt 'in' dat pessimistische wereldje te geraken.
De bittere, vreselijk zwartgallige climax werpt dan weer een heel ander licht op enkele aanvankelijk nietszeggende gebeurtenissen. Daarom is de film toch nog goed voor 3,5*
Film Pegasus (moderator films)
-
- 30449 berichten
- 5199 stemmen
Brussels by night is ondertussen toch ook al 30 jaar oud en dat merk je wel. De film lijkt nochtans goed te zitten. Marc Didden kan het nihilisme mooi weergeven, al is hij qua tijdsgeest toch enkele jaren te laat lijkt me. De muziek sluit er perfect op aan en de film doet wat denken aan het toch veel betere Any way the wind blows.
François Beukelaers is niet bepaald mijn favoriete personage en verder heb je ook geen echte charismatische figuur in deze film. Het idee van Brussels by night is dus wel leuk op papier, maar komt niet helemaal uit de verf. Bovendien heb ik persoonlijk niet veel plezier aan anderhalf uur kijken naar een deprimerende film. De climax maakt nog wat goed, maar is ook niet meer dan een mooi einde.
Movsin
-
- 7701 berichten
- 8096 stemmen
Verdienste van Didden in dit en andere films is dat hij het Vlaamse boerenleven links laat liggen en toch iets vernieuwend brengt in het Vlaamse cinemaleven.
Echt denderend is het echter helaas niet. Het start wel belovend maar gaandeweg gaat de spankracht ervan af, is de karaktertekening wat warrig en uiteindelijk wordt het slot wel voorspelbaar.
De vier hoofdacteurs kunt ge niets verwijten, de enige echt komische scène wordt gebracht door wijlen Jan Reusens, Marleen Merckx is nog erg jong en Jacques Pijpen is alleen op zijn rug te zien.
wendyvortex
-
- 4980 berichten
- 7109 stemmen
In de herziening!
Kijk de Belgen zijn even goed bezig op DVD-release-gebied met een uitgebreide Vlaamse filmklassiekers-reeks. Nu stond de Belgische filmindustrie jarenlang op hetzelfde niveau als die in Nederland .... zo'n beetje van het hopeloos amateurisme en saaie literatuur-verfilmingen.
Maar deze Brussels by Night was één van de eerste lichtpuntjes, de grauwe dagen voor kerst in 1982 in geweldig debuut van journalist Marc Didden.
Ook ver buiten de jaren tachtig nog steeds een geweldig grote stads-film.
K. V.
-
- 4105 berichten
- 3594 stemmen
Deze film eens bekeken en vond het geen slechte film. Jammer dat de Franstalige stukken niet vertaald waren (was via Telenet), maar voor de rest een prima film.
Niet echt de meest bekende cast, maar deed het wel goed. De film zag er niet meer nieuw uit, maar was zeker nog te doen.
Niet zo'n verrassend einde, maar wel goed.
De moeite om gezien te hebben.
Metalfist
-
- 12407 berichten
- 3964 stemmen
Ik telefoneer ni graag
Toch vreemd hoe je soms jaren met de verkeerde informatie opgescheept kunt zitten. Zo is Brussels by Night, misschien wel één van de heerlijkste nummers van Raymond van het Groenewoud, blijkbaar niet specifiek voor dit filmdebuut van Marc Didden geschreven. Hij bracht het namelijk al een aantal jaar eerder uit voor zijn album Ethisch Reveil en Didden vond het blijkbaar de perfecte song om zijn film mee te ondersteunen.
Hij noemde zijn film hetzelfde als het nummer en vroeg aan van het Groenewoud om een soundtrack te schrijven voor de rest van de film. De rest is geschiedenis en Brussels by Night brak het patroon van de Vlaamse cinema die zich tot dan toch meer op literatuurverfilmingen had gericht. Het is in ieder geval een binnenkomer van formaat met een indrukwekkend sfeerbeeld. De DVD is jammer genoeg niet altijd even goed van kwaliteit, sommige scènes ogen nogal korrelig, maar dat deert de pret niet. Brussels by Night is een zware film maar wel zo eentje waar je compleet mee ingezogen wordt. Je voelt dat er iets niet klopt aan Max en hoewel de eindscène misschien iets te uitleggerig is, is het wel de payoff die je als kijker verwacht. Zeker die combinatie met de rinkelende telefoon doet het gewoon erg goed. Verder is dit vooral een film die het van zijn sfeer moet hebben. Die openingsscène is schoon in al zijn eenvoud en Didden registreert meer dan dat hij regisseert. Max die compleet los gaat op Piece of My Heart terwijl hij zijn schoen laat repareren.. Geweldig gewoon.
Didden was en is nog altijd aan het weekblad Humo verbonden en dan is het ook niet zo verbazingwekkend dat je opeens de oppersnor als agent ziet verschijnen. Guy Mortier acteert eigenlijk nog behoorlijker dan ik in eerste instantie had verwacht, maar de echte sterren zijn natuurlijk François Beukelaers (Max), Ingrid De Vos (Alice) en Amid Chakir (Abdel) die het door Brussel rondzwervende trio spelen. Die driehoeksverhouding blijft boeien en de toevoeging van Michiel Mentens als Louis, de werkmakker van Max, versterkt deze zelfs. Tof ook om Josse De Pauw - toch één van mijn favoriete acteurs - in een minieme bijrol te zien in de wasserette. Ook de soundtrack van van het Groenewoud mag uiteraard ook niet vergeten worden. Het titelnummer zelf is helemaal niet zo frequent te horen als je zou verwachten, maar ook de andere nummers zijn gewoon stuk voor stuk degelijk.
Met zelfs een samenwerking met zijn vader Nico Gomez op La Bamba! Didden had de smaak in ieder geval te pakken en maakte een tweetal jaar later Istanbul. Ogenschijnlijk nog zo'n rauwe film en eentje die ik al langer heb liggen. In zijn oeuvre heeft de regisseur nog niet helemaal weten te overtuigen, Sailors Don't Cry is vermakelijk maar geen idee wat ik met Mannen Maken Plannen aanmoet, maar ik zal hem al eeuwig dankbaar zijn voor deze Brussels by Night, en ook voor zijn Bob Dylan analyses maar dat terzijde.
4.5*
Dievegge
-
- 3000 berichten
- 7699 stemmen
Deze zwerftocht van een antiheld haalt z'n sfeer uit de locaties. Niet de mooiste plekjes van de Belgische hoofdstad zijn gekozen, maar wel een stadsbus en groezelige cafés. De mengeling van Frans, Nederlands en een beetje Marokkaans roepen de multiculturele verwarring op. De climax vindt plaats bij het Hellend Vlak van Ronquières, de kolossale Henegouwse scheepslift die destijds omstreden was wegens uit de hand gelopen kosten.
François Beukelaers vervult de moeilijke taak een onsympathiek personage neer te zetten. Max is stug en onbeleefd, drinkt te veel en doet racistische uitspraken. Gaandeweg wordt duidelijk dat hij niet slechts ruw is aan de buitenkant, maar dat hij een gezinsdrama op z'n geweten heeft. Deze ontknoping komt niet uit de lucht vallen. In de openingsscène zie je hem een kinderfietsje wegzetten, hoewel hij later ontkent dat hij een kind heeft. Hij belt regelmatig naar huis - toen waren er nog telefooncellen - alsof een deel van hem verwacht dat z'n vrouw alsnog op zal nemen.
Ingrid de Vos speelt een mooie rol als spil in een driehoeksverhouding. Net als Amid Chakir heeft ze meermaals met Marc Didden gewerkt en duikt ze nog steeds op in tv-series. Er zijn leuke nevenrolletjes voor diverse BV's die later bekender zouden worden. Met een beperkt budget zijn ze erin geslaagd een kleine klassieker te maken die aanslaat dankzij z'n ongepolijste stijl
Bobbejaantje
-
- 1834 berichten
- 1823 stemmen
François Beukelaers is Max, een losgeslagen figuur die dringend nood lijkt te hebben aan een psychiater. Gelukkig voor de kijker is dat nu niet aan de orde en volgen we zijn spoor in de Brusselse smeltkroes, soms overdag, maar vooral ‘s nachts. Voor Brusselkenners gaat het sowieso om een fijne sight seeing tour door het Brussel van begin jaren ‘80 waarbij je kan afvinken wat er al dan niet veranderd is in het straatbeeld.
Een grote meerwaarde is zeker ook de soundtrack van Raymond van het Groenewoud. De bekende titeltrack is intussen iconisch, maar ook de overige nummers mogen er helemaal zijn. Het geeft nogmaals blijk van het veelzijdige talent van Raymond.
Regie en fotografie van respectievelijk Marc Didden en Willy Stassen zijn dik in orde. Mooie longshots die Brussel in de kijker zetten, dynamische camera wanneer vereist, etc. Mooiste moment vond ik eigenlijk de ondervraging van Ingrid De Vos door onderzoeksrechter Senne Rouffaer in het halfduister, erg noirish.
Film en scenario moeten het hebben van een sterke sfeerschepping en anekdotisch karakter, waarbij de losse eindjes naar het einde toe mekaar vinden. Brussels By Night heeft een existentieel kantje in de figuur van Max, die moeite lijkt te hebben met de geplogendheden van het leven en bovendien verwikkeld raakt in een driehoeksrelatie met Alice (Ingrid De Vos) en Abdel (Amid Chakir). De film kent hilarische momenten - die humor van Didden en Deruddere -, op andere momenten zijn we getuige van de tristesse van mensen die willen maar niet kunnen.
Wat een knap debuut van Marc Didden.
Filmkriebel
-
- 8946 berichten
- 4129 stemmen
Ruwe Belgische diamant.
Als Belg die in Brussel werkt (hoewel dat nu minder is met de telewerkcultuur) wist de film me helemaal mee te krijgen. Ik herkende heel wat plaatsen die nu onherroepelijk veranderd zijn. Fijn om een decor terug te zien van telefooncabines, marginale cafeetjes waar men nog in oude franken betaalde, in een tijd waar er nog gerookt werd in openbare plaatsen en de auto's gratis konden parkeren waar ze wilden. Een Brussel dat ook nog lekker volks was ...
Max is een zelfdestructieve gast die naar Brussel gaat om zichzelf te verliezen. Hij is een klootzak, een ruziemaker, een man die niks om zijn eigen bestaan geeft en ook het geluk aan anderen niet wil gunnen. Hij vindt "vriendschap" in Alice, een cafédienster die ook half en half een affaire heeft met Abdel, een Marokkaanse inwijkeling. Maar in feite vindt hij met niemand verbinding. Sukkelaar Louis komt het trio aanvullen en samen gaan ze op daguitstap. En naar wie telefoneert Max de hele tijd door?
Jazeker, het stemmige Brussels by Night is een belangrijke Belgische film, een klassieker om trots op te zijn en die meer erkenning verdient. Eén van de eerste modernere films, met een gepaste soundtrack van Van het Groenewoud. Van het depri einde wordt je ook wel even stil... Vond 'm heel goed.
Fisico (moderator films)
-
- 8353 berichten
- 4695 stemmen
Interessante film van Marc Didden dat zich volledig afspeelt rond het personage Max. De kijker wordt lange tijd in het ongewisse gelaten van de situatie rond Max. Meer dan observeren voor de kijker zit er niet in. Max slendert rond in Brussel, niet de meest toeristische of mooiste plekjes. Het geheel geeft een rauw deprimerend gevoel. Exact hoe we de gevoelstoestand van Max dienen te omschrijven. Een gevoel van machteloosheid bekruipt hem ook, tot het agressieve of rebelse toe wanneer hij rookt in een taxi of een snoepautomaat er moet aan geloven.
Eenzaamheid en verloedering komen sterk naar voren, elementen die heel vaak gelinkt worden aan een grootstad. Tegelijk erg sfeervolle film met prima soundtrack en camerahantering. François Beukelaers doet het meer dan uitstekend als nihilistisch rondzwervend individu, maar de vraag waarom wordt te weinig uitgespeeld.
Brussels by night is terecht een klassieker binnen de Belgische filmgeschiedenis. Eentje die je als cinefiel moet gezien hebben. Eentje geheel passend bij Marc Didden, rebels en ruw in de positieve zin van de woorden.
eRCee
-
- 13346 berichten
- 1923 stemmen
Vandaag ga ik naar Brussel, sommige minder gefortuneerden op deze aardbol wonen daar nu eenmaal en dienen af en toe (niet te vaak) opgezocht te worden, dus ik dacht dat het leuk was om tevoren deze film te kijken. Het begin van Brussels by night is ook leuk. Het leek een soortgelijke prent te worden als die Engelse film uit begin jaren '90 over een soort filosofische vagebond, ik ben de titel kwijt, volgens mij herhaalt een woord zich in de titel (?). Afijn, op een gegeven moment ontstaat er een soort driehoeksrelatie met jaloezie en blijkt hoofdpersoon Max een ordinaire psychopaat en toen was de film mij helemaal kwijt. De film was op dat punt trouwens zelf ook zijn originele muziekscore kwijt; de jazzy klanken uit het begin zijn in geen velden of wegen meer te bespeuren. Wat ik nog wel leuk vond was het geografische middelpunt van België, met die twee verlepte kerstbomen. Verder met enige moeite uitgezeten.
scorsese
-
- 11780 berichten
- 10189 stemmen
Aardige film over een man die door Brussel rondloopt en het aanpapt met een barmedewerkster. Als sfeertekening van de grote, grauwe stad begin jaren '80 best geslaagd. De soundtrack past er in dat opzicht ook prima bij. Van een verhaal is geen sprake en de nihilistische personages worden op een gegeven moment wat langdradig.
Sergio Leone
-
- 4018 berichten
- 2703 stemmen
Matig.
Mocht ikzelf filmmaker geweest zijn, zou de film qua thematiek in mijn straatje liggen. Ik kan daar in zekere zin wel van genieten, van dat melancholische en zwaarmoedige gevoel. Daar kan men volgens mij ook betere films van maken dan deze Brussels by Night.
Sowieso had ik wel verwacht dat het effectief Brussels by Night ging zijn, maar de film gaat niet over één nacht in Brussel, maar beslaat enkele dagen. Hoe dan ook is dat te kort voor het plot, want dat rare trio (of kwartet) is een opmerkelijke combinatie waarbij ik het totaal niet snapte waarom ze samen op sjok gaan. De personages beschikken in ieder geval niet over veel logica.
In het geval van Max is dat weinig verrassend, maar eerder dan nihilistisch vind ik zijn persoonlijkheid vervelend en destructief. Aan het einde blijkt waarom. In de tussentijd had ik wel wat meer nuance verwacht, zowel qua karakterschets van Max, alsook zijn relationele beslommeringen met elk van de bijrollen.
De soundtrack is bij tijd en wijlen sfeervol, maar daar had nog wel wat meer kunnen uitgehaald worden. Hetzelfde geldt voor de fotografie. Grijs is het zeer zeker, maar dat kan nog wel wat beter in beeld gebracht worden. De sfeerbom die het had kunnen en moeten zijn is dat slechts op spaarzame momenten.
2,5
Flavio
-
- 4477 berichten
- 4739 stemmen
Het levert vaak boeiende portretten op, figuren aan de zelfkant van de maatschappij die hun verdriet wegspoelen met flinke doses alcohol. Bekend voorbeeld is natuurlijk Bukowski maar er zijn ook best wat films die dat thema behandelen. In Brussels By Night is er een ander element aan toegevoegd, zelfdestructie en onaangepast gedrag gaan gepaard met moord en doodslag. Beukelaers is ook geen knuffel-alcoholist maar een enorme eikel van een vent, en het is de vraag waarom hij op sleeptouw genomen wordt door andere nachtbrakers. Veel lulligheid en treurigheid, zeker als ook de gepensioneerde oud-collega hen komt vergezellen. Het einde vond ik best sterk maar had zoals anderen al suggereren minder expliciet in beeld gemogen.
Sfeervolle soundtrack van van 't Groenewoud en zowaar nog een ontdekking: kennelijk ging men ook in België bij La Bamba in een kring dansen, dat deden wij ook op brugklasfeesten. Hartstikke spannend, al bleef het daar wel bij keurige kusjes op de wang.
sinterklaas
-
- 11634 berichten
- 3220 stemmen
Toch wel haast zijn tijd vooruit, deze Belgische film. Nu te zien op Netflix.
Brussels by Night is een nummer van Raymond van het Groenenwoud; de man krijgt hier nog wel vaker de beurt om een soundtrack te uiten. Ik kende het nummer toen ik een jaar of 8 was. Mijn moeder kreeg een verzamelcd van een kennis cadeau dus vandaar. In dezelfde periode zag ik deze titel ook als film voorbij komen maar ik liet dat al snel langs me heengaan. Tot het moment dat ik deze op Netflix beschikbaar zag staan... verrek, inderdaad.
We volgen Max; een man waar we in eerste instantie nog weinig over te weten komen. Dat hij een nihilist is staat al voorop. Dat hij geen doel heeft en niet kan dealen met de maatschappij ook. Na een onderbrekende zelfmoordpoging verlaat hij zijn huis en pakt hij de eerste de beste trein: Naar Brussel.
Het is een impulsieve man en in de jaren 80 werd er nog wel nuchter gedaan als je in het openbaar een sigarettenautomaat aan gort trapte omdat het ding niet werkte, of als je midden in een tunnel uit de taxi wilde stappen. Ook het stadsbeeld lijkt veel moderner en dynamischer te zijn dan de stadsbeelden van het heden. Naast dat het grijzer is vliegen de reclameborden en leuzen je om de oren, terwijl onderwijl het voetvolk zich verschanst in kleine cafeetjes en lullige baantjes. Max wandelt door de stad, komt zijn oude bekende loservriend Louis tegen en stuit vervolgens ook op een ogenschijnlijk stelletje: de kroegbazin Alice en immigrant Abdel. Tussendoor pleegt Max bij elke willekeurige telefooncel of cafételefoon een belletje naar een bepaald nummer... dat maar niet beantwoord wordt.
In eerste instantie zou je denken dat Max gewoon een impulsieve, cynische rotzak is die toch niet zo snel een gevaar is voor de mensheid. Hij is slechts verbitterd en aangedaan. Maar daar komt wel snel verandering in. Jaloezie komt om de hoek kijken, uitzichtloosheid, concurrentie en frustraties onder de bij elkaar geharkte ontmoetingen... die op een dag een trip maken naar een een of ander oord. Zonder doel... Maar langzamerhand valt het kwartje.
En die was meer dan verrassend en treffend.
Ja, Brussels by Night is een creatieve doch sterke film die overduidelijk zijn mosterd heeft gehaald bij bekendere stadsfilms. Taxi Driver misschien? Wim Wenders? Sterk acteerwerk, absurdistische personages, een prima lijn toewerkend naar een fatale verrassing. Een sterk stukje Belgische cinema.
4,5*
Mickey b
-
- 564 berichten
- 438 stemmen
Kwam deze film tegen bij Netflix. Ondertussen 40 jaar oud. Depri sfeertje over een man die rondzwerft in Brussel en er enkele types tegenkomt met wie hij optrekt. Valt op dat de straten en decors leeg zijn, wat bijdraait tot het trieste sfeertje van de film en dit is niet negatief bedoeld. Hou wel van dit genre films waar ieder met zijn eigen problemen worstelt. Vele scènes hebben geen inhoud en er zijn ook enkele stille dode momenten. Leuk om Brussel eens te zien in die tijd. Ook opvallend is de manier van acteren in die tijd. Ook is het grafisch niet wat we gewoon zijn. Film bij momenten korrelig. Soundtrack wel ok. Je moet wel te vinden zijn voor dit soort van films en in de juiste stemming zijn. Zal niet voor ieder weggelegd zijn. Zelf nog in Brussel gewerkt in de jaren 90 vandaar mijn klik met de setting.
Het laatste nieuws
Austin Butler speelt alcoholverslaafde oud-honkballer in nieuwe misdaadfilm 'Caught Stealing'
Rebel Wilson doet boekje open over wangedrag 'Borat'-acteur Sacha Baron Cohen, acteur ontkent
'Pirates of the Caribbean'-vervolg definitief van tafel, Jeremy Allen White speelt muzieklegende in aankomende biopic | MovieMeter Recap
'The Bear'-acteur Jeremy Allen White speelt muzieklegende in aankomende biopic
Nieuwsbrief MovieMeter
Het laatste film- en serienieuws per e-mail ontvangen?
Populaire toplijsten
- Top 250 beste films aller tijden
- Top 250 beste sciencefiction films aller tijden
- Top 250 beste thriller films aller tijden
- Top 250 beste familie films aller tijden
- Top 250 beste actie films aller tijden
- Top 100 beste films van de laatste jaren
- Top 100 beste films op Netflix
- Top 100 beste films op Disney+
- Top 100 beste films op Pathé Thuis
- Top 50 beste films uit 2020
- Top 50 beste films uit 2018
- Top 50 beste films uit 2019
- Top 25 beste films in het Nederlands
Corporate & Media
Realtimes | Publishing Network
Innovatieweg 20C
7007 CD, Doetinchem, Netherlands
+31(315)-764002
Over MovieMeter
MovieMeter is hét platform voor liefhebbers van films en series. Met tienduizenden titels, die dagelijkse worden aangevuld door onze community, vind je bij ons altijd de film, serie of documentaire die je zoekt. Of je jouw content nou graag op televisie, in de bioscoop of via een streamingsdienst bekijkt, bij MovieMeter navigeer je in enkele klikken naar hetgeen dat voldoet aan jouw wensen.
MovieMeter is echter meer dan een databank voor films en series. Je bent bij ons tevens aan het juiste adres voor het laatste filmnieuws, recensies en informatie over jouw favoriete acteur. Daarnaast vind je bij ons de meest recente toplijsten, zodat je altijd weet wat er populair is op Netflix, in de bioscoop of op televisie. Zelf je steentje bijdragen aan het unieke platform van MovieMeter? Sluit je dan vrijblijvend aan bij onze community.
Social media
Realtimes | Publishing Network
- Registreer |
- Contact ons |
- Over ons |
- Adverteren |
- MovieMeter Films Wiki |
- Series Wiki |
- Algemene voorwaarden en privacybeleid |
- Consent wijzigen |
- RSS Feeds |
- API
© 2024 MovieMeter B.V.