The End of Violence (1997)

Er zitten goede momenten in maar over het algemeen is het een warrige film. En beetje saai.

saai verhaal,maar wel goed acteerwerk.

Wederom een ietwat vreemde film van Wim Wenders, die ik ken van het eveneens bizarre The Million Dollar Hotel.

Dit filmpje was ook wel aardig, doch iets minder dan bovengenoemde film. Wel erg vreemd. Het acteerspel laat niets te wensen over trouwens.

Ik had het idee dat Wenders iets te veel in dit filmpje heeft willen stoppen- vandaar de regelmatig terugkerende term warrig, denk ik. Volgens sommige gidsen/ kranten zou dit ook pretentieus en moralistisch zijn, en ik kan ze niet helemaal ongelijk geven. De maatschappijkritiek druipt er vanaf.

Hoe dan ook: ik hou wel van vreemd, en ik ben toch blij dit gezien te hebben.

Maar echt sterk wordt de film nergens, dus: een kleine ***.

(Edit: 4 maanden later bevestigd de VPRO-gids nog eens mijn vermoedens: te ambitieus, te veel in de film willen proppen.)

Idd aparte film. Vaak erg mooie soundtrack, hier en daar mooie stylistische shots en soms een hypnotiserende sfeer. De film weet echter niet welke kant op te gaan waardoor je op het eind niet meer weet waar je nou naar hebt zitten kijken. Wat laat maar dit is mijn eerste Wenders. The End of Violence heeft me wel warm gemaakt voor ander werk van hem.

3* voor deze

Zal wel aan mij liggen maar ik begreep er niet veel van , zowel van het verhaal als de beweegredenen van de personages , erg vaag allemaal.miss lóreal zat er ook maar weer eens in , ongeloolijk wat een houten pop , is zij nu een voorbeeld van katatoon acteren ?

Aardige film, trouwens ook mijn eerste geziende Wenders-film en nog uit de 5 voor 5 bakken bij Bart Smit. Gewoon een mooie High Tech filmpje dat een klein beetje weg heeft van een roadmovie. Alles is een beetje traag op gang maar het blijft wel een sfeervolle prent. Alles loopt lekker rustig en het acteerwerk is ook goed. Alleen zijn deze acteurs voor mij best onbekent.

Alles word mooi in elkaar gezet. Het verhaaltje is ook wel orgineel en mooi verzonnen. Die moord die word gepleegt met de bewakingscamera vanuit een controlekamer bv, of heb ik het verkeerd opgevat?

Voor de rest een zeer vermakelijke prent. Gewoon eens proberen. Voor 1 euro zeer de moeite waard. Ik moet gauw meer films van Wenders zien.

3,5*

Een film met 2 gezichten, aan de ene kant bevat deze film genoeg mooie scenes maar aan de andere kant loopt de film voor geen meter.

De film weet zijn pretenties niet in te lossen.

De meeste scenes zijn een beetje dromerig en afstandig, ik vond het af en toe een beetje een 'Lost Highway' sfeertje hebben (toevallig ook met Bill Pullman en toevallig ook uit '97).

De film lijkt wel veel scenes te missen omdat het gewoon niet lekker loopt, ik had na 50 minuten eindelijk het gevoel dat ik in de film zat maar dat was na 20 minuten alweer voorbij want dan krijg je weer van die afstandelijke en dromerige scenes.

Dankzij de mooie sfeer en goede acteerprestaties een 3.

Pretentieuze thriller die voor mij niet werkt. Het blijft mij allemaal veel te vaag. Geef mij dan maar Der Himmel über Berlin!

Andy McDowell vond ik ook niet best in deze film, maar misschien lag het aan haar (ook al vage) rol!

Het idee voor de film is aardig, maar de uitwerking is teleurstellend. De acteurs doen het allemaal slecht, en het is moeilijk de hele film uit te zitten. En dit is dan van de man die ook "Paris, Texas" maakte. Wel mooi is de soundtrack van Ry Cooder.

Gelaagde mysterie: het is ook meteen een portret van hollywood, en in die zin lijkt een film als mulholland drive wel een tikkeltje op deze film. Ook deze film heeft (wel in veel mindere mate) surrealistische trekjes. Het thriller gedeelte komt jammer genoeg helemaal niet uit de verf en de kijker blijft op dat vlak met vragen achter. Dat is wellicht het grootste minpunt van deze film. Daarnaast zijn er enkele subplotjes die achteraf helemaal niet van belang zijn zoals de actrice, de agent, de rapper.. alsof de makers erals de vorm een ensemble film probeerden te maken, terwijl dat in dit geval helemaal niet logisch is.

Er zijn wel meer portretten over L.A.geschoten, de beste is toch nog steeds het rauwe: to live and die in la.

en met henry silva

Een van de meest saaiste films die ik ooit heb gezien. Ik snapte er echt geen ene moer van. Toen de film was afgelopen dacht ik: WTF was dit? Totaal geen spanning, echt waardeloos.

Ik moet Fox McCloud voor 100 % gelijk geven ,ik verwachtte een spannende thriller ,maar bleef op mijn honger zitten

Ik kocht de DVD omdat Andie MacDowell meespeelde ,en ik al 'n paar films zag van haar die ik niet slecht vond.

Maar deze keer vond ik de film gewoonweg slecht.

Wat de film de kijker wil vertellen blijft onduidelijk ,ook op het einde zit men met grote vraagtekens . . .

Ik kan de film zekerlijk niemand aanbevelen ,het is al een hele prestatie als men tijdens de hele speelduur ( 117 min. ) blijft kijken.

Ik kocht de film voor 1 Euro ( 5 DVD's voor 5 Euro ) ,en wat mij betreft is deze film dat bedrag zekerlijk niet waard

Vage film. In grote lijnen snap ik wel waar alles heen gaat door geweld niet te beperken tot iets fysieks, maar het blijft verder een erg ongrijpbare film, die als korrelig zand door je vingers glipt. Acteerwerk is niet van de bovenste plank en het valt allemaal veel te lang uit met losse subplotjes die zich soms ver van de kern van het verhaal begeven. Of wellicht ben ik niet hoogbegaafd genoeg om Wenders zijn ingewikkelde hersenkronkels te begrijpen.

De eerste film van Wenders die ik zie, geloof ik

Aan de ene kant overduidelijk geslaagd in de opzet om een bijzondere film te maken, aan de andere kant ook wel wat mislukt in die zin dat het niet echt lukt om iets af te leveren dat je bijblijft. De hersenkronkel komt er niet voldoende uit, daar lijkt het tenminste nog het meeste op. Of misschien ben ik er ook wel te dom voor.

Niet alle scenes lijken overigens met voldoende aandacht gemaakt - de moordscene in het begin vond ik best slecht gespeeld, om maar eens wat te noemen.

Met Wim Wenders weet je nooit, ofwel is het goed ofwel is het slecht.

En deze film hoort tot de tweede categorie.

Vond er helemaal niets aan, oersaai....

Actrice: What's my next line?

Regisseur: "I wanna fuck you."

Actrice: Okay, but can you tell me my next line first?

Het eerste uur is sterk en veelbelovend, het krappe tweede is wisselvalliger en komen er allerlei slappe (Hollywood!) sentimenten om de hoek kijken die in het (idd warrige, maar er zijn toch zat boeiende elementen en intrigerende scènes an sich te vinden) verhaal volgens mij weinig te zoeken hebben.

Het acteerwerk is eigenlijk benedenmaats, maar het stoorde me totaal niet. Sommige scènes lijken zeer geboeid bekeken te zijn door ene Lynch, ter inspiratie van diens 'Mulholland Dr.', maar Wenders lijkt op zijn beurt mede commentaar te willen geven op de Amerikaanse cultuur (zie de setting van een Hopper schilderij bv.) en mogelijk meer precies op ene Tarantino die geweld weer hard terug de cinema in had getrokken...?

Een meesterwerk kan ik het allerminst noemen, maar zoiets als een interessante mislukking volstaat soms ook.

Warrige, pretentieuze film , die vele planken misslaat. Het begin gaat nog wel , je gaat er voor zitten,.... en dan gaat de film uit de bocht met Peppie en Kokkie die de hoofdpersoon om zeep willen brengen.

Natuurlijk goede acteurs, Pullman, Byrne die het enigszins draaglijk maken, evenals sommige shots, beelden.....en de dijen van MacDowell in lingerie shot. Acteren kan ze niet ...vandaar.

Traag, verre van boeiend, en je vraagt je steeds af wanneer de film gaat beginnen. Maar dan komt de aftiteling gelukkig.

Deze hoort thuis bij de Zijkhuis...ehhhh kijkhuisfilms. Lekker intellectueel ouwehoeren achteraf, en er veel meer uithalen dan er in zit, want er zit niks in.

Ach man...wat een flop ...ik wil mijn eurie terug.)