Iron Man 2 (2010)

Herziening als onderdeel van mijn Marvelfilms-'op-volgorde'-project, deel 3.

Allereerst: wat een fijne vermakelijke film, in dat opzicht een stuk beter dan de vorige die ik keek.

Dat gezegd hebbende is het wel heel erg een invuloefening, zeg. Net als de vorige Iron Man en The Incredible Hulk is het basisplot weer held heeft superkracht/technologie, schurk heeft een verbeterde versie daarvan, held moet zijn superkracht/technologie verbeteren om schurk te verslaan. Dat gaat wel opvallen nu ik de films relatief kort na elkaar kijk.

Dat zou ook een groot minpunt zijn geweest als dit basisplot niet zo enthousiast was ingevuld en aangevuld. Robert Downey Jr. lijkt geboren voor deze rol, schurk van dienst Mickey Rourke heeft er zin in en Gwyneth Paltrow doet bijna hetzelfde als in de vorige film, maar minstens net zo goed. Om het bekende recept wat op smaak te brengen is er dit keer een ander soort identiteitscrisis, namelijk het feit dat Tony Stark met zijn eigen sterfelijkheid geconfronteerd wordt. Dat in combinatie met wat daddy issues zet hem op een pad van zelfvernietiging, waar hij pas van afgerukt wordt als hij weer op moet draven om de wereld te redden. Heel subtiel is het niet allemaal, maar het is netjes ingevuld en geloofwaardig neergezet.

Verder speelt S.H.I.E.L.D. een iets grotere rol, hoewel het hier nog niet precies duidelijk wordt welke. Hier begin je te merken dat de film gemaakt werd met het oog op een groter geheel. Gelukkig stoort het nog niet. Scarlett Johansson en Samuel L. Jackson stellen nog niet zo heel veel voor, maar lopen ook niet in de weg. Ik blijf met name de scènes leuk vinden waarin Tony zich opsluit in de kelder en aan het knutselen slaat, van commentaar voorzien door Jarvis, of het aan de stok krijgt met Pepper.

Wat de film toch bovengemiddeld maakt, is - opnieuw - dat alles met zoveel liefde en plezier gemaakt is. De effecten zien er nog prima uit, de muziek is helemaal passend, alle acteurs lijken zich op hun plek te voelen, de speelduur en pacing zijn oké. Ik heb nog lange niet alle Marvelfilms gezien; ik ben heel benieuwd of men het blijft volhouden om de films ondanks hun formulematigheid met zoveel plezier te blijven maken.

MCU mening #5: Iron Man 2 (2010)

Een mixed bag.

Wat mij het meeste stoorde: in de eerste film zette Tony Stark een grote stap vooruit van egocentrische zakenman naar een verstandiger, beter persoon. In deze film zet hij weer 2 stappen terug: dronken, grofgebekt, geen verantwoordelijkheid. Dat hij stervende is, lijkt mij geen excuus. Hallo, character arc?

De film gaat voor de rest ook nergens echt naartoe. Er is niet veel spanning, dus het geheel is vrij... saai.

Wat wél nog amusant was: de relatie tussen sullige stoute zakenman Hammer en Russische gangster/vogelliefhebber Ivan.
Bovendien werkten enkele grappen nog wel, maar daar stopt het. Een vrij matige opvolger.

...overigs nog steeds geen MCU-film gezien met een soundtrack zo iconisch als wat Danny Elfman deed bij Spider-Man?

Mja, het is op zich geen slechte film, de schaal is groot, alles ziet er prima uit en het plot is wat uitgebreider dan het vorige deel. Sommige scènes zijn heus best grappig en vermakelijk.

Maar ik weet niet wat de schrijvers gesnoven hebben, want alles is doordrenkt van ontzettend veel gelul en geblabla. Zeker het eerste deel bestaat uit constant gepraat (vaak ook nog door elkaar heen om het nog irritanter te maken) en vaak onzinnige dialogen. Die Hammer wilde ik op een gegeven moment ook op zijn muil slaan zodat hij zijn mond maar zou houden.

Het laatste deel heeft best een aardige ontknoping en actie in een toffe omgeving, maar persoonlijk zie ik dan toch liever een meer compacte film zoals deel 1. Dit is echt ontzettend veel gedoe en gepraat en relatief weinig wol. Had misschien zo wel 20 minuten tot een half uur uit gekund naar mijn smaak.

3*

Teleurstellend vervolg na een prima eerste deel. Ik kon mijn ogen bijna niet openhouden af en toe.

Met name het eerste half uur is ronduit saai te noemen. Er wordt een shitload aan informatie op je afgevuurd via vlotte dialogen en flitsende locatiewisselingen, maar het kon me werkelijk geen moer schelen. We zien een Stark expo show, schakelen daarna over naar een saaie senaatzitting en vervolgens een Grand Prix van Monaco, waar worden we voorgesteld aan de bad guy, Ivan Vanko, de immer bad-ass Mickey Rourke. Een showstopper actiescène volgt, maar het is zó over the top en belachelijk dat ik me afvroeg waar ik in hemelsnaam naar zat te kijken.

Helaas wordt er verder weinig boeiends met Mickey Rourke als bad guy gedaan. Hij wordt niet uitgediept en zijn scènes zijn weinig memorabel. Zonde.

De rest van het verhaal is een aaneenschakeling van drukke actiescènes, special effects en oeverloos gelul. Wat boeit mij nou of Pepper CEO van Stark Industries wordt, of dat Hammer de macht wil grijpen met een legertje Iron Man aftreksels? Het is inhoudelijk zo slecht dat ik er nooit echt geinvesteerd in kan raken. Ik hoop dat de echte Avengers-films wat meer te bieden hebben, want dit maakt me niet echt enthousiast.

Absoluut niet een slechte film ,maar ik had bij het eerste deel al een beetje het idee dat ik liever wat meer Iron Man had gewild en niet het verhaal ervoor. Maar nu kreeg ik het en viel het een beetje tegen. Het was van alles wat maar niet iets specifieks wat ik miste erin.

Iron Man 2 is het schoolvoorbeeld van een vervolgfilm die propvol zit. Was de eerste Iron Man nog vrij strak en rechttoe-rechtaan, daar worden in Iron Man 2 horden subplots geïntroduceerd, die achteraf maar weinig effect hebben op het grote verhaal in het Marvel universum. Het idee dat de overheid achter de apparatuur van Tony aanzit is interessant, maar tegelijkertijd zien we Justin Hammer die ook een eigen Iron Man pak wil maken, de schurk Whiplash die ook met de apparatuur aan de haal gaat en Tony die zichzelf moet zien te genezen. Alsof dat allemaal nog niet genoeg is, worden ook Black Widow en Nick Fury in de film gegooid om The Avengers alvast aan te kondigen. De bemoeienissen vanuit Marvel zijn ook de voornaamste reden dat dit de laatste film was van Jon Favreau als regisseur voor Marvel. Een paar jaar later gebeurde hetzelfde bij Joss Whedon, die na Age of Ultron ook niet meer terugkeerde, omdat zijn film volgepropt moest worden met linkjes naar toekomstige films. Marvel leek een tijdje meer bezig te zijn met een universum opbouwen dan één goede film neerzetten.

Iron Man 2 is dan ook een enorm zooitje. Het valt dan ook op dat Iron Man 2 het beste werkt als het één subplot rustig uitwerkt. Tony in de rechtbank is een amusante scène, evenals de scènes waarin Stark in z’n eentje aan het experimenteren is. Men mag van geluk spreken dat ze met Stark en het charisma van zijn vertolker Downey Jr. iets waardevols in handen hebben, met een saai hoofdpersoon was dit al snel enorm suf geworden. Downey steelt de show, zeker omdat veel andere figuren in de film niet bijster interessant zijn. Rockwell als Hammer of Rourke als Whiplash hadden enorm leuke schurken kunnen zijn, maar zijn het allemaal ‘net niet’. De film stelt ook het meest teleur tijdens de climax, het grote eindgevecht is maar een matige pay-off en eentje die vrij snel uit je geheugen is gewist. Eigenlijk geldt dat voor de hele film. Sure, het tempo, de humor en met name Downey als Stark zijn sterke hoogtepunten, maar als geheel is Iron Man 2 een vrij inwisselbaar vervolgfilmpje, dat nergens in de buurt komt van de eerste film. Wat betreft Marvel sequels is Iron Man 2 geen Thor: The Dark World, maar het is ook geenszins een Winter Soldier, Ragnarok of Civil War; films uit het MCU die wél een indruk achterlaten.

3 sterren.

De derde film van het Marvel Cinematic Universe Phase 1 die ik een herziening geef. Het niveau schommelt in Phase 1 nog behoorlijk. Iron Man was geweldig, The Incredible Hulk gemiddeld en ook Iron Man 2 zal niet tot de top van de reeks behoren.

Iron Man 2 kan nog steeds teren op een heerlijke Downey Jr. die weer heerlijk arrogant en onaangepast is. Soms een tikje over het randje, als hij bezopen is. Dat vind ik eigenlijk ongemakkelijke scènes om te zien. Zijn tegenspeler is hier Mickey Rourke, die een behoorlijk bad ass personage mag spelen. Zijn aanwezigheid bij de Formule 1 race vond ik echt heel sterk. Jammer genoeg kiezen ze er daarna voor om hem nog maar sporadisch in te zetten, tot het einde dan. Erg jammer, want juist het middenstuk van de film vind ik erg rommelig en nietszeggend. Prima dat dit superheldenfilms met wat meer inhoud zijn, maar als kijker wil je Iron Man ook gewoon geregeld in actie zien. De film gaat nooit een kant op en op wat actie na is het eigenlijk best oninteressant. Gelukkig maakt het slot nog wel weer het nodige goed, was behoorlijk spectaculair. Niet verrassend, maar wel leuk.

3* (was 3,5*)

Alweer iets minder.

Zoals wel vaker met tweede delen lijkt de inspiratie en creativiteit wat op te raken. Daar heeft Iron Man 2 ook last van, al is het niet op het gebied van actie. Wel op het gebied van karakterontwikkeling, in dat opzicht lijkt de film net wat te veel op zijn voorganger.

Downey Jr. is namelijk zowat precies hetzelfde als in deel 1. Natuurlijk als het op komedie aankomt niet heel erg, maar Marvel-films zijn wel meestal van de boodschapjes en dan doet dit deel het vorige deel niet al te veel eer aan. Het lijkt eigenlijk op een introductie maar dan een introductie waarvan het rode pakje niet op de helft van de film pas om de hoek komt kijken.

Downey Jr. zelf blijft overigens nog steeds leuk. De dialogen vliegen weer scherp in het rond en de komische noot wordt regelmatig goed bereikt. Zijn medespelers zijn wat minder op het gebied van komedie, enkel Favreau zelf komt soms nog goed uit de hoek.

De actie is van hetzelfde niveau als deel 1, maar iets minder aanwezig. Tenminste, dat lijkt zo. De opbouw naar de finale lijkt soms eindeloos, en als het er op aankomt valt het weer wat tegen. Gelukkig is de schurk in dit deel een vooruitgang, alhoewel hij wel snel verslagen is.

Rourke doet het erg leuk, was eerlijk gezegd erg verbaast hem te zien. Ik dacht dat hij rondom deze tijd enkel in B-films op kwam dagen, maar hij was wel een goede keuze. Rockwell is namelijk een nogal saaie schurk en hijzelf weet er ook weinig aan mee te geven.

De film duurt iets te lang omdat het wat onbevredigend aanvoelt, gelukkig is het wel 2 uur aan goed vermaak met een gezonde vaart. Vooral genoeg humor ook, die de redding van de film vormt. Luchtig qua toon, en als geheel van hetzelfde niveau. Het doet wat elementen minder en andere weer wat meer. Het cijfer is daardoor eigenlijk gewoon hetzelfde.

Het blijft voor mij toch een beetje een probleem in veel superheldenfilms, dat de schurk niet erg interessant is, de acteur dientengevolge met zijn vertolking niet zoveel kan uitrichten, en het eindgevecht vaak CGI zonder veel belang of betrokkenheid van de kijker is. Deze film is daar wat mij betreft geen uitzondering op (ook al omdat Mickey Rourke naar mijn smaak inmiddels ruimschoots voorbij de houdbaarheidsdatum is), maar er zijn genoeg compensaties in de vorm van de verschijning van Scarlett Johansson, het conflict tussen Tony en Pepper/Rhodey, en de heerlijk vette rollen van Sam Rockwell en Garry Shandling. Bovendien deed het oude filmpje dat Tony van zijn vader ziet warempel een brok in mijn keel verschijnen, dus hoewel ik Downey (zoals ik wel vaker verklaar) niet zo'n aangename acteur vind doet hij het ook hier weer uitstekend. Conclusie: niet super, wel sterk.

Ik vond de eerste film beter dan dit vervolg. Het is mij allemaal net iets te chaotisch gebracht, alhoewel je het verhaal goed kunt volgen, maar eigenlijk draait het verhaaltje maar om één ding. Matig script dus. Daarnaast duurt het te lang voordat we de echte vette actie krijgen die we gewend zijn van Marvel, maar als ie er dan is gaat het ook volledig los. Net iets over de top. Desalniettemin zeer vermakelijke Hollywood-pulp en zeer vakkundig gemaakt. 3,5*

Een meer dan prima vervolg op de eerste Iron Man. Die film smaakte mij ondanks de nodige vooroordelen goed, en dat geld voor nummertje twee net zo.

De konijn is uit de hoed, de identiteit van Iron Man is bekend. Toch is dat niet Tony's grootste probleem met een falende gezondheid en druk van de overheid om zijn 'wapen' in te leveren. Zo is er ook nog de doorgedraaide Vanko die een appeltje met de Stark clan te schillen heeft. De problemen zijn talrijk, maar dat maakt het alleen maar leuker. Leuk is trouwens ook de intrede van SHIELD en Fury dat uiteraard een bruggetje is naar de Avengers reeks.

Stark is uiteraard weer de dwarse , excentrieke en soms onhandige miljardair die met zijn sarcasme en onhandige momenten de lachers weer op zijn hand heeft ook al is de race een beetje onzin. In tegenstelling tot Deadpool 2 waar alle focus naar Deadpool zelf gaat en eigenlijk ten onder gaat aan eigen grappen, ligt in Iron Man op goede wijze de indruk op Hammer en Vanko. En laten die twee nu uitstekend gecast zijn. Rourke als de ongemanierde bruut die ook nog wetenschapper is en vooral Rockwell als de machtsgeile Justin Hammer. Vooral erg goed geacteerd door Rockwell. Uiteraard is er weer een uitstekende schare aan vrouwen met Paltrow, Johansson en Rockwell's vrouw Leslie Bibb. Niet vergeten de soundtrack met heel veel ACDC. Lekker hoor!

Dit alles maakt Iron Man 2 tot een aangenaam en goed in te nemen filmpje dat gevuld is met humor en actie. Enige minpunt vind ik de race waar Stark aan mee moet doen. Maar vooruit.

Favreau bleek een verrassend doeltreffende keuze als regisseur voor Iron Man en dus was het logisch dat hij ook het vervolg zou regisseren. Deze keer speelt hij tevens de rol van Happy Hogan [Jon Favreau], een trouwe vriend van Tony Stark [Robert Downey Jr.]. Misschien verklaart dat waarom dit een beduidend minder evenwichtige film is dan zijn voorganger. Het scenario, geschreven door Justin Theroux, neemt teveel hooi op de vork door allerlei nieuwe karakters te introduceren. Dat gaat namelijk ten koste van Mickey Rourke die, in navolging van zijn monumentale comeback in The Wrestler, memorabel is als Ivan Vanko, die nog een zeer persoonlijk appeltje te schillen heeft met Iron Man. Er is een fraaie vechtscène met Scarlett Johansson, maar verder komt dit pas écht tot leven wanneer Rourke in beeld verschijnt. En dat gebeurt te weinig.

Tot nog toe bevallen de herzieningen van de Marvel reeks prima. Ook deze herziening valt goed in de smaak.

Robert Downey jr. is weer in absolute topvorm en tilt deze film echt naar een hoger niveau. Zo'n beetje alle dialogen met hem zijn supersnel, scherp en vervelen geen seconde.

Alhoewel het plot echt alle kanten op vliegt (letterlijk en figuurlijk) verveelt het geen moment.

Favreau bouwt de Marvel franchise gestaag uit want we maken nu voor het eerst kennis met Black Widow en ook Rhodes heeft weer een groot aandeel in deze film.

Mickey Rourke als schurk is onvoldoende benut naar mijn mening. Het hoogtepunt is op het circuit van Monaco, maar vooral het einde is best wel teleurstellend te noemen.

Al met al is deze film het zeker waard geweest om er een herziening aan te wagen, het kon me meer bekoren dan de eerste kijkbeurt.

Halfje verhoging, 3.5*

De sequel van Iron Man kwam er vrij snel met toch een groot deel van cast & crew terug mee aan boord. Het is misschien wat wennen met de komst van Don Cheadle, maar Terrence Howard was nog niet de James Rhodes zoals we die ondertussen nog kennen. En vooral de komst van Black Widow zorgt toch mee voor de verdere opbouw van de MCU richting Avengers. Robert Downey Jr laat zien dat hij echt de rol van Iron Man vast heeft. Maar ook figuren als Pepper Potts, Rhodey, Happy en J.A.R.V.I.S zijn gegroeid. We merken hier wel de zwakte van de MCU met een zwakke vijand met Sam Rockwell als Justin Hammer. Mickey Rourke is ook niet bijzonder. De mix van beiden werkt niet echt en je mist toch wel de echte strijd tussen de held en de vijand zoals in het eerste deel.

Maar de film zorgt wel opnieuw voor de nodige actie. Jon Favreau weet opnieuw de balans mooi te vinden tussen de actie en de bijhorende humor. Het is dan misschien niet het hoogtepunt van de MCU, het is in elk geval beter dan veel titels.

Deze tweede Iron man film met Robert Downey jr. in de hoofdrol als de Superheld Iron man en Mickey Rourke als de Superschurk Whiplash blijven beide uitstekende acteurs.

En natuurlijk de prachtige Scarlett Johansson als de prachtige Black Widow en Samuel L.Jackson als Nick Fury die grandioos spelen.

Blijft een hele goede kwaliteits film van niveau.

Met dezelfde kwaliteit als in de eerste film. Iron Man is nu goed op dreef en heeft versterking van 'gepaste' acteurs/actrices...

Bezig met herziening van alle MCU films tot nu toe, samen met mijn zoon van 10.

Hij blijft minder dan de eerste Iron Man, en ook als onderdeel van een gigantische filmfranchise voegt het niet heel veel toe aan het verhaal. Behalve dan dat Black Widow wordt geïntroduceerd. Het is echter nergens slecht, maar je mond valt er ook niet van open.