Goodbye Solo (2008)

Heb ik dit verhaal niet al is gezien in een film? Of was dat iets met een meer...

Zo van die lekkere kleine cinema, spijtig dat er daar zo weinig publiek voor is.

Ik vraag me af in hoeveel zalen ze deze in Nederland spelen.

Al bij al geen slechte film, maar ik had misschien net iets meer achtergrondverhaal willen hebben, alhoewel ik besef dat de afwezigheid er van z'n charmes heeft.

niet slecht, maar ik blijf toch met een onbevredigend gevoel achter...

Mooie, ingetogen film waarin de eenzaamheid van ouderen in de Amerikaanse (Westerse) cultuur pijnlijk voelbaar wordt. Die eenzaamheid laat Ramin Bahrani contrasteren met de joie de vivre van Solo die gaat meeleven met de hopeloze William en het resultaat grijpt je langzaam maar zeker bij de keel.

Ook in Goodbye Solo is de signatuur van Bahrani duidelijk zichtbaar: z'n derde worp is een erg sober stukje cinema waarin de grote gebaren worden vermeden, maar niettemin slagen de personages erin onder je huid te kruipen.

Tikkeltje minder dan Chop Shop maar dankzij een verschroeiend mooi slot, waarbij William afscheid neemt van Solo en je bij de Senegalees echt ziet hoeveel pijn het doet hem te moeten laten gaan - fenomenaal geacteerd door beide mannen, toch 3 dik verdiende sterren.

ik denk dat je de film The Sunchaser

bedoelt met woody harelson

wel leuke film trouwens

Klein filmpje met een puik stukje acteerwerk.

Er gebeurt eigenlijk tijdens de hele film nauwelijks iets, maar je wordt als het ware meegetrokken door 't simpele verhaaltje wanneer een symphatieke taxichauffeur zich het lot van één van z'n klanten wel erg aantrekt.

Beide personen nemen vanaf dat moment steevast een plek in beslag in elkaars leven, waarnaar de film langzaam maar zeker voortkabbelt naar het einde.

Dit subtiele einde kent een paar doeltreffende mooie shots en toch wordt het nergens onnodig sentimenteel.

Klein maar fijn.

3,5*

Op zich is "Goodbye Solo" helemaal geen verkeerd thema.

Een gekleurde taxi chauffeur die bevriend raakt met een oudere norse blanke man kan een interessant verhaal opleveren.

Zeker als deze man(ongewild) een kijkje kan nemen in het leven van dezelfde taxi chauffeur.

Maar hier ligt nu direct het manco in deze film.

De interesse van Solo ten opzichte van de oude man William is wel heel erg overtrokken.

Dusdanig overtrokken dat het eigenlijk niet meer geloofwaardig is.

Bovendien gaat het overdreven positieve karakter van Solo enorm irriteren.

Ander nadeel van dit drama is dat men het leven van de taxichauffeur uitgebreidt belicht terwijl het karakter van William nauwelijks aandacht krijgt.

Hierdoor raakt de film je eigenlijk nooit en laat het dramatische einde geen indruk achter.

"Goodbye Solo" heeft een prachtig uitgangspunt voor een film maar gaat totaal in de fout bij de uitwerking ervan.

2,5*

Ik werd verrast door de film. Had er minder van verwacht, maar hij viel niet tegen. Aardig verhaal en vond hem leuk om te kijken

Prima filmpje, leuk verhaal al had de uitwerking wel iets beter gemogen, om het als een echte top film te laten zijn

Solo, een 34-jarige taxi-chauffeur van Senegalese afkomst, probeert met man en macht de 70-jarige blanke Amerikaan William te overtuigen hoe mooi de wereld in elkaar steekt. Maar het is al te laat want William kan niet op andere gedachten gebracht worden want hij wil zelfmoord plegen.

Het slotakkoord waar de twee heren op een door mist omgeven Blowing Rock elkaar in de ogen kijken duurt een eeuwigheid en juist daar liepen de tranen over mijn wangen. Twee totaal verschillende mannen groeien naar elkaar toe en weten dat hun leven niet meer hetzelfde zal zijn. Ze hebben échte vriendschap ervaren. En Solo moet daarmee leven...

Waar Abbas Kiarostami in Taste of Cherry voor een intellectuele verhaalstructuur kiest en daardoor vooral de intellectueel aanspreekt. Doet Ramin Bahrani het in Goodbye Solo echter op een prentieloze manier zodat hij iedereen op deze wereld kan aanspreken. Sober, puur, eenvoudig, ingetogen zonder grote gebaren, humanistische zonder moralistische te worden. Goodbye Solo greep me uiteindelijk bij de strot, liet mijn hart huilen en dwong mij op de knieën. Een zeer rijke en inspirerende ervaring.

De conversatie direct in het begin was sterk. Je interesse wordt meteen gewekt. Maar de spanning die hier gewekt wordt, wordt helaas niet ingelost.

De film kabbelt daarna traag voort naar de finale, die een enorme anti-climax is.

Leuke rol van Solo, waarbij William maar flets afsteekt.

Alle superlatieven op de hoes, zijn wat overtrokken. "Ramin Bahrani is the new great American director"enz. Best aardig gedaan, een kleine menselijke film, maar laten we nou niet overdrijven.

Film over stille vriendschap, iets te langdradig en met heel mooie fotografie.

Toch een zekere onvoldaanheid na afloop.

Langdradige film, Souleymane Sy Savane was de enige in de film die deed boeien was grappig en maakte de film de moeite waard. Het verhaal was oké maar niet meer dan dat. Einde was nogal.... saai, en niet wat ik had verwacht.

"Film over stille vriendschap" vond ik een hele mooie

Niet bijzonder..

Redelijk dramafilm..

Niet zo echt mooi over een stille vriendschap.

Zeker te langdradige film...

Rare einde verhaal, vind ik..

Geen aanrader...

3 sterren is goed!

William (Red West) heeft het nodige in zijn leven heeft meegemaakt, en is daardoor redelijk teneergeslsagen...maar hoezo wat meegemaakt... ?

(Red West en Elvis groeiden samen op in Memphis Tennesse, gingen samen naar dezelfde Humes High School en Red (en broer Sonny) werden Elvis' bodyguard van eind jaren 50 tot juli 1976 (Red was Elvis' persoonlijke bodyguard toen Elvis nabij Frankfurt in Duitsland gelegerd was - 1958/1959 ). Maar dezelfde Red (en Sonny) West werden in juli 1976 ontslagen en schreven het verpletterende book "Elvis What Happened" (Elvis stierf 4 dagen na de officiele release datum). Red is geen onverdienstelijk acteur (kreeg sinds begin jaren 60 een dozijn kleine rollen in Elvis films aangeboden), kreeg erna grotere rollen en is tevens een zeer verdienstelijk songwriter.....probleem van Red was dat ie losse handjes had...)

Dealnietemin zet Red West hier als taxi driver een uitstekende acteerprestatie neer, voelt zich

ook thuis in deze setting en zijn de dialogen diep en veelzeggend...is dit gewoon een goede film...en gelukkig niet een film die even "lekker wegkijkt".. niet voor niks een zeer hoog cijfer op IDMB..

Ik vond het jammer dat er meer ingezoomd werd op Solo inplaats van op William. Dat het vanuit Solo's perspectief word gezien vind ik niet per se erg. Maar er zijn gedeeltes waarbij er te weinig afwisseling is.

Of waarbij ik toch net iets meer van de oude chagerijnige William had willen zien. Het is namelijk duidelijk dat hij een verleden heeft maar je komt zo weinig van hem te weten dat elke keer dat als hij iemand plots chagerijnig afsnauwt je minder sympathie krijgt voor de man. In iedergeval dat had ik. Je hoeft natuurlijk niet zijn gehele levensverhaal in beeld te brengen maar ik had wel een tikkeltje meer willen zien van deze man. Zodat je het personage beter begrijpt. De twee mannen speelde hun personages verder wel goed. Alleen begreep ik William dus niet altijd helemaal.

Het mooiste stuk vond ik het einde. Waarbij je de mannen via oogcontact afscheid ziet nemen.

De film ging verder op een rustig tempo richting het einde. Ik was verder niet vlug afgeleid, dus hij kon wel redelijk boeien. Had alleen gehoopt dat er misschien een beetje meer hoogtepunt had gezeten voor het einde van de film.

Een redelijk filmpje die mijn aandacht kon vasthouden maar ook weer niet een bepaald gevoel bij me achterliet.

*2,5 sterren

Kleine film over 2 mensen die elkaar ontmoeten en dan in elkaars leven verwikkeld raken. Er wordt goed gespeeld, alleen jammer dat het lijkt dat je alleen de kant van Solo te zien krijgt, daar ik denk dat het interessante verhaal bij William ligt.

De film begint abrupt. Je valt eigenlijk midden in een gesprek tussen Solo en William waardoor je snel moet bijschakelen om er in te komen. Maar als het verhaal eenmaal loopt, laat het je niet meer los. Tenminste, dat is mijn ervaring.

Je ziet een soort van onwaarschijnlijke vriendschap ontwikkelen tussen twee mannen die elkaar aan de ene kant weinig te vertellen hebben door hun verschillen maar aan de andere kant verbonden zijn door hun eenzaamheid. Op zich kan ik me niet voorstellen waarom Solo zich zo betrokken voelt bij William. Op dat punt kan ik me moeilijk inleven. Vooral als je ziet hoe intens Solo dat gevoel van verbondenheid en vriendschap ervaart, rijst steeds meer en meer de vraag .... waarom ??

Toch liet dit verhaal me niet meer los en bleef ik intens geboeid kijken. Het acteerwerk van Solo was zo ontzettend sterk. Dit is het grootste pluspunt van deze film. Wat een charisma heeft die man. En gelukkig maar, want de gehele film draait in feite voornamelijk om Solo. Je ziet hem ook haast in iedere shot. Dus het succes van de film valt en staat bij de acteur die gestalte geeft aan Solo. Gelukkig weet de acteur deze rol zeer goed te dragen.

Aan de ene kant frustreerde het me dat we toch niets of weinig over William en zijn beweegreden te weten komen maar aan de andere kant draagt het wel bij aan de mystiek van het verhaal. Wat mij betreft was dit een zeer geslaagde film.

Een voldoende kan ik er niet van maken. Gebeurde te weinig en een aantal gebeurtenissen waren zo stuitend onrealistisch dat ik de film niet leuk vond om te volgen. Ook het 'oplees-acteerwerk' van met name Solo brak me op.

Film om snel te vergeten.

Aardig geacteerde film die helaas veel te langdradig en onuitgewerkt is. Het einde is wel mooi maar de grote kunst is vooral om voor die tijd niet in slaap te vallen. Had meer in gezeten.

Matig.

Mooie film over de moeizame vriendschap tussen een taxi-chauffeur en een verbitterde oude man. Misschien aan de oppervlakte wat saai, maar emotioneel gezien gebeurd er genoeg. De twee mannen verschillen in zo'n beetje alle opzichten van elkaar, maar hebben uiteindelijk toch veel aan elkaar. De montage is soms nogal abrupt. Een mooi einde en ook de acteurs zetten geloofwaardige rollen neer.

Aardig drama filmpje die wel het leven van Solo leuk uitwerkt maar te weinig laat zien waarom hij kosten wat het kost het leven van William wilt redden.

Ook zijn de beweegredenen van William niet echt duidelijk en weet de kijker eigenlijk maar een heel klein beetje over zijn leven.

Dit vind ik jammer want William is echt wel een interessant karakter, maar omdat zijn beweegredenen nooit duidelijk worden heb je als kijker toch meer moeite om mee te leven met dat karakter.

Het had in mijn ogen beter geweest als de eerste helft ging over het leven van Solo en de 2de helft over het leven van William, had er desnoods nog een klein half uurtje aan vast geplakt.

Aardig drama filmpje dus, wel degelijk de moeite waard maar had in mijn ogen beter kunnen zijn.

3*

Ik vond dit best een heel aardig ingetogen drama filmpje. Gaf me op de één of andere manier wel een goed en voldaan gevoel.

Aardig geacteerd, nergens overdreven of vervelend, maar rustig en pakkend op het juiste moment.

Ruim voldoende: 3,5 *

Deze sobere, realistische film bewijst dat je niet allerlei spectaculaire ontwikkelingen of special effects nodig hebt om tot een boeiend geheel te komen. Het verhaal richt zich op de groeiende, maar steeds ongemakkelijke verstandhouding tussen twee totaal verschillende personages. Regisseur Bahrani weet op gezette tijden voor enige verluchting te zorgen door het stiefdochtertje, een echte wijsneus, op te laten draven. Het einde in de Great Smoky Mountains —een schitterend gebied overigens— had ik liever anders gezien.

De film haalt weliswaar niet het niveau van Bahrani’s eerdere Chop Shop (2007), maar komt wel dicht in de buurt.

Film weet mij niet te raken. Enige echt mooi scene is de laatste.

Niet genoeg dus.

Een film met een prima uitgangspunt waarbij twee vreemdelingen elkaar bij toeval ontmoeten tijdens een taxirit. Niet dat er een klik ontstaat tussen beiden, integendeel zelfs, maar Solo en William voelen zich toch tot elkaar aangetrokken. Niet in het minst en vooral denk ik omdat Solo met zichzelf geen weg weet dat William zijn zelfmoordgedachten heeft gepland en tot uitvoering wil brengen.

Net daarom wou ik over het zwijgzame en mysterieuze personage William meer te weten komen, maar legt de film te veel de focus op het (weliswaar charismatische) personage Solo. Net daarom raakte ook de film mij minder dan dat ik aanvankelijk dacht.

Acteerwerk wel op niveau, tempo evenzeer dat eerder gezapig is, maar ideaal is voor dergelijk plot. Soms wat eigenaardige montage. De startscène bijvoorbeeld vond ik al vrij boem patat. Niet dat dit stoorde, maar het viel me toch af en toe wat op. Prima film, maar voor mij met een aantal tekortkomingen, maar in zijn geheel zeker de moeite om mee te pikken als je hem tegenkomt.

Red West en Souleymane Sy Savane vormen een sympathiek duo. Beide heren acteren knap en hun conversaties vervelen geen moment. Alleen heb ik niet echt het gevoel dat ik iets nieuws ontdekt heb. Die hele dynamiek tussen de ouwe grompot en de joviale spring-in-'t-veld zie je ook in tientallen (honderden) andere buddy films.

Geen originaliteitsprijs dus voor Goodbye Solo. Een aardig tussendoortje is het wel. 3*

Sober maar meeslepend drama dat sterk staat met het prima acteerwerk, en met de onderhuidse spanning - waarom zelfmoord, en zal hij het wel of niet doen.
Het feit dat we de waarom niet te weten komen, zorgt voor een lichte frustratie; maar is vooral een pluspunt en meerwaarde voor de film: de andere optie zou te eenvoudig én minder realistisch geweest zijn.
Mooie film. Amerikaans, maar niet te Amerikaans.

In Man Push Cart (2005) en Chop Shop (2007) vertelde regisseur en schrijver Ramin Bahranis van protagonisten die probeerden het eigendomsrecht te verkrijgen van een voertuig dat voor mobiliteit en voor het levensonderhoud moest gaan zorgen. In Goodbye Solo heeft het personage Solo die stap reeds gezet. Hij is taxichauffeur en eigenaar van zijn eigen auto. De materiële basis voor een succesrijk leven in de verenigde Staten is reeds voorhanden voor deze Afrikaanse gastarbeider. Nu duiken andere problemen op.

Hoofdpersonage Solo heeft een gezin, een sociaal netwerk, een inkomen, een wereld gevonden waarin hij volgens de wetten van het kapitalisme gelukkig zou moeten zijn. Maar ja, dat is Solo natuurlijk niet. Zijn leven bestaat uit verplichtingen. Hij voelt zich niet vrij. In een scène loopt Solo bepakt met zware boodschappentassen in een omhooglopende straat. Het is alsof hij het leven in de stad, dat zich op de achtergrond afspeelt, ontstijgt. Hij is even vrij van de kleine criminele netwerken waaraan hij zijdelings is verbonden. Hij is even vrij van het gezinsleven met zijn verplichtingen. Hij is even vrij van zijn werk. Hij is even los van alles, ware het niet voor die zware boodschappentassen waarmee hij loopt te zeulen. De metafoor is duidelijk.

Op een bepaald moment is Willie Nelson kort te horen op de autoradio. Een stukje nostalgie naar vroegere tijden. Een tijd waarin de vrijheid misschien een vanzelfsprekender en gemakkelijker te bereiken toestand was. Andere muziek overheerst echter. Gangsta Rap is overal hoorbaar. Op straat. Op de radio. Bij ieder tankstation. Het is een teken aan de wand. De Amerikaanse droom is niet voor iedereen weggelegd. Niet voor een Afrikaanse gastarbeider die zijn droom wil volgen en steward in een passagiersvliegtuig wil worden. Ramin Bahranis laat het blanke Amerika in zijn film op de achtergrond flink spoken. Bevoorrecht, bevooroordeeld, maar wel steeds op afstand. Een dreiging die in de periferie van het verhaal steeds aanwezig is zonder een duidelijk gezicht te krijgen.

Goodbye Solo is stilistisch een mooie film. Heel mooi zijn de kleine intermissies tijdens de taxiritjes. Solo recht van voren gefilmd door de voorruit. Achter hem onscherp zichtbaar de passagier. Een beetje interactie. Kleine verhaaltjes ontstaan. Kleine momentjes die losstaan van de hoofdlijn en die verder ook geen vervolg krijgen. Ze beperken zich tot dat specifieke moment in de taxi. Erg leuk.

Fijn acteerwerk van Souleyman Sy Savane als Solo en Red West als William, een norse, zwijgzame, depressieve oudere man met een verleden waar we niet veel over te weten komen. Solo probeert het, heeft tot op zekere hoogte succes, maar ziet de meeste van zijn opportunistische pogingen stranden op een muur van onwil. Interessant personage, die William. Net als Solo trouwens. Verhaal, personages, stijl. Allemaal dik in orde. Fijne film.