The Adventures of Baron Munchausen (1988)

Prima fantasy film

Best een heel leuke en verrassende film

Lange tijd geleden dat ik deze film heb gezien. En nee, vond deze niet zo geschikt voor zeer jeugdige kijkers. Verder een leuke film met goede personages, zoals de bekende Monty Python acteur Eric Idle. Het acteren, special effects zagen er goed uit. Toch blijft het verhaal voor mij jeugdsentiment. Het boek wel tig keer gelezen. De film uit 1943 voor het eerst op tv gekeken en mocht speciaal daar voor opblijven. Samen met m'n vader gekeken.

Deze film is gebaseerd op de avonturen van de legendarische Duitse edelman Baron Von Mücnhhausen (1720-1797), die bekend stond om zijn sterke verhalen.

Het verhaal begint in een Oost-Europees stadje dat aan het eind van de 18de eeuw door de Turken belegerd wordt In het kapotgeschoten stadje verschijnt plotseling een oude edelman, die beweert de beroemde Baron Munchausen te zijn. Hij stelt voor zijn vrienden te gaan zoeken omdat zij zulke bijzondere krachten hebben dat ze de stad kunnen ontzetten. Bij zijn zoektocht wordt hij vergezeld door de kleine Sally, en zijn tocht brengt hem onder meer naar de maan, naar het middelpunt van de aarde en naar de maag van een enorme vis in de Stille Zuidzee.

The Adventures of Baron Munchausen is een vermakelijke komedie, maar in feite is het één en al kolder. De baron die zich op een kanonskogel laat afschieten, halverwege op een vijandige kogel overstapt en zodoende weer veilig terugkeert, het bezoek aan een koning zonder hoofd op de maan en de val dwars door het middelpunt van de aarde; het wordt allemaal zo ongeloofwaardig in beeld gebracht dat het weer grappig wordt. De film bevat daarnaast een aantal aardige cameo's: Sting als ter dood veroordeelde officier, Uma Thurman (volgens mij in een van haar eerste filmrollen) als de halfnaakte godin Venus, Eric Idle als Berthold, de snelste man ter wereld en Robin Williams (irritant als altijd) als Ray D. Tutto ('Rei di Tutto'), de koning van de maan. Veel scènes deden me overigens denken aan die uit de film Time Bandits uit 1981, maar dat is niet zo vreemd aangezien die film van de hand van dezelfde regisseur afkomstig is.

De film kostte destijds een vermogen: bijna 50 miljoen dollar, en dat is echt wel te zien aan de uitbundige decors. Helaas bleef het publiek in 1988 massaal weg, zodat de film bijna niets opbracht en kan worden gesproken van een van de grootste commerciële flops uit de recente filmgeschiedenis. 3,5*

Een verhaal wat van de hak op de tak gaat en eigenlijk ook geen moment serieus te nemen valt, maar dat maakt allemaal ook niet zo gek veel uit want wat is deze film prachtig gemaakt zeg! Visueel indrukwekkend en hierdoor ook erg sfeervol. Sommige scenes hadden bewijzen van spreken zo in de droomvlucht kunnen zitten en dat bedoel ik vanzelfsprekend enkel positief.

Robin Williams met een lekker over de top personage wat hem perfect paste, en de schoonheid van Uma Thurman wauw!

Het einde gaat misschien wel iets te lang door, maar al met al heb ik mij hier prima mee weten te vermaken.

3,5*

Robin Williams steelt de show, in een rol die voor Sean Connery bedoeld was. Knettergek. Vintage Gilliam!

Gilliam krijgt altijd voordeel van de twijfel maar deze was af en toe een close call. Verhaal was meer een aaneenschakeling van chaotische gebeurtenissen en dat maakte vooral het midden erg vermoeiend. Robin Williams op de maan kon ik echt niet uitstaan en bijna daardoor de film uitgezet... en ook zo'n nutteloze en eindeloze scène...

Maar de film is tegelijkertijd zo fantasievol en kleurrijk dat ik toch een goed gevoel heb overgehouden toen de credits rolde. Fantastisch hoe Gilliam altijd weer een fantasie wereld weet te creëren op film.

De minste Gilliam die ik tot nu toe gezien heb. Warrig, mist een rode draad. Brazil hiervoor was beter, en de jaren ‘90 films zijn een stuk beter.

Voor het komedie gedeelte worden de leden van MPFC hier node gemist.

Goed.

Terry Gilliam in zijn duidelijk beste periode. Ook deze film is daar een leuk bewijsje van. Ik zie hem dan ook liever echt volop fantasierijke films maken dan wat reëlere films. Dat zorgt toch wel voor de leukste resultaten, en de losbandigheid en lekker gestoorde sfeer van deze film zorgen ervoor dat het moeilijk te vergeten is.

Om met de mindere punten te beginnen, wat een vreselijk idiote karakters staan hier. Wellicht dat het beter was dat het echte mensen zijn gebleven want fantasierijke wezens waren al helemaal niet te harden geweest, maar ze maken van ieder personage zowat een achterlijke verschijning. Vooral Neville heeft regelmatig behoorlijk vervelende momenten, maar in het algemeen is iedereen eigenlijk onopvallend of irritant.

Daarmee al het negatieve, want de film heeft een zekere charme over zich heen die herhaaldelijk weet te werken. Meerdere werkelijk geniale scenes te vinden in deze film, zoals de ontsnapping met de luchtballon. Een paar absolute hoogtepunten vinden plaats door de sterke visuele visie van Gilliam. Hij weet zowat elke scene wel tot iets moois te brengen. Camera en effecten helpen daarbij erg aan mee.

De film voelt avontuurlijk en vol aan, eigenlijk verloopt het allemaal stukken beter dan 80% van de fantasierijkere avonturenfilms. Flows zoals in deze film zie je eigenlijk niet vaak meer. Een film vol met bombast, spektakel en geluid, maar het weet nooit vervelend te zijn. Veel bijzondere dingetjes dus en een twee uur die zeer vlot voorbijgaan. Eenmaal de film me meevoerde, was ik ook helemaal om. Fijne ontdekking.