Hope and Glory (1987)

Leuk filmpje. Verrassend goed geacteerd (vooral door die kleintjes) en een aardig verhaltje. 3*

goeie film. op een goeie manier laat boorman zien dat billy een hele andere visie op de oorlog heeft. uitstekend acteerwerk van de hele cast en in het bijzonder de rol van sebastian rice edwards. normaal gesproken worden dit soort verhalen sentimenteel gemaakt, maar gelukkig ha dik er in deze film geen 1 keer last van.4 sterren

Zoals met veel van de films van Boorman speelt de sfeer een belangrijke rol.

Deze film geeft weer 'veel sfeer' tegen de indrukwekkende achtergrond van de WO II bombardering van London.

Ik vind deze film tijdverlies.

Als dit een beeld moet geven van Londen tijdens de Tweede Wereldoorlog, dan is dat wel zeer ongeloofwaardig.

Het lijkt eerder een parodie, en dan nog een zeer slechte.

De slechtste film over de 2de Wereldoorlog die ik ooit heb gezien dit.

Helaas bestaat hier de mogelijkheid niet om 0 sterren te geven, want dat is de film waard, zeker niet de halve die ik moest geven.

Totaal mee eens..

haha saaiiee film zeg. Ik moest alleen lachen om die opa, was beetje nog grappig. Voor de rest maar zielig verhaal.

Toch wel een teleurstelling. Af en toe erg leuk, inventief en doeltreffend, maar over het geheel gezien toch erg schreeuwerig en kort door de bocht. De enige die goed acteerden waren de écht jeugdige spelertjes, vond de rest op veel momenten maar irritant. Krappe voldoende.

De film begon zeer goed, maar zodra Bannen erin kwam zakte het helemaal in.

Deze film zat er voor mij he-le-maal op.

Dit is een ode aan de kindertijd en kinderlijke (relatieve) onschuld in een wel érg uniek kader.

Die kinderen die tussen het puin op zoek gaan naar munitie en experimenteren met hamers, spijkers en kogels…super!

En op het einde ging ik helemaal om: (thank you Hitler!) een jongensdroom die uitkomt. Dit is zo'n film waarna je gelukzalig de zaal uitwandelt. En dat gevoel heb ik nu nog.

Moest ik even kwijt, want dit is natúúrlijk geen film die over de 2de wereldoorlog gaat of die een sfeerbeeld van London moet geven tijdens die periode. Dat was toch wel duidelijk, dacht ik.

Een niet onaardige oorlogsfilm gezien door de ogen van een kind. Toch kon de film mij niet de complete speelduur intrigeren. Niet dat het saai of traag werd maar de manier hoe het gebracht wordt. Hier en daar werd de piano en viool ingezet om letterlijk op ons in te spelen. Tikkeltje sentimenteel naar mijn mening verder kon de 9-jarige jongen genaamd Bill me niet echt overtuigen in zijn zware rol. John Boormans regie is misschien sfeervol maar ik ga toch voor Steven Spielbergs Empire of the Sun van hetzelfde jaar. De rol van Christian Bale staat nog steeds geschreven in me ogen. Een dag later van het zien van de film kan ik niet veel meer herinneren van de rol van de jongen. Dus een ‘’coming of age’’film die niet helemaal overtuigend wordt gespeeld maar door de sfeerprenten van Boorman toch nog de moeite waard was.

Heerlijke film, die Engeland in oorlog, door de ogen van een kind laat zien. En hoewel de film gekwalificeerd is als drama / oorlog, vond ik er een behoorlijke dosis geweldige humor in zitten. Prima vermaak!!!

Mooi en geestig verhaal. Acteerprestaties zijn niet altijd schitterend, maar al bij al een film die men niet mag missen.

Helemaal niks. Ik weet niet waar ik nou naar heb zitten kijken. Oubollig.....slecht geacteerd. Dad's army maar dan niet om te lachen (behalve om die maffe opa misschien).

Erg saai allemaal, de film kon me nergens pakken, ook allemaal erg ongeloofwaardig.

Semi-autobiografische film over John Boorman’s eigen herinneringen aan het eerste oorlogsjaar. Geen topper, maar best interessant als tijdsbeeld. Hier en daar ook subtiele humor, zoals de postbode die kort na een bombardement de post in de scheef gezakte brievenbus komt lichten. En “Thank you, Adolf” wanneer de school geraakt wordt door een voltreffer.

Ik vind Bannen nu net de enige die nog wat leven in deze film blies...

Heeft me niet echt kunnen boeien en overtuigen. Coming of age films tijdens de oorlog zie ik wel graag maar dit verhaal miste een pakkende rode draad. Het springt wat van de hak op de tak en wordt nergens meer dan een weinig boeiende familiekroniek. De oorlog lijkt nogal ver weg en soms lijkt het leven van alledag meer een feest dan ellende, wat ook deels komt omdat het door kinderogen bekeken wordt, daar ben ik me van bewust, maar toch.... Enkele komische scènes weten de aandacht nog te trekken maar dat is het dan ook

Goeie film over een jongen die opgroeit in Londen tijdens de tweede wereldoorlog. Niet echt een verhaal, maar meer het dagelijkse leven van een gezin aan het thuisfront waarin de man als soldaat van huis is. Ondanks het onderwerp zeer zeker niet te zwaar van stof, maar meer met een gevoel voor nostalgie. De hele aankleding van de film is ook prima.

Hope and Glory is een bijzondere WO II film want hij laat The Blitz vanuit kinderperspectief zien. Voor een kind was het destijds één groot avontuur. Hierdoor heeft de film een luchtige en opgewekte toon die zeer aanstekelijk werkt op de kijker wanneer je hem de eerste keer kijkt. Bij een tweede blik mis je toch de diepgang want het is allemaal nogal fragmentarisch. Het voelt alsof je met je grootouders naar een fotoboek zit te kijken terwijl ze erbij vertellen in de trant van Jongens dat waren nog eens tijden... En dan dringt bij mij al snel de gedachte op: Je had erbij moeten wezen... Zeker geen slechte maar ook zeker geen geweldige film.

Je zou er natuurlijk ook voor kunnen kiezen om niet te stemmen. Dat maakt het een klein beetje geloofwaardiger. Maar geloofwaardig word moeilijk als je jou stemgeschiedenis erbij haalt.

Tikkie merkwaardige reacties hier. Maar goed.
Een uiterst sfeervol verhaal uit W.O. 2 waarin een jongen in London opgroeit.
Eigenlijk volledig anders dan de WO2 films die je doorgaans ziet, laat dat maar aan John Boorman over.

Paar grappige scenes met name die vreemde scene waarin iemand meeloopt met de auto en later blijkt dat hij zn hand tussen de deur had .

Van die grote ballonnen had ik nog nooit gehoord maar schijnt allemaal authentiek te zijn.
https://www.google.com/search?q=balloons+london+world+war+2&source=lnms&tbm=isch&sa=X&ved=2ahUKEwituPP_gs73AhWMOOwKHRwxDmEQ_AUoAXoECAIQAw&biw=1366&bih=615&dpr=1

Lang niet wat ik had verwacht. Bij momenten flauw en ongeloofwaardig, zoals de reactie van de bewoners wanneer de eerste bommen zijn gevallen.