Mirrors (2008)

geweldige film,kort geleden weer gezien.nog steeds vind ik het een superfilm.

Heerlijke horrorfilm en zat af en toe op het puntje van mijn stoel, wat ik niet vaak heb. Veel horrorfilms zijn van twijfelachtige kwaliteit, maar mirrrors steekt daar ver bovenuit.

Herbekeken en hij blijft goed.

Goede cast, goed verhaal, paar freaky scenes maar ook het einde is goed wat bij veel films niet het geval is.

Topper

Wel ok.

Ben niet zo dol op Horrormysteries, maar Aja wou ik wel een kansje geven. Van hem was Haute Tension wel lekker en The Hills Have Eyes was ook wel lollig om eens een keertje te doen. Ik ga binnenkort ook aan Horns beginnen, maar dit ging eerst.

Kwaadaardige spiegels was iets nieuws wat ik had gezien, vond het wel een lollig ideetje ook. Sutherland speelt niet zo goed als dat ik hem in Flatliners zag spelen, maar zo slecht was het niet. De rest was ook een ok gevalletje.

De effecten zijn wel leuk gedaan (kaakscene) en dat maakt deze film naar een 2,5*.

Een geweldig sfeervolle locatie en de meeste effecten zien er wel aardig uit wat een paar leuke scenes oplevert, maar verder vond ik het weer een matige film van Aja.

Matig spel ook van de acteurs en irriteerde ik me vooral aan het dunne, ongeloofwaardige verhaaltje.

Ik hou best van vreemde onzinnige verhalen, maar dat gedoe met die spiegels ging me gauw vervelen en wat moet een bewaker in zo'n verlaten gebouw.. Toch een 1/2 eraf.

Veel verlaten gebouwen worden bewaakt om vandalen te weren. Zelf ook jaren gedaan. Saaie baan maar ja je moet wat....

Deze film meerdere keren gezien, nu vers in mijn geheugen blijft het een goede film. Weet te boeien van begin van het eind. Onvoorspelbaar einde, een echte horrorfilm.

prima horror film met een erg orgineel verhaal. Kiefer speelt weer een goede rol zoals gewoonlijk.

Tot mijn verbazing heb ik mijn stem op ‘Mirrors’ ooit een keer weg gehaald. Waarom weet ik niet, aangezien ik hier voornamelijk met de eerste kijkbeurt echt vaak in schrok. Aangezien ik nu wel onder een bepaalde dwang de film heb gekeken (voor de gekheid, maar het is meer voor de horror challenge) viel de film me toch aardig wat tegen, en vraag ik me constant af waar ik nou precies zo vaak van schrok want de film werd nergens eng in mijn ogen. Ik vond ‘Mirrors’ dus best vies tegenvallen.

Het verhaal viel nog best mee. We volgen Ben Carson wie mentaal is gebroken door een schietincident tijdens zijn dienst als agent. Hij moet zijn leven weer op de rit krijgen en kiest voor een ban als bewaker van een verlaten pand. Hij ondervindt hier echter vreemde gebeurtenissen en kiest er voor deze snel te vergeten en door te gaan met waar hij was. Eenmaal thuis gekomen ziet hij vreemde dingen in zijn spiegel en wanneer familie ook dreigen op gevaarlijke situaties besluit Ben te achterhalen wat er aan de hand is om dit zo te verhelpen.

Er zat iets te veel familiedrama in. Het ene gejank na het andere waar ik vooral niet op zat te wachten. Viel aardig tegen, in het algemeen aangezien ik die geesten films nu wel een beetje gezien heb. Vond het einde nog wel verrassend leuk maar daar bleef het al wel bij. Prima te doen om door de weeks even mee te pikken, niks bijzonders meer helaas.

3.0*

De film laat veel zien. Splatter, beklemmende sfeer, een spookachtige setting en een hoofdpersonage dat een schimmig verleden heeft inzake alcoholgebruik en dientengevolge huis en haard heeft verloren. Het zijn echt goeie prikkelende ingrediënten die tezamen een prima horrorfilm kunnen vormen. Is dat hier gelukt? Het antwoord is ja en nee.

De film slaagt erin om een hoog spanningsniveau te creëren. De introductie is hevig. De eerste kill maakt grote indruk. De mirrors uit de titel vormen vanaf het eerste moment een dreigende factor waarvan de omvang en de ernst niet direct duidelijk is. De onzekerheid over het fenomeen mirror is een sterk onderdeel van de film. De mirror is als dreiging immer sudderend aanwezig en permitteert het zich om af en toe groots uit te halen, maar weet zich steeds op tijd terug te trekken zodat de dreiging steeds subtiel en angstaanjagend blijft. Altijd op de achtergrond en soms indrukwekkend en keihard uithalend op de voorgrond. Het levert echt goeie spannende horror op.

Eén uithaal verdient het om er even uit te lichten. Die uithaal speelt zich af in de badkamer. Vrouw in bad. Lekker cliché, maar grandioos gedaan. Even gaan daar alle remmen los. Ik was onder de indruk. Niet elke uithaal is van deze kwaliteit, maar ze zijn allemaal meer dan ok.

Helaas is er dan weer de kwestie van het budget. Dat budget is Amerikaans en huizenhoog natuurlijk. En daarom wordt het pad van de goeie horror op een bepaald moment verlaten als men zich te buiten gaat aan grootse effecten die opeens allesoverheersend aanwezig zijn. Ook het element tijdsdruk komt dan natuurlijk om de hoek kijken. Opeens wordt de beklemmende horror afgewisseld door snelle en harde actie en familiaire zoetsappigheid. Het is tevens het moment waarop ik mijn fascinatie voor de mirrors verloor.

En zo wordt goeie beklemmende horror op een bepaald moment verdreven door popcorn vermaak ingegeven door de neiging om het grote publiek te plezieren en is de film opeens veranderd in een groots opgezet actie-avontuur. Weg sfeer. Weg beklemming. Weg duister gevoel. Welkom popcorn. Welkom lege actie. Welkom zoetsappigheid. Welkom middelmaat.

Nee, de film vliegt vanaf een zeker moment gigantisch uit de bocht. Niet normaal. Gelukkig is er nog een klein verrassinkje aan het eind, maar dat is niet genoeg om de nare smaak van de popcorn weg te wassen. Die blijft nog lang hangen.

Lang geleden dat ik me zó heb geërgerd aan een horrorfilm.

De hoofdpersoon in horror loopt wel vaker tegen het probleem aan: hij lijdt aan waanbeelden en niemand gelooft hem. Een goede horrorfilm neemt je mee in die waanzin en onmacht. Mirrors doet dat niet.

Het personage van Sutherland doet ook niet zijn best. Van meet af aan komt hij met warrige verhalen bij zus en ex, zonder een waarneembare poging een coherent verhaal te vertellen; vind je het gek dat mensen je niet geloven. Vreemd genoeg besteedt Aja extreem veel tijd aan dit getouwtrek en valt daarbij ook onnodig in herhaling.

Ook Sutherland zelf is niet in staat de waanzin en zelftwijfel geloofwaardig te brengen. Gezien het bizarre gegeven én zijn dramatische backstory had hij hier als acteur véél meer uit kunnen halen, er veel meer nuance in kunnen aanbrengen. Hij reduceert het tot een krampachtig karakter met een kort lontje, dat bovendien waanzin verwart met kortademigheid.

De premisse staat garant voor genoeg creepy imagery en daar vang je af en toe een glimp op van Aja's meesterschap. Hij weet er ook enkele indrukwekkende scenes aan toe te voegen (de badkuip, de flashbacks naar Essekers opname) maar weet het niet bijeen te brengen in een nauwsluitend verhaal.

De demoon manifesteert zich wel via een glanzende deurknop en weerspiegelend water maar Esseker kan wel schuilen in een afgelegen klooster? Het kan wel buiten de Mayflower invloed uitoefenen, maar alleen de familie van Sutherland valt er ten prooi aan? Op zich wel sterk dat ongewis blijft wat het wel en niet kan om mysterie te behouden maar het is een rammelend concept, waarvan de gatenkaas teveel op de voorgrond treedt.

Het lijkt alsof Aja zijn concept vanuit enkele visuele vondsten opgezet heeft (en maakt daar soms ook veel indruk mee) maar hij is geen verhalenverteller. Het geheel waarin hij het probeert te vangen is plottechnisch onhoudbaar, irritante dialogen slaan nóg meer gaten in de geloofwaardigheid en té veel keuzes roepen vraagtekens op. Dat hij af en toe een oprecht huiveringwekkende scene uit zijn hoed tovert, legt alleen maar meer nadruk op het verspilde potentieel van hem als horrorregisseur. 2*

Nou kijk...

wij waren scared af. en het einde... woah

Het was alleen wel een beetje vaag

Ik hoop dat dat kleine jochie in de film dat met een mes ging 'spelen' mijn 7-jarige zoontje dat toevallig langsliep niet heeft geinspireerd.

enne, kijk niet in spiegels

Pffff teveel gejank dat wijf was echt vervelend. Beetje teveel familiedrama. Verder af en toe wel spannende stukjes.. maar bijzonder verhaaltje was het niet.

Niet recent herzien. Maar dit vond ik 1 van de beste horrorfilms, omdat hij me zo goed is bijgebleven en ik het verhaal eng en bizar vond.

Het is gewoon een eng idee dat je spiegelbeeld anders is dan jijzelf en je dood kan worden.

Na het zien van deze film heb ik 3 dagen lang de spiegels thuis vermeden, zo bang was ik haha.

Spanning, verhaal, acteren, vond het een goede film met bizarre scenes.

Opnieuw genoten van deze goede horrorprent.

Nog eens de nadruk leggen op de bloederige badkamerscène, die echt niet geschikt is voor gevoelige kijkers !!

Vrolijke flauwekul die me meer wist te boeien dan ik op voorhand dacht. Mijn aandacht was gewekt toen ik zag dat Aja de regie deed, en na de lollige openingsscène was ik er definitief bij. Het is allemaal redelijk voor de hand liggend, maar de film wist me bijna twee uur lang continu te boeien en dat vind ik erg knap. Leuke gore, een finale die veel te schreeuwerig is, maar het vermaakte. Jason Flemying had ik graag wat langer gezien en zijn rol sloeg eigenlijk nergens op.

Toch een 3,5*, erg fijn.

Ik had deze film in de basisschool gezien heel lang geleden. Ik ben 20 op het moment maar ik herinner die dag nog best goed. We keken hem in de klas en het was best een grappige dag. Niemand vond de film echt eng behalve een gedeelte van de meisjes. Oke, sommige momenten schrokken we wel maar begonnen we daarna gelijk te lachen. Sommige scenes vonden we gewoon komisch omdat het zo dom eruit ziet. De badkamer scene bijvoorbeeld. In de pauze konden we niet stoppen met lachen. De film is te dom voor woorden, nergens eng en het acteerwerk is verschrikkelijk. Visueel is er niks speciaals. Leuk om te kijken als je veel wilt lachen.

Volgens mij deden jullie het op de basisschool (apart een 16+ film die getoond wordt op een basisschool) allemaal in je broek bij het zien van deze film en zeker m.b.t. de bad / spiegel scène van Amy Smart

De mensen in mijn klas waren jong en nog een beetje onwetend. Waaronder mijzelf. We dachten dat een horrorfilm kijken dat niet geschikt is voor onze leeftijd 'cool' was. We mochten van alles kiezen dus kozen we deze film. Zoals ik al zei, we schrokken we voor een seconde bij bepaalde scenes maar werd het daarna een komedie festijn. Die scene met Amy Smart was lekker lachen.

Ik geloof er serieus niks van dat jullie een horrorfilm op de basischool hebben mogen kijken.

Geloof wat je wil zou ik zeggen. Ik kan het niet echt bewijzen. Ik zat op een basisschool met veel allochtonen. Waaronder ik uiteraard. Er was een grote 'hype' bij dit soort type horrorfilms dus dit werd gekozen. Ik moet wel even melden dat iemand DVD's had meegenomen dus deze werd gekozen.

Je hebt een leraar die onder schooltijd zegt, bekijk deze enge horrorfilm maar met z'n allen?

Ik vond de film destijds vrij creapy, 15 jaar terug. Ik moet 'm maar eens opnieuw op gaan zetten.

Niet onder schooltijd natuurlijk. Het was de dag voor de meivakantie uit mijn hoofd. Dus konden we even een leuke dag van maken. Je kon ook iets anders doen als je geen zin had in de film. Ik respecteer je mening dat je hem toendertijd eng vond. Ik ben benieuwd wat je denkt na de herziening. Ik kon er helaas niet veel mee.

Bij herziening loop ik tegen dezelfde ergernissen aan (die ik gek genoeg vergeten was).

Los van enkele goede vondsten en visueel effectieve momenten, is dit vooral een parade van gemiste kansen, dubieus acteerwerk en plottechnische tijdverkwisting. Sutherland die armoedige pogingen doet anderen te overtuigen van zijn ervaringen blijft irritant, en Aja verliest er teveel tijd mee.

Na een degelijke opbouw met genoeg (aandacht voor) sfeer, vliegt de film behoorlijk uit de bocht en gaat in de tweede helft veel logica het raam uit. Blijft steken op 2*, voornamelijk voor schaarse creepy imagery en bijtijds effectieve editing maar Aja mag zijn bronmateriaal, script en cast wat aandachtiger kiezen, wil zijn talent tot recht komen.

Vraagje: moet in de laatste scene 'Ambulance' niet rechtlijnig leesbaar zijn?

De herziening van deze mysterieuze horrorthriller overtuigde me toch om overstag te gaan van een onvoldoende naar een dikke voldoende, al vormt dit voor regisseur Alexandre Aja absoluut niet zijn beste werk. Mirrors is overduidelijk een herbewerking van een Aziatische horrorfilm waardoor de eerste helft overgoten wordt met dramatiek, maar het probleem is dat het niet meteen erg interessant is. Het zorgt ervoor dat de persoonlijke demonen waar Kiefer Sutherland mee worstelt het tempo regelmatig uit de film halen, maar gelukkig compenseert Aja voldoende op het vlak van horror. Enkele gemene scares, opvallend expliciete gewelddadigheden en erg overtuigende cinematografie maken van Mirrors een lekker eigenzinnig werkje. Daarmee slagen de makers in het haast onmogelijke om van klunzige, kwaadaardige spiegels een daadwerkelijk intrigerende oppositie te maken. De herziening heeft de laatste onvoldoende die ik heb toegekend aan een film van Aja mooi weggepoetst.

Aparte mix op sommige momenten. Het voelt als donkere fantasy film maar dan af en toe met erg lugubere momenten.

Voor het eerst sinds de release in 2008 opnieuw bekeken omdat dit in mijn ogen een bijzonder spannende en bij vlagen enge horrorfilm was met Jack Bauer en bezeten spiegels. Helaas viel dat in de herziening wel een beetje tegen, want eigenlijk heb ik nauwelijks of geen spanning meer gevoeld. Wel blijft het nog steeds een onderhoudende film waarbij het ontrafelen van het verhaal nog best goed gedaan is. Verder was het ook genieten van de mooie Paula Patton, zeker op het eind met haar witte doorweekte shirtje hehe.

Ik werd wel een beetje humeurig van hun vervelende ruzies in het eerste uur van de film, altijd zo ongemakkelijk en cliché, dit soort film met boze ouders. Ook nog een drankprobleem erbij, veel afgezaagder krijg je het niet. Maar het laatste uur maakt gelukkig het nodige goed. Beste scare-moment was denk ik wel die in de badkuip met de zus van Ben. Aja heeft betere films gemaakt, maar deze mag er best wezen.

3* (was 3,5*)

Geen must-see maar in zijn soort een acceptabele film. Het verhaal is redelijk goed al was ik in het begin even bang om de hele film naar Sutherland te moeten kijken die met een zaklamp in zijn hand in een donker gebouw rondloopt. Gelukkig ontwikkelt het verhaal zich op tijd verder en het einde is toch verrassend.