Il Mio Nome È Nessuno (1973)

Was inderdaad prima te doen.

De film zelf was echter nogal wisselvallig. Met name de slapstick trok ik slecht.

Typisch begin, maar wel een lekkere binnenkomst weer. Eentje die me altijd bijgebleven is al die jaren, al was het alleen maar door de bekende soundtrack die menigmaal als documentairemuziek gebruikt is in de vorige eeuw. Clasico Sergio.

De film loopt helaas op anderhalf been. Het verhaal over de wraak van Beauregard mag er zijn. Beauregard wordt prima vertolkt door Fonda. Maar Fonda's maat Nessuno in deze prent wordt gespeeld door Hill, en daar ben ik echt minder over te spreken. Dat komt omdat ik de slappe humor van de gast al nooit goed of leuk heb gevonden. En dat neutraliseert het stuk wraak waar de film het eigenlijk van moet hebben in mijn ogen, jammer.

Kom weer uit op 3**, dankzij Fonda.

Leuke spaghettiwestern maar viel me ergens ook weer een klein beetje tegen, komt misschien omdat ie iets te komisch was op sommige punten.

Henry Fonda en Terence Hill deden het super.

*3

Bij de spaghettiwesterns ligt de komedie meestal op de loer (vaak ook onbedoeld )

Hahaha ja dat is wel waar, stoor me er ook nooit echt aan. Vind het altijd wel leuk om te zien maar bij deze was het me toch iets te. Ik heb dan liever een iets serieuzere Western.

Vond Django, The Great Silence en The Big Gundown wel echt heel erg goed! ? ik wil Keoma, A Bullet for the General, Django Prepare for a Coffin en Death Ride a Horse nog heel erg graag zien, die schijnen ook erg goed te zijn.

Ben nu ook bezig met de oude Franse films met Jean Paul Belmondo, net Le Professionnel gezien, kwam heel erg knullig over maar bij Belmondo vind ik dat wel passen. Vond die film erg goed.

Lakte

Mijn Spaghetti "toppers & tippers" >

Blindman, California (1977) The Price of Power (= Il prezzo del potere 1969) Il Mercenario (1968)

Het begin was veelbelovend, maar daarna viel het uiteen. Flauwiteiten... ongeloofwaardigheden... parodie...

Terence Hill vind ik als acteur, ondanks z'n blauwe ogen, niet goed genoeg om een film te dragen, laat staan op sleeptouw te nemen.

Snel vergeten maar...

“Just think of it, 150 pure bred sons of bitches on horseback and you facing 'em alone. You'll be written up in all the history books.”

Ik ben persoonlijk weer op het moment helemaal into ‘Red Dead Redemption 2 Online’ op de ‘PlayStation 4’. Dit is een video game gebaseerd op het wilde westen. Mijn maatje waar ik dit altijd mee speel raadde mij gisteren aan om de film ‘My Name is Nobody’ te kijken. Een leuke spaghetti western film waar ik de komedie niet al te serieus moest nemen, en de film was best aangenaam te kijken. Ik heb zelf nog maar weinig kennis in de westerns film, laat staan Spaghetti Westerns daar heb ik nog helemaal niet veel kaas van gegeten. Dit was dus een aangename zit al mocht het van mij soms wel een stukje ingekort worden, voornamelijk het einde vond ik erg lang duren.

Maar de film begint heel leuk. Met een leuke ontmoeting aan de wat vreemde personage ‘Nobody’ gespeeld door Terence Hill. Heerlijke rol, heerlijk over-de-top een beetje dat wel maar een perfecte acteerprestaties. Ook als hij als ‘stalker’ uit de bus komt vond ik wel geniaal, vooral tegenover ‘Jack Beauregard’ speelde Terence Hill uitstekend met Henry Fonda samen, heerlijke chemie. Voor de rest kent de film niet echt een leuke ‘sterren’-cast maar deze twee staken zeker met de koppen boven de rest uit.

En dan natuurlijk de heerlijke muziek, gecomponeerd door grootmeester ‘Ennio Morricone’ die met onder ander het nummer ook wel de Soundtrack van de film een tijdloos en erg verslavend deuntje heeft neer gezet. Maar de film moet het over het algemeen erg hebben van zijn soundtrack, die deed heel wat goeds.

En je kon goed merken dat de film een lichte afstamming is van het genie ‘Sergio Leone’ die onder andere wat mee gewerkt heeft aan de film. De aankleding was perfect en het verhaal was leuk en vooral op veel punten komisch. Dat de twee elkaar door de hoeden schoten vond ik leuk, maar ook het punt waar Nobody in de bar was belandt vond ik erg gezellig, leuk en vermakelijk. Maar ook de serieuze kanten van de film springen er boven uit, de vriendschap tussen de twee was bijzonder. Het spatte nergens echt van af, maar Nobody kan zijn ‘held’ Beauregard niet uit zijn hoofd zetten en ook ‘Beauregard’ komt niet van stalker af. Zo blijven de twee toch een beetje onbedoeld aan elkaar verbonden.

Het verhaal was leuk, maar het was niet héél bijzonder. Vooral het feit dat de twee met elkaar op weg trokken was leuk om te zien. Maar nobody werd ingehuurd om Beauregard te vermoorden. Dat was dan wel het hoofdverhaal, de twee die bevriend raakten gingen elkaar helpen en dat was het mooie van dit verhaal. Voor de rest was het zeer vermakelijk, de ‘draw’ scenes waren leuk en het is allemaal positief goed in elkaar gezet.

Zoals ik al zei, het einde kon misschien iets korter of sommige scenes die van mij niet per se zo lang hadden gehoeven. Voor alsnog blijft dit een heerlijke weg kijken met een meesterlijke soundtrack. Zeker het kijken waard voor mening western-fans.

4.0*

Vermakelijke westerns zijn het, die spaghettis, steeds met mooie plaatjes, prachtige muziek en... wonderbaarlijke revolverhelden.

Film die het vooral moet hebben van de grappigheden van Terence Hill, als de man zonder naam.

Valt na een uurtje toch wel stil en is het meer absurd en verliest het echte spankracht.

In plaats van een crescendo-slot krijgen we wat gepraat over vroeger en nu, maw het mocht eindigen.

Dacht dat Robbie Muntz het beeld in zou lopen, maar dat gebeurde helaas niet.

Viel me tegen. Niet alleen boeide het verhaal me totaal niet en is Terence Hill absoluut geen acteur waar ik gek op ben, ook de humor paste niet in mijn straatje, op de scène met de glazen in de bar na. Erg flauwe westernkomedie voor de rest met een slaapverwekkende Henry Fonda. Opvallend dat Sergio Leone ook de drijvende kracht was achter deze film. Nu is er in Leones films ook altijd humor aanwezig, maar dat is dan veel subtieler gebracht dan hier. Veel meer dan 2* kan ik hier niet aan kwijt.

Ik blijf het een prachtige film vinden. Mooie rol van Henry Fonda, en Terence Hill vind ik het hier wel aardig doen. De films die hij samen met Bud Spencer maakte vind ik dan toch een stuk minder. My Name is Nobody wordt ook al een stuk mooier door de schitterende soundtrack van Ennio Morricone. Wat heeft die man prachtige muziek gemaakt. Ik vind deze western ook goed omdat het jeugdsentiment is voor mij. Ik heb de film destijds nog in de bioscoop gezien. Ja dat waren mooie tijden, en deze film brengt me meteen terug naar die periode. My name is Nobody zal nog lang in mijn favoriete western lijstje blijven staan vermoed ik.

My Name is Nobody kent twee grote problemen: het verhaal en het ontbreken van een aansprekende tegenstander.
Het verhaal is redelijk stompzinnig. Een jonge revolverheld met de naam Nobody wil dat zijn held zich onsterfelijk maakt door het op te nemen tegen een mythische bende van 150 bandieten. Nobody wordt gespeeld door Terence Hill, de helft van de Vier Vuisten, en hij gaat dan ook vooral de komische toer op. Dat werkt een enkele keer zoals de bierglazenwedstrijd, maar meestal niet, met name die scenes in de kermissetting waren vermoeiend. Henry Fonda speelt de oude revolverheld, maar die lijkt niet erg geïnspireerd. Als je zijn rol vergelijkt met die in OATITW is dat ook niet zo verwonderlijk.

Het tweede punt gaat weer naar die bende van 150 man. Ze worden vooral galopperend in beeld gebracht, en dat zijn op zichzelf best aardige scenes, maar ze doen verder eigenlijk niet zo veel. En dat de revolverheld ze afschiet zonder ander motief dan zich onsterfelijk maken is nogal twijfelachtig. Sullivan die even de rol van nemesis lijkt te spelen is uiteindelijk niet veel meer dan een voetnoot.

Muziek speelt een grote rol, Morricone schiet eigenlijk altijd wel raak met zijn scores, vooral het vrolijke en herkenbare nummer van Nobody vond ik geslaagd. Voor de andere thema's citeert Morricone toch wel flink uit eigen werk. Soms wordt de juiste snaar geraakt, maar over de hele linie toch een flinke tegenvaller deze film. Was in mijn herinnering een stuk beter.

Een film naar een idee van Sergio Leone die met deze film de zwijgende helden uit zijn eerdere films lijkt te ridiculiseren. Terence Hill personifieert met zijn felblauwe ogen en zijn niet aflatende bijdehante woordenvloed de perfecte karikatuur van de man zonder naam. Hij noemt zichzelf Nobody en is de rode draad waarlangs het verhaal zich ontwukkelt.

De film heeft een heerlijke opening. De introductie van Jack Beauregard (Henry Fonda in zijn laatste western). Een idealistische en oudere revolverheld die vaststelt dat het wilde westen in het jaar 1899 een wereld is geworden waar het wilde wel enigszins van af is. Een wereld waarin geen plek meer voor hem is. In het spannende voorspel dat heerlijk langzaam en zonder dialoog en bijzonder sfeervol in beeld wordt gebracht en sterke herinneringen oproept aan een overbekende scène uit C'era una Volta il West (1968), is van die sombere gedachtengang echter nog niet veel te merken. De revolverheld doet zijn ding. Zoals het hoort. De nuanceringen volgen verop in de film.

Het verhaal volgt twee helden. De één is de vertegenwordiger van de oude tijd. De ander de vertegenwoordiger van de nieuwe tijd. Het verhaal van Beauregard loopt ten einde en Nobody neemt zijn verhaal over. Hij doet dat op zijn eigen manier.Voorbij zijn de tijden van het hardvochtige wilde westen waar de wetteloosheid heerst. Vanaf nu heerst de ironie.

De film is volgestouwd met komedie. Situatiekomedie. Terence Hill is er de spil van. Met het verloop van het verhaal heeft de slapstickachtige humor niets te maken. Het verhaal en de sfeer lijden er dan ook niet onder. Het zijn op zich staande scènes in de film. Heerlijke hilarische scènes. Scènes die herinneringen oproepen aan de films die Hill met Bud Spencer maakte. Erg grappig.

De muziek is van Ennio Morricone. Mooi. Gevarieerd. Sfeervol. Emotioneel sturend en functioneel. Goed passend bij de draagwijdte van een scène. In sommige stukken muziek is ouder eigen werk herkenbaar. Ook Sinatra‘s My Way komt verhuld voorbij evenals thema‘s uit de werken van Richard Wagner.

De regie is van Tonino Valerii, voormalig regie-assistent van Leone. Leone zou zich niet heel intensief met de bereiding van de film hebben bemoeid. Dat is moeilijk te geloven. In praktisch elke scène is de hand van de meester te herkennen.

My Name is Nobody is een schitterende film.