Chelovek s Kino-Apparatom (1929)

Mooie uitgave!

Vijf films van Dziga Vertov op een prachtige 4-disc dual format limited edition, maar welke staat er uitgerekend niet op.. Odinnadtsatyy

Blu-ray review

Bijzonder wel, deze experimentele film/ docu, zonder narratief, met beelden vanuit alle mogelijk invalshoeken. Geen Sovjet-verheerlijking van de arbeider of de vijfjarenplannen maar een stroom beelden van Russen die opstaan, werken, reizen, sporten, op het strand liggen, trouwen, scheiden, sterven en ook zelfs een shot van een bevalling.

Dat alles onder muziek van Nyman die 4 muzikale thema's herhaalt- waarom niet een originele score gemaakt voor de gehele 68 minuten denk ik dan.

De film lijkt met plezier gemaakt te zijn, Vertov wilde de wereld laten zien wat voor wonderlijke machine de camera was, en naast de vele inventieve shots die sindsdien gemeengoed zijn, is ook de snelle editing bijzonder. Saai wordt het nergens, alleen de muziek valt dus soms in herhaling.

Dat is toch de letterlijke vertaling? Mijn Russisch is niet zo denderend maar als ik het vertaal via Google Translate krijg ik exact dezelfde vertaling..

In dit geval vind ik de Engelse titel wel OK, of de originele titel mooier klinkt zou ik niet durven zeggen

Titels van films uit Italië, Spanje of Frankrijk zie ik liever niet vertaald (en die worden in Nederland volgens mij ook meestal niet vertaald), maar van bv Koreaanse films ken ik meestal niet eens de originele titel.

Maar goed, zolang de originele titel maar niet verbasterd wordt maakt het me ook niet zo veel uit.

De Man Met De Filmcamera is een aantal keren van een soundtrack voorzien, onder meer door Biosphere, Cinematic Orchestra en Michael Nyman. Waar deze film uit 1929 over gaat? Gewoon over van alles en dan nog niks. Tamelijk briljant.

Een dag uit het leven van... Redelijk fantastische avant-garde film die een heel fragmentarisch beeld geeft van een wakker wordende stad. Hierbij is de afwezigheid van acteurs, plot en tussentitels opvallend. De film kan omschreven worden als een aaneenrijging van alledaagse gebeurtenissen, waarbij de vierde muur vaak, maar niet continu doorbroken wordt. Er staat in feite slechts één figuur centraal, namelijk de man met de camera, die ons op ingenieuze wijze een blik achter de schermen gunt. Hij positioneert zich op allerlei ongemakkelijke manieren, alles in functie van dat ene shot. Regisseur Vertov wekt doorlopend de illusie dat bepaalde scènes zich tegelijkertijd afspelen en weet perfect welk ritme hij hiervoor moet behouden. Hij omschreef zichzelf als "Kino-oki", ofwel "cinema oog", iemand die de cameralens zag als een foutloze waarnemer die alle chaos en drukte van de wereld vertaalde naar orde en regelmaat. De montage is subliem van begin tot eind en de andere filmtechnische aspecten zijn dat evenzeer. Veel slow motion, freeze frames, hand-held camerawerk en af en toe simpele, maar geslaagde stop motion. De versie die ik zag werd daarnaast nog eens ondersteund door een kanjer van een soundtrack, gecomponeerd door Michael Nyman. Al bij al een geweldig stukje (film)geschiedenis.

Bijzondere film waarvan ik niet echt weet wat ik er mee aan moet. Beroemde film toch wel, en vandaag maar opgezet.

De omschrijving geeft aan wat je ervan moet verwachten, maar toch was ik overdonderd door de manier waarop. Technisch een onvervalst meesterwerk en er zit een enorm tempo in de film. Telkens worden hele korte stukken afgewisseld, waardoor er elke 5 a 10 seconden wel wat anders gebeurd, wat enorm goed werkt.

Een kanttekening is dat de film ondanks zijn geringe 65 minuten ook niet de hele tijd weet te boeien. De eerste 40 minuten zijn sterk, mede door het verrassingseffect (bij mij dan toch), het tecnische gedeelte en de goede soundtrack. De laatste 25 minuten zijn alleen nog meer van hetzelfde, en als de soundtrack dan wat minder is, dan begint ie wat weg te zakken. De laatste 5 minuten krabbelt ie dan wel weer wat op..

Zesje.

Vreemd opzet van de regisseur om de camera gewoon te laten draaien op een doordeweekse dag in een Russische stad. Beelden van het leven in de stad worden afgewisseld met beelden van de productie van de docu. Moeilijk te beoordelen want inhoudelijk vond ik er maar niets aan al snap ik wel de achterliggende gedachte van Vertov. Technisch dan wel weer sterk gezien de tijdsperiode tussen de stomme film en de film met geluid in.

Gelukkig ook beperkt in tijdsduur, want na eventjes had ik het wel gehad. Fijne ondersteuning door de soundtrack waardoor er wat leven geblazen werd in de getoonde beelden. De montage is knap en was een voorbeeld voor later.

Net deze besteld uit de Master of Cinema collectie. (blu-ray)

Morgen (10 januari 2020) op het Silent Film Festival in hometown Eindhoven! Met live-muziek.

Boeiende docu/experimentele film. Ik heb hem bekeken zonder soundtrack waardoor het wel heel pure cinema wordt.

Op verschillende vlakken was ik geboeid:

- Het dagelijkse leven in de USSR in 1928-’29 als tijdscapsule;

- De reeks filmtechnieken die Vertov aanwendt en die hij zelf ontwikkeld had;.

- Reflectie over film en het maken ervan. De man met de camera blijkt een quasi dwangmatige waaghals.

Ik heb dan toch vooral het gevoel dat beweging een heel belangrijk element is in deze film. Met veelal cirkelvormige objecten die hun toertjes draaien. De USSR die op volle toeren draait, zoiets. Mooie dynamische film. Deze film werd geschoten vooraleer Stalin het startschot gaf van het opgelegde sociaal realisme. Nadien zou het allemaal nog heel wat moeilijker worden voor de artistieke vrijheid.