Ceddo (1977)

Mn derde Sembene, en de beste tot nu toe. De vader van de Afrikaanse cinema creeert een complex revisionistisch en anachronistisch tableau van de botsingen tussen de inheemse Senegalese cultuur en de verscheidene allochtone invloeden (Christendom, kapitalisme, en voornamelijk Islam) zoals die zich door de eeuwen heen hebben gemanifesteerd. Beladen met mythe en folklore, en op narratief vlak geholpen door de incorporatie van de zogeheten Griot vertelstructuur, is dit een van de belangrijkste films ooit gemaakt op het gehele continent.

Ceddo viel me toch lichtjes tegen, ondanks dat het een belangrijke film is voor de Afrikaanse cinema en in een paar voorname lijsten opduikt. Van Sembene heb ik ook al wat beters gezien.

Het is in ieder geval wel gewaagd wat Sembene hier laat zien, want dat er kritiek wordt geuit op de Islam is vrij duidelijk, want die komt er hierin nogal bekaaid vanaf. Het is dan ook niet zo raar dat de film destijds verboden werd in Senegal. Het kleurgebruik en de muziek die gebruikt wordt is zeker goed. Ik vond alleen dat Sembene op een gegeven moment teveel in herhaling valt. Er zitten teveel segmenten in de film, waarin iedereen bij elkaar zit en met elkaar loopt te ruziën over welk geloof nu het beste is. Dat werkte op den duur nogal vervelend en zorgde ervoor dat het toch wat langdradig ging aanvoelen.

Al met al niet heel slecht dus en vooral in het eerste uur best goed. Jammer alleen dat Sembene te weinig afwisselt en daardoor niet in staat is, om het allemaal tot het einde toe boeiend te houden.

2,5*