Geen John Woo film
Het was een vreemde vondst gisteren. Ik dacht dat ik ondertussen alle samenwerkingen tussen John Woo en Chow Yun-Fat wel in bezit had, maar blijkbaar was Peace Hotel er eentje die ik nog mistte. De verbazing was dan ook groot dat Ka-Fai Wai de regisseur bleek te zijn. Woo fungeert enkel als producer, maar dat is niet het enige foutje dat DFW maakt op de hoes, de credits op de achterkant zijn namelijk van Prison On Fire II en niet van Peace Hotel.. Ze doen hun reputatie van bedenkelijke uitgaves weer alle eer aan.
Gelukkig hebben ze er deze keer wel voor gekozen om de originele audiotrack te gebruiken (dat was bij het derde deel van de A Better Tomorrow trilogie alvast niet het geval) en dat geeft ze toch een beetje krediet. Soit, blijkbaar het debuut van Ka-Fai Wai en het is wel te merken dat hij naar de stijl van John Woo heeft gekeken, de kenmerkende duiven komen zelfs even voorbij vliegen. Toch is dit wel een film die perfect op zijn eigen benen kan staan en dan doet Wai het behoorlijk. Een vlot verhaaltje over een tot inkeer gekomen killer die een hotel opendoet waar niet gevochten mag worden. Uiteraard is er een vrouw die roet in het eten komt gooit, maar vooral is Peace Hotel een soort van Chinese variant op het western genre. Leuk idee in ieder geval en de uitwerking mag er ook zijn. Op narratief vlak verder weinig bijzonders, maar de algemene vibe zit goed.
Vooral omdat Chow Yun-Fat hier weer zijn ding mag doen. Imposant als killer in de flashbacks, maar eigenlijk ook even geloofwaardig als family man (die scène waar hij de broek van het zoontje van één van de residenten afpakt!) om dan uiteindelijk helemaal los te gaan in de climax. De scène waar hij al schuivend op een ladder iedereen afknalt, het is denk ik één van mijn favoriete Fat scènes. Hij heeft een vrij goede chemie met Cecilia Yip, al vervalt die af en toe wel in de erg overdreven emoties. Past bij het personage natuurlijk (en ook wel bij de stijl van Chinese films naar mijn gevoel) maar toch.. Af en toe op het randje te noemen.
Vermakelijke nonsens in ieder geval. Wel een film die niet echt blijft hangen, vraag me ook af of ik met 3.5* net niet een tikkeltje te hoog waardeer, maar heb me hier op zich nog wel mee geamuseerd. Denk wel dat het een voordeel is als je wat fan bent van Chow-Yun Fat. Die is toch de voornaamste reden voor mijn score.
3.5*