The Young Victoria (2009)

voor een tweede keer in Ierland op tv gezien.

Je gaat toch een beetje anders (en met respect) naar het Engelse koninghuis kijken.

***

leuk! Doet me denken aan Marie Antoinette!

Geef mij maar The Tudors!

Mooi kostuumdrama hoewel ik de verhaallijn wat minder vond.

ik hou van films als marie antoinette, the duchess, the other boleyn girl, maar deze vond ik een stuk minder. ik vond de verhaallijn te mager & Emily Blunt en Rupert Friend deden het niet helemaal voor mij.

Mooi kostuumdrama, maar wel minder boeiend dat de vele filmen die ik hiervoor al had gezien, zoals onder andere de Elizabeth-filmen en The Tudors bijvoorbeeld.

Eindelijk weer eens een film over het midden van de 19e eeuw.

Gisteren de film bekeken, maar ik vond hem erg saai. Er was niet echt een gebeurtenis waar de film naartoe werkte. Te weinig drama, te weinig spanning. Ik vind Emily Blunt wel een heel prettige actrice, maar deze film deed het hem gewoon niet voor mij.

Mooi en niet-boeiend, klinkt perfect.

Tot zover ziet het er gaaf uit, wat een kleuren.

Hij kwam erg traag op gang en wilde maar niet boeien. Ook vond ik Emily Blunt totaal niet geloofwaardig als de legendarische queen Vctoria. Normaal gesproken ben ik dol op fllms over het Britse koningshuis, maar deze was gewoon saai. Met name omdat je vooraf al weet dat Victoria met Albert zal trouwen en niet met een ander.

Ik heb eigenlijk niks met het Engelse koningshuis. Ook niet echt met het Nederlandse eigenlijk - of welk ander dan ook. Dat helpt me bij deze film dan weer een beetje doordat ik niet van te voren al wist hoe het af zou gaan lopen. Queen Victoria heeft natuurlijk wel een grote naam - ook ik had daar wel al eens van gehoord - maar dan toch meer als de naamgever van het Victoriaanse tijdperk, de architectuur die daar bij hoort, de eerste stappen van de industrialisatie en de verering van de technologie die daar in die tijd nogal bij hoorde.

Dan heb ik op zich wel een hele serie films uit een vergelijkbaar genre gezien. Wat deze daar echt wel prettig bij af laat steken is het opene, toegankelijke. Geen bombarie, geen overdreven poeha en poespas, maar eigenlijk een heel mooi verhaal over een aardig meiske dat wat moeite heeft met haar familie en daar uit wil ontsnappen, en zoekt naar een manier om samen te kunnen zijn met de jongeman waar ze verliefd op is. Ooeeewh, wat romantisch.

Daarover, en een klein beetje over de intriges van de troonsopvolging gaat de film eigenlijk. Dat wordt ook al wat aangekondigd door de titel - die is dan ook niet zoiets als 'the enormously long reign of Queen Victoria'. Over de ontwikkeling van architectuur, of van de industriele revolutie, urbanisatie en armoede zien we dan ook niet zoveel.

Ik geloof er op zich niet zo heel veel van dat het allemaal historisch verantwoord is, ik vermoed toch wel dat er nogal wat aan het verhaal opgeleukt en bijgestuurd is om het wat in populariteit afgezakte Engelse koningshuis een steuntje in de rug te geven. Maar is dat erg? Het is een sprookje, zoals wel meer dingen rond elk koningshuis dat lijken te zijn. En een heel prettig sprookje, waar Victoria op een uitermate prettige en plezierige manier wordt neergezet.

En wat dat betreft kon Emily Blunt natuurlijk niet beter gecast zijn. Ze kan bij mij toch al niet stuk. Maar in tegenstelling tot mijn voorganger vind ik daarnaast wel dat ze volstrekt geloofwaardig is ook nog eens. Open, tikkeltje naief, en erg aimabel - echt precies het goeie smoeltje er voor - ze lijkt er in de verte ook nog wel wat op. Dat kan je dan niet vinden passen bij de naam die Victoria heeft als een soort oermoeder van Thatcher - de iron lady, maar het klopt wel behoorlijk goed met het beeld dat je over Victoria krijt als je wat naleest op de wikipedia - vooral een aardig en verliefd meiske.

De kalme zetting van het verhaal doet daar ook een heleboel goed mee. Ik denk dat de keuze om de aandacht vooral op deze periode te leggen slim is - het positieve overheerst, er valt nauwelijks een ongerijmd woord in de romantiek - en waar dat nog even zo lijkt te worden komt daar een prachtige oplossing voor - die overigens wel redelijk geromantiseerd is. En daarmee wordt de sleur zowel als de wat depressievere periode dan mooi omzeild - bijna zoiets als 'en ze leefden nog lang en gelukkig', wat natuurlijk neerkomt op sleur. Daarom houden sprookjes ook daar op.

Maakt wel dat het overkomt als koningshuispromotie. Hoort ook wel wat bij een sprookje.

Blurp194.je hebt niets met het engelse koningshuis maar je schrijft er wel een a-4tje over......Kan je nagaan als je wel wat had met het engelse koningshuis.....hihihihi.

Moviemeters bedankt voor julllie beoordelingen. Vanavond op tv,wilde hem opnemen ,maar zie er dus van af. Dit is voor typische anglofielen, mensen die al smelten als ze een cup of tea zien....Leek mij op voorhand al een saaie film. Bedankt x-bubbles en filmfan74 ,jullie bevestigen mijn vermoeden.

De jonge koninginnejaren van Victoria. Romance met een historisch tintje. Genietbaar vooral omdat het bevolkt is door goede acteurs. Zo is Emily Blunt in de hoofdrol erg sympathiek. Verder werden ook de costumes erg gewaardeerd.

OK maar toch weinig "hart" om de film groots te maken. Wel voor Belgen misschien wel een beetje "curieus" omdat koning Leopold I er bij te pas komt.

Een gezapig kostuumdrama dat alle conventies uit het boekje volgt en daar nog enigszins mee weg komt.

Gezien op tv.

Degelijk kostuumdrama en voer voor de fans van het genre. Als gematigd liefhebber vond ik het echter geen meesterwerk. De film ziet er piekfijn uit en zal niet te lijden hebben gehad onder een te klein budget; iets wat soms nog wel eens een probleem is bij kostuumfilms. De aankleding is perfect en alles is historisch accuraat weergegeven. Maar waar dit drama faalt is de emotionele impact. Het verhaaltje is vrij tam en de acteurs spelen nogal ingetogen.

Wat verhaal betreft geef ik de voorkeur aan de fictieve kostuumdrama's van bv. de Brönte zusjes. Daar zit viel meer spanning, drama en romantiek in verweven. Koningin Victoria was een imposante vrouw, maar haar jonge jaren alleen zijn simpelweg niet genoeg voor een interessante film. Daarvoor gebeurt er te weinig. Een complete biopic was waarschijnlijk boeiender geweest. Hier en daar zijn wat gebeurtenissen aangedikt, zoals die aanslag op haar leven, maar dat is niet genoeg om het verhaal echt meeslepend te maken.

Grootste minpunt vond ik echter de acteurs. Met name Emily Blunt had de Victoriaanse gedecideerdheid iets te letterlijk genomen. En als ze een keer met stemverheffing ging spreken dan leek het net een jengelend pubermeisje. Paul Bettany als Lord Melbourne viel mij positief op en vond ik eigenlijk sterker spelen dan de belangrijkste mannelijke rol, die van Rupert Friend (Prins Albert). In werkelijkheid was Melbourne wel een stuk ouder, al deerde dat hier niet. De rest van de cast had een te kleine rol om echt op te vallen.

Conclusie: niet echt een aanrader, maar wel leuk voor royalty watchers. 3***

Kostuumdrama.

Ik kende de geschiedenis van Victora en Albert niet dus met het meepikken van zo een Kostuumdrama steek je nog eens wat op van de geschiedenis.

Trage film maar de prachtige decors en kostuums maken de traagheid weer goed.

Mooie film, mooi verhaal op waarheid gebaseerd, wat wil je nog meer

Mijn idee bij Victoria was idd ook een soort iron lady met een enorme preutsheid. Blijk dat ze 9 kinderen hebben gehad dus die preutsheid komt niet bij haar vandaan lijkt me. Grote kans dat

ze ook nog een goed huwelijk hadden.

Mooie film die je aan denken en googlen zetten...

Emily Blunt zoals altijd zeer prettig voor de ogen. Onderhoudend verhaal en de aankleding zorgt voor een fijne filmbeleving.

Mooi en goed verzorgd kostuumdrama. Rustig voortkabbelend, maar storend is dat niet.

Alle ingrediënten om hier een memorabele historische film van te maken zijn aanwezig: indrukwekkende lokaties, mooie kostuums, aantrekkelijke acteurs en actrices, smakelijke intriges, romantische verwikkelingen, beroemde historische personages met wiens reputatie je lekker kunt spelen, vet aangezette bijrollen (waarvan met name Jim Broadbent en Mark Strong profiteren), een paar operascènes, ben ik nog iets vergeten? Ik niet, maar de makers wel, naar mijn mening althans: een goede acteur voor de mannelijke hoofdrol, zodat het duidelijk zou worden wie Victoria de kracht en de passie geeft om alle problemen het hoofd te bieden. Of gaan de makers er van uit dat Emily Blunt van zichzelf al genoeg uitstraalt? Het blijft allemaal een beetje in de lucht hangen en ontbeert echte spanning; ik heb redelijk geboeid gekeken, maar de echte vervoering ontbreekt.

Iets teveel op de romantiek gericht naar mijn zin; het laatste half uur zie je vooral zoentjes, knuffels, verliefde gezichtjes. Meer evenwicht met de politieke rol van Victoria had niet misstaan. Toch vond ik het wel een redelijke film mede door de eerste helft. Meestal is het "cherchez la femme" waarbij de drijvende kracht achter de man eigenlijk de vrouw is. Hier is het "cherchez l'homme". Want Albert en Victoria vormden een complementair en goed functionerend koppel. De onervarenheid van de jonge Victoria werd aangevuld door de realiteitszin van Albert. Dit kwam ook mooi naar voor in de film. Een andere interessante insteek is de rol van John Conroy, van wie men zei dat hij jarenlang de minnaar was van Victoria's moeder en zelfs de vader van de koningin (!). Dit verklaart ook wel het paternalistische gedrag van hem naar de jonge Victoria. Lord Melbourne was bijzonder slecht gecast. Hij was een zestiger maar hier ziet hij eruit als een eind dertiger. Blunt viel me ditmaal iets beter mee. Ups and downs voor een drama dat nergens echt imponeert. De perfecte 3* film voor mij.

Van Vallée toch verwacht dat hij - net als een Joe Wright - een kostuumdrama kan verheffen naar nét wat meer, qua bijzondere muziek of aankleding. Dat gebeurde helaas niet. Ik had de film zonder ondertiteling gezien dus heel veel details ontgingen me, maar met een half oog kon ik de belangrijkste momenten in de film toch wel begrijpen. Er sprong weinig uit, het was niet meer dan het kostuumdrama-van-de-week. Een prima Blunt, maar daar tegenover een oersaaie Friend.

3,0*

Wat een lamentabele vertoning, het lijkt wel een karikatuur. Leopold I van België wordt voorgesteld als een vileine snodaard die zou kunnen figureren als doorsnee antiheld in een FC De Kampioenenfilm. Het leeftijdsverschil tussen Victoria en Lord Melbourne blijkt allesbehalve duidelijk uit de film. Het liefdesverhaal tussen Victoria en Alfred wordt verder gereduceerd tot kinderlijke proporties. Belachelijk. 2*

Oscarwinnaar voor beste kostuumontwerp richt zich op de periode voor en na kroning van Victoria [Emily Blunt] als Koningin van Groot Brittannië, kort na haar 18e verjaardag. In afwachting van de dood van King William IV [Jim Broadbent] proberen Victoria’s moeder [Miranda Richardson] en Sir John Conroy [Mark Strong] een regentschap op te zetten waardoor zij tijdelijk meer inspraak hebben omdat Victoria nog onvoldoende levenservaring zou hebben. Victoria weigert daarvoor de nodige documenten te tekenen, maar haar gebrek aan ervaring brengt haar snel in de problemen door de invloed die politiek leider Lord Melbourne [Paul Bettany] op haar uitoefent. Haar leven neemt in alle opzichten een positieve wending wanneer ze kennis maakt met Albert [Rupert Friend], die aanvankelijk haar vriend en vertrouweling wordt maar – zoals we weten – later haar echtgenoot zou worden. Een lust voor het oog met een ijzersterke cast. Boeiend zolang het zich richt op de politieke intriges, een stuk minder interessant wanneer het zich richt op de liefdesbrieven die Victoria en Albert uitwisselden.

Een aardig gemaakte biopic die zijn best doet om het verhaal van koningin Victoria op te fleuren, en daar wonderbaarlijk ook zoveel mogelijk in slaagt. Emily Blunt doet geweldig werk met de titelrol, Rupert Friend slaagt erin om Albert enigszins interessant te maken. De geschiedenis wordt trouw gevolgd op een paar stukjes en beetjes van het verhaal na die zijn verfraaid om het interessanter te maken, maar het is nu ook niet de meest spannend tijd, dus was dat prima. Grootste gedeelte van de film draait om de liefde tussen de twee geliefde en die voelt oprecht aan zonder dat de film doorslaat naar het typisch kleffe romantische. Verrassend is de film niet, de uitkomst bekent en op politiek vlak was er maar weinig steekspel te zien. Echter voor liefhebbers van onderhoudende, degelijke Britse kostuumdrama's is het smullen bij indrukwekkende taferelen en authentieke sets. Saillant detail; het bed in de scène van de huwelijksnacht is een bed dat ook gebruikt is door de echte koningin Victoria.

Ik moest er al even de stamboom van Victoria op naslaan en ik kwam al heel snel (en ook niet onlogisch) tot de conclusie dat het over dezelfde, maar toen veel oudere Victoria ging in Victoria & Abdul (Film, 2017). We zitten in een tijd van de industriële revolutie welk een enorme economische boost gaf aan het Verenigd Koninkrijk. We zitten ook in een periode waarbij alle Europese dynastieën met elkaar verbonden waren met (gearrangeerde) huwelijken. Er was altijd - ook met de Russische tsaar - wel iemands broer, oom of tante. Zo was Leopold I, de eerste koning van België, haar oom en werd haar neef Albert haar toekomstige, maar ook vooral haar liefhebbende echtgenoot.

Interessant was wel dat de jonge Victoria en toekomstige queen nauw in de gaten werd gehouden. Een plotse dood diende ten alle koste vermeden te worden. Zo werd haar eten voorgeproefd en mocht ze nooit alleen de trap afdalen. Haar vroege leven was er eentje als een vogeltje in een gouden kooi. Nu, terecht overigens, want ze onderging in haar carrière wel enkele moordaanslagen.

Jammer dat de film te veel de romance toer opgaat met tortelduif Albert, waardoor het meer op een romantische film gaat lijken in een kostuumjasje. Van een echte biografie is vervolgens weinig sprake gelet op deze eenzijdige aanpak. Visueel wel allemaal mooi gedaan, maar veel was ik er niet mee.

Onderhoudend.

Queen Victoria lijkt een dankbaar figuur om uit de putten. Het is niet de eerste film die ik gezien heb over haar leven en het zal ook niet de laatste zijn. The Young Victoria, hoe kan het ook anders, put uit de periode rond de kroning. Enige voorkennis van de onderlinge waardeverhoudingen is aangeraden. Niet dat de film dat niet uitlegt, integendeel, maar het is toch net relaxter kijken als je er al iéts over weet.

De film zelf kleurt binnen de lijntjes en doet daardoor weinig fout. De cast is overwegend goed. Emily Blunt en Rupert Friend hebben enige chemie samen, maar een bijrol als die van Paul Bettany is niet te verwaarlozen. Echt boven het maaiveld van (al dan niet) biografische kostuumdrama's uitsteken doet deze film niet, maar zeker wel eens de moeite waard.

3