Kurôzu Zero (2007)

Crows Zero: een highschool film die nog het meeste doet denken aan een kruising tussen The Principal, Volcano High en de hilarische anime Ultimate Teacher, maar dan zonder leraren. Deze film is gebaseerd op een manga die ik nooit heb gelezen, noch er ooit van heb gehoord. Maar in het land van de rijzende zon schijnt het een best-seller te zijn. Het zal wel.

Toen de eerste beelden mijn scherm vulden viel me meteen op dat Miike's stijl wat gelikter en commercieler is geworden, hoewel het bij vlagen nog steeds vrij amateuristisch aandoet. Vooral de cgi is nog steeds hilarisch slecht.

Daarnaast viel het me op dat Miike regelmatig overgaat tot het regelrecht jatten (lenen?) van scenes uit andere films. De eindbattle in de regen is bijvoorbeeld regelrecht gejat uit The Matrix Revolutions, compleet met slow-mo effecten. Maar er wordt ook 'geleend' uit films uit eigen land. Eerbetoon of schaamteloos jatwerk?

De acteerprestaties waren degelijk, vooral van enkele Miike regulars zoals Kenichi Endo als yakuza-baas en dat mannetje die de grappige sidekick moest voorstellen. De jeugdige rebellenclub deden wat ze moesten doen, namelijk boos kijken en agressief tegen dingen of mensen aantrappen. Jammer genoeg krijg je nooit echt sympathie voor hen; daarvoor zijn de personages te plat. Het hele gedoe rond het kereltje dat een hersentumor had en een spoedoperatie moest ondergaan kon me dan ook gestolen worden. Het enige vrouwtje van betekenis zat er in duidelijk voor de eye candy, want ik kreeg niet echt het gevoel dat ze een acteerwonder was.

Maar het gebrek aan verhaal en achtergrondinformatie wordt ruimschoots gecompenseerd door de vele geweldsuitspattingen. Er wordt geklapt, getrapt, geslagen en gebowled met menselijke kegels. Mensen vliegen meters door de lucht door klappen of trappen en het bloed spat volop in het rond, maar het wordt nooit smerig of grotesk. Toch een prestatie van Miike dat hij zich wat dit punt betreft heeft ingehouden.

Miike heeft trouwens nog steeds weinig geleerd wat betreft snelheid en tempo van zijn films. Regelmatig wordt er iets teveel gas terug genomen waardoor de hele film zowat stilvalt, en sommige lang uitgesponnen scenes hadden makkelijk ingekort of weggelaten kunnen worden. Dat hele gedoe met die politieagent bv. Of de scene aan het begin met de achtervolging en de langzaam uit elkaar vallende motor. Overbodig. 90 a 100 minuten is dan ook meer dan genoeg voor een film zoals dit.

Conclusie:

Soms vermakelijk, soms saai, soms enerverend, soms regelrecht jatwerk. Als de film iets korter was geweest had deze wellicht hoger gescoord, maar nu wordt je steeds door de vele irrelevante tussenpozen uit je element gehaald en verslapt op den duur de concentratie. En dat is jammer, want het had een hele aardige film kunnen wezen. Hopelijk heeft Miike ervan geleerd en wordt Crows Zero 2 wel de knaller die deel één had kunnen/moeten zijn.

3*

Sungnyangpali Sonyeoui Jaerim (2002)

Injeong Sajeong Bol Geot Eobtda (1999)

Misschien nog wat uitleg erbij?

Om hiermee twee voorbeelden van films te geven waarop die scene uit Matrix Revolutions mede gebaseerd is. Er zullen ook nog wel andere voorbeelden zijn.

Tja, ik ken beide films niet en The Matrix Revolutions wel.

Is dat ook werkeljik gebeurd? Nooit tegengekomen namelijk.

Kwam wel een nogal dure regio 1 (Tokyo Shock) tegen. En als er nog geen een regio 2 release is, komt die alsnog?

Kopen? Regio 2 met NL ondertiteling, 1x afgespeeld dus in pico bello staat. € 8 incl. verzendkosten.

Dan is-ie er blijkbaar wel en moet ik wat meer van die FRS bakken doorspitten. Lijkt me dat ik dan voor €8,= zeker twee exemplaren moet kunnen kopen.

Hij is vrij nieuw dus dat denk ik niet. €12,99 bij de FRS. Doe ik er eurootje af, dus heb je 'm voor €7. Scheelt je €6.

Stijlvol, leuke humor en goed vermaakt !

Prima Miike!

Hmm nee.. niet helemaal mijn ding.

De vechtscenes waren wel mooi in beeld gebracht maar totale overkill.

Het handjevol verhalende scenes die in de film zaten konden me wel bekoren, maar dat waren er dusdanig weinig dat ik toch regelmatig zat te kijken hoe lang de film nog duurde.

Liever had ik gezien dat hij meer als Blue Spring was. Gangcultuur op een highschool maar met een primaire focus op het verhaal en niet op de vechtscenes.

Kleine 3*

Zo, weer na erg lange tijd weer een Takashi Miike gezien: Crows Zero. Niet een hoogvlieger maar wel een prima wegkijkertje, waar de typische Miikeaanse absurtie er weer van alle kanten af straalt. Verhaal is gewoon weer erg simpel maar de heerlijke over de toppe vechtscenes zaten er wel stevig in en hebben ook heel wat weg van de typische Koreaanse ram en beuk films. Ook het typische gevoel voor humor van Miike mocht niet ontbreken bv: met die kerel die hartkwalen krijgt als ie geil word en die achtervolging met die politieauto en die versleten motor.

Ook die meid mocht er zeker wezen.

Verder was dit toch wel weer het kijken waard van Miike. Zeker na zo'n lange tijd.

3,5*

Miike

Flink lopen grijnzen in het begin. De DOAachtige-trucjes en effecten, absurditeiten (onder andere omtrent yakuza uiteraard), de strike die Tamao gooit en ga zo maar door. Verder ook een behoorlijk stijlvolle film. Mooie decors en soms ook erg sterk in beeld gebracht.

Soundtrack is wel oké, maar jammer van een bepaalde scène (Genji die 'rekruteert') waarin de muziek erg slecht geïntegreerd is. Muziek in eerste instantie keihard, gaat iemand praten, erg plotseling heel zacht en dan meteen weer knallen. Weinig gevoel voor ritme daar.

Verder een goede Miike, al is het einde misschien wat flauw. Duidelijk dat er een sequel zou komen, al weet ik dat die er al een tijdje is. Eerste helft is het leukst, het tweede gedeelte is wat serieuzer, maar absoluut niet slecht.

4*

Tof filmpje.

Eerste film die ik zie van Takashi en op aanraden bij Aoi Haru deze film gaan kijken. Hij zou hier veel op lijken en dat doet ie ook.

De scholieren zijn hier de baas en het gaat niet om studeren en dergelijke maar gewoon lekker knokken. De gevechten zijn hier wel heerlijk in beeld gebracht en daar heb ik wel echt van genoten. Openingsscène zet meteen de toon als er een leraar van het podium word getrapt en hij zichzelf baas noemt of wat dan ook en dan vraagt of er iemand ook maar man genoeg is om tegen hem te vechten.

Muziek vind ik weer geweldig hierin net als in Aoi Haru, gewoon geweldige muziek om bij gevechten te zetten. En ook weer een school vol graffiti beschoten muren die meteen de omgeving een bepaald sfeertje meegeven. Er zit best veel humor in soms geslaagd andere keer weer te flauw voor woorden. Genji is een stoere gast die je volgt op zijn oorlogspad om baas van Suzuran High te worden.

Beetje puberaal verhaal maar heel vermakelijk.

4

Wat een school, er zijn geen leerkrachten, er wordt geen les gegeven. Waarom gaan er dan zoveel leerlingen naartoe? Om te vechten natuurlijk! We krijgen dan ook heel wat vechtpartijen te zien, de ene is al wat beter dan de andere. Het eindgevecht vond ik eerlijk gezegd niet zo spectaculair. De klappen komen gelukkig wel hard aan, al is het vaak nogal fel overdreven. Ik vraag me af waarom al die volwassen Yakuza leden metersver door de lucht vliegen als ze klappen krijgen van een snotneus terwijl gewone studenten wel wat meer kunnen incasseren.
De acteurs doen wat ze moeten doen, veel vechten en vies kijken. Wel jammer dat er wat overbodige scènes in de film zitten. Vooral die jongen die geopereerd moest worden en dat meisje dat ging zingen tijdens het eindgevecht had de regisseur beter eruit geknipt. Is onbelangrijk en voegt niets toe aan de film.
Met de humor zit het ook wel goed, vooral de date scène vond ik erg grappig. Dit is toch zeker wel een leuke film om eens te zien.

Niet echt wat ik van Miike gewend ben, maar toch een erg sterke film.

Crows Zero is een rechttoe rechtaan film van Miike. Het verhaal is makkelijk te volgen en ook is het allemaal wat gelikter in beeld gebracht. Maar het is zeker niet slecht. Crows Zero is een erg fijn filmpje die vaak doet denken aan Aoi Haru. De school is gewoon een mooie locatie om alles rond te laten draaien. Verhaal is erg leuk, en kent de nodige verwikkelingen en situaties om het entertainend te houden. Dat is zeker gelukt. Helemaal in Miike stijl krijgen we een aantal bizarre en erg leuke scènes te zien. De humor en bizarre vondsten vormen een leuk contrast met de vele gewelduitspattingen. De gevechten zijn lekker rauw en hard in beeld gebracht, zonder dat daar al te fancy choreografie bij komt kijken. Ook wel weer eens fijn om niet dat standaard wire-work te zien, maar gewoon lekker rouwdouwen.

Het eind gevecht is ook mooi in beeld gebracht, maar duurde naar mijn gevoel net even wat te lang. De cuts naar het popzangeresje en Tokio vond ik eerder afleiden dan dat het echt goed zijn werk deed. Ook dat shot op het einde vond ik een beetje jammer. Verder wel een sterke editing, vooral bij de brommer achtervolging. De soundtrack was dan wel weer wat minder. Niet altijd even goede muziek keuzes.

Wel weer een erg fijne Miike, niet helemaal wat we van hem gewend zijn, maar hij brengt wel weer veel in de film om het toch speciaal te maken. Toch wel benieuwd geraakt naar de sequel.

at een geweldenaar is die Miike toch. Heerlijk energiek gestoord vechtfilmpje. Zoals wel vaker bij Miike duurt het iets te lang en mist het af en toe focus, maar als van testosteron overlopend actie filmpje is dit toch wel redelijk geniaal. Film barst van de geweldige gevechten, rauwe concerten en bizarre humor, maar weet ondertussen toch heel oprecht over te komen op het gebied van vriendschap. Moet Miike toch maar eens serieus overwegen voor mijn top 10 van favorieten regisseurs. Duidelijk een opmaat voor zijn 13 Assassins, die nog een paar tandjes beter is.

Dikke 4*

Herzien en genoten Wat een energie weet Miike erin te pompen. Zelfs het aanwezige drama kan er geen vlekken op creëren. Prachtige en typische Miike humor, soms subtiel en soms ontiegelijk onsubtiel...het is altijd even leuk. Kleurrijk stel personages waar hij overduidelijk niemand van wou laten sneuvelen voor het tweede deel .

Ach, wat kan hij eigenlijk fout doen bij mij? Zeer weinig, zelfs zoetsappige j-pop tussen een episch 100 vs 70 gevecht in de stormende regen kan hij naar binnen douwen als een lekker klef broodje bapao.

4.5* blijven staan, opperbest high school geweld!

Ik zit nu te twijfelen tussen een *4.5 en *5. Want wat een film zeg. Geweldige karakters, over the top actie en ook al is het op momenten erg serieus, blijft de meligheid er hangen. Een geweldige cocktail van geweld, geweldig gepresenteerd verhaal en de laatste 20 minuten zijn om in te lijsten.

Op naar deel 2 LimeLou. Die ga je ook waarderen.

Thanks Ik heb toch maar *4.5 gegeven. Wil geen gewoonte van maken om films 5 sterren te geven, maar wat aan adrenaline en actie

Ik had in het begin echt goede hoop dat mijn gebrekkige Aziatische filmkennis weer een pareltje erbij mocht strepen. Maar ondanks het geweldige begin dat een lekkere sfeer neerzet, is het toch niet helemaal mijn cup of tea. De film heeft evenveel cliches als een grote Amerikaanse productie, al is de humor wel een vak apart. Japans is een leuke taal, maar niet al het drama komt evengoed over. Wie weet moet de film nog groeien in mijn geheugen, maar voorlopig 3*

Leuke film weer van Miike. Erg vermakelijke combinatie van Class of 1984 en the Warriors. Maar dan op zijn Miike's. Eerste 45 minuten zijn ronduit goed. Topvermaak. Daarna zakt de film wat in, zoals vaker bij Miike. Echt slecht is het ook op deze momenten zeker niet. Naar het einde toe wordt het weer wat beter, hoewel het hoge niveau van het begin niet helemaal meer gehaald wordt. 4 heel krappe sterren. Een 4 sterren of meer beoordeling voor Miike was al even geleden.

Op enkele schoonheidsfouten en een vrij saai middenstuk na is dit best wel een geslaagde film.

Het gebeuren rondom rivaliserende schoolbendes die elkaar de harses inslaan is fijn om te zien, al heb ik niemand dood zien gaan... De film heeft wel wat weg van Aoi Haru (2001), alleen vind ik Aoi Haru net iets beter geslaagd.

Want waar Kurôzu Zero geslaagd is in de vele harde vechtscènes en om uiteraard het epische eindgevecht in de regen niet te vergeten, slaat het hier en daar de plank mis met de (absurde) humor, hierbij refereer aan ik: de scène met het bowlen en de gangster die spontaan begint klaar te komen als hij contact maakt met een meisje. Maar dat hoort denk ik wel bij het stijltje van Takashi Miike.

Daarnaast het middenstuk waar vrijwel niks interessants gebeurd, op wat komische situaties en conversaties na. Het had beter geweest als de film compacter was gemaakt tot 90 minuten en dit gewoon eruit gehaald was.

Desondanks kijkt het wel aardig weg en de soundtrack mag er ook wel zijn.

3,5 Sterren.

3 jaar na dato wéér herzien. Blijft een film die enorm uitblinkt dankzij een unieke mix van pure tegenpolen zoals alleen deze man het kan. Een duidelijke Manga-verfilming (of ''gebaseerd'' op..) met een onvervalste Miike-handtekening die zoals wel vaker wat quirky en cringeworthy is. En daarmee is het nog altijd mijn favoriete (maar niet de beste) Miike.

Aardige Miike, al had ik er van te voren iets meer van verwacht. Het thema is kort door de bocht de middelbare school als apenrots, en doet dan ook enigszins denken aan een andere film Aoi Haru met een soortgelijk thema. Ik moet zeggen dat ik behoorlijk fan ben van de regisseur van die film, Toyoda, en het nieuws dat zijn volgende film een vervolg op onder andere deze film zou worden, was een reden om deze film wat hoger op de lijst van de te kijken Miikes te plaatsen. Want ondanks dat ik zeker ook fan van laatstgenoemde ben, heeft de man zoveel films gemaakt dat daar moeilijk tegenop te kijken valt en er keuzes gemaakt moeten worden.

In ieder geval wel interessant om deze film met Aoi Haru te vergelijken. Beide films zijn voor zover ik heb begrepen verfilmingen van mangaverhalen, maar aangezien ik nooit manga lees zou ik niets kunnen zeggen over hoe goed die gevolgd worden in de films. In ieder geval doet Crows Zero meer cartoonesk en ook komischer aan, terwijl Aoi Haru realistischer en rauwer overkomt. Dat laatste is ook te merken aan de soundtrack, snoeiharde punkmuziek, hetgeen erg op z'n plaats was, en wat ik hier een beetje mis. Het J-pop gehalte is toch iets te hoog, het zangeresje had wat mij betreft achterwege gelaten kunnen worden, maar ook de wat ruigere nummers voelen toch te gepolijst aan.

Dat Crows Zero wat minder serieus overkomt, hoeft helemaal geen zwakte te zijn en leidt hier tot een aantal leuke scènes. Allereerst die met de brommer, maar vooral de medeleerlingstrikescène was geniaal ook al zag het er qua special effects niet al te best uit. Verder zagen de gevechtsscènes er er lekker expliciet uit, maar met name in de eerste helft ook enigszins cartoonesk, wat ik zeer vermakelijk vond. Ook leuk om de GTO-gevechtsmove te zien waarbij je tegenstander vastpakt en vervolgens achterover buigt om hem over je heen met z'n kop op de stenen te gooien. Great Teacher Onizuka is ook zeker een serie die nog meer raakvlakken met deze film heeft. Het maakt het allemaal behoorlijk vermakelijk.

Toch niet onverdeeld positief. Ik noemde al de muziek, met name de nummertjes van het zangeresje, maar zijzelf was ook behoorlijk overbodig. Ze zat er duidelijk in voor de eye-candy, maar haar rol voegde maar bar weinig toe. Hetzelfde geldt voor het gedoe rond de operatie. Voelt overbodig aan, haalt de gang uit de film, en had integraal verwijderd mogen worden. Het grootste pijnpunt blijft evenwel in de muziek zitten, dat verpest veel.

Al met al vermakelijk, ik kijk zeker uit naar het vervolg, en al helemaal naar het vervolg daarop van Toyoda, die ik een veel betere muzieksmaak toedicht. Deze film krijgt in ieder geval 3,5*.

ontgoochelende en rommelige martial art film die vaak moeilijk te volgen is (bv waarom wordt het meisje ontvoerd en wie kan het eigenlijk wat schelen?) en ook te vaak ongeloofwaardig is (bv hoe de yakuza afgeschilderd wordt als een debiele bende). Ook niet onder de indruk van het camerawerk, de martial acties worden meestal slecht in beeld gebracht, je ziet af en toe een hand of knie als je geluk hebt. Weinig spanning in deze film, weinig dreigends. Nee deze regisseur is tot veel beter in staat en moet misschien ook eens kijken naar het werk van zijn Chinese collega's. Zelfs recente produkties uit andere landen Ongbak (Thailand) en The Raid 2 (Indonesie) zijn veel overtuigender dan deze halve mislukking. Niet dat hij echt slecht is maar zeker van deze bekende Japanse regisseur had ik veel beter verwacht. Ik kan niet zeggen dat ik echt zit te popelen om het vervolg te bekijken. Slechts 3 sterren

Voor je het tweede deel in gaat, kun je je wellicht beter eerst verdiepen in Miike als filmmaker en hoe dit soort high school knokfilms een soort an sich zijn. De vergelijkingen die je maakt zijn uiterst pijnlijk . Miike is de laatste die iets te leren heeft.

Ik heb van deze regisseur oa ook de Dead or Alive films en 13 Assassins gezien, die allen toch een stuk beter (rauwer) waren dan deze - in mijn ogen (smaken verschillen natuurlijk) - relatieve "miskleun" . Van die andere films ging m.i. veel meer dreiging uit. Miike probeert in deze film een serieuze portie humor in te bouwen en is daar volgens mij zeker niet in geslaagd. Verder snap ik niet wat je bedoelt met pijnlijke vergelijkingen?

Ik zou het op de eerste plaats geen martial arts film willen noemen. Je refereert daarnaast naar Chinese collega's en andere films die inderdaad beter zijn in martial arts, maar niet te vergelijken zijn met deze film. Martial arts films staan of vallen met goede choreografie, maar dat is hier slechts een bijzaak.

Deze film, en Miike over het algemeen, moet het hebben van over de top personages en humor. Miike is overdreven, alleen al te zien aan het macho-acteerwerk.

Gebaseerd op de manga "Worst" en als live-action gemaakt door Miiki Takashi (vroeger helemaal gek van die vent, nu eerder een hit-or-miss voor mij). Deze duidelijk een hit. Blijft een van mijn favoriete Miike films die ik samen met Kurôzu Zero II eens in de zoveel tijd weer eens opzet.

In ditzelfde jaar had hij ook Ryû ga Gotoku: Gekijô-Ban (Yakuza: Like a Dragon) gefilmd die ik toen gekocht had, omdat ik toen die Yakuza games op de PS2 helemaal kapot speelde en deze film toen wilde zien, maar kon toen meerdere malen niet echt in deze film komen. Misschien weer eens opnieuw met een frisse blik zien. Ben toch nog steeds een beetje nieuwsgierig.

Met hoge verwachtingen begonnen aan dit eerste deel van Crows Zero maar die verwachtingen werden helaas niet waargemaakt. De film heeft een prima sfeer en goede actiescènes, maar heeft ook een behoorlijke hoeveelheid drama, wat niet altijd even goed werkte. Zo had de operatie bijvoorbeeld wat mij betreft weggelaten mogen worden. Niet geheel onverwacht nog over de top en kenmerkende humor. Zo is de bowl scène op het dak vrij hilarisch. De talrijke personages raakte ik uiteindelijk nog kwijt, waardoor ik een aantal niet meer uit elkaar kon houden. Grootste nadeel is dat de film 130 minuten duurt, want de film kent een aantal trage momenten wat het tempo flink eruit haalt. Crows Zero is uiteindelijk een degelijke Miike, maar helaas minder dan gedacht.