Ricochet (1991)

De film begon goed. Nou ja, een scene waarin Denzel Washington zichzelf voor Litgow's personage uitkleed om hem daarna met een verborgen pistool neer te schieten was niet goed te noemen, maar het was een situatie waar ik nog wel in mee wilde gaan. Vervolgens ontpopt de film zich tot een redelijk spannende thriller terwijl we de sadistische Litgow en zijn plannetjes zien verschijnen, maar zodra Washington op het einde zelf door het lint gaat slaat de hilariteit toe en lijkt al het werk wat men van tevoren in het verhaal stak voor niets te zijn geweest.

Een interessant gegeven is de verkrachting waaruit blijkt dat er nog steeds een taboe heerst op vrouw-man verkrachting, omdat de meeste mensen denken dat een erectie automatisch vrijwillige seks betekent. Jammer, dat men hier niet dieper op in ging, dat had ruimte gegeven voor een klein beetje extra diepgang wat de film toch beter had kunnen maken.

Duidelijk te zien overigens dat de regisseur verantwoordelijk was voor twee Highlander films, qua gevechten enkele effecten zag het er heel erg hetzelfde uit. Best een leuke film uiteindelijk, hij had alleen beter kunnen zijn.

Gedateerde film (lijkt meer jaren 80 dan 90), maar kijkt best aardig weg. Vond het acteerwerk wel regelmatig over de top. Heb beide heren wel eens beter zien acteren.

"Now Back off donut!!"

blijft voor doordeweeks leuk.

zat vroeger wel altijd te knijpen om scene: waarin Blake een stapel boeken op zn knie legt en dan zn been buigt, maar is natuurlijk een bambi scene vergeleken met alle saw acties tegenwoordig

Lennert schreef :



Eigenlijk een recensie waarin ik wel mee ga in de uitleg. 6/10

Door Ricochet kan ik John Lithgow niet loszien van enge man

Deze film is te veel over de top en weet de spanning niet over te brengen. Het lijkt soms wel Bassie en Adriaan op dope. Zo is de boef nauwelijks serieus te nemen. Denzel Washington moet de film een gezicht geven, maar die blijft onder zijn gebruikelijke niveau bungelen. Het verwachte kat en muis spel wordt onnodig opgeblazen en irriteert op een gegeven moment zelfs. Ice-T is dan wel weer leuk, maar verder is povere middelmatigheid.

Wederom een faal van Fred Dekker die het plot van deze film samenschreef met Steven E. de Souza. Samen zijn ze verantwoordelijk voor twee van de afgrijselijkste gedrochten in de geschiedenis van de film; Robocop III en Street Fighter the Movie. Dat doet wat mij betreft die andere goede films op het CV van de Souza als sneeuw voor de zon verdwijnen.

Aardige film waarin een veroordeelde crimineel wraak wil op de agent die hem opgepakt heeft. Een redelijk onderhoudende thriller die uiteraard niet te serieus genomen moet worden. Een aantal leuke one-liners en John Lithgow zet een vermakelijke en lekker aangedikte bad-guy neer.

Typisch.

Denzel Washington aan het begin van een glorieuze carrière speelt in een ietwat belachelijke film een agent die in een ietwat belachelijke scene zijn glorieuze carrière begint. Hij speelt zijn rol gretig en met overgave, van het moment in zijn onderbroek tot zijn manisch geschmier on top of the world. Tikkeltje overdreven maar net als Styles liever te veel dan te weinig om zichzelf van succes te verzekeren.

Echte ster is natuurlijk Lithgow, die als Earl Talbott Blake niet alleen de kenmerkende psychopaat neerzet zoals alleen hij dat kan, in de scene dat hij optreedt als electromonteur, zien we hem al een bescheiden voorproefje geven van het deugdzame masker dat hij moeiteloos kan aanwenden - en wat hem als psycho alleen maar gevaarlijker maakt. Zijn jongere jaren leveren tevens een sfeervolle actiescene op, als hij in de gevangenis, in boeken getapet, zijn Arische medegevangene met een zwaard doorklieft.

Het hele plot is verder uiterst voorspelbaar, wat makkelijk in werking gezet (Styles die met zijn zwakke pogingen collega’s te overtuigen, zijn eigen gekte alleen maar meer onderstreept), en gevuld met slechte bijrollen. Toch zit er creativiteit en sfeer in de uitwerking, zoals de scene in het zwembad, de gevangenisuitbraak en de uiteindelijke confrontatie met en dood van Blake.

Audiovisueel typisch jaren ‘90: droog, functioneel en redelijk kleurloos. Paar momenten van leuke belichting maar zoals gebruikelijk ligt de focus op verhaaltje en acteerwerk. Nog altijd sfeervol, voor een groot deel op conto van Lithgow. 2,5*

Dit is en blijft voor mij een puike film.
Vooral John Litghow doet het hier fantastisch !!

Ice T blijft wel een baas, tof nummer ook dat Ricochet.
De film was me iets te overdreven, maar wel vermakelijk.