Sukiyaki Western Django (2007)

Van de week voor de 2e keer bekeken, en de film groeide weer iets in waardering.

Alleen de leider van de bende in het wit vind ik nog steeds helaas een aanstellerig mannetje, en maak zich ook behoorlijk schuldig aan overacting....vind ik persoonlijk.

Word er natuurlijk in de hele film wel aan overacting gedaan, maar hij doet het wel heel grondig.

Verders een uitstekende samurai/western.

En soms zit er ook nog wel wat van de krankzinnige humor in van regiseur takashi miike.

Alleen niet zo bont dan wat we van hem gewend zijn.

Nee de film is lekker bloederig,vol met absurde personages, en te gekke actie.

Ik denk dat we hier wel stiekem met een klasieker in wording te maken hebben, en misschien bij een volgende kijkbeurt valt mn cijfer nog wel hoger uit

Als spaghetti western fan vond ik deze film wel grappig en vermakelijk. 1 van de weinige "moderne" westerns die ik in mijn collectie heb.

Eindelijk deze eens bekeken en zoals ik verwachtte heeft het weinig met western te maken. Je hoeft in elk geval geen fan van het genre te zijn om deze film leuk te vinden.

Wat als eerste opvalt is dat het allemaal in het Engels gesproken is. Ik dacht eerst dat ik een dub te pakken had maar dat was niet zo. In het begin stoorde ik me er een beetje aan, maar later wende het wel. Zal wel de bedoeling zijn geweest zo, als ware een parodie. Het verhaaltje heeft ook niet veel om het lijf maar Miike weet vaak wel hoe ie een film interessant moet maken en houden.

Zo zijn er weer tal van opmerkelijke personages te spotten zoals de Gatling-gunner, de sherif en nog wat kleinere rolletjes. Die oudere vrouw vond ik dan weer niks en Tarantino's rol vond ik eerst twijfelachtig, maar ik kon hem later toch wel waarderen. De finale is niet zo bijzonder, gewoon vermakelijk al had ik op meer van Miike's trucjes gehoopt.

Ja ik ben een liefhebber van Spaghettis en Samourais, de liefde voor Miike is nogal wisselend had dus geen idee hoe dit zou gaan uitpakken...

Mijn eerste reactie houdt een beetje het midden tussen afschuw enerzijds en een soort van respectvolle bewondering aan de andere kant.

Afschuw door de afgrijselijke outfits (het ziet er niet uit), de vaak vreselijke niet grappige humor en het spuuglelijke kleurenfilter wat erover heen gegooid werd met de nodige regelmaat.

Bewondering omdat het zo volkomen geschift is, bizarre actie met engwisch pratende Japanners. Het is hoe dan ook een vreemdsoortig eigenzinnig cult experiment waar enige durf voor nodig is om het te maken. En Miike weet tussen alle chaos zowaar af en toe zeker met mooie beelden op de proppen te komen.

Het rolletje (net geen cameo) van Quentin was wel grappig en geslaagd. Die man is geen steracteur maar zijn typetjes speelt hij imo altijd vol overgave. Sowieso wel geinig om hem in deze rare film op te zien draven.

Sukiyaki Western Django 2.5* is meer dan genoeg.

De begin van de film is wel top,

zeker met tarantino die het ook wel grappig speelt.

alleen de rest van de film was matig

dus van mij een 3,5 ster

Wat een heerlijke film zet Takashi Miike hier weer neer. Met wel een hele rare, maar toch werkende mix van Spaghettiwestern, Samurai's en een overduidelijk Japans landschap dat "Nevada" word genoemd. Ohja, en Tarantino doet ook mee.

Deze film heeft gewoon alles weer in zijn mars en lijkt ook wel een soort parodie te zijn. Iedereen spreekt Engels met een Japans accent. En voor de rest is het gewoonweg van begin tot eind schieten schieten schieten en het bloed spat weer lekker in het rond. De toneelstukjes tussendoor met Tarantino zijn ook geweldig (ook wanneer Tarantino die ouwe vent speelt en die toneelstukjes eigenlijk momenten waren ver in het verleden) En ipv Indianen vechten de cowboys het inderdaad uit tegen de Samurai's, en worden Kurosawa en Leone overduidelijk (met een snufje absurdheid) in de blender gegooid. Het lijkt ook wel alsof Miike bewust een mislukte parodie wou maken die echt van geen kanten klopt en zo absurd als de pest is. Dat lukt alleen maar Miike.

Wat mij betreft zeer genoten van deze heerlijke over de toppe film. Miike blijft je altijd verrassen.

4,5*

De zoveelste Yojinbo spinoff. Het verhaal heb ik inmiddels wel vaak genoeg gezien, maar de aanpak van Takashi Miike spreekt me wel erg aan. Ik vind het namelijk een tamelijk briljante keuze om vooral Japanse acteurs in te zetten die van de Engelse taal weinig kaas gegeten hebben. Het resultaat is namelijk ongelooflijk grappig. Een bendeleider die een paar pagina’s Shakespear heeft gelezen en daardoor Henry genoemd wil worden is echt belachelijk, maar zorgde er wel voor dat ik van de bank rolde van het lachen. Ik houd wel van zulke bewerkingen, maar voor de afwisseling zou het veel beter geweest zijn als Miike een ander verhaal op de hak had genomen (al vond ik de verwizingen naar Django best leuk). De actie is eveneens lekker overdreven en visueel heeft het zeker zijn momenten. Voor mij zijn de voors en tegens duidelijk. Het resultaat had beter kunnen zijn.

De film kent elementen die ik normaal gesproken erg leuk vindt: cowboys, samurais, geweld, camp en Miike als regisseur. Helaas kon dit me niet interesseren. Teveel personages die oninteressant zijn en een hoop hak op de tak gebeuren. 2,5*

Film duurde trouwens een half uur korter dan op de dvd hoes stond, die ik ooit heb aangeschaft bij de leegverkoop van de locatie videotheek.

Fijne herziening.

Een western fan zal ik nooit worden, uiteindelijk vind ik deze film toch ook vooral leuk om de punten waar het afwijkt van de klassieke western. Maar al bij al is het toch ook een film die gewoon binnen het genre thuishoort. Maar dan op z'n Miike's.

De Engelse dialoog blijft pijnlijk, het zit duidelijk in de weg van de acteurs. Maar da's uiteindelijk het enige minpunt van deze film. Een lollige cast (een mix van cowboys en Yakuza), visueel erg netjes, gezellig overdreven en luchtig van toon. Ook gewoon de 120 minuten versie gezien, het is niet dat het onmogelijk is om in die versie te knippen, maar nergens voelde het traag of saai aan, dus geen idee waarom ze deze internationaal hebben ingekort.

Wellicht dat ik wat referenties mis omdat ik maar weinig westerns gezien heb (en diegene die ik gezien heb toch niet blijven hangen). Da's dan leuk voor de liefhebber, al twijfel ik er wel aan of die dan erg opgezet is met Miike's spielerei. Ik heb me er in ieder geval weer kostelijk mee vermaakt.

4.0* en een uitgebreide review

Een postmoderne mix van spaghettiwestern en samuraifilms. De film ziet er gedurfd uit, heeft mooie sets, achtergronden en veel originele beeldeffecten. Bijzonder leuk vond ik ook de scene met de sniper die met de wind mee schiet. De schietkunst in het overdrevene doorgevoerd, maar het werkte goed in deze scene. Ook de dansscene was goed getroffen.

Helaas is het verhaal erg warrig, hoewel duidelijk gebaseerd op Jojimbo / Fistful of dollars. De eerste akte is erg traag en wordt er veel tijd besteed aan achtergronden waardoor het tempo vaak stil valt. Vervolgens zien we de ene aanval na de andere die nogal inwisselbaar aanvoelen. Na een half uur was ik in ieder geval de draad kwijt, en heb ik hem puur om esthetische redenen afgekeken.

Kleine 3, naar boven afgerond voor het originele concept en de unieke stijl van de film. Ik heb zwak voor dit soort vreemde films.

3*