Lions for Lambs (2007)

Afgezet. Uitgekauwde onderwerpen en simplistische redenaties waren daar de reden voor.

Wat een vreselijke slappe hap zeg. Deze film heb ik gewoon halverwege uitgezet. Dan moet er heel weinig gebeuren ( in de film dan). Het enige dat ze doen is praten,praten en nog eens praten. Als het genre praatfilm bestond zou dit de grootste zijn.

Beroerd gewoon

*0.5

Ik heb deze film gelijk gezien toen hij uitkwam en vond het een geweldige film. Nadat ik een reclame zag op de televisie ben ik de film toch maar eens weer gaan bekijken en heb de 91 minuten en 32 seconden aandachtig gekeken en geluisterd.

Te "Amerikaans" of niet. Het is een goede film wat je toch aan het denken zet. Of je nou links of rechts, in het geval van de Amerikanen Republikein of Democraat, bent maakt niet uit. De discussies en argumenten die in de film voorkomen zijn echte sterke argumenten.

Wat ik nou heel jammer vindt, en ook de reden dat ik even snel heb geregistreerd op deze site om een bericht achter te laten, zijn de berichten die ik hier heb gelezen over deze film. Ik weet niet naar wat voor films jullie kijken, maar is de definitie van de goede film niet een film die je aandacht trekt, emotioneert en/of je laat nadenken en voelen. Ik bedoel, kijk nou is naar sommige films die de laatste tijd in de bioscoop komen. "This is it" over Michael Jackson? Ja, hij was en zal altijd de King of Pop zijn en ik vond zijn liedjes ook geweldig, maar om deze film nou te bekijken in de bioscoop en Lions of Lambs niet? Een ander voorbeeld. Ik las net van een persoon dat hij deze film waardeloos vond, omdat er te weinig special effects en actiescenes had. Sorry, maar jij vind dus dat Steven Segal of Arnold Schwarzenegger weer even een film moet maken met TEVEEL special effect en heel veel actiescenes. Dit soort films horen toch niet thuis in de bioscoop man. Natuurlijk vind ik dat iedereen een eigen mening mag hebben en het ook vrij mag geven aan de wereld. Dit heb ik namelijk ook geleerd van de film. Iedereen heeft een eigen standpunt en mag of moet het zelfs uitten. Zoals die twee studenten die in film voorkomen. Ook al ben ik het niet met hun eens, maar zij geloofden erin dat het leger een optie was om het land te veranderen naar iets beters.

Sluit me aan bij Zhiwei. Interessante film, met veel aandacht bekeken, de hele 91 minuten en 32 seconden lang. Echt waar. Misschien voor mij extra interessant als student Journalistiek, ik weet 't niet. Als je een beetje geinterreseerd bent in de maatschappij, buitenlandse politiek of journalistiek, of in allemaal zoals in mijn geval, dan is dit toch een erg interessante film.

Wel grappig dat Robert Redford vaker films met als onderwerp journalistiek lijkt te maken. Keep it up Robert.

Alles goed en wel maar als het je genre niet is is het een baggerfilm.

Tja, ik vind het ook jammer dat het enige argument bij deze film lijkt te zijn 'saaie praatfilm'. Ik houd juist veel meer van dialogen dan actie, maar deze film faalt enorm imo.

Goede dramafilm, het is wel drie apart verhalen. Drie bekende acteurs...

Ik vond het wel een goede film. Drie verhalen die apart van elkaar lopen, maar toch met elkaar te maken hebben. Hoewel er niet veel actie in de film zit blijft het toch spannend.

Goede film, mooie verhalen die indirect met elkaar verbonden zijn.

Ik kreeg wel het gevoel dat de film nog niet af was.

Prachtige film, alleen is de informatie hierboven te kort door de bocht.

Ik zou zeggen, trek je niks van de informatie hierboven aan, en laat je overrompelen door deze film.

Het zijn eigenlijk 3 verhaaltjes door mekaar heen, en weer mooi in mekaar verweven.

Een prachtige politieke film

Een topcast heeft bij mij altijd een streepje voor, dus deze eens bekeken. In het begin was het even wennen aan het verhaal, want films over oorlog in Afghanistan is bij mij toch een beetje ver van m'n bed show. Omdat we een drietal verhalen voorgeschoteld krijgen, waarvan twee wel een directe link hebben, leek het derde verhaal (die met die leraar) niet direct verband te hebben, maar naar het einde toe wordt alles wel duidelijk. Het verhaal van die soldaten vond 'k in het begin totaal niet interessant, maar als je dan eenmaal weet hoe het zit (het laatste half uur), voelde je je toch wel betrokken en werd dit toch nog een sterk stuk.

De film is grotendeels een praatfilm geworden, maar vond 'k eigenlijk totaal niet saai. Het laatste half uur vond 'k erg sterk, net als de cast trouwens.

Toch blij dat 'k deze eens heb gezien, maar desondanks vond 'k één kijkbeurt wel volstaan.

Het uitgangspunt van deze film is best interessant maar de uitwerking is erg mager. De verschillende verhaallijnen schieten allemaal te kort. Redford zelf heeft misschien nog wel de slechts scenes, waarbij de matige dialogen en de irritante rol van die student totaal niet uit de verf komen. De scenes met Cruise en Streep hebben ook de lijden onder matige dialogen en een miscaste rol van Cruise. De verhaallijn met de soldaten is iets beter maar standen ook in overdreven drama.

Ik haat dit soort Amerikaans patriotistische films, ik word er misselijk van, na 20 min uitgezet

Patriotistisch?

Dan snap je er niets van

ik denk dat jij er niets van snapt als je niet door die hele film heen een dikke lijn van Amerikaanse vaderland liefde ziet, ik kan daar niet tegen jij wel blijkbaar

Wat een onzin jim jim... Eerder het tegenovergestelde! Het heeft mij in ieder geval aan het denken gezet (en niet over hoe geweldig USA is...)

Jammer, Robert Redford, Meryl Streep en Tom Cruise in één film dan zou je toch iets boeiends verwachten !

Het tegendeel blijkt waar want dit is gewoon een saai politiek drama, met veel gepraat (hier en daar wat propaganda) en weinig boeiends. Dat gepraat vindt hoofdzakelijk plaats tussen Tom Cruise (als Senator Jasper Irving) en Meryl Streep (als journaliste Janine Roth) en tussen Robert Redford (als professor Stephen Malley) en Andrew Garfield (als student Todd Hayes). Daartussenin is er nog een verbindingsfilmpje tussen twee neergestorte Amerikaanse soldaten (beste vrienden van elkaar) in Afghanistan welke nog een beetje weet te boeien en waar ook nog wat actie inzit. Je kunt deze film als politiek correct of incorrect beschouwen. De insteek van Robert Redford (die deze film heeft geregistreerd) was naar mijn mening echter de laatste.

Zowel Robert Redford, Meryl Streep en Tom Cruise deden het verdienstelijk, maar ze hebben natuurlijk beter gepresteerd en ook in betere films. Gelukkig duurt dit politiek drama niet lang, waardoor hij wel nog redelijk wegkijkt. Het einde was trouwens ook best aardig.

Heb de prent eens opnieuw bekeken, het blijft een goede film al vond ik hem nu wel een beetje langdradig.

Het had wel iets boeiender gekund.

Op de gok meegenomen om er thuis achter te komen dat de beoordelingen helemaal niet zo best waren. Uiteindelijk toch maar eens geprobeerd en van mening dat de film best meevalt en lang niet zo slecht is als verwacht.

Het moet gezegd en ik zeg het niet snel maar het nodige patriotisme straalt er wel af tevens dat een bepaald beleid lijkt te worden goed gepraat. Ook voelt de vertelling met de drie lijnen niet zo heel lekker aan vooral omdat het deel met Arian en Ernest niet zo heel interessant is op de presentatie na. Toch moet gezegd worden dat er interessante fases in de discussies zitten tussen Irving en Janine, en de professor en Todd. De keuze tussen oorlog en beleid, de stemmingmakerij van andere partijen en bijvoorbeeld de pers. Waar ligt de waarheid? Misschien is de waarheid gewoon niet leuk, misschien willen we de waarheid niet weten en is het gemakkelijk reageren vanuit de luie stoel en een veilige omgeving. Ideologie lijkt het grotere goed, de kans willen pakken om de wereld ten goede te veranderen, en krijg je daar vieze handen bij...? Zeker!

De drie verhalen lijken in die zin alle drie bij te dragen aan een groter blikveld, namelijk keus, inzicht en actie. De aanklacht over wat fout gaat is altijd erg gemakkelijk want ja de beste stuurlui staan immers altijd aan wal. Fouten worden er altijd gemaakt en interessant is toch zeker het geboden inzicht dat klagen en verwijten maken geen verandering zal brengen, iets dat mij in de discussie tussen de professor en Todd wel aansprak. Bijzonder is tevens dat er gedurende de film constant aan discussie partners gevraagd wordt wat er veranderd is, of waarom diegene verandert is. En uiteraard, de mens veranderd en wordt cynisch, toch lijkt Redford met deze film te willen zeggen dat we zonder strijd en opoffering niets zullen veranderen en dat is nog lang niet zo'n slechte boodschap.

Lions For Lambs viel me daarmee best mee en ik heb films met betere waarderingen gezien die me minder interesseerden. Is het nieuw of anders? Nee, wellicht dat het allemaal wel wat cliché is en binnen de gebaande paden blijft en uiteraard is er het wapengekletter van Adrian en Ernie die eerder storend lijkt te midden van twee interessantere discussies. Erg aardig voor een keer en de twijfel of ik de film met de tijd nog eens wil zien.

De film zou kunnen worden gedefinieerd als een oproep tot actie voor jongeren om meer betrokken te zijn, burgerschapswetenschappen te studeren en iets meer te weten te komen over oorlog tegen terrorisme.

Helaas wordt alles nogal op een nogal pessimistische manier gebracht, waaruit de ontoereikendheid van de media, politici en de apathie van de meeste Amerikanen zou blijken.

Algehele verhaal is scherpzinnig en de acteurs zijn bekwaam, het punt is dat de dramatische vorm naar mijn mening te veel ergernis oproept (en daarmee bedoel ik bij de Amerikaanse kijker). Het vermogen van de regisseur bestaat uit het op een boeiende manier en met veel ideeën debatteren over het oorlogsdebacle in Irak.

Acteurs leveren overtuigende prestaties maar dat is geen verrassing, gezien hun talent, het is de film die soms te wensen overlaat maar toch is mijn waardering een 7!