Murder Party (2007)

Krijgt deze film nog een nederlandse release?

TRIEST

Waarom kan ik niet lager dan 0,5 geven, dat is namelijk zeer van toepassing op deze film.

KUSSIE

Lijkt me geweldig, binnenkort maar eens bekijken.

hij heeft wel veel awards gewonnen....

en de inhoud van het verhaal staat me wel aan, ja ga 'm kijken......

leuk! lekker lo-fi.

niet super bijzonder maar met zichtbare liefde gemaakt. Dat werkt toch t best.

3,5 *

Dat het met plezier gemaakt is, dat zie je.

Maar voor de rest was het heel slecht.

Zeker acteerwerk was niet om aan te zien.

2 sterren

De film kent een zeer lange aanloop met heel wat ups and downs. Zo is het begin wel tof, maar het privéfeestje zelf is buiten een paar scènes wat saai en langdradig. Daarna komt de film wel op zijn toeren met een paar hilarische scènes. 4/10

Hier vond ik echt niks aan. Het acteerwerk was slecht, en de vreemde personages vond ik ook maar niks. Het 'feestje' is saai en vond het zelfs langdradig. Grappig vond ik het niet en qua horror was het niet meer dan redelijk. Een beetje meer spanning had de film naar mijn idee wel beter gedaan.

Oei dit was niet best. Erg koude saaie fillm, rare wendingen en zeker niet best geacteerd.

Ik vond hem leuk.

De vreemde personages,het aparte,de traagheid had juist wel iets.

De personages boeide me,ze waren apart maar verveelde me niet.

Ik hou er wel van.

Niet teveel bloed en viezigheid zodat het té overdreven wordt maar wel genoeg om het leuk te maken.

Spannend genoeg,wat domheid erin waar ik om kon gniffelen.

Ik vind hem eigenlijk best vet en wil hem graag nog een keer kijken

Er zit best wel hart in deze film.

Op de beste momenten tapt de film uit een vergelijkbaar vaatje als bijvoorbeeld een Velvet Buzzsaw onlangs nog deed. Niet meteen scherper, maar speelser en met een stuk minder bravoure weet ook deze het kunstwereldje (meer gericht op academisch niveau dan de gevestigde orde) aardig te kakken te zetten. Een beetje verwerkt in een mengelmoesje van one-liners en onderlinge verwikkelingen maar bijvoorbeeld ook een scene aan het eind (Yes...still life as performance art) voorziet een zelfde opzet op een ongedwongenere manier van (kunstkritiek)kritiek dan Velvet Buzzsaw.

Op de (schaarse) momenten dat de gore op de voorgrond treedt, valt het - voor de rest redelijk onontkoombare - low-budgetgehalte van de film wat meer op de achtergrond en kun je je bij vlagen zelfs in een mainstream-horror uit de jaren '80 wanen.

Op de slechtste momenten valt er niet te ontsnappen aan de elementen die voorkomen dat je deze film ook maar enigszins serieus kunt nemen: het script ontbeert iedere vorm van focus, het camerawerk is zwierig maar van het slechte kaliber en het hele middenstuk bevat nauwelijks plotontwikkeling en bestaat uit een aanschakeling van leuke en voornamelijk minder leuke vondsten. Naast een goede scriptschrijver zaten ook goede acteurs duidelijk niet in het budget en het van Halloween gejatte riedeltje wekte meer ergernis op dan dat het spanningsverhogend werkt.

Redelijk slecht dus, maar niet geheel zonder charme. 2* is aan de gulle kant.

Slechts 10 jaar later...

...ben ik vooral benieuwd naar wat ik er destijds van had gevonden. Inmiddels is Saulnier een regisseur die een aardige reputatie heeft opgebouwd met indie-hits zoals Blue Ruin (2013) en Green Room (2015) , waardoor de verwachtingen van dit debuut nu wel iets hoger lagen dan destijds. Helaas mist het de scherpe randjes in het wat geforceerd 'quirky' aandoende script, gevatheid in de gags en een iets verfijnder gevoel voor pacing en storytelling. Allemaal zaken die hij duidelijk beter onder de knie begon te krijgen in zijn latere werken. Je wacht hier te lang op te weinig. Inderdaad niet geheel zonder charme, met bovendien een degelijk einde, maar al met al geen goede 'reclame' voor zijn talent.

Wel lollig.

Maar het werkt duidelijk beter als een zwarte comedy dan als een echte horrorfilm. In die zin is de wel érg goedkope aankleding iets makkelijker te negeren, comedy is één van die weinige genres die het bij mij wel goed doen zonder dat de rest van de film op een degelijk niveau hoeft te zijn.

Ondanks dat het allemaal for the lulz is, begon ik me naar het einde toe toch wel wat te storen aan de al te makkelijke en soms kinderachtige kritiek op het kunstwereldje. Niet dat ik er soms niet op een zelfde manier over denk, maar Saulnier blijft er zo hard en vaak op hameren dat het wat flauw begon te worden. Een iets té makkelijk karikatuur.

Maar verder werkt de humor best, zijn de personages ook best grappig en is de film vooral niet al te lang, waardoor het nergens echt saai of traag wordt. Verder valt er alleen bitter weinig te genieten. Als regisseur schiet Saulnier hier best tekort, met brak acteerwerk, lelijke aankleding en mager camerawerk. Het bederft de pret niet echt, maar zorgt er wel voor dat het cijfer net boven het gemiddelde blijft steken.

Leuk voor een keertje, valt best wel wat te lachen, maar is uiteindelijk net wat te goedkoop om hoger te scoren.

3.0*

Matig.

Elke regisseur heeft een eerste productie die waarschijnlijk niet geweldig zal zijn, en Saulnier heeft dit dan in de vorm van Murder Party. Het idee zelf spreekt me altijd wel aan, alleen is de uitwerking soms wel angstaanjagend simpel en wat flauw.

Overduidelijk gemaakt met budgettaire beperkingen. Sterker nog, dit is gemaakt met het geld van de cast zelf. Daar moet dus wel lol in gegaan zijn, en dat is dan wel weer te merken, maar het resultaat in visueel niveau is met weinig liefde gemaakt, ook overduidelijk.

Shots die iedereen eigenlijk wel kan doen, zo voelt de film ook aan. Cast zelf lijkt er best zin in te hebben en gaan er dan ook volop in mee. Humor was er wel, maar lukt niet echt. Komt vooral omdat het allemaal net iets te afstandelijk is gedaan.

Horror zelf is best mislukt, alhoewel er hier en daar, vooral in het einde, emmers bloed vliegen. Alleen blijft het overduidelijk dat dit heel simpel is en weinig aandacht heeft gekregen. Er is zo goed als maar 1 locatie gebruikt, waarschijnlijk ook vanwege de beperkingen.

Cameragebruik is lelijk, acteerwerk is voldoende, vooral omdat de types ook echt wel lijken te werken. Vooral Blair steekt er bovenuit met zijn rol. Wat saaie omgevingen, en een verhaal dat snel verveelt. Vooral omdat er nergens echt wat lijkt de gebeuren in het eerste deel van de film.

79 minuten voelen daarom dan ook heel lang aan, en als er net iets meer aandacht in de afwerking van de film zat, was dit misschien wat leuker geworden. Maar uiteindelijk heeft dit het als film nog best ver geschopt.

Geinig lowbudgetfilm dat een pak beter is dan de meesten in deze categorie. Het camerawerk was juist een van de elementen waar ik juist wél van onder de indruk was, plot was te lang uitgesponnen om echt te kunnen boeien. De speldenprikjes naar performance kunstenaars vond ik leuk: ik kén dit soort mensen, ze bestaan écht.

3,0*

Deze film behoort toch tot de 3 slechtste die ik de afgelopen jaren heb gezien en zie er redelijk veel toch, wat een bagger was me dat.

lang geleden dat ik nog zo een slechte film heb gezien , vind hem het kijken niet waard

Iedereen moet ergens beginnen, zo ook regisseur Jeremy Saulnier. Zonder dit debuut hadden we zijn prima films Blue Ruin, Green Room en Hold The Dark niet gehad, dus laten we dit broddelwerkje maar door de vingers zien. Amateuristisch gedoe, met voor de hand liggende, te dik aangezette satire en slappe moordpartijen. Het akteerwerk is nog niet eens zo beroerd en het is leuk om vaste akteur Macon Blair hier al te zien opduiken, maar dit is echt behoorlijk marginaal.

Echt verschrikkelijk.

Leuk! Oké het is een laag budget underground-productie en daardoor speelt een groot deel van de film zich af op één locatie. Maar hey...een film die pretentieuze artistieke types letterlijk met een kettingzaag te lijf gaat en het scherm baadt in 'hipster'-bloed, verdiend van mij een voldoende!

Het uitgangspunt is eenvoudig; De plannen voor Halloween van loser Christopher S. Hawley bestaan ​​uit het kijken naar een paar enge videofilms maar dan vindt op straat een uitnodiging voor een Halloween-feest getiteld "Murder Party" Hij maakt een ridderkostuum van karton en begeeft zich naar het feest. Echter er aangekomen blijkt hij onderdeel te zijn van de "Art" van het aanwezige gezelschap.

De film begint als een zwarte komedie, met veel gekibbel tussen de creatievelingen onderling, dit duurt ook best een tijdje maar toch heb ik een paar keer gelachen of gegniffeld. (tjonge die meterkast scene) Hoe meer je naar het einde gaat hoe meer er gebeurd en ook het bloedrode spul komt voorbij! De effecten zijn indrukwekkend gezien de duidelijke budgettaire beperkingen. De verlichting en decors waren goedkoop en niet groots, misschien nog het beste te omschrijven als knus en comfortabel, en de cinematografie was oprecht. Kortom een solide low-budget horrorfilm.

Een groepje gestoorde kunstenaars neemt een ietwat onbenullige man gevangen met de bedoeling om hem te folteren. Een kunstproject. Wat volgt is een film met veel dialoog en pas tegen het einde enige splatteractie. Het stelt inhoudelijk niet veel voor, maar omdat de film een komische toon hanteert kon ik het allemaal wel waarderen.

De gestoorde kunstenaars verbeelden ieder voor zich overdreven aangezette personages. Dat vereist overacting en omdat de film de tijd neemt om de personages te introduceren, werkt die overtrokken weergave van de karakters wel humoristisch. Een figuur om mee te sympathiseren ontbreekt overigens. Normaliter zou dat het slachtoffer zijn dat gefolterd gaat worden, maar de aandacht gaat niet per se naar hem uit. Op wat korte momenten na, eist het kunstenaarscollectief alle aandacht op. De film zwenkt van het ene naar het andere personage en laat hen kunstzinnig en hooghartig interacteren, terwijl de kijker wacht op het moment dat het slachtoffer gaat worden aangepakt.

Dat tijdstip wordt gerekt. Pas in de laatste 20 minuten van de film ontstaat de slachtpartij die de film heeft uitgesteld. Niet verkeerd. Kettingzagen, moordlust, bloederige taferelen. De arrogante kunstscene krijgt er stevig van langs. Een wervelend slot dat aan alle onzinnigheid een einde maakt. Murder Party is een maffe film, maar is juist door de optelsom aan onzinnigheid ook een vermakelijke film.